Ժողովուրդս հզոր էր…ինքը նորից ցույց տվեց մեկ բռունցքով, թե որքան միաբանված, համախմբված ու ուժեղ է իր սուգի մեջ...սուգ, որ խորքային ցավը չի կորցրել 93 տարի անց...Եվ եթե որոշակի աղերսներ են տարվում ապրիլի 24-ի ու մարտի 1-ի միջև, ապա կա փաստ. մեզ հասցրած երկու վերքերն էլ ժողովրդի թշնամին է տվել...
Ցեղասպանությունը լուրջ տերմին է, ահա թե ինչու աշխարհի շատ դեմքեր խուսափում են այդ բառն օգտագործելուց մեր հասցեին: Պատասխանատու բառ է...ցեղասպանությունը պարզապես ջարդ, սպանդ չէ...սա ցեղը արմատախիլ անելու նախագիծ է, ինչպես հիշում եք: Եթե 39 տարի առաջ թուրքը փորձեց արմատախիլ անել հայ ցեղը, ապա 93 տարի անց հայը փորձեց վերացնել կամ առնվազն կապկպել իսկական հայ տեսակը: Այն տեսակը, որ հայրենի արժեքների իրական կրողն է: Այն տեսակը, որ ահել-ջահել քաջ մարտիկներ է տվել հանուն անկախության: Այն տեսակը, որ գիտի, թե ինչ է սպասող մոր արցունքը: Այն տեսակը, որ ոչ մի դեպքում չի փախչի, եթե Աստված չանի, հանկարծ պատերազմի վտանգը վրա հասնի: Եղբայրս մի լավ խոսք ունի, երբեմն հիասթափված ասում է. «Ես ուզում եմ թողնել երկիրս ու գնալ, բայց չգիտեմ ում թողնել երկիրս»:
Այս տեսակը միշտ կլինի իր հայրենիքի, իր ժողովրդի թիկունքին կանգնած: Էսօրվա մեր երթը ապացուցեց, որ մենք լուռ սգում ենք, այնտեղ, որտեղ աղմկել չի կարելի, բայց ինչպես պաստառներից մեկի բովանդակությունն էր, սուգը հավերժ է, երբ պայքար չկա...
Ինչպե՞ս չկապել ապրիլի 24-ն ու մարտի 1-ը /իհարկե ես էլի օրեր կավելացնեի/, երբ մենք այժմ հիմքերն ենք դնում, սյուները: Սեփական երկրում հասնել արդարությանը, նոր աշխարհից արդար դատ պահանջել: Սեփական երկրում վայելել ազատությունը և հասնել ցեղասպանության ճանաչմանն աշխարհում: Ամեն հայի կորուստ մի ցավ է: Ամեն Հայաստան կերտող հայի կորուստը մի մեծ ողբերգություն է: Եվ սուգեր չեն լինում, սգի տեսակներ էլ, որովհետև արցունքը միակն է, որ բոլորի մետ նույն տեսքով է լինում:
Ահեղ բազմություն էր, Օրբելյանի մի ծայրից ժողովրդի մյուս ծայրը չէր երևում: ես ինքս քիչ մնաց մի շենքի պատուհանից նետված տոպրակով ջրի «զոհը» դառնայի. ահա սերժիկների ներսում կուտակված ագրեսիան ու չարությունը, ահա...
Ինչ վերաբերում է Քաղբանտարկյալների նկարներով պաստառներին, ապա նման բան ճանապարհին չկար, վերադառնալիս մի տեղ հանդիպեցի...ինքս քաղբանտարկյալի դուստր եմ, բայց այդպիսի ակցիա չի եղել և այս օրով չէր էլ լինելու...
'
Մեջբերել
Լ.յ.ո.վ.-ի խոսքերից
, իմ մոտ չբացեց
Էջանիշներ