Հարգարժան Մոնկ
Որովհետև դուք ինքներտ եք սահմանել այս միջադեպը որպես հայ եկեղեցու համար բացառիկ կարևորության: Մի Տեր-Հայր օրինակ մեկնաբանելով հասավ մինչև այն կետերին, որտեղ հույներին համարեց թամբալ և անկարող ազգ: Սա ես չէմ համարում եկեղեցու հետ կապ ունեցող մի կարծիք: Ավելի շուտ սա մի մասնավոր անձի, որը կրոնավոր է, կարծիք է: Սա մեջբերեցի, նկարագրելու համար միասնական կարծիքի կարևորությունը:Monk-ի խոսքերից
Ինչու?
Հարցիս ծագման պատճառը՝ տոտալիտար սովետի տարիներին արտաքին աշխարհից համընդհանուր ինֆորմացիոն սովն էր մի կողմից, և եկեղեցու մասին լիքը բամբասանքներ ու կեղտոտ պատմությունների տարածումն էր մյուս կողմից: Հիշում եմ անգամ այն, որ տարածում էիր ստոր լուրեր այն մասին, որ Վազգեն Վեհափառը ԿԳԲ-ական է… ու ինչպես սովետը չէր օգտագործի այսպիսի մի փաստը, հայ եղեկեցուն կպնելու ու վատաբանելու համար:
ես ինքս այսպիսի բաները համարում եմ շինծու, արհեստական, արհեստածին: Ու սրանք համարում եմ որ Աստծու, Հիսուս Քրիստոսի և իր պատվիրանների հետ եզրեր չունեցող բաներ են: Ինչպես միջին դարերում կաթոլիկ եկեղեցու բարբարոսական բազմաթիվ գործողությունները: Փառք Աստծու, Հայ Առաքելականը մեծամասամբ հեռու է մնացել վայարագություններից: Ու դա մեր Եկեղեցուն մեծ պատիվ է բերում դարեր շարունակ:
պետք է աշխատել հեռու մնալ ձեռակռվից, ու ընդհանրապես կռվից սրանից հետո ևս: Մեր Եկեղեցին խելամիտ է եղել միշտ: Այսինքն խելքով է հաղթել միշտ: Դրանում ես վստահ եմ: ՈՒ վստահ եմ նրա մտավոր կարողություւների վրա այժմ ևս:
…
ոնց ասեմ…
Եկեղեցին մեր ազգի վերջին գիծն է: Մեր Ստալինգրադը… Սա կարծես գիտակցում ենք ամբողջ ազգով
Մեջբերել
Էջանիշներ