Ցրվածություն...

[Աբելյան]

Ժողովուրդ վերջերս ահավոր ցրված եմ դառել: Առաջ հելնում էի ժամը 7:10-ին, 7:20-ին, վերջերս 7:40-ից շուտ չեմ կարում հելնեմ: Բա մի օր էլ 7:50 մի կերպ հելա, վերմակի տակ սկսա հագնվել: Մի նասկիս հագա, մինչև 8-ը անգիտակից վիճակում պառկած էի, 8-ին նոր մյուս նասկիս հագա: Վեր եմ կենում, մեկ մեկ մոռանում եմ ճամփի փող վերցնեմ, մեկ մեկ էլ նախորդ օրվա տետրերն եմ վեկալում, որ էտ օրը էտ դասերից չունենք: Մի օր, օրինակ, հետս կես կիլո վեշեր էի քաշ տվել իզուր տեղը: Մի օր մեր աղջիկներից մեկից էսինչ-էնինչ տետրն էի ուզել, որ մյուս օրը բերեր, մյուս օրը բերել էր, մոռացել էի ուզեի: Բա հենց էտ նասկու պատմության օրը ջեբիցս ժամը հանել նայել եմ, դրել եմ տեղը, մի րոպե հետո նոր եմ ջոգել, որ ուզում էի ժամը իմանայի, մի հատ էլ եմ հանել, նայել, նոր իմացել ժամը: Էսօր ինձ երկու հոգի մեղրաջուր են խորհուրդ տվել, ասում են հիշողությանը կօգնի: Իսկ ցրվածությա՞ն դեմ ինչը կօգնի: Չեմ կարծում, որ էտի տարիքի հարց ա, որովհետև առաջ էս աստիճանի ցրված չէի: Համ էլ վերջի տարիներին ավելի քնկոտ եմ դառել: Առաջ հազարից մեկ էի ցերեկները քնում: Հիմա շաբաթը մեկ կարող ա քնեմ: Հետո, ասենք, տնեցիք մի բան են ասում անեմ, մի րոպե չանցած մոռանում եմ, որ պտի անեմ:

Հ.Գ. Նախօրոք էլ ասեմ, որ սիրահարված չեմ:

[Anchi]

Ես էլ սիրահարված չեմ, բայց ինձ հետ ահավոր բաներա կատարվում: Իմ կարծիքով գերհոգնածությունից և գերզբաղվածությունիցա դա…
Բանալինսերս դնում եմ սառնարանի մեջ, պուլտով եմ դուռը բացում, հեռախոսով էլ ալիք եմ փոխում: Ամեն վայրկյան մոռանում եմ, թե ինչ են ասել: Երեկ գնացել էի խանութ, մամաս զանգեց, ասաց՝ ինչ գնեմ, ասացի "եղավ" ու դրեցի հեռախոսը: Դրեցի ու էլ չէի հիշում՝ ինչ ասաց: Հետո էլի 3 անգամ զանգեցի ու էլի չէի հիշում, մինչև էսէմէս չուղարկեց: Ինչ էլ ասում են, նույն պահին մոռանում եմ…
Կամ ինչ-որ բան են խնդրում ինձնից ու ես կամ ուրիշ բան եմ տալիս կամ ուրիշին եմ տալիս:
Այսօր ես էլ էի փողը մոռացել տանը, սոված-ծարավ քայլում էի:

[Աբելյան]

փաստորեն՝ քո մոտ ավելի ահավոր ա՞

[Kuk]

Ես էլ սիրահարված չեմ, բայց ինձ հետ ահավոր բաներա կատարվում: Իմ կարծիքով գերհոգնածությունից և գերզբաղվածությունիցա դա…
Բանալինսերս դնում եմ սառնարանի մեջ, պուլտով եմ դուռը բացում, հեռախոսով էլ ալիք եմ փոխում: Ամեն վայրկյան մոռանում եմ, թե ինչ են ասել: Երեկ գնացել էի խանութ, մամաս զանգեց, ասաց՝ ինչ գնեմ, ասացի "եղավ" ու դրեցի հեռախոսը: Դրեցի ու էլ չէի հիշում՝ ինչ ասաց: Հետո էլի 3 անգամ զանգեցի ու էլի չէի հիշում, մինչև էսէմէս չուղարկեց: Ինչ էլ ասում են, նույն պահին մոռանում եմ…
Կամ ինչ-որ բան են խնդրում ինձնից ու ես կամ ուրիշ բան եմ տալիս կամ ուրիշին եմ տալիս:
Այսօր ես էլ էի փողը մոռացել տանը, սոված-ծարավ քայլում էի:

Երևումա՝ դու պետքա սիրահարվես

[Աբելյան]

ինձ էլ էին էսօր տենց ասում, մտածեցի կատակ են անում

[unknown]

Վայ ինչ ծանոթ դեպքեր են,ավելի լավ է ես չպատմեմ,վերջերս ինքս ինձ նման չեմ:Որ իմանաք ինչիցա ինձել կասեք,սենց հնարավոր չի…

[Dayana]

ինձ էլ էին էսօր տենց ասում, մտածեցի կատակ են անում

Հայկ բա ես կատակ էի անո?ւմ

Իսկ իրականում ցրվածությունը դա հիվանդություն չի, ուղղակի հոգնածության դրսևորումա այնպես որ սեսիայից հետո մի երկու oր ուղղակի լավ հանգստացեք ու լրիվ կանցնի

[Grieg]

էհ դաժամ թեմա է, իմ մոտել կա այդ խնդիրը..ձմռանը գործի տեղից դուրս գալուց ուրիշի վերարկուն էի հագել ու մինչև երեկոյան ինքը չզանգեց չեի կասկածում, որ իմը չեմ հագել..
կամ, որ հագնում էմ կոշիկ ու բատինկա ու տենց դուրս գալիս , կամ իրիուկնվա 9ին գնում եմ ինստիտուտ ու պահանջում դռները բացեն որտև քննության եմ..հետո որ մի ժամից մութը ընկնում ա նոր եմ հասկանում որ գիշեր ա ոչ թե առավոտ ..մառշուտկեքի փոխարեն ջիպ եմ կանգնացնում, տաքսի փոխարեն ոստիկանության պատրուլ/սա միքիչ տեսողության հետել կապ ունի / , էլ չեմ ասում քանի անգամ ծանոթներիս խառնել եմ ուրիշ ծանոթի հետ..բարև ին հաջով ով եմ պատասխանել..տուն գնալու ճանապարհից կեսից անջատվել ու գնացել օրինակ ինստիտուտ..մի խոսքով մտքերս միշտ ուրիշ տեղ են ..

[Yellow Raven]

Իմ մոտ էսի մանկուցա:
Փոքր ժամանակ լինում էր իմ համար քայլում էի,բոթասների տոպրակս դնում էի գետին,որ շորս դզեի ու հետո տենց գետնին թողում տուն էի գնում:
Բա գիտեք,քանի հատ գլխարկ եմ կորցրել:
Հեչ լավ բան չի...

[VisTolog]

Դե~, իմ հետելա ըտենց բաներ եղել, բայց ոչ ձեր հետ եղածի աստիճան
Մեկ-մեկ արթնանում եմ, ուրբաթ օրվա դասերս վերցնում, գնում եմ... ու մեկել հիշում եմ որ էսօր երկուշաբթիյա, ոչ թե ուրբաթ:

Կամ խանութ գնալուց, մամաս ասումա, էս կառնես, էս կառնես, ասում եմ հա... գնում հասնում եմ խանութ, բայց չեմ հիշում թե ինչ պիտի առնեյի: Եղելա նաև, որ գնացել եմ, ու լրիվ ուրիշ բան եմ առել:

ՈՒ տենց լիքը մանր-մունր բաներ, ուղղակի չեմ ուզում մանրանալ:

[Kuk]

Ինձ թվումա՝ տենց բաներ բոլորի հետ էլ պատահում ա:
Մի քանի անգամ եղել ա, որ նոր վառած ծխախոտը դրել եմ մոխրամանի մեջ ու մոռանալով՝ նորն եմ վառել Տենց վերջերս ընկերոջս հետ սրճարանում նստած էինք, մեկը դեռ նոր վառած՝ դրեցի մոխրամանի մեջ ու երկրորդը վառեցի, մի քանի վայրկյան անց նկատեցի, որ երկու հոգով ենք, բայց երեք հատ ծխախոտա վառած. մեկը իմ ձեռքում, երկրորդը՝ ընկերոջս, երրորդը մոխրամանի մեջ էր

[*e}|{uka*]

Ցրվածությունը իմ մոտելա ցավոտ թեմա ու միշտ ինձանից անբաժանա եղել :
Մեկ մեկ նենց եմ անջատվում , կտրվում աշխարհից , որ նույնիսկ կողքս ինձ բան են հարցնում , իմ հեչ պետքսա , ես իմ մտքերով : Շատերը նույնիսկ նեղանում են : Շատ անգամ մեքենայի տակը ընկենլուց եմ պրծել ՝ ցրվածության պատճառով :Մի անգամ փողոց եմ անցնում "сама по себе" , լռիվ անջատված , մեկ էլ տենամ բոլորը ինձ են նայում , շփոթվեցի, նայեցի ձախ կողմս 2սմ էն կողմ մի հատ մեքենայա կանգնած : Վարորդը վախվորած ինձա նայում , մեկ էլ որ չասեց.
-Աղջիկ ջան հո շա՞տ չվախեցար , հո բան ման չեղա՞վ , եթե ուզու՞մ ես կարող եմ հիվանդանոց տանել : Պատկերացրեք իմ աչքերը ուր թռան (հազիվ էր արգելակել )...
Լավ բան չի ցրվածությունը : Մի անգամ մեր մեքենայի փոխարեն ուրիշի մեքենա եմ նստել Դուռը բացեցի նստեցի , մեկ էլ տենամ անծանոթ դեմքեր են Նենց էի շփոթվել , լեզուս կապ էր ընկել , չէի կարում նույնիսկ ասեի "կներեք" , շփոթվել եմ

[Kuk]

Լավ բան չի ցրվածությունը : Մի անգամ մեր մեքենայի փոխարեն ուրիշի մեքենա եմ նստել Դուռը բացեցի նստեցի , մեկ էլ տենամ անծանոթ դեմքեր են Նենց էի շփոթվել , լեզուս կապ էր ընկել , չէի կարում նույնիսկ ասեի "կներեք" , շփոթվել եմ

Տենց մի անգամ ընկերոջս մեքենայի մեջ նստած էի, դիմացը, մեկ էլ հետևի երկու դռները բացվեց, ու ամեն կողմից մի աղջիկ նստեց, ես էլ սենց նայում եմ հլը էդքանից հետո էլ մեկը՝ «դուք ով ե՞ք»: Լավ ա էն մյուսը հասցրեց նկատել, թե ինչ կատարվեց ու ծիծաղելով «կներես» ասեցին, իջան մեքենայից Ես էլ նենց մի շշկռվա էդ՝ ինձ ուղղված հարցից, որ էլ չկարացա «գոնե մի երկու բան ասել»: Նենց էլ լավն էին

[Աբելյան]

էս ինչ դաժան բաներ եք ասում
ես գիտեմ մենակ իմ հետ ա տենց, մանավանդ, որ ինձ ասում են. "քո հետ մի բան էն չի"
Երեկ էլ յանիմ գրավոր պետք ա գրեինք, տունը շպո էի պատրաստում, ժամանակ չկար, ասեցի Համալսարանում կվերջացնեմ: Գնացի Համալսարան, տենամ մոռացել եմ հետս վեկալեմ, կուրսեցիներս մի լավ խնդացին: Լավ ա տենց էլ չգրեցինք:

Ոնց ջոգում եմ, հանգիստը կօգնի: Բայց թե ցավն էլ էն ա, որ կեսգիշերից շուտ քունս չի տանում, այսինքն՝ օրը 6-7 ժամից ավել քնելու հնարավորություն չունեմ:

[Frigid-]

ԾԵՐԱՆՈՒՄ ԵՆՔ, ՊԱՐՈՒ'ՅՐ ՍԵՎԱԿ, ԾԵՐԱՆՈՒՄ ԵՆՔ !!!!!!!!!!!!!

Թեթև տարեք, կյանքա, պատահումա