Մեծ դժվարությամբ ճամպրուկս պոկում եմ գետնից: Սիրտս կանգնում է: Էդքան իր աղբարկղը նետելուց կամ ուրիշների նվիրելուց հետո էլի ծանր է: Աչքերս լցվում են: Հազիվ է գետնից պոկվում: Ո՞նց եմ հասցնելու Հելսինկի, ո՞նց եմ հասցնելու Յոենսու: Ու հենց էդ պահին ամենից շատ չեմ ուզում մենակ լինել, հենց էդ պահին է, որ հանձնվում ու խոստովանում եմ՝ ես ուժեղ չեմ:
Մեջբերել
Էջանիշներ