Հիվանդացա՞ր, վույ աման, ակումբո՞վ։

[Հայկօ]

Հետաքրքիր ա՝ 2008-ից էս կողմ Ակումբի էպիդեմիկ վիճակը ոնց ա փոխվել: Հիվանդ ե՞ք, ժող, թե՞ դուք էլ եք ուղղակի փռշտում:

[Arpine]

Սկզբում հիվանդ էի, հիմա ուղղակի փռշտում եմ

[laro]

Է՜, Ակումբն իմ համար մի վատ կողմ ունի Ես որ նստում եմ, կորցնում եմ ՄԵԿ-ՄԵԿ ժամանակի զգացումը, որի պատճառով դասերս տուժում են Դրա համար հա որոշում եմ էլ ընդհանրապես չմտնեմ, բայց.....Վերջին հաշվարկներովս երկուշաբթի օրվանից էլ չեմ մտնելու...

[ՆանՍ]

Համարյա մինչև 1 տարին շատ ուժեղ էր կախվածությունս. դարձել էի ակումբի նարկոման...
Հիմա արդեն լավ եմ, ոնցոր մի քիչ բուժվել եմ...

[Ֆոտոն]

Առաջին 6 ամիսը ահավոր էր: Սկզբի մի ամսում համարյա կոմպը չէի անջատում ու լիարժեք չէի քնում: Ամեն ինչ անում էի կոմպի մոտ ակումբ կարդալով: Հետո դարձավ պարտադիր պլան: Կամաց-կամաց իրականում ակումբցիների հետ շփումը դարձավ ավելի կարևոր: Հիմա կարող եմ ցանկացած պահի վեր կենալ կոմպի մոտից:

Հ.Գ. Եթե Ձեր մտքով անցավ նախանձել, հաշվի առեք, որ արդեն 2 տարվա ստաժ ունեմ: Մեկ էլ, որ արդեն ակումբապետը կողքիս ա:

[Ruby Rue]

Երբ նոր էի Ակումբում գրանցվել, չէի էլ պատկերացնի, որ ակումբցիները իմ նիկը կհիշեն, իսկ էսօ՜ր...
Լի՛լ, այ Նաիրուհի, կյանքս գիտե՞ս քանի տարով երկարացրիր: Ունեցածս ամենաերջանիկ օրերից մեկն էր. տոռծիկն ու նվերները հրաշք էին, բայց էդ ուշադրությունն ու վերաբերմունքը մի ամբողջ կյանք արժեին:
Ժողովուրդ, բա բացիկում գրածները: Մի 10 անգամ արդեն կարդացել եմ...

Վատ է, որ մարդիկ հիվանդանում են, բայց Ակումբով հիվանդանալու պես հավես բան չկա: Նենց ուրախ եմ, որ մի օր ինտերնետում թրև գալուց գրանցվեցի էստեղ ու նման հիասքանչ մարդկանց հետ ծանոթացա:

Հ.Գ. Մի գաղտնիք էլ բացեմ. Ակումբը ինձ վրա մի շատ դրական ազդեցություն է ունեցել: Ժամանակին ես ուզում էի Հայաստանից գնալ, որովհետև չէի հարմարվում հայերի մտածելակերպի հետ: Բայց Ակումբն ու ակումբցիները ինձ համար մարդու մի ուրիշ տեսակ բացահայտեցին: Մարդ, որը մեծատառով ՄԱՐԴ է, հիանալի զրուցակից ու լիքը բան կարող ես սովորել իրենցից: Ակու՛մբ, դու հիասքանչ ես, մի խոսքով, ես գնալու եմ սովորեմ իմ ուզած տեղերում, բայց վերջը Հայաստան եմ գալու:

Մի հատ էլ ասեմ, որ սիրում եմ ձեզ ու առանց նվերների հետ չեմ գա: ^_^

Խմած ու անկեղծ գրառում:

[Լեդի Վարդ]

Ես մոտ մի երկու ամիս ուջեղ կախվածություն ունեի ակումբից, բայց դրանից հետո էդքան էլ չէ

[StrangeLittleGirl]

Ժող, կներեք, չդիմացա, պիտի արտահայտվեմ: Ինձ ամենաշատը բացում ա էն, թե ով ա էս թեման բացել

[Rhayader]

Ժող, կներեք, չդիմացա, պիտի արտահայտվեմ: Ինձ ամենաշատը բացում ա էն, թե ով ա էս թեման բացել

Ես մտնում էի, որ նույն թեմայով կծու բան գրեի, տեսա՝ դու ինձնից առաջ ես հասցրել:

[Rhayader]

Էդ սաղ հեչ, բայց որ իրա մեծ քրոջ անունը ֆեյսբուքում «puchurik pisikik lilitik» էր, ինձ ոնց էր բացում

[Ռուֆուս]

Ժող, կներեք, չդիմացա, պիտի արտահայտվեմ: Ինձ ամենաշատը բացում ա էն, թե ով ա էս թեման բացել

Թող հավերժ այրվեմ ես դժոխքի կրակներում, բայց ընդամենը մի պահ կարոտեցի Moon-ին Լավ էր էլի, երբ որ ինքը կար, օրը մի տաս հատ թեմա էր բացում, օրագրում էլ մի 10 հատ գրառում էր անում, թե ինչքան էր սիրում Բգոյին Տեսնես հեչ մեծացա՞վ

[Նիկեա]

Հա, հիվանդացա ու մենակ ակումբով չէ, ակումբցիներով հիվանդացա:Մի օր որ ձեր գրածները չկարդամ,օրս օր չի:Ահավոր կարոտում եմ ձեզ ու էդ ամենը ժամանակի հետ աճում ա ոչ թե նվազում:Դուք դարձել եք մի հատ մեեեծ վիրտուալ ընտանիք:

[Stranger_Friend]

Երևի այո, որովհետև առաջ մտքիս մեջ խոսում էի, հիմա մտքիս մեջ գրառում եմ անում

[Lílium]

Ես չգիտեմ որքանովա իմը կոչվում հիվանդություն,բայց ամեն դեպքում ես...ակումբին 5 տարիա ճանաչում եմ շատ շատերին հանդիպել եմ,ակումբի հանդիպումների ներկա եմ եղել,չնայած որպես ոչ ակումբցի: Գրեթե գրառումներ չեմ անում,բայց հետևում եմ բոլորի գրառումներին,ինքս ինձ հետևություններ անում,ճանաչում ու … սպասում: Չեմ կարող անտարբեր անցնել,ու նույնիսկ պայանջ եմ զգում հետևել ակումբցիների անցուդարձին

[Փոքրիկ շրջմոլիկ]

Եսօր երազիս մեջ կուրսեցիս ինչ որ հարց էր տալիս /չեմ հիշում ինչ հարց էր/, իրան ասեցի կճշտեմ, կասեմ` մտածելով, որ կմտնեմ ակումբից կհարցնեմ, կիմանամ

Մտածում եմ էս հիվանդության սիմպտոմներից կլինի, վաղը գնամ ստուգվեմ