User Tag List

Էջ 1 15-ից 1234511 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 217 հատից

Թեմա: Թարգմանություն

  1. #1
    Պապա Սերխիո-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.02.2007
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    3,112
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Թարգմանություն

    սիրել ակումբցիներ , խնդրում եմ օգնեք ինձ թարգմանության հարցում ,ուղղակի շատ թարգմանելու գործեր ունեմ`70-80 էջ և ձեր օգնությունն է պետք

    Сразу же после переворота 18 брюмера Наполеон стал готовиться к войне против второй коалиции. Обстоятельства благоприятствовали ему. Россия, недовольная тем, что англичане захватили Мальту и Египет, а австрийцы стремятся переложить все тяготы войны на русские плечи, отозвала свои войска. Наполеон неожиданно вторгся в Италию и 14 июня 1800 г. разгромил австрийцев в битве у деревни Маренго. 9 апреля 1801г. с Австрией был подписан Люневильский мирный договор, по которому Франция получила Бельгию, левый берег Рейна и контроль над всей Северной Италией, где была создана Итальянская республика. Вторая коалиция распалась. Только Англия продолжала военный действия, но и она вскоре согласилась на переговоры о мире. В марте 1802г. был заключен Амьенский мир между Францией и Англией. Он предусматривал взаимные уступки (Франция выводила свои войска из Рима, Неаполя и Египта, а Англия - с о.Мальты), но не разрешал острых противоречий между двумя государствами. Обе стороны рассматривали его как временную передышку для возобновления борьбы. Англичане немедленно начали собирать новую антифранцузскую коалицию, а Наполеон стал готовиться к десанту на Британские острова.
    В конце 1803г. недалеко от побережья в Булони был сформирован экспедиционный корпус численностью в 120 тыс. человек, а во всех бухтах Па-де-Кале закипела работа по оборудованию транспортных судов. Было собрано и подготовлено для перевозки войск 2 343 судна, начиная от больших торговых кораблей и кончая рыбацкими шлюпками. Наполеон был совершенно уверен в успехе экспедиции и говорил, что ему нужно только три дня туманной погоды, чтобы стать господином Лондона, парламента и Английского банка. Однако превосходство английского флота над французским было слишком велико. В октябре 1805г. в морском сражении при Трафальгаре адмирал Нельсон наголову разбил французов. За Англией осталось неоспоримое преимущество на море, и Наполеону пришлось отказаться от идеи прямого вторжения в Британию.
    Неудачи на море он компенсировал новыми победами на суше. В 1805 г. была создана третья антифранцузская коалиция, куда вошли Англия, Россия, Австрия и Неаполитанское королевство. На этот раз военные действия разворачивались вдоль Дуная. В течение трех недель Наполеон разгромил стотысячную австрийскую армию в Баварии, заставив капитулировать основные силы австрийцев 20 октября в Ульме. 13 ноября французские войска заняли Вену, которая даже не пыталась оказать сопротивление. А 2 декабря 1805г. состоялось знаменитое сражение при Аустерлице, в котором Наполеон нанес сокрушительное поражение русским и австрийским войскам. Императоры Александр I и Франц II бежали с поля боя. Союзники потеряли 15000 убитыми и ранеными, 20000 пленными, 45 знамен и 146 орудий; потери французов составили менее 8000 человек. Наполеон считал Аустерлиц своей самой большой победой.
    Результаты кампании 1805 г. имели катастрофические последствия, прежде всего, для Австрии. По условиям Пресбургского мира 26 декабря 1805г. Австрия теряла значительную часть своих владений и лишилась всякого влияния в европейских делах. Она была обложена громадной контрибуцией, а в довершение унижения в августе 1806г. императора Франца был вынужден сложить с себя титул императора Священной Римской империи, созданной еще в X в. Из южно-германских государств Наполеон создал Рейнский союз и назначил себя его главой. Своему брату Жозефу Бонапарту, он отдал Южную Италию, сделав его королем Обеих Сицилий; другого брата, Луи, назначил королем Голландии. Его родственники и соратники получили более мелкие владения и титулы, став вассалами императора. Таким образом, почти вся Италия, Германия и Голландия оказались в фактическом подчинении у Франции, а сам Наполеон стал властителем большей части Европы.
    Пруссия, которая до того занимала выжидательную позицию, была крайне обеспокоена усилением Франции. В свою очередь российский император Александр I не смирился с поражением и не подписал мира с Наполеоном. В сентябре 1806г. между Россией и Пруссией был заключен новый антифранцузский союз, к которому примкнули Англия и Швеция. Пруссия двинула свои войска в Тюрингию, Россия - к границам Польши: начиналась новая война. Пруссаков постигла та же участь, что и австрийцев год назад. 14 октября 1806г. в двух сражениях при Йене и Ауэрштадте французы наголову разбили прусскую армию, а через тринадцать дней армия Наполеона вступила в Берлин. Пруссия капитулировала и лишилась всех своих владений к западу от Эльбы. Здесь Наполеон образовал королевство Вестфалия, которое отдал своему брату Жерому Бонапарту. На территории Польши было создано герцогство Варшавское во главе с союзником Наполеона королем саксонским. На Пруссию была наложена 100-миллионная контрибуция, до выплаты которой она была оккупирована французскими войсками
    Оставалась Россия. После двух сражений в Восточной Пруссии у Прейсиш-Эйлау (8 декабря 1807г.) и Фридланда (14 июня 1807г.) французские войска отбросили русскую армию и подошли к Неману. И Наполеон, который к этому времени завоевал всю Европу, и Александр I, который лишился всех союзников, считали дальнейшее продолжение войны бессмысленным. 7 июля 1807г. в Тильзите на специально поставленном плоту посреди реки Неман состоялась встреча двух императоров. На ней было достигнуто соглашение о разделе сфер влияния, получившее название Тильзитского мира. Россия признавала все завоевания Французской империи, а за это получала свободу действий против Швеции и Турции. По тайному пункту соглашения Александр обещал прекратить торговлю с Англией, то есть присоединиться к континентальной блокаде, незадолго до того объявленной Наполеоном.

    Ավելացվել է 1 րոպե անց
    100 տոկոսանց բառացի պարտադիր չէ
    Վերջին խմբագրող՝ Սերխիո: 21.04.2008, 14:35: Պատճառ: Գրառման ավելացում

  2. #2
    թիթեռնիկի թևերով աղջիկ… Երկնային-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    02.01.2008
    Հասցե
    փերիների մասին հեքիաթում…
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    2,989
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Թարգմանություն

    Սերխիո, թարմանեցի, բայց որոշ անուններ երևի սխալ եմ հայերեն թարգմանել… դե դու կնայես հետո…
    --------------------------------------

    Անմիջապես 18 բրյումերների հեղափոխությունից հետո Նապոլեաոնը սկսեց պատրաստվել երկրորդ կոալիցիայի դեմ պատերազմելու: Պայմանները նրա համար բարենպաստ էին: Ռուսաստանը, դժգոհ նրանից, որ անգլիացիները գրավել են Մալթան ու Եգիպտոսը, իսկ ավստրիացիները զգտում են պատերազմի բոլոր դժվարությունները ներդնել ռուսական ուսերին, ետ կանչեց իր զորքերը: Նապոլեոնը հանկարծակի ներխուժեց Իտալիա և 1800թ. հունիսի 14-ին ջախջախեց ավստրիացիներին Մաևենգո գյուղի մոտ տեղի ունեցած մարտում: 1801թ-ի ապրիլի 9-ին Ավստրիայի հետ ստորագրվեց Լյունեվիլյան համաձայնագիրը, ըստ որի Ֆրանսիային անցան Բելգիան, Ռեյնի ձախ ափը և ամբողջ Հյուսիսային Իտալիայի ղեկավարումը, որտեղ ստեղծվեց Իտալական Հանրապետությունը: Երկրորդ կոալիցիան փլուզվեց: Միայն Անգլիան էր շարունակում զինվորական գործողությունները, բայց շուտով համաձայնվեց համերաշխության բանակցություններ վարել:
    1802թ-ի մարտին Անգլիայի և Ֆրանսիայի միջև կնքվեց Ամյենսկյան պայմանագիրը: Այն նախատեսում էր փոխադարձ զիջումներ (Ֆրանսիան դուրս էր հանում իր զորքերը Հռոմից, Նոապոլից, իսկ Անգլիան` Մալթա կղզուց). բայց թույլ չէր տալիս սուր հակասություններ երկու պետությունների միջև: Երկու կողմն էլ դիտում էին այն որպես ժամանակավոր զինադադար: Անգլիացիները անմիջապես սկսեցին հավաքել նոր հակաֆրանսիական կոալիցիա, իսկ Նապոլեոնը սկսեց պատրաստվել Բրիտանական կղզիների վրա հարձակվելու: 1803թ-ի վերջերում Բուլոնի նավահանգստից ոչ շատ հեռու ձևավորվեց գիտարշավային կորպուս`120 հազար մարդուց կազմված, իսկ Պա-Դե-Կալեում սկսվեց տրանսպորտային նավեր կառուցելու աշխատանքը:
    Զորքերի տեղափոխման համար հավաքվեց և պատրաստվեց 2 343 նավ` սկսած մեծ առևտևական նավերից, վերջացրած ձկնորսական նավակներով: Նապոլոնը միանգամայն համոզված էր գիտարշավի հաջողության մեջ և ասում էր, որ իրեն պետք է միայն երեք մշուշոտ օր, որ դառնա Լոնդոնի, պառլամենտի և անգլիական բանկի տիրակալը: Բայց և այնպես անգլիական նավահանգստի առավելությունը ֆրանսիականի նկատմամբ չափազանց մեծ էր: 1805թ-ի հոկտեմբերին Թրաֆալգարի ծովային պայքարում ադմիրալ Նելսոնը ջախջախեց ֆրանսիացիներին: Նապոլեոնը ստիպված եղավ հրաժարվել Բրիտանիայ ներխուժելու մտքից: Սակայն ծովում կրած պարտությունները նա կոմպենսացրեց նորանոր հաղթանակներով ցամաքի վրա: 1805թ-ին ստեղծվեց երրորդ հակաֆրանսիական կոալիցին, որի մեջ մտան Անգլիան, Ռուսաստանը, Ավստրիան և Նեապոլիտանյան թագավորությունը: Այս անգամ ռազմական գործողությունները տեղի ունեցան Դունայի ափին: Երեք շաբաթում Նապոլեոնը ջախջախեց ավստրիական հարյուր հազարանոց բանակը Բավարիայում: Նոյեմբերի 13 -ին ֆրանսիական զորքերը գրավեցին Վենան, որը նույնիսկ չէր փորձում դիմադրություն ցուցաբերել: Իսկ 1805թ.-ի դեկտեմբերի 2-ին կայացավ հայտնի պայքարը Աուստիրլիցում, որտեղ Նապոլեոնը ջախջախիչ պարտության մատնեց ռուսական և ավստրիական զորքերը:

    Ավելացվել է 4 րոպե անց
    շարունակություն…

    Կայսրեր Ալեքսանդր Առաջին և Ֆրանց Երկրորդը փախուստի դիմեցին մարտի դաշտոից: Դաշնակիցները ունեցան մոտ 15000 վիրավոր և զոհված և 20000 գերի:
    Ֆրանսիացիների կորստը 8000 մարդուց քիչ էր: նապոլեոնը համարում էր Աուստերլիցը իր ամենամեծ հաղթանակը: 1805 թ-ի դեկտեմբերի 26-ի Պրեսբուրգյան համաձայնագրի համաձայն` Ավստրիան կորցրեց իր տիրութունների զգալի մասը և զրկվեց եվրոպական գործերի ցանկացած ազդեցությունից: Ի լրումն ստորացմանը` 1806թ-ի օգոստոսին կայսր Ֆրանցո ստիպված եղավ զրկվել իր` Հռոմեական Կայսրության կայսեր տիտղոսից, որը ստեղծվել էր դեռևս X դարում: Հարավ-գերմանական պետություններից Նապոլեոնը ստեղծեց Ռեյնսկյան միությունը և ինքն իրեն նշանակեց դրա ղեկավար:
    Իր եղբորը` Ժոզեֆ Բոնապարտին նա հանձնփց Հարավային Իտալիան` դարձնելով նրան երկու Սիցիլիաների թաավոր: Մյուս եղբորը` Լուիին նշանակեց Հոլլանդիայի թագավոր: Նրա բարեկամները և դաշնակիցները նույնպես ստացան տիտղոսներ և տարածքներ: Այսպիսով` գրեթե ողջ Իտալիան, Գերմանիան և Հոլլադիան հայտնվեցին Ֆրասիայի տիրապետության տակ, իսկ Նապոլեոնը դարձավ Եվրոպայի մեծ մասի տիրակալը:
    Պրուսսիան, որը մինչ այդ սպասողական դիրքում էր, ծայրահեղ անհանգստացած էր Ֆրասիայի ուժեղացմամբ: Իր հերթին ռուս կայսր Ալեքսանդր Առաջինը չհամակերպվեց պարտության հետ և Նապոլեոնի հետ հաշտության պայմանագիր չկնքես: 1806թ-ի սեպտեմբերին Ռուսաստանի և Պրուսսիայի միջև կնքվեղ նոր հակաֆրանսիական պայմանագիր, որին միացան Անգլիան և Շվեցիան: Պրուսսիան ուղղեց իր զորքերը դեպի Տյուրինգիյա, Ռուսաստանը` Լեհաստանի սահմանների մոտ. սկսվեց նոր պատերազմ: Պրուսսիացիներին նույն բախտը վիճակվեց, ինչ որ ավստրիացիներին մեկ տարի առաջ:
    1806թ-ի հոկտեմբերի 14-ին, երկու պայքարներում`Յենայում և Աուերշտադում ֆրանսիացիները գլխովի ջախջախեցին պրուսական բանակը, իսկ տասներեք օր անց նապոլեոնի զորքը ներխուժեց Բեռլին: Պրուսսիան զրկվեց իր բելեր տարածքներից Էլբից դեպի արևմուտք: Այստեղ Նապոլեոնը ստեղծեց Վեստֆալիի թագավորությունը, որը հանձնեց իր եղբորը` Ժերոմ Բոնապարտին: Լեհաստանի տարածքում ստեղծվեց Վարշավյան Դքսություն ` Նապոլեոնի դաշնակից սաքսոնական թագավորի գլխավորությամբ:
    Մնում էր Ռուսաստանը: Ե՛վ Նապոլեոնը, որը մինչ այդ ժամանակը արդեն զավթել էր ողջ Եվրոպան, և՛ Ալեքսանդր Առաջինը, որը զրկվեց բոլոր դաշնակիցներից, պատերազմը շարունակել համարում էին անիմաստ: 1807թ-ի հոլիսի 7-ին Տիլզիտեում`Նեման գետի վրա տեղի ունեցավ երկու կայսրերի հանդիպումը: Այնտեղ կնքվեց Տիլզիտյան պայմանագիրը: Ռուսաստանը ընդունում էր Ֆրանսիական Կայսրության բոլոր զավթումները, ու դրա փոխարեն ստանում էր ազատություն Շվեցիայի ու Թուրքիայի դեմ գործողություններ ծավալելու: Ըստ համաձայնության գաղտնի կետի` Ալեքսանդրը խոստանում էր դադարեցնել Անգլիայի հետ առևտուրը, այսինքն` միանալ մայրցամաքային բլոկադային, որը դրանից քիչ առաջ հռչակել էր Նապոլեոնը:
    Վերջին խմբագրող՝ Երկնային: 21.04.2008, 16:29: Պատճառ: Գրառման ավելացում
    …և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
    մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…

  3. #3
    ավագ մոդեր
    Ուլուանա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    ԱՄՆ
    Տարիք
    42
    Գրառումներ
    12,713
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    30 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Թարգմանություն

    Մի բան եմ ուզում առաջարկել։ Ճիշտ է, չգիտեմ, թե ընդհանրապես քանի հոգի կհամաձայնի թարգմանել, բայց կարծում եմ, որ ամեն դեպքում ճիշտ կլինի, եթե թարգմանելու համար նախատեսված յուրաքանչյուր ռուսերեն նոր տեքստի տեղադրումից հետո թարգմանողը գրի, որ ինքն արդեն թարգմանում է, որպեսզի այնպես չստացվի, որ մեկ ուրիշն էլ կամ գուցե մի քանիսը միևնույն ժամանակ զբաղվեն նույն տեքստի թարգմանությամբ՝ ավելորդ աշխատանք կատարելով։ Ասենք, եթե տեքստը տեղադրվեց, Երկնայինը տեսավ ու որոշեց, որ ինքը կարող է թարգմանել, թող անմիջապես գրի դրա մասին, որպեսզի ուրիշ մարդ էլ իզուր չզվաղվի նույն գործով։
    Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 21.04.2008, 22:14:
    Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
    Ռոյ Գուդման

  4. #4
    Պապա Սերխիո-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.02.2007
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    3,112
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Թարգմանություն

    ճիշտ ես Անահիտ ջան ...
    հիմա մնացած ռուսերեն թեմաներս կարդամ կտեղադրեմ ...

    Հ.Գ.
    Ես ձեզ սիրում եմ

  5. #5
    Պապա Սերխիո-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.02.2007
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    3,112
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Թարգմանություն

    Континентальная блокада
    21 ноября 1806г. Наполеон подписал один из самых известных своих декретов. "Британские острова объявляются в состоянии блокады как с суши, так и с моря, - гласил он. - Всякая торговля и всякие сношения с ними запрещены... Никакое судно, идущее из Англии или ее колоний, ...не будет принято ни в один порт". Это означало объявление экономической войны, которую французский император объявлял "владычице морей".
    Великобритания ответила контрмерами. Всем нейтральным странам было запрещено торговать с Францией. Английские корабли останавливали в открытом море суда других стран и конфисковали товары, направлявшиеся во Францию. В ответ на это декретами 1807 и 1810 гг. Наполеон объявил, что всякое судно, подчинившееся английскому диктату, будет рассматриваться как английское со всеми вытекающими последствиями. На все колониальные товары были введены высокие таможенные тарифы. И таким образом, в экономическое противоборство двух держав оказались втянуы все государства Европы.
    Континентальную блокаду не следует рассматривать как личную прихоть Наполеона, хотя он и считал ее делом чрезвычайной важности и проводил в жизнь с присущей ему решительностью, упорством и беспощадностью. Она была продолжением англо-французского соперничества, продолжавшегося на протяжении всего XVIII в. Два государства вели ожесточенную борьбу за колонии, за гегемонию в Европе, за торговую, а затем и промышленную монополию на мировом рынке. Эта борьба значительно обострилась к концу XVIIIв. в связи с началом промышленного переворота в Англии и французской революции. И теперь, казалось, у Наполеона есть все возможности решить вековой спор в пользу Франции. Не только Наполеон, но и многие в то время были уверены, что, лишив Англию главного источника ее благосостояния, торговли, удастся подчинить ее политически. А поскольку под контролем Наполеона находилась вся Европа, эта задача не представлялась очень сложной.
    Однако вступая в экономическое соревнование с Англией, Наполеон недооценил потенциальные возможности Британии и переоценил уровень развития французской экономики. Блокада нанесла серьезный удар по английской торговле и привела к сокращению английского экспорта примерно на 10%. В 1809г. в Англии начался торгово-промышленный кризис. Вследствие ограничения импорта резко подскочили цены на продовольствие. С другой стороны, континентальная блокада стимулировала развитие промышленного производства во Франции и других европейских странах, в первую очередь хлопчатобумажной и шерстяной промышленности.
    Но быстро возникающие мануфактуры очень скоро стали испытывать недостаток в сырье, которое поступало в основном из британских колоний. И промышленное оживление сменилось упадком и экономическим кризисом 1811г. Французское сельское хозяйство также испытывало серьезные затруднения из-за отсутствия сбыта. Наполеон вынужден был пойти на уступки растущим претензиям со стороны французских предпринимателей и землевладельцев и смягчить жесткие условия континентальной блокады. С 1810г. была установлена система лицензий, то есть особых разрешений, сначала на вывоз французского хлеба, затем на ввоз и вывоз других товаров. Допуская такие послабления, Наполеон лишал смысла саму идею. Кроме того, континентальная блокада привела к серьезным нарушениям в экономической жизни всей Европы. Французская промышленность была не в состоянии заполнить европейский рынок товарами, которые до этого поступали из Англии. А поскольку лицензии давались только французским купцам, это вызывало недовольство буржуазии других стран. И это общее экономическое расстройство усугубляло общее недовольство завоевательной политикой Наполеона, усиливало национальное движение и расшатывало основы империи.
    Наконец, континентальная блокада стала стимулом для новых завоевательных войн. Ее результаты во многом зависели от того, насколько герметично Англия будет отделена от европейского континента. До тех пор пока оставались регионы, открытые для проникновения английских товаров в Европу, блокада не могла быть успешной. Одним из таких регионов был Пиренейский полуостров.
    Осенью 1807г. без особого труда французские войска оккупировали Португалию, а затем, воспользовавшись династическим спором при испанском дворе, Наполеон сместил испанского короля и летом 1808г. сделал королем Испании своего брата Жозефа. Однако неожиданно для себя Наполеон встретил в Испании ожесточенное сопротивление. На борьбу с французами поднялось все население и началась народная партизанская война "герилья". В июле 1808 г. в Байлене испанцы окружили и пленили 20-тысячную французскую дивизию. Это первое крупное поражение армии империи было особенно оскорбительно для Наполеона, поскольку оно было нанесено не равным по силе противником, а "сборищем оборванцев", как он называл испанских партизан. На подавление герильи была двинута 200-тысячная армия, но партизанская война продолжалась и справиться с ней Наполеону так и не удалось. Позже Наполеон признавал, что вся его испанская политика была ошибкой. Можно добавить, что ошибкой закономерной, поскольку она была логическим продолжением его стремления к европейской и мировой гегемонии. Он упорно стремился подчинить Испанию и для борьбы с партизанами постоянно держал там громадную армию, что значительно ослабляло силы империи в борьбе с европейскими соперниками.
    Могущество Наполеона, также как единство и целостность его империи могли держаться только на силе штыка. Ни один из его противников не желал признать абсолютного превосходства Франции, и все они рассчитывали на реванш. В августе 1808г. английский десант высадился в Португалии и выбил отсюда французские войска. Весной 1809г. Австрия заключила союз с Англией и вновь начала войну. Наполеону удалось разгромить австрийцев, нанеся им страшное поражение у Ваграма (5-6 июля), и навязать им Шенбрунский мир. Но в ходе этой кампании австрийским войскам удалось одержать одну крупную победу в битве у Асперна (21-22 мая). Это должно было бы стать серьезным предупреждением Наполеону в том, что его противники учатся на его опыте и своих ошибках и теперь в состоянии успешно противостоять французам.

    երբ չարաշահեմ , ասեք...

    Շնորհակալություն...

  6. #6
    Ադմինիստրատոր Artgeo-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Թբիլիսի, Վրաստան
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    8,372
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)

    Re. Թարգմանություն

    Մայրցամաքային շրջափակում
    1806 թվականի նոյեմբերի 21-ին Նապոլեոնը ստորագրեց իր ամենահայտնի դեկրետը։ Որում գրված էր. «Բրիտանական կղզիները հայտարարվում են շրջափակման մեջ ինչպես ցամաքից, այնպես էլ ծովից։ Ցանկացած առևտուր, ցանկացած հարաբերություն նրանց հետ արգելվում է… Անգլիայից կամ նրա գաղութներից եկող ոչ մի նավ չի ընդունվի որևէ կառամատույցում» ։ Դա նշանակում էր տնտեսական պատերազմի հայտարարում ֆրանսիացի իմպերատորի կողմից «ծովերի տիրակալին»։
    Մեծ Բրիտանիան պատասխանեց հակաքայլերով։ Բոլոր չեզոք երկրներին արգելվում էր առևտուր անել Ֆրանսիայի հետ։ Անգլիական նավերի կողմից այլ երկների նավերը կանգնեցվում էին բաց ծովում և Ֆրանսիա գնացող ապրանքները առգրավվում։ Ի պատասխան դրա, 1807 և 1810 թթ. դեկրետներով Նապոլեոնը հայտարարեց, որ ցանկացած նավ, որը կենթարկվի անգլիական դիկտատին, կհամարվի որպես անգլիական, դրանից բխող բոլոր հետևանքներով։ Բոլոր գաղութային ապրանքների վրա դրված էին բարձր մաքսային տուրքեր։ Այսպիսով երկու գերպետությունների դիմադրությանը ներքաշվեցին Եվրոպայի բոլոր երկրները։ Չնայած նրան, որ մայրացամաքային շրջափակումը Նապոլեոնը համարում էր չափազանց կարևոր գործ և իրականացնում էր այն իրեն բնորոշ հաստատակամությամբ, բայց ամենևին պետք չէ դա դիտարկել, որպես Նապոլեոնի անձնական քմահաճույք։ Դա անգլո-ֆրանսիական մրցակցության հերթական դրսևորումն էր, որը տևեց XVIII դարի ամբողջ ընթացքում։ Երկու պետությունն էլ վարում էին դաժան պայքար գաղութների, Եվրոպայում հեգեմոնիայի , համաշխարհային շուկայում առևտրային, իսկ հետագայում և արտադրողական մոնոպոլիայի համար։ Ֆրանսիական հեղափոխության և Անգլիայում արտադրողական հեղաշրջման հետևանքով, XVIII դարի վերջին այս պայքարն ավելի սրվեց։ Թվում էր, որ հիմա Նապոլեոնը ունի հնարավորություն լուծել այս դարավոր վեճը Ֆրանսիայի օգտին։ Ոչ միայն Նապոլեոնը, այլ նաև շատերն էին այն ժամանակ համոզված, որ զրկելով Անգլիային բարգավաճման միակ աղբյուրից՝ առևտրից, հնարավոր կլինի քաղաքականապես ենթարկել նրան։ Իսկ քանի-որ Նապոլեոնին էր ենթարկվում ամբողջ Եվրոպան, այդ խնդիրը դժվարություն չպիտի ներկայացներ։
    Սակայն, Անգլիայի հետ տնտեսական մրցակցության մեջ մտնելով՝ Նապոլեոնը թերագնահատեց Բրիտանիայի պոտենցիալ հնարավորությունները և գերագնահատեց Ֆրանսիայի տնտեսական աճի մակարդակը։ Շրջափակումը մեծ վնաս հասցրեց Անգլիայի տնտեսությանը և մոտավորապես 10%-ով նվազեց արտահանումը։ 1809 թվականին Անգլիայում սկսվեց առևտրա-արտադրական ճգնաժամ։ Ներկրման նվազման հետևանքով կտրուկ աճեց ապրանքների գինը։ Մյուս կողմից մայրցամաքային շրջափակումը դրական ազդեցություն ունեցավ Ֆրանսիայի և Եվրոպայի այլ երկրների արդյունաբերության զարգացման վրա, առաջին հերթին բամբակյա և բրդյա արդյունաբերության։
    Սակայն արագ շատացող մանուֆակտուրաները շուտով հիմնականում բրիտանական գաղութներից ստացվող հումքի պակաս ունեցան։ Տնտեսական զարգացումը վերափոխվեց անկումով և ճգնաժամով 1811 թվականին։ Իրացման բացակայության պատճառով ֆրանսիական գյուղացիական տնտեսությունը նույնպես ծանր կացության մեջ էր։ Ֆրանսիացի տնտեսվարների և հողատերերի աճող դժգոհության հետևանքով Նապոլեոնը ստիպված էր գնալ զիջումների և մեղմել մայրցամաքային շրջաթփակման պայմանները։ 1810 թվականից ձևավորվեց արտոնագրերի, այսինքն հատուկ թույլտվությունների համակարգը, սկզբում ֆրանսիական հացի արտահանման, իսկ հետագայում այլ ապրանքների արտահանման և ներկրման համար։ Այդպիսի մեղմացումներ թույլ տալով՝ Նապոլեոնը շրջափակման մտահղացումը իմաստազրկում էր։ Բացի դրանից, մայրցամաքային շրջափակումը ամբողջ Եվրոպայի տնտեսական կյանքը լուրջ խնդիրների առաջ կանգնեցրեց։ Ֆրանսիական արդյունաբերությունը ի վիճակի չէր, մինչ այդ Անգլիայից եկող ապրանքներով մատակարարել ամբողջ եվրոպական շուկային։ Միայն ֆրանսիացի վաճառներին արտոնագիր տալը առաջացրեց այլ երկրների բուրժուազիայի դժգոհությունը։ Համընդհանուր տնտեսական ճգնաժամը մեծացնում էր Նապոլեոնի կողմից վարած զավթողական քաղաքականության դեմ դժգոհությունը, ուժեղացնում էր ազգային շարժումը և խարխլում իմպերիայի հիմքերը։
    Ի վերջո, մայրցամաքային շրջափակումը նոր զավթողական կռիվների խթան հանդիսացավ։ Նրա արդյունքները կախված էին նրանից, թե որքանով Անգլիան շրջափակված կլիներ եվրոպական մայրցամաքից։ Քանի դեռ կային բաց տարածաշրջաններ, անգլիական ապրանքների Եվրոպա ներթափանցելու համար, շրջափակումը չէր կարող հաջողություն ունենալ։ Այդպիսի տարածաշրջաններից մեկն էլ Պերենյան թերակղզին էր։
    1807 թվական աշնանը ֆրանսիական զորքերը գրավեցին Պորտուգալիան, իսկ հետո օգտվելով Իսպանիայի թագավորական պալատում սերունդների միջև ծագած վեճից՝ Նապոլեոնը գահընկեց արեց Իսպանիայի թագավորին և 1808 թվականի ամռանը թագավոր դարձրեց իր եղբորը՝ Ժոզեֆին։ Սակայն, իր համար անսպասելիորեն Իսպանիայում Նապոլենը ուժեղ հակահարված ստացավ։ Ֆրանսիացիների դեմ պայքարելու կանգնեց ամբողջ բնակչությունը և սկսվեց ազգային պարտիզանական պատերազմը՝ «գերիլյան»։ 1808 թվականի հուլիսին Բայլենում իսպանացիները շրջապատեցին և գերի վերցրին ֆրանսիական 20 հազարանոց զորախումբը։ Իմպերիայի զորքի այս առաջին խոշոր պարտությունը հատկապես վիրավորական էր Նապոլեոնի համար, քանի որ այդ պատրությունը կրել էր ուժով ոչ համարժեք հակառակորդից, այլ «թափթփուկների հավաքածուից», ինչպես անվանում էր իսպանական պարտիզաններին Նապոլեոնը։ Գերիլիայի ճնշման համար դուրս բերվեց 200 հազարանոց զորք, սակայն պարտիզանական պատերազմը շարունակվում էր և լուծել այդ խնդիրը Նապոլեոնին այդպես էլ չհաջողվեց։ Հետագայում Նապոլեոնը ասում էր, որ իսպանական ամբողջ կամպանիան սխալ էր։ Կարելի է ավելացնել, որ սպասելի սխալ էր, քանի որ այն հանդիսանում էր եվրոպական և համաշխարհային հեգեմոնիայի տրամաբանական շարունակություն։ Նա ամեն կերպ ձգտում էր ենթարկել Իսպանիային և պարտիզանների դեմ պայքարի համար հսկայական բանակ էր պահում այնտեղ, ինչը զգալիորեն թուլացրեց իմպերիայի ուժերը եվրոպական մրցակիցների հետ պայքարում։
    Նապոլեոնի հզորությունը, ինչպես նաև նրա իմպերիայի միասնականությունն ու ամբողջականությունը կարող էին հենվել միայն սրի վրա։ Նրա թշնամիներից և ոչ մեկը չէր ցանկանում ընդունել Ֆրանսիայի բացարձակ գերակայությունը և նրանք բոլորն էլ սպասում էին ռեվանշի։ 1808 թվականի օգոստոսին անգլիական դեսանտը դիրքավորվեց Պորտուգալիայում՝ վտարելով այնտեղից ֆրանսիական զորքերին։ 1809 թվականի գարնանը Ավստրիան միավորվեց Անգլիայի հետ և վերսկսեց պատերազմը։ Նապոլեոնին հաջողվեց ջախձախել ավստրիացիներին, հասցնելով նրանց սարսափելի պատրություն Վահրամի մոտ (5-6 հուլիսի) և ստիպել ստորագրել Շաունբրունյան խաղաղությունը։ Սակայն այս կամպանիայի ընթացքում ավստրիական զորքերին Ասպերանի ճակատամարտում (21-22 մայիսի) հաջողվեց մեկ խոշոր հաղթանակն տանել։ Դա պիտի լուրջ զգուշացում լիներ Նապոլեոնին, որ նրա հակառակորդները սովորում են իր փորձի և իրենց սխալների վրա և այսուհետ ի վիճակի են լավ դիմադրել ֆրանսիացիներին։
    Վերջին խմբագրող՝ Artgeo: 23.04.2008, 16:02:

  7. #7
    Պապա Սերխիո-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.02.2007
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    3,112
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Թարգմանություն

    Արթուր ջան ,ինչպես կասեն ռուսները ` նիսկիհ պօկլոն

  8. #8
    Ադմինիստրատոր Artgeo-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Թբիլիսի, Վրաստան
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    8,372
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)

    Re. Թարգմանություն

    Մեջբերում Սերխիո-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Արթուր ջան ,ինչպես կասեն ռուսները ` նիսկիհ պօկլոն
    Խնրեմ, վերջի երկու աբզացը չեմ թարգմանել, Наконец, континентальная блокада стала стимулом для новых завоевательных войн. ստեղից սկսած, ստիմուլ բառը չէի կարողանում թարգմանել, հիմա էլ չեմ կարողանում

  9. #9
    թիթեռնիկի թևերով աղջիկ… Երկնային-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    02.01.2008
    Հասցե
    փերիների մասին հեքիաթում…
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    2,989
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Թարգմանություն

    Մեջբերում Artgeo-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Խնրեմ, վերջի երկու աբզացը չեմ թարգմանել, Наконец, континентальная блокада стала стимулом для новых завоевательных войн. ստեղից սկսած, ստիմուլ բառը չէի կարողանում թարգմանել, հիմա էլ չեմ կարողանում
    Արթ стимул - խթան

    Հ.Գ. Ավելի ճիշտ չէ՞ր լինի, որ էս թեման Հայերեն բաժնում լիներ…
    …և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
    մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…

  10. #10
    Ադմինիստրատոր Artgeo-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Թբիլիսի, Վրաստան
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    8,372
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)

    Re. Թարգմանություն

    Մեջբերում Երկնային-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Արթ стимул - խթան

    Հ.Գ. Ավելի ճիշտ չէ՞ր լինի, որ էս թեման Հայերեն բաժնում լիներ…
    իքնա, որ կա, էսա շարունակությունը թարգմանեմ

  11. #11
    Ադմինիստրատոր Artgeo-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Թբիլիսի, Վրաստան
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    8,372
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)

    Re. Թարգմանություն

    Թարգմանեցի, ավելացրեցի։ Ի դեպ, տեղանունների պահով ես էլ համոզված չեմ։
    Օրինակ մի տեղ գրած էր Վագրամ, թարգմանել եմ Վահրամ, սակայն հնարավոր է, որ հենց Վագրամ է։

  12. #12
    Պապա Սերխիո-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.02.2007
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    3,112
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Թարգմանություն

    Արթուր ջան Վագրամ ա : Տեղանունների հետ կապված խնդիր բացարձակապես չկա, կարող եք ռուսերեն տարբերակնլ են թողել ,ես կուղղեմ:
    գիգանտական ա ձեր բոլորի օգնությունը :

  13. #13
    Պապա Սերխիո-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.02.2007
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    3,112
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Թարգմանություն

    Внешняя политика
    В 1802 Наполеон добился, чтобы его провозгласили пожизненным первым консулом с правом назначения наследника, а его явное стремление аннексировать Голландию и Италию, несмотря на содержавшиеся в мирном договоре обязательства не делать этого, привело к тому, что Амьенский мир с самого начала трясло, как в лихорадке. Поскольку его планы неизбежно спровоцировали бы войну с Англией, ему следовало подождать, чего бы это ни стоило, пока он не сделает свой флот более сильным, чем английский.
    В распоряжении Наполеона были обширные ресурсы для кораблестроения, британское же правительство было слабым, и для того, чтобы изменить соотношение сил на море, достаточно было трех или четырех лет. Но несмотря на свой суровый опыт кампании в Египте, он так и не осознал важности военно-морского флота.
    В 1803 оккупация Наполеоном Швейцарии ускорила кризис, и снова разразилась война с Англией. В Англии главой правительства вместо слабого Эддингтона стал сильный Питт (1759-1806). Завершающая часть истории Наполеона связана с этой войной.
    В период Консульства первый консул весьма активно содействовал увеличению состояния своих братьев и сестер. Это было вполне по-человечески, в корсиканских клановых традициях, и это помогает нам лучше понять, как он относился к своей должности и тем возможностям, которые перед ним открылись. Существенным фактором в появлении Наполеона как исторической фигуры было желание удивить, ошеломить и подчинить себе воображение членов семьи Бонапарта и их соседей. Он продвигал по службе своих братьев самым смехотворным образом - ибо были они людьми весьма посредственными. Но был один хорошо знавший его человек, который не был ни удивлен, ни ошеломлен. Этим человеком была его мать. Он посылал ей деньги на расходы, чтобы она приводила в изумление соседей; он упрашивал ее жить на широкую ногу, как и подобало матери столь удивительного сына, которого боялся весь мир.
    Но и в тридцать два года он не смог ни изумить, ни обмануть добропорядочную госпожу, которая высекла Посланника Судьбы, когда ему было шестнадцать, за то, что он строил гримасы своей бабушке. На него могла молиться вся Франция, но его мать не питала никаких иллюзий Она откладывала деньги, которые он ей присылал, она, как и раньше, продолжала вести домашнее хозяйство "Когда все это закончится,- говорила она,- ты будешь рад, что я скопила немного денег".
    Мы не будем подробно рассказывать о том, какие действия предпринял Наполеон, чтобы стать императором. Его коронация представляла собой самое необычное возрождение этой традиции, которое только можно себе представить. Цезарь больше не был примером для подражания - ведь Наполеон стал теперь Карлом Великим. Его короновали на императорство совсем не в Риме, а в Париже, в соборе Нотр-Дам; для проведения церемонии из Рима специально привезли Папу Пия VII; а в кульминационный момент Наполеон I схватил корону, отстранил Папу и сам себя короновал. Наставление Карла Великого сыну Людовику наконец дало плоды. В 1806 Наполеон возродил еще одну славную античную традицию и, все еще следуя примеру Карла Великого, увенчал себя железной короной в Ломбардии в Миланском соборе.
    Теперь четыре дочерние республики Франции должны были стать королевствами: в 1806 он назначил брата Луи в Голландию, а брата Жозефа - в Неаполь.
    Пакт между новым Карлом Великим и новым Львом продержался совсем недолго. В 1807 г. Наполеон начал запугивать Папу Римского и в 1811 фактически сделал его пленником в Фонтенбло. В этом явно не было необходимости. Эти действия Наполеона лишь восстановили против него Католическую церковь и её прихожан, а его коронация восстановила против него либеральное общественное мнение. Он уже не был представителем как старого, так и нового. Новое он предал; старое не смог завоевать. Он представлял теперь лишь самого себя.

    Ավելացվել է 2 րոպե անց
    Ակուբցիներ ջան ,ես գրքի թարգմանություններն եմ անում ,դրա համար էլ ինտերնետի նյութերը ձեր հույսով եմ թողել :

    Շնորհակալություն ...
    Վերջին խմբագրող՝ Սերխիո: 26.04.2008, 01:36: Պատճառ: Գրառման ավելացում

  14. #14
    ... Selene-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    11.11.2006
    Տարիք
    39
    Գրառումներ
    1,453
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Թարգմանություն

    Արտաքին քաղաքականություն
    1802 թ. Նապոլեոնը հասավ նրան, որ իրեն նշանակեցին առաջին ցմահ консулը /հայերեն ճիշտ համարժեքը չգտա, հյոոպատոսն էտքան էլ համար չէր ոնց որ թե/՝ իրավահաջորդի նշանակման իրավունքով, իսկ նրա բացահայտ ձգտումը Հոլանդիայի և Իտալիայի բռնազավթումն էր՝ չնայած խաղաղության պայմանագրում առկա պարտավորությանը՝ չանել նման բան, բերեց նրան, որ Ամյենյան խաղաղությունը ի սկզբանե տենդի մեջ գտնվողի պես դողում էր: Քանի որ նրա պլանները անխուսափելիորեն հանգեցնելու էին Անգլիայի հետ պատերազմի, ինչ գնով էլ լիներ, սպասել էր պետք, քանի դեռ իր նավատորմն ավելի հզոր չէր դարձրել, քան Անգլիայինն է:
    Նապոլեոնի տրամադրության տակ կային հսկայական ռեսուրսներ նավաշինության համար, իսկ Բրիտանական կառավարությունը թույլ էր, ուստի ծովային ուժերի հարաբերակցության փոփոխության համար բավական էր 3 կամ 4 տարին: Եվ չնայած Եգիպտոսում ունեցած նրա ռազմական գործողությունների դաժան փորձին, նա այդպես էլ չգիտակցեց ռազմածովային նավատորմի կարևորությունը:
    1803 թ. Նապոլեոնի կողմից Շվեյցարիայի օկուպացումը արագացրեց ճգնաժամը, և նորից պատերազմ սկսվեց Անգլիայի հետ: Անգլիայում կառավարությունը թույլ Էդինգտոնի փոխարեն արդեն գլխավորում էր ուժեղ Պիտը (1759-1806): Նապոլեոնի պատմության եզրափակիչ հատվածը հենց այս պատերազմի հետ է կապված:
    Իր ղեկավարման տարիներին առաջին консулը էապես նպաստեց իր քույրերի և եղբայրների հարստության մեծացմանը: Դա կորսիկական կլանային ավանդույթների շրջանակներում միանգամայն մարդկային քայլ էր, ինչն էլ մեզ մեծապես գնում է ավելի լավ հասկանալ, թե ինչպես էր նա վերաբերում իր պաշտոնին և այն բոլոր հնարավորություններին, որոնք իր առջև բացվել էին: Նապոլեոնի՝ որպես պատմական կերպար ի հայտ գալու էական գործոն էր համարվում ցանկությունը զարմացնել, ապշեցնել և իրեն ենթարկացնել Բոնապարտ ընտանիքի անդամների և նրանց հարևանների երևակայությունը: Նա իր եղբայրներին պաշտոնական սանդուղքով առաջ էր տանում ամենածիծաղելի ձևով, քանի որ նրանք «միջին» կարգի մարդիկ էին: Սակայ ն կար Նապոլեոնին բավական լավ ճանաչող մի մարդ, ով ո՛չ զարմացած էր, ո՛չ ապշած: Դա նրա մայրն էր: Նա մորը միշտ գումար էր ուղարկում ծախսելու համար, որպեսզի վերջինս զարմացնի հարևաններին, ցանկանում էր, որ մայրը շքեղ ապրի, ինչպես վայել էր մեկին, ում զավակից ողջ աշխարհն էր վախենում: Բայց անգամ 32 տարեկանում էլ նա ոչ զարմացրեց, ոչ խաբեց բարեպաշտ տիկնոջը. ողջ Ֆրանսիան էր աղոթում նրա համար, իսկ մայրը ոչ մի պատրանք չէր տածում: Նա հավաքում էր իրեն ուղարկած բոլոր փողերը և, ինչպես նախկինում, վարում էր տնային տնտեսությունը: «Երբ այս ամենը վերջանա,- ասում էր նա,- դու ուրախ կլինես, որ ես մի փոքր գումար էմ կուտակել»:
    Մանրամասնորեն չենք նկարագրի, թե ինչ քայլերի դիմեց Նապոլեոնը կայսր դառնալու համար: Նրա թագադրումը այդ սովորույթի մի անսովոր վերածնունդ էր իրենից ներկայացնում, ինչպիսին միայն պատկերացնել կարելի է: Կեսարն այլևս նմանվելու օրինակ չէր, չէ որ Նապոելոնն արդեն Կառլ Մեծն էր դարձել: ՆՐան թագադրեցին ոչ թե Հռոմի կայսրությունում, այլ Փարիզում՝ Նոտր-Դամ տաճարում. թագադրումն իրականացնելու համար Հռոմից հատուկ բերել էի Պիա 7-րդ պապին, իսկ ամենակուլմինացիոն պահին Նապոլեոն 1-ը խլում է թագը Պապի ձեռքից և ինքն իրեն թագադրում: Կառլ Մեծի կողմից իր որդո Լյուդովիկոսին թողած ցոցումները վերջապես տվեցին պտուղներ: 1806 թ. Նապոլեոնի շնորհիվ ևս մեկ անտիկ սովորույթ վերածնվեց. շարունակելով Կառլ Մեծի օրինակը, նա ինքն իրեն թագադրեց երկաթե թագով Լոմբարդիայում՝ Միլանյան տաճարում:
    Այժմ Ֆրանսիայի 4 դուստր հանրապետությունները պետք է դառնային թագավորություններ: 1806 թ. նա իր եղբայր Լուիին նշանակեց Հոլանդիայում, Ժոզեֆին՝ Նեապոլում: Նոր Կառլ Մեծի և նոր Լևի միջև պակտը շատ կարճ կյանք ունեցավ: Նապոլեոնը սկսեց վախեցնել Հռոմի Պապին, 1811 թ. նրան փաստացի դարձրել էր գերի Ֆոնտենբլում, ինչի կարիքը բնավ չկար: Նապոլեոնի այս գործողությունները միայն իր իսկ դեմ հանեցին կաթոլիկ եկեղեցուն և նրա բոլոր հետնորդներին, իսկ նրա թագադրումը՝ լիբերալ հասարակական կարծիքին: Նա այլևս ոչ հնի, ոչ էլ նորի ներկայացուցիչը չէր, նորը նա դավաճանեց, իսկ հինը գրավել չկարողացավ: Այժմ նա միայն ինքն իրեն էր ներկայացնում…

    Պետորս ջան, մի քիչ խմբագրման կարիք ունի, բժժած ուղեղով եմ թարգմանել
    True wisdom comes to each of us when we realize how little we understand about life, ourselves, and the world around us
    Socrates

  15. #15
    Պապա Սերխիո-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.02.2007
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    3,112
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Թարգմանություն

    Մերի~ ապրես

Էջ 1 15-ից 1234511 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Թարգմանություն
    Հեղինակ՝ Մելիք, բաժին` Հայերեն
    Գրառումներ: 207
    Վերջինը: 13.03.2023, 01:15
  2. Հայերեն թարգմանություն
    Հեղինակ՝ Gosh, բաժին` Հայերեն տերմինաբանություն
    Գրառումներ: 42
    Վերջինը: 05.10.2018, 15:13
  3. CMS Թարգմանություն հայերեն
    Հեղինակ՝ movsal08, բաժին` Վեբ
    Գրառումներ: 0
    Վերջինը: 09.08.2012, 16:17
  4. Բազմակողմանի թարգմանություն
    Հեղինակ՝ mnowak, բաժին` Հայտարարություններ
    Գրառումներ: 0
    Վերջինը: 04.10.2011, 11:31
  5. Վեբ Թարգմանություն
    Հեղինակ՝ AG16, բաժին` Վեբ
    Գրառումներ: 5
    Վերջինը: 21.07.2008, 00:05

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •