Ապրիլի 24. բարձրանում ես ծիծեռնակաբերդ… մի տեսակ հպարտություն ես զգում` էնքան մարդ կա, ծաղիկների պատը կրակի շուրջ բարձրացել ու գերազանցում է մարդկանց հասակը…, հայը որ ուզումա կարումա էլի միասնական լինի… առաջին բանը որ մտածեցի… հետո դուրս ես գալիս… ու իջնում ոստիկաններով ուղղորդվող ճամփով… աջ ու ձախ սոկի, ջրի շշեր, հենց <մլիցեքի> մոտ էլ թափում են, մի քիչ ավելի ներքև սկսում են ջրերի վաճառքը, մի քիչ էլ ես իջնում, գւմարվում են բւտերբրոտի տոչկաները, պօպկորն, սեմչկա… զիբիլը դե հա ել կա… աջ ու ձախ ճամփոզրին տենց մարդիկ նստած խոտերի մեջ, գեղեցիկ բնության գրկում, որը հացա ուտում, որը պարկած ընկերուհու հետ զրուցումա… դե գեղեցիկ բնություն մաքուր օդ… հասկանալիա… էլի էս իջնում, արդեն սկսում են քաղցր <բամբակների> վաճառքը… դե վարդագոյն գույնի… մի պահ դաժե զարմացա, որ փուչիկներ չեն ծախում… տենց էլի ուրախ զվարթ հետաքրքիր աշխույժ էքսկուրսիա… կամերաները Ծիծեռնակաբերդի մուտքն են նկարում ու ցույց տալիս հայկական հեռուստաալիքներով, հետաքրքիրա, որ Թուրքական մամուլն էլ նկարեր, Ծիծեռնակաբերդից ելքի տեսարանն ու ասեր ցույց տար եթերով ասենք էսպիսի վերնագրով <Հայոց Ցեղասպանության զոհերի հիշատակին նվիրված արարողություն…>…
Հասնումա չէ?
արժանի են դրան էդ առեվտուրը ու <կայֆավատը> կազմակերպողները…
Հ.Գ.
Կուզենայի էստեղ, Ձեր կարծիքն ու դիրքորոշումը տեսնել…
Էջանիշներ