Այսինքն՝ այնքան ուսումնասիրուած մի գիտութիւն, որն է շումերագիտութիւնը, եւ նրա մաս կազմող շումերերէնը, նրանով գրուած սեպագրերը, կարող են ընթերցուել եւ հասկացուել տարբեր ձեւեր:
Բոլորս գիտենք ի'նչ է առասպել, ի'նչ է իրականութիւն: Արդի գիտութեան հասու մարդը կարող է զանազանել՝ իրականը անիրականից: Հին յոյներն էլ ունեցել են առասպելներ:
Ինչեւէ, մեր խնդիրը՝ արդի «պատմագրութեան» վերադարձն է, դէպի առասպելախառն պատմագրութեան ժամանակները:
Մի պատմաբան, որ ջրհեղեղը վկայում է որպէս կատարուած իրողութիւն, չի կարող իրապաշտ գիտնական լինել... նրա գործերը կարդալուց կդադարեմ:
Նա ասում է գտել է գրային 10ից աւելի համակարգ: Սրան էլ չեմ հաւատում, քանզի եթէ գտած լինէր, հաստատ նոր տուեալներ կունենայինք՝ նախամեսրոպեան ու նախաքրիստոնէական Հայաստանի մասին:
Իսկ նա, դեռեւս օգտագործում է Հին Կտակարանի եւ Շումերի տուեալները իր պատմագրութեան մէջ:
Է՜, ի՞նչ է գտել նա՝ ՈՉԻՆՉ:
Էջանիշներ