Էս բնակարանը, որտեղ ապրելու եմ մինչև հաջորդ երկուշաբթի, մի շենքում ա, որը շուրջը այգի ունի: Էդ այգում եմ հեծանիվս կայանում, դարպասով դուրս գալիս, մտնում շենք: Ամեն անգամ դեպի դարպաս գնալիս հայացքս գցում եմ առաջին հարկի պատուհանին, որը վարագույրներ չունի: Հարմարավետ հյուրասենյակ է, պատուհանի մոտ՝ ցածր սեղան: Էդ սեղանին փռված մի կատու կա: Երբեմն ոտքերն է լպստում, երբեմն աչքի տակով անցնող-դարձողին է նայում, երբեմն քնած է: Սիրում եմ էդ պատուհանից ներս նայել: Խաղաղ կյանք է էնտեղ, տուն է, ինչ-որ մեկի կամ մի քանիսի անկյունն է:
Հետո մտնում եմ տուն: Տանտիրոջս ընկերուհին հյուրասենյակում նստած ինչ-որ բան է գրում: Տանտերս իր սենյակում է: Փափուկ երաժշտություն է միացած: Օդի մեջ լիքը սեր ու ներդաշնակություն կա: Խոհանոցում սենդվիչ եմ սարքում, մտնում պստիկ սենյակս: Սկզբում ընկերուհու ներկայությունը ներվայնացնում էր. օրը քսանչորս ժամ սեքս էին անում, ընկերուհին գոռում էր, ես էլ ամաչում էի էդ գոռոցների տակ խոհանոց մտնել, ուտելու բան սարքել: Բայց հետո իրենց սեքսի տեմպերը նվազեցին, կապվածությունը մեծացավ, ու սկսեց ինձ դուր գալ նրանց սերը:
Գրքերս ցաքուցրիվ են լրիվ: Մի մասն էս պստլիկ սենյակումս են, մի մասը՝ գործիս տեղը, իսկ ամենամեծ մասը՝ Հայաստանում: Հայաստանում են նաև ֆոտոալբոմներս, բացիկների հավաքածուներս ու լիքը ուրիշ անպետք բաներ, որոնք ամեն օր չես գործածում, բայց մոտդ ես պահում: Միշտ մտածում եմ՝ ամեն անգամ Հայաստանից հետ գալիս հետս մի ճամպրուկ էդպիսի իրեր բերեմ: Մտածում եմ ու չեմ անում: Չեմ անում, որովհետև չեմ ուզում առանց էդ էլ ահագին բեռներիս նոր բեռ ավելացնել ու տեղափոխությունը դժվարացնել:
Ու մտածում եմ՝ կգա՞ վերջապես մի օր, երբ կունենամ իմ հյուրասենյակը, որտեղ կատուն կփռվի սեղանին ու պատուհանից դուրս կնայի, որտեղ մի մեծ գրապահարան կլինի ու կտեղավորի իմ բոլոր գրքերը, որտեղ երեկոյան կնստեմ ու ինչ-որ բան կգրեմ, մինչ կողքի սենյակում երաժշտություն միացած կլինի ու ինչ-որ մեկը մահճակալին փռված կհանգստանա լարված աշխատանքային օրվանից հետո:
Մեջբերել
Էջանիշներ