Այո կա եւ եղել է ԱԶԳԱՅԻՆ ԳԱՂԱՓԱՐԱԽՈՍՈՒԹՅՈՒՆ եւ Հայ Դասականներից շատերը, որդեգրել էին քարոզելու այդ գաղափարախոսության քարոզելու առաքելությունը Ֆրիկից սկսած վերջացած մեր օրերի հեղինակները: տես Ազատամարտիկի Հիշատակարանում...
ԱԶԳԱՅԻՆ ԳԱՂԱՓԱՐԱԽՈՍՈՒԹՅԱՆ քարոզողներից մեկը` Ավետիք Իսահակյանը իր բանաստեղծությունում այսպես է նկարագրել ժամանակի իրավիճակը, սակայն մենք մոռացանք մեր ՄԵԾԵՐԻ ԽՐԱՏՆԵՐԸ, եւ անգամ հարյուրամյակներ անց չկարողացանք թոթափել միջնադարի ստրկամտությունը, որը նորովի է լիցք է տալիս տականքների հաղթարշավին
Աշխարհի ճոխ սեղանից
Ա՜խ, մեր սիրտը լիքը դարդ, ցավ.
Օր ու արև չտեսանք.
Ու մեր կյանքը սևով անցավ,
Աշխարհից բան չիմացանք:
Հարուստ մարդիկ կուտեն-խմեն
Աշխարհի ճոխ սեղանից.
Մենք աշխարհի խորթ տղերքն ենք,
Մեզ փայ չկա աշխարհից:
Խեղճ աղքատի հոգին դուրս գա,
Քարից-հողից հաց քամե.
Բեռով հացը հարստին տա.-
Հարուստն իշխե. վայելե:
Խեղճ աղքատը դառը դատի,-
Դատարկ նստի... է՜յ աշխարհ,
Էլ ինչո՞ւ ես քարը թողնում
Քարի վրա, քար-աշխարհ:
Ա՜խ, մեր սիրտը լիքը դարդ, ցավ,
Օր ու արև չտեսանք.
Ու մեր կյանքը սևով անցավ,
Աշխարհից բան չիմացանք:
Ավետիք Իսահակյան 1898
Օդեսա
Մեջբերել
Էջանիշներ