Մեջբերում Երկնային-ի խոսքերից Նայել գրառումը
չէ… մենակ մարդը «դատարկ» չի, դրանք շատ տարբեր բաներ են… շատ ավելի «խորը» մենակներ կան, քան մենք կարող ենք պատկերացնել…
Այդ մենակները հոգեպես միայնակ են իրենց զգում?
Չեն ցանկանում ոչ ոքի հետ շփվել?, Նրանց ոչ ոք չի հասկանում?
Թե ուղղակի իրենք ուզում են աշխարհից հեռանալ ու մեն-մենակ ապրել մի հեռու տեղ, կամ թեկուզ Երկրի վրա, բայց մեկուսացած, իրենց հոգեկան ապրումներով,
Միթե նրանք հիասթափված են մարդկանցից, թե ուրիշ` ասենք կյանքից կամ իրենց հոգու ապաստանած մարմնից կամ ճակատագրից, բախտից?...մի գուցե քննարկենք դա մեկընդմիշտ ճշտելով մեր ասածի`նկատի ունեցած մենակյացի որոշակիությունը և տարբերությունը....