Վերջին խմբագրող՝ Kuk: 03.05.2008, 20:33: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
“Հայր մեր, որ երկինս ես,
Առ քո տված հացի թերմացուքը և տուր մեզ այսօր մի քիչ խելք հանապազոր,
զի եղած-չեղածը տվածդ հացի հետ արդեն կերանք…”:
Ստեղծագործական պրոցեսը սերտորեն կապվածա ադրենալինի հետ: Ադրենալինի արտադրությունն էլ կապվացա լիքը բաների հետ:
Օրինակ` սեքսը: Էդ, որ մուսաների մասին էդ զավզագություններն առաջացել են, հենց նենց չեն առաջացել: էդ հետո են ինտելեգենտ մարդիկ մուսաներին սարքել եթերաին էակներ: Իրականում դրանց մարմնեղ տեսակը պակաս էֆեկտիվ չի:
Որ շատ խնդրեմ, մեկն ու մեկդ կբացատրեք` ինչ է նշանակում < Նա իսկական գրող չէ...> .. Գրողի իսկականն ու չիսկականը որն է??? Խոսում եք սեքսից, ալկոհոլից, իրական ու շինծու մուսաներից, բայց դա ինչ կապ ունի թեմայի վերնագրի հետ էլի չեմ հասկանում...Մի խոսքով, թե դժվար չէ, գրե'ք..![]()
Մի քանդակագործ ընկեր ունեմ: Նա է արել իմ գրքերից մեկի նկարները: Նկարում էր ապշեցուցիչ արագ և ապշեցուցիչ որակով: Ոչ մի նկարի վրա 1 րոպեից ավել չծախսեց: Հետո հանկարծակի ոգևշնչման կարիք զգաց ու խնդրեց օղի լցնել իրեն... Ու այդպես գնաց: Ինչքան շատ խմեց այնքան ապուշություններ նկարեց: Մի առիթով արդարացավ` ասաց ես հարբեցող եմ, որովհետև արվեստագետ եմ: Մեր մյուս ընկերը լավ պորտը տեղը դրեց` ասաց - դու հարբեցող ես, որովհետև հարբեցող ես
Ի դեպ հոյակապ անձնավորություն է այդ քանդակագործ նկարիչը, ոսկի սիրտ ունի:
Ուլուանա (10.07.2013)
Գրողի վաստակը չափվում է ոչ թե նրանով, թե ինչ կյանք է վարել (թմրամոլ է եղել և այլն), այլ թողած գրական ժառանգությամբ:
Ի վերջո, գրողը լավ ու հետաքրքիր գրող է իր գրածով, ոչ թե իր «մաքուր կյանքով» :
Շատ գրողներ կան, որոնք իրենց ապրելակերպով չեն «փայլել» (Եսենինը, Չարենցը, Մայակովսկին և շատ ուրիշներ), բայց անուրանալի է նրանց դերը գրականության բնագավառում:
Sambitbaba (21.07.2013), StrangeLittleGirl (10.07.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ