Հայերի ծագումը

[Տրիբուն]

Բռնի ըստ քեզ ասածներիցս ԱՄԵՆԹՈՒՅԼԸ և ժխտի: Չես կարող, ուրեմն կամ գիտելիք չունես, կամ էլ ես ճիշտ եմ: Երկու դեպքում էլ խոսել շարունակելը իմաստ չունի: Թե չէ նմանվում ենք այն մարդկանց, որ նստած վիճում են. մեկն ասում է ես կարող եմ ցատկել 3 մետր, մյուսն ասում է չես կարող: Ու փոխանակ հավակնոտ պնդում անողը վեր կանա ու ցատկի... վիճում են:
..

Իսկ կարո՞ղ եմ միանգամից ամբողջը ժխտել:

Լիոն, ժխտում եմ որ Ապոպը հայ Հակոբն էր: Ժխտում եմ, որ հիքսոսները ընդհանրապես կապ են ունեցել հայերի հետ: Ժխտում եմ, որովհետեև նման բան ուղղակի չի կարող լինել: Աբսուրդ է: Ժխտում եմ, որ Հակոբն ընդհանարպաես հայկական անուն է: Եբրայերեն նշանակում է վազանցող, կամ արագ անցնող:

Հիմա կսկսես ասել, փաստեր բոր որ ժխտում ես Լիոն, ի՞նչ փաստ բերեմ: Հիմա որ ես ասեմ Ֆրանկների թագավաոր Կարլոս մեծը հայ էր, անունն էլ Կարապետ առաջին, դու ի՞նչ փաստերով կարող ես ժխտել դա:

Ժխտում եմ, որ որևէ զիկուրատ կառուցվել է քարով, քանի որ մինչև հիմա պեղված բոլոր զիկուրատները աղյուսով են կառուցված:

Իսկ ներկայացված ժայռապատկերը ով ոնց հարմար է կարող է այնպես էլ մեկնաբանել. մեկը Ադամ ու Եվա է տեսնում, մյուսը Աստված գիտի ինչ: Ի՞նչ ես կարծում, եթե այս ժայռապատկերը վերցնենք ու գնանք մի որևէ միջազգային կոնֆերանսի ու փորձենք ապացուցել, որ Ադամ-Եվա առասպելը հայկական ծագում ունի, կորդինատներն էլ տանք ժայռապատկերի, մեզ ինչի՞ տեղ կդնեն:

Ու լուրջ եմ ասում, հերիք եղավ ձեր բարդույթավորվածությունը փաթաթեք ուրիշների վզին: Ու լուրջ անտեղի հայտարարություններ անելու ու դրանք պեչատելու կարիք չկա, թե մազնից ով է հայրենասեր ու հայանպաստ: Սետղ հայանպաստության խնդիր չկա ընդհանրապես:

[Արիացի]

Դու էլ պեչատում ես: Ինչն էր ճիշտ կարա՞ս բացատրես:

Ձեր պատկերացմամբ հայրենասիրությունը ամեն տասակի ախմախություն սպրդելն է, որտեղ պատահի:

Շատ եք ուզում ձեր նման «հայրենասեր» լինեմ: Խնդրեմ - Հերոդոտը մի հազար տարով սխալվել է. հայերը Եփրատով ութ հազար տարի առաջ էին նավարկում, իսկ հինգ հազար տարի առաջ խաղաղ օվկիանոսով էին նավարկում:

Գիտեք ինչի՞ եմ արդեն լուրջ սրտխառնոց զգում ձեր գրառումներից: Նախ, երբ էլ ասելու բան չունեք բռթում եք ձեր ախմախ տեսությունն առ այն, որ ով չի հավատում ձեր տուֆտայաբանությանը, հայրենասեր չէ, ու երկրորդ, դու ձեր հորինած պատմությամբ բոլորիս իջեցրել եք ադրբեջանցիների մակարդակին, որոնք նույն կերպ, ձեր նման, առավոտից իրիկուն նստած իրենց համար պատմություն են հորինում: Ադրբեջանցիներ:

Լիոն ջան, շատ ես ուզում, Արիացու հայրենասիրությանը հետևի, ու անկեղծորեն հավատա վերջին 1700 պատմությանդ ողորմելիությանը: Այ դա հայրենասիրություն է:

Տրիբուն, ինչ ես խառնվել իրար? Սկսել ես կասկածել, որ ինչ-որ մեկը քո հայրենասիրությանն ա կասկածում: Մի հատ թեման ուշադիր կարդա ու համոզվի, որ ոչ մեկը քո հայրենասիրության վրա չի կասկածում: Էս թեման դրա հետ կապ չունի: Կարողա մի հեռավոր գյուղում մի մարդ լինի, որը ոչ պատմություն գիտի, ոչ էլ գիր գրականություն, բայց ինձ ու քեզնից հայրենասեր լինի, նենց որ թեմայի գրառումներից քո համար անկապագույն եզրակացությունների մի արի: Կարող ես մի հատ գրառում մեջբերել, որտեղ ասվում է, որ ով այս տեսությանը չի հավատում, հայրենասեր չի: Ավելի լավա մտածես առողջությանդ մասին, որ սիրտդ ամեն գրառումից չխառնի:
Հետո, Տրիբուն, դու ինձ էս էլ որերորդ անգամ է վերագրում ես գրառումներ, որոնք ես չեմ ասել, կամ եթե ասել եմ, ապա դու կամ չես հասկացել, կամ էլ հիմա սխալ մեկնաբանություն ես տալիս: Ու ես քեզ հիմա հուսով եմ վերջին անգամ նշում եմ, որ ես համարում եմ, որ մեր նախաքրիստոնեական մշակույթը ու պատմությունը ավելի մեծ արժեք ունի, քան հետքրիստոնեականը, բայց դրանից չի բխում, որ Մաշտոցը, Նարեկացին ու Թումանյանը իմ համար արժեք չեն ներկայացնում: Այդպիսի հիմարություն կարող է պնդել միայն հոգևոր արժեքներից զուրկ մարդը: Եթե նույնիսկ մի օր իրոք ապացուցվի, որ Մաշտոցը գրերը չի ստեղծել այլ միայն վերականգնել է, ապա դրանից նրա հզորությունը ու հանճարեղությունը չի պակասում:Հուսով եմ այլևս կարիք չեմ ունենա սրա մասին քեզ տեղյակ պահելու:

Լիոն, ժխտում եմ որ Ապոպը հայ Հակոբն էր: Ժխտում եմ, որ հիքսոսները ընդհանրապես կապ են ունեցել հայերի հետ: Ժխտում եմ, որովհետեև նման բան ուղղակի չի կարող լինել: Աբսուրդ է: Ժխտում եմ, որ Հակոբն ընդհանարպաես հայկական անուն է: Եբրայերեն նշանակում է վազանցող, կամ արագ անցնող:

Էս էր հա քո ժխտելը: Ժխտում եմ, որովհետև նման բան չի կարող լինել: Էդ ոնց որոշեցիր? Ավելի լավա Ապոպին ու մի հիքսոս գտնես, գան մեզ պատմեն իրենց ծագումնաբանության մասին: Թե չէ, քո գրածներից հեչ ժխտման հոտ չի գալիս:

[Elmo]

Հետաքրքիր է չցանկացար, թե չտեսար պատկերի նմանությունը Ադամ ու Եվայի առասպելին:

Էդ պատկերը կուղարկեմ արտասահմանցու, ու կխնդրեմ մեկնաբանել, առանց բացատրելու, որտեղ ա գտնվել էդ նկարը… Ու կտենանք չեզոք մարդն ի՞նչ կտենա…

[Լուսաբեր]

Էդ պատկերը կուղարկեմ արտասահմանցու, ու կխնդրեմ մեկնաբանել, առանց բացատրելու, որտեղ ա գտնվել էդ նկարը… Ու կտենանք չեզոք մարդն ի՞նչ կտենա…

Բայց պետկա հաշվի առնել այդ մարդու մասնագիտությունը:Մեկ ել դա հո մեր օրերում չեն արել որ բոլորս հիմիկվա աչքերով ու պատկերացումներուվ ենք նայում դրան:
Համենայն դեպս շատ հետաքրքիր կլինի լսել այդ կարծիքը...

[Elmo]

Ուրեմն նկարը ցույց տվեցի ռուս ռադիոինժեների: Բավականին խելացի մարդ ա: Սկզբում հումորով պատասխանեց:


կարճ թարգմանությունը են ա, որ երկու մարդ իրար հետ վիճում են, մեկը մյուսի եթերն ա կեղտոտել, իսկ վերևում կրծքանման կլորակը 90 սմ-անոց ճառագայթիչ ա: Են քառակուսի բանն էլ հին ռաութեր ա:

Elmo
что ты об это скажешь ?
Dmitry
мля... похоже 2 неандертальца иб**со с вайфаем

Dmitry
змея символизирует коллинеарную антенну

Dmitry
сиська сверху - это зеркало 90см с излучателем

Dmitry
ну вот - и человек с мышкой в руке говорит второму с членом - **й тебе а не тырнед, ты своим коллинеаром и ватсоном 1 вт весь диапазон положил нах

Dmitry
и он мышкой подключен к мегадевайсу (каменному) который второго чела от тырнеда отгородил

Dmitry
типа маршрутизатор (но оочень древний)

Dmitry
это наставление апостола Петра Адаму, почему именно не***й ставить усилок 1 ватт с коллинеаром

հետո , երբ խնդրեցի լուրջ պատասխանի, ահա ինչ ասեց:

Elmo
А если серьезно ?

Dmitry
не может быть чтоб на скале линии нарисовали с одинаковой толщиной везде

Dmitry
подделка

Dmitry
посмотри на змею

Dmitry
возьми фломастер и попробуй повторить

Dmitry
тока возьми стакан травы - иначе не выйдет 100%

Դե ստեղ չթարգմանեմ:

[Lion]

Իսկ կարո՞ղ եմ միանգամից ամբողջը ժխտել:

Կարող ես փորձել... Դժբախտաբար անլուջ կերպով ՓՈՐՁԵՑԻՐ ժխտել ընդամենը 2 փաստ

Լիոն, ժխտում եմ որ Ապոպը հայ Հակոբն էր: Ժխտում եմ, որ հիքսոսները ընդհանրապես կապ են ունեցել հայերի հետ:

Այդ դեպքում ժխտիր ԱՅԴ ՊՆԴՈՒՄԸ ՀԻՄՆԱՎՈՐՈՂ ՓԱՍՏԱՐԿՆԵՐԸ: Օրինակ սրանք

Եգիպտոս մտած Հայկական բանակի ռազմիկները բնականաբար իրենց անվանում էին "հայք" այսինքն "հայեր", որտեղ "ք"-ն ինչպես գիտենք հավասար է ներկայիս հայերենի հոգնակի "ներ" կամ "եր" վերջածանցին: Իր հերթին տեղաբնիկները, չունենալով "յ"-ին հավասարժեք հիերոգլիֆ, գրավոր աղբյուրներում սկսեցին նրանց անվանել "հաք": Հետագայում, եգիպտական տաճարներում պահպանված պապիրուսներից օգտված հելլենականացված պատմիչ Մանեթոնի, ինչպես նաև Եվսեբիոս Կեսարացու ու Հովսեփ Փլավիոսի մոտ այն հնչյունափոխվեց "հակսոս"-ի (որտեղ "սոս"-ը լոկ զուտ հունական վերջածանց է, իսկ "ա"-ն "ու"-ի վերափոխվելու հատկության մասին արդեն խոսվել է), իսկ ներկայումս` "հյուկսոս"-ի: Այս հարցին ներկայումս հանգամանալից անդրադարձել է Սուրեն Այվազյանը` իր "Ռուսաստանի պատմություն. Հայկական հետք" (Մոսկվա 1997) (ռուսերեն) աշխատության մեջ: Ավելացնենք նաև, որ "հակսոսներ"-ի աստվածային պանթեոնում առաջնային տեղ ուներ կայծակի աստվածը և նրա կին Անահիտը: Հետաքիքիր է նաև, որ Եգիպտոսը գրավելուց հետո հայերն հիմնեցին իրենց նոր մայրաքաղաքը, կոչելով այն "Ավարիս", այսինք "սա իմ ավարն է` Ավարս": Այս մայրաքաղաքի երկրորդ անունը, ի դեպ "Հայ-արու" (ըստ իմ ձեռքի տակ եղած ռուսական աղբյուրների` "Խայարու") էր, որը ակնհայտորեն նշանակում է "Հայ տղամարդ"` հավանական է այն պատճառով, որ սկզբնական շրջանում այս քաղաքում, որն այդ ժամանակ դեռևս մի լայնատարած ռազմական ճամբար էր, բնակվում էին միայն հայ տղամարդիկ, քանզի արշավանքի և նվաճման բնականաբար մեկնել էին հենց նրանք, իսկ կանայք մնացել էին տանը: Եգիտոսում իշխած և Հայկազունիների ճյուղը հանդիսացող տեղի արքայական դինաստիան կոչվում էր Հայկազուտներ:

Հետաքրքիր է, որ այս "Հայարի"-ների ակտիվությունը Փոքր Ասիայում և Մերձավոր Արևելքում հանընկնում է Հայկական մեծաքանակ հեծյալ բանակի` "Հակսոս"-ների ("Հակսոս" անվանումը այստեղ օգտագործվում է պայմանականորեն, խառնաշփոթից խուսափելու համար, քանզի "Հակսոս"-ներն ուղղակիորեն հայերն էին. այս մասին վերևում արդեն խոսվել է), Եգիպտոսից Պաղեստինի ուղղությամբ հեռանալու հետ: Այս գործընթացը սկսվեց արդեն մ.թ.ա. մոտ XVII դարի կեսերից և ավարտվեց մ.թ.ա. 1561 թ-ին: Իսկ մ.թ.ա. 1561 թ-ից հետո ըստ Մանեթոնի "Հուրի (Հայարի – Մ.Հ.) երկրից" եկած "Հակսոս"-ների մասին տեղեկությունները իսպառ դադարում են (ինչը բնական է, քանի որ այդպես Եգիպտոս մտած հայերին կոչում էին եգիպտացիները, իսկ այժմ նրանց մեծ մասը, չհաշված անկասկած "անարժան հիշատակման" որոշակի թվով գերիների, այլևս Եգիպտոսում չէր) և դրա փոխարեն աղբյուրները սկսում են ավելի ակտիվորեն խոսել "Հայարի"-ների մասին: Հատկանշական է, որ.
1. Եգիպտոսից իր ժողովրդի և բանակի հետ հեռացած Հայկազուտների հերթական արքայի անունը` Կեռտա, մի, այն էլ իրար նման տառի (որը լիովին կարող էր շփոթվել արձանագրություններում կամ դրանց վերծանություններում) ճշգրտությամբ համապատասխանում է Միտանիի թագավորության առաջին արքայի անունին` Կիռտա, որը հատկապես վերևում ասվածի ֆոնի վրա, լիակատար հիմք է տալիս ասելու, որ դրանք նույն անձիք են:
2. Եգիպտոսից Մովսեսի հեռանալու հայտնի պատմությունը տեղադրվում է այս իրադարձություններից մոտ 100 տարի հետո, մի հանգամանք, որը, հիմք ունենալով նաև հայ և հրեա ազգերի ընդհանրությունները, հիմք է տալիս համարձակ ենթադրություն անելու այն մասին, որ Պաղեստինում գտնվող հրեական ազգի սեմիտական նախնական էթնոզանգվածին խառնվել են Եգիպտոսում մ.թ.ա. 1561 թ-ին Հայկական հիմնական բանակի հեռանալուց հետո գերի մնացած և միայն հետագայում Մովսես անունով իրենց առաջնորդի գլխավորությամբ դժվարությամբ փախուստի դիմած հայեր ու արդյունքում վերջնականապես ձևավորվել է հրեական ազգը:
3. Հարիներն արևապաշտ էին, որը բնորոշ է Հայկական լեռնաշխարհին, իսկ նրանց գերագույն աստվածներն էին Արևը և համաշխարհային գրականության մեջ Ինդրա անունով ընդունված աստվածը: Սակայն երբ "Ինդրա" անունը կարդում ենք ոչ թե ձախից աջ, այլ հակառակը, ապա ստանում ենք այդ ժամանակաշրջանում Հայկական լեռնաշխարհի աստվածներից մեկի անունը` "Արդնի":
Համաշխարհային գրականության մեջ այժմ գերիշխում է այն տեսակետը, որ "Հակսոս"-ներն ազգակից են եղել Հարիներին ("Հայարի"-ներին) կամ էլ ուղղակիորեն եղել են Հարիական ցեղեր (վերջին տեսակետի հիմնադիրն է հայտնի եգիպտոլոգ Վ. Հելկը): Այսպիսով հաստատելով ճշմարտությունը խառնաշփոթ կերպով ներկայացնող այս սխեման, կարելի է ուղղակի պարզաբանելով ճշգրտել այն և ասել, որ Հարիները (իրականում` "Հայարի"-ները) պարզապես հայերն էին, որոնք մտնելով Եգիպտոս և այստեղ կոչվելով "Հակսոս"-ներ ու հետագայում Պաղեստինով նահանջելով իրենց Հայրենիքի ուղղությամբ, Հյուսիսային Ասորիքում և Հայոց Միջագետքում իրենց կոչել կամ շրջապատի կողմից կոչվել են "Հարի" ("Հայարի")` կամ այն պատճառով, որ այդ ժամանակահատվածում "Հայ" և "Արի" անվանումները նույնացվում և դեռևս հավասարապես օգտագործվում էին (այդ հետագայում էր հայերի մեջ ամրապնդվելու "Հայ"-ը, իսկ օտարների մեջ` "Արի"-ին համարժեք "Արմեն"-ը) կամ էլ դրանով Եգիպտոսի Հայկազուտների դինաստիայի "Հայարիները" իրենց առանձնացնում էին ընդհանուր "արիական" տարածքից արդեն որպես առանձին ժողովուրդներ առանձնացած այլ "Արի"-ներից (օրինակ` Հնդկաստանի հյուսիսում և Պարսկաստանի արևելքում իշխող "Մարտի նետվող" Հայկերի դինաստիայի "Հնդարի"-ներից): Հայրենիք վերադարձած Հարիները ("Հայարի"-ները) "տեղ չգտնելով" (թող սա ճիշտ իմաստով հասկացվի) Արատտայի կենտրոնական շրջաններում (որը բնականաբար զբաղեցված էր ժամանակին իրենց Հայրենիքից չհեռացած անձանց կողմից) ստիպված հաստատվեցին համեմատաբար նոսր բնակեցված Արատտայի ծայրամասային շրջաններում` Հայոց Միջագետքում և Հյուսիսային Ասորիքում, որտեղ հիմնեցին նոր Հայկական պետություն` Միտանիի թագավորությունը, որը արիական գերիշխանության վերջնական փլուզումից հետո ձեռք բերեց լիակատար ինքնուրույնություն:

Թե չէ, այ քեզ բան... ժխտում եմ որովհետև ուզում եմ ժխտել: Ընդամենը կամակորություն է:

Ժխտում եմ, որովհետեև նման բան ուղղակի չի կարող լինել: Աբսուրդ է: Ժխտում եմ, որ Հակոբն ընդհանարպաես հայկական անուն է: Եբրայերեն նշանակում է վազանցող, կամ արագ անցնող:

יַעֲקוֹב, יַעֲקֹב –հայերեն Յակոբ, Հակոբ , Իսահակի և Ռեբեկայի եկվորյակ երեղաների երկրորդը :Կտակարանում Յակոբ անունը մեկնաբանվում է և դուրս է բերվում עקב (կրունկ), քանի որ Յակոբը լույս աշխարհ եկավ ավագ եղբոր կրունկը բռնած:
Սակայն ըստ հրեա մեկնաբանների ծագումնաբանական առումով այն հասնում է մ.թ.առաջ 2 հազարամյակի ժամանակաշրջանին: Յակոբ անունը ըստ հրեա մեկ նա նբանների ծագում է yahqub-el, կամ ya‘akub-el, բառերից որը նշանակում էր պահպանիր ինձ տեր:

Իսկ այդ ժամանակաշրջանում, ուշադրություն դարձրեք, հրեական ազգը դռևս ձևավորված չէր:

Հիմա կսկսես ասել, փաստեր բոր որ ժխտում ես Լիոն, ի՞նչ փաստ բերեմ: Հիմա որ ես ասեմ Ֆրանկների թագավաոր Կարլոս մեծը հայ էր, անունն էլ Կարապետ առաջին, դու ի՞նչ փաստերով կարող ես ժխտել դա:

Չեմ ասի: Ու որ քո ասած Կոռլոսի օրինակը չլինի, ես եմ ապացույցներ բերում, որ դու ժխտես: Պարզության համար ասեմ - եթե պնդես որ Կառլոսը հայ է, ոչ թե կժխտեմ, այլ, ուշադիր, կպահանջեմ ապացույցները: ՄԻԱՅՆ ԴՐԱՆԻՑ ՀԵՏՈ կձևաորեմ իմ մոտեցումը պռեբլեմի նկատմամբ...

Ժխտում եմ

, որ որևէ զիկուրատ կառուցվել է քարով, քանի որ մինչև հիմա պեղված բոլոր զիկուրատները աղյուսով են կառուցված:

Լավ, դիմացիր... այ չեմ ալարի, մոտ օրերս բառացի կմեջբերեմ Արտակ Մովսիսյանի գրքի համապատասխան էջը:

Իսկ ներկայացված ժայռապատկերը ով ոնց հարմար է կարող է այնպես էլ մեկնաբանել. մեկը Ադամ ու Եվա է տեսնում, մյուսը Աստված գիտի ինչ: Ի՞նչ ես կարծում, եթե այս ժայռապատկերը վերցնենք ու գնանք մի որևէ միջազգային կոնֆերանսի ու փորձենք ապացուցել, որ Ադամ-Եվա առասպելը հայկական ծագում ունի, կորդինատներն էլ տանք ժայռապատկերի, մեզ ինչի՞ տեղ կդնեն:

Հարցն ուղղված է ինձ?

Ու լուրջ եմ ասում, հերիք եղավ ձեր բարդույթավորվածությունը փաթաթեք ուրիշների վզին: Ու լուրջ անտեղի հայտարարություններ անելու ու դրանք պեչատելու կարիք չկա, թե մազնից ով է հայրենասեր ու հայանպաստ: Սետղ հայանպաստության խնդիր չկա ընդհանրապես:

Ու լուրջ եմ ասում, հերիք եղավ ձեր բարդույթավորվածությունը փաթաթեք ուրիշների վզին: Ու լուրջ անտեղի հայտարարություններ անելու ու դրանք պեչատելու կարիք չկա...

[Լեռնցի]

Մեջբերում Պարիս Հերունու գրքից`
Հին Հայաստանում գիտության, լեզվի և մշակույթի բարձր զարգացածության մակարդակ լինելու մասին իմ կարծիքը եզակի չի:
20-րդ դարի գերմանացի հայտնի պատմաբան Ի.Մաունդերը, հնագետ Շվարցը[5] և բրիտանական հռչակավոր աստղագետ ու աստղագիտության պատմաբան Վ.Օլթերը [6] գրում են, որ առաջին մարդիկ, որոնք բաժանել են երկինքը համաստեղությունների ու անվանել են դրանք, ապրել են ոչ թե Եգիպտոսում, ոչ թե Բաբելոնում, այլ Հայկական Բարձրավանդակում/Եփրատ գետի հովտում/ և Արարատ սարի շուրջը 360 մինչև 410 տեղի լայնություններում, և այդ պրոցեսն ավարտվել է մ.թ.ա 3-րդ հազարամյակում: Ըստ Վ.Օլթոքի այս հետևություները հաստատվում են նաև պատմական ու հնագիտական տվյալներով:
Ի.Մաունդերը գրում է նաև. “Եգիպտացիները, որոնց մանումենտների վրա հայտնաբերել են կենդանակերպի տասներկու նշանները, խոստավոնում են, որ աստղերի մասին այդ գիտելիքները նրանք փոխառել են հալդերից /այսինքն հայերից, տես ստորև Պ.Հ/, որոնք իրենց հերթին եղել են հույների ուսուցիչները Ֆալեսի ու Պյութագորասի ժամանակներում”[5]:
Կենդանակերպի նշանները, որոնք կիրառվում են մինչև օրս, կենդանակերպի համաստեղությունների հին հայկական հիերոգլիֆներն են, որոնք մինչև մեր օրերը պահպանվել են Հայաստանում, օրինակ, Մեծամորի Մոնումենտում/հնագույն մեծ ձուլարան-գործարան և աստղադիտարան մ.թ.ա 5-րդ հազարմյակի Արարտյան դաշտում/[7], ժայռերի վրա հին գրերում[3,4], հայոց Մատենադարանների հին ձեռագրերի էջերի վրա:
Որպես Երկիր մոլորակի խորհրդանիշ /մարդկանցով բնակեցված/` ժամանակակից աստղագիտությունը /հնուց/ օգտագործում է շրջանագիծը վերևը դրված խաչով: Դա Երկրագնդի հին հայկական նշանն է, շրջանագիծ, վրան կանգնած մարդով,որն ավելի պարզ ու հին է քան նկ. 43-ում պատկերված պետրոգիլֆը/նկ.43-ում պատկերված է կլոր Երկիրը ու վրան 4 մարդ, այն ես տեղադրել եմ այս ֆորումու/: Նույն կառուցվածքն ունեն հռչակավոր հայկական հազարավոր խաչքարերին քանդակված զարդանկարները, որոնք ստեղծվել են նախքան քրիստոնեությունը և հատկապես այդ ընդունելուց հետո:
Ֆրանսիացի հռչակավոր աստղագետ և փիլիսոփա Կ. Ֆլամարիոնը[8], բրիտանացի գիտնական Ա. Բերրին[9] և այլոք նշում են, որ նախապատմական ժամանակներում Հայկական Բարձրավանդակում աստղագիտությունը բարձր մակարդակ է ունեցել:
Ամերիկացի գիտնական, Ստոունհենջի և Քալենիշի հանրահայտ հետազոտող Ջ. Ս. Հոուկինսը 1970-ականներին գրել է Հայաստանի Գիտությունների Ազգա յին Ակադեմիայի պրեզիդենտ Վ.Հ. Համբարձումյանին, որ Ստոունհենջը եզակի չի ու նման աստղագիտական մշակույթի առկայությունը պետք է հայտնաբերվի Հայաստանում[1,2]: Քարահունջը և այս գրքի ՄԱՍ 1-ը Ջ.Ս. Հոուկինսի իրավացիության վառ ապացույցն են:
Քարահունջը հանդիսանում է նաև վերը նշված կարծիքների հաստատումը հին Հայաստանի բարձր զարգացած մշակույթի և աստղագիտության մասին:Հ.Գ.
Օգտագործված գրականություն
1. Հասրաթյան Մ., Մեգալիթիկ կառույցներ, “Պատմահնագիտական ուսումնասիրություններ” Երևան, 1985
2. Hawkins G.S.- Herouni P.M., Private Correspondence, Yerevan-Washington-Yerevan, 64 pages, Boston University Archives, Special Collection, Boston, MA, ASA, February-October 1999
3. Туманян Б., Петросян С., Астрономические петроглифы, Ереван 1970
4. Tokatyan K.S., The Astronomical method for Absolute Chronology of Rock Carvings with Constellations, Proc. Of 2nd Inernat. Congress of Rupestrian Archaeology, Valamonica Italy, 1997
5. Maunder E., Astronomy Without Telescopes, London, 1906
6. Олкотт У., Легенды зжездного мира, С.-Петербург, 1911
7. Այվազյան Ս., Հին Հայաստանի պատմությունից, Երևան, 1986
8. Фломарион К., Популярная астрономия, С.-Петербург, 1913
9. Берри А., Краткая история астрономии, Москва, 1946

[Lion]

Հիանալի հոդված էր, ապրես

[haik]

Հերունու գրքի հայերեն էլեկտրոնային տարբերակը կարող է որևէ մեկը ունենա:
Մի երկու գրախանութում հարցրել եմ, մնացել է միայն անգլերեն տարբերակը:

[Արիացի]

Հերունու գրքի հայերեն էլեկտրոնային տարբերակը կարող է որևէ մեկը ունենա:
Մի երկու գրախանութում հարցրել եմ, մնացել է միայն անգլերեն տարբերակը:

Էլեկտրոնայինը որ ունենաք ինձ էլ կասեք: Իսկ նենց վերնիսաժում ու երիտասարդականի գրապահոցում կա:

[Արիացի]

Մեջբերում:
Ու լուրջ եմ ասում, հերիք եղավ ձեր բարդույթավորվածությունը փաթաթեք ուրիշների վզին: Ու լուրջ անտեղի հայտարարություններ անելու ու դրանք պեչատելու կարիք չկա, թե մազնից ով է հայրենասեր ու հայանպաստ: Սետղ հայանպաստության խնդիր չկա ընդհանրապես:

Ու լուրջ եմ ասում, հերիք եղավ ձեր բարդույթավորվածությունը փաթաթեք ուրիշների վզին: Ու լուրջ անտեղի հայտարարություններ անելու ու դրանք պեչատելու կարիք չկա...

Լավն էր

[Տրիբուն]

Կարող ես փորձել... Դժբախտաբար անլուջ կերպով ՓՈՐՁԵՑԻՐ ժխտել ընդամենը 2 փաստ



Այդ դեպքում ժխտիր ԱՅԴ ՊՆԴՈՒՄԸ ՀԻՄՆԱՎՈՐՈՂ ՓԱՍՏԱՐԿՆԵՐԸ: Օրինակ սրանք

Եգիպտոս մտած Հայկական բանակի ռազմիկները բնականաբար իրենց անվանում էին "հայք" այսինքն "հայեր", որտեղ "ք"-ն ինչպես գիտենք հավասար է ներկայիս հայերենի հոգնակի "ներ" կամ "եր" վերջածանցին:

..

Լիոն, մի անգամ ասել, եմ, ոչ թե ժխտում եմ, այլ լուրջ չեմ ընդունում: Եթե գիրքդ անվանեիր ասենք «ու երազած հեքիաթների ժողովածում» հաճույքով կկարդայի լուրջ: Թե չէ, ասում եմ ժխտելու բան չկամ այնպես ինչպես հնարավոր չէ ժխտել Տուրոյի բերած ժայռապատկերի ու Ադամ-Եվայի միջև եղած կապը:

Հիմա նայիր, թե դու ինչպես ես սկսում մեջբերված տեքստը. «Եգիպտոս մտած հայկական բանակի ....... », գրված է հաստատակն տոնով, ոչ մի բացառություն չի ենթադրում, հենց այդպես է որ կա: Նման հայտարարությունը ժխտել, ըստ էության հնարավոր չէ: Իմպերատիվ ձևակերպում ունի: Դա հնարավոր է ժխտել միայն նույն իմպերատիվ ձևակերպմամբ. «Եգիպտոս հայկական բանակ չէր կարող մտած լինել .. »: Դուրդ կգա՞, եթե այսպիսի ժխտում կարդաս: Համոզված եմ, որ ոչ: Բայց գո գրածներն այլ կերպ ժխտել հնարավոր չէ:

[Տրիբուն]

Հետո, Տրիբուն, դու ինձ էս էլ որերորդ անգամ է վերագրում ես գրառումներ, որոնք ես չեմ ասել, կամ եթե ասել եմ, ապա դու կամ չես հասկացել, կամ էլ հիմա սխալ մեկնաբանություն ես տալիս: Ու ես քեզ հիմա հուսով եմ վերջին անգամ նշում եմ, որ ես համարում եմ, որ մեր նախաքրիստոնեական մշակույթը ու պատմությունը ավելի մեծ արժեք ունի, քան հետքրիստոնեականը, բայց դրանից չի բխում, որ Մաշտոցը, Նարեկացին ու Թումանյանը իմ համար արժեք չեն ներկայացնում: Այդպիսի հիմարություն կարող է պնդել միայն հոգևոր արժեքներից զուրկ մարդը: Եթե նույնիսկ մի օր իրոք ապացուցվի, որ Մաշտոցը գրերը չի ստեղծել այլ միայն վերականգնել է, ապա դրանից նրա հզորությունը ու հանճարեղությունը չի պակասում:Հուսով եմ այլևս կարիք չեմ ունենա սրա մասին քեզ տեղյակ պահելու:

Արի ես քո գրառումները մեջբերեմ, թող ուրիշները որոշեն, թե ճիշտ եմ մեկնաբանել, թե ոչ, ու ինչ եմ քեզ վերագրել ինչը ոչ:

Հարց է առաջանում, ինչով ենք այդքան հպարտանում? Միթե հպարտանում ենք Տիգրան Մեծի անմիտ տարածքներ գրավելով, պարսիկ Արշակունիներով, 301 թվականի եղեռնով կամ հրեա Բագրատունիներով ու պետականության անկումով? Միթե դա է մեր հպարտությունը? Իհարկե ոչ: Դրանք մեր խայտառակություններն են: Մենք հպարտ ենք մեր անցյալով: ԲԱՅՑ ՈՐՆ Է ԱՅԴ ԱՆՑՅԱԼԸ????

Սա ո գրածն է Արիացի, իմը չի: Ավելի փոքր արժեք ունենալը, Արաիցի, քո ձրակերպմամբ խայտառակություն է:

Լիոն, մի տեղ գրել էիր, որ Արիցաին օրինակ, քո բոլոր գրածների հետ համաձայն է , բայց արի ու տես, որ նրա կարծիքով Տիգրանի տարածքներ գրավելը անմիտ գործ էր, որը կարելի է խայտառակություն անվանել:


Կհիշեցնե՞ս, քո ցուցակում որերորդ կայսրությունն էր Տիգրանինը, վեցը չէ՞:

[Արիացի]

Արի ես քո գրառումները մեջբերեմ, թող ուրիշները որոշեն, թե ճիշտ եմ մեկնաբանել, թե ոչ, ու ինչ եմ քեզ վերագրել ինչը ոչ:



Սա ո գրածն է Արիացի, իմը չի: Ավելի փոքր արժեք ունենալը, Արաիցի, քո ձրակերպմամբ խայտառակություն է:

Լիոն, մի տեղ գրել էիր, որ Արիցաին օրինակ, քո բոլոր գրածների հետ համաձայն է , բայց արի ու տես, որ նրա կարծիքով Տիգրանի տարածքներ գրավելը անմիտ գործ էր, որը կարելի է խայտառակություն անվանել:


Կհիշեցնե՞ս, քո ցուցակում որերորդ կայսրությունն էր Տիգրանինը, վեցը չէ՞:

Տրիբուն, համարյա համոզված էի, որ պիտի այս գրառումը մեջբերես, որպես քո խոսքերի ապացույց: Իհարկե ճիշտ ես, ես նման բան ասել եմ, բայց հետագայում ես ընդունել եմ, որ չափազանցեցված է գրածս: Հիմա հուսով եմ այլևս պրծանք նման զրույցներից: Ու եթե էլ բան չունենաս ասելու ու հիշես, որ Արիացին իրա քրիստոնեական պատմությունը խայտառակություն է համարում, կհիշես նաև, որ դրա մասին արդեն մի քանի անգամ ասել ես ու Արիացին էլ ասել է, որ այդ գրառումը սխալմունք էր:

[Տրիբուն]

Տրիբուն, համարյա համոզված էի, որ պիտի այս գրառումը մեջբերես, որպես քո խոսքերի ապացույց: Իհարկե ճիշտ ես, ես նման բան ասել եմ, բայց հետագայում ես ընդունել եմ, որ չափազանցեցված է գրածս: Հիմա հուսով եմ այլևս պրծանք նման զրույցներից: Ու եթե էլ բան չունենաս ասելու ու հիշես, որ Արիացին իրա քրիստոնեական պատմությունը խայտառակություն է համարում, կհիշես նաև, որ դրա մասին արդեն մի քանի անգամ ասել ես ու Արիացին էլ ասել է, որ այդ գրառումը սխալմունք էր:

Ապեր, դա մի սխալմունք էր քո գարառման մեջ: Նման սխալմունքներ կան նաև Տուրոյի գրառման մեջ, մի քանի անգամ մեջբերել եմ, ու չեմ ուզում նույնը անել: Բայց ասեմ, որ ձեր հետագա բոլոր գրառումները ապացուցում են, որ սա ոչ թե մեկ գրառման սխալմունք է, այլ համոզմունք:

Ու եթե համոզված էիր, որ ես պիտի մեջբերեմ այս «սխալմունքը» պետք չէր ասել, որ ես քեզ վերագրում եմ գրառումներ, որոնք դու չես արել: Գոնե ասա, որ վերագրում եմ գրառումներ, որոնք արել ես, ու հետո ընդունել ես, որ սխալվել ես: Ահագին տարբերություն կա, չէ՞:

Ու Արիացի ջան, հազար անգամ ասել եմ, ստեղ հարցը բոլորովին չի վերաբերվում աստաղադիտարաններին, քարերին, ժայռապատկերներին ու մնացած բաներին: Ոչ մեկը կասկածի տակ չի դնում այն փաստը, որ հայկական լեռնաշխարհում հնուց, շատ հնուց եղել է բարձր մշակույթ ու քաղաքակրթություն: Հարցը նրանում է, թե ինչ եզրակացությունների կարելի է հանգել այդ վերլուծությունների արդյունքում, ու ուր են տանում այդ եզրահանգումները: Դրանք տանում են նույն տեղը, որտեղ գտնվում էր մեկ այլ «արիացի» ժողովուրդ ընդամենը 70 տարի առաջ: