Թույլ նյարդերով մարդկանց խնդրում եմ չկարդալ
Կոֆեինը շատ էր: Քունս չէր տանում, բայց աչքերս ցավում էին, իսկ ես ակնոց դնելու փոխարեն սուրճ էի խմում: Բայց դա շատ բան չի փոխում. ընդամենը քնելուս ժամն է հետաձգում:
Ես լավ չէի պատկերացնում, թե ինչ է նշանակում ստեղծագործական աշխատանք մասնագիտական ոլորտում: Երբ այսօր աչքերս փակ պատկերացնում էի պրեզենտացիայի հերթական սլայդը, իսկ հետո թղթի վրա արագ-արագ խզբզում տեսածս, հասկացա, որ սա մի ուրիշ ծննդաբերություն է: Երևի շատ ավելի ճիշտ է, քանի որ նախորդող դեպրեսիան ոչ միայն անհրաժեշտ չէ, այլև ցանկալի չէ:
Եվ իմ ուղեղում ծնված միտքը կարող է դառնալ գիտություն, ոչ թե մարդկանց շփոթեցնող, մտերիմներիս անհանգստացնող զառանցանք:
Հոգեբուժարանն այլևս աշունը չի հիշեցնում, և դա լավ է: Ես կարող եմ համալսարան գնալու ճանապարհին Շառլ Ազնավուր լսել ու պարզապես վազել, աչքերս փակ գլորվել: Իսկ ես ասես ճախրելուց լինեմ… Չեմ զգում ոտքերս, օդի մեջ եմ: Ե՞րբ եմ ավարտելու համալսարանը: Հոգնել եմ ամեն պետքական-անպետք բան սովորելուց: Ուզում եմ սուզվել շիզոֆրենիայի մեջ: Չկապակցված միտքս մտածողության խանգարում է հիշեցնում:
Կարծում էի, թե Հայաստանի բոլոր նորմալ մարդկանց արդեն ճանաչում եմ: Պարզվում է՝ չէ: Անձրևն ու հոգնածությունս չկարողացան ստիպել, որ տուն գնամ: Ես զարմացա, նոր հետաքրքիր մարդկանց հետ ծանոթացա: Թարմ օդ էր ինձ համար:
Իմ օդը միշտ թարմ է: Վարդերն արդեն բացվել են մեր պարտեզում: Նենսիի տասը րոպեները հիշեցի, մեկ էլ դասագրքի սիմվոլիկ մտածողությունը: Սիրու՜մ եմ կյանքը: Ե՞րբ է բացվելու առավոտը, որ խմեմ հերթական շոկոլադախառը սուրճս:
Ընդամենը հինգ ամիս առաջ կարծում էի, թե վախճանվում եմ: Այդ ինչպե՞ս կարողացա վերակենդանալ: Ամեն օր զարմանում եմ ու սպասում, որ մայիսյան դեպրեսիան կսկսվի: Իրականում անքնությունից բացի ուրիշ ոչինչ ինձ չի այցելում: Եվ ես գոհ եմ: Աստված ինձ հետ է:
Առավոտյան շուտ գնամ, որ դասախոսին նորից բռնեմ Սաղմոս կարդալուց: Իսկ ընկերուհիս նրան ցնդածի տեղ է դնում, ականջիս ասում, որ դիագնոզ դնեմ: Ես թարս հայացք եմ նետում նրա վրա, իսկ մտքիս մեջ ասում եմ. «Մենք խելագար ենք»:
Մեջբերել
Էջանիշներ