Ա՜յ քեզ ադմին, վա՛յ ղեկավար,
Ի՞նչ ես կռվում դու անդադար,
Խոսքդ հատու, լեզուդ երկար,
Էդ երբվանի՞ց կռվող դարձար:
Դու՛ կովկասցի երիտասարդ,
Ունե՞ս արդյոք թուր նախշազարդ,
Կամ էլ դաշույն, գոնե դանակ,
Որ չմնաս դու պարտքի տակ:
Ախր կռվելն էդքան հեշտ չի,
Փրթած մածուն կամ էլ թան չի,
Ախր դու ո՞նց պետք է կռվես,
Ախր կյանքդ ինչու՞ զոհես:
Մեր ակումբին դու դեռ պետք ես,
Ադմինություն պետք է անես,
Գրածները բոլոր կարդաս,
Ու պատասխան գտնես ու տաս
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Միթե ամենահարմար
Տեղը կռվի չափածոն է հիանալի
Միթե այստեղ մեր գովելի
Բանաստեղծներն, վեճն են
հարմար գտնում խոսքում:
Հերիք կռիվ անեք ադմին թե ոչ ադմին
Վերջի վերջո ինչի համար է հարգանքը
Իրար ու բոլորի նկատմամբ,
Վերջ, եթե էլի եղավ
Մի թեկուզ մի փոքրիկ
Վեճ կամ կռիվ
Էլ չեմ գա, այդպես չի կարելի
Ճիշտ է այդքան լավ
Չափածո դուրս չեկավ
Բայց կարևոր միտքը կա.............
firegirl777-ի խոսքերից
Չէ մի գնա, մնա մեզ հետ
Համ էլ ու՞ր էս գնալու
էլ չենք կռվի մենք, խոստանում եմ
Մենք կատակում ենք ընդամենը
Գիտեն բոլորը դա։
Մի քիչ անհաջողա հնչերանգը,
բայց ասելիքս ասեցի
Վերջին խմբագրող՝ Artgeo: 26.05.2006, 01:31:
Դե կատակով կռվելը կյանքում
միայն մի բան է նշանակում
Բայց դե... չեմ կարող հաստատ ասել
Թե մեր դեպքում հենց դա է կարևոր
Սրտիդ մոտ մի ընդունիր,
Կռվից շատ մի վախեցիր,
Մի մարդ ավել, մեկն պակաս,
Կամ էլ ոչ թե մեկ, այլ տաս,
Դրանից ի՞նչ կկորցնես,
Ի՞նչ որ վնաս կկրես:
Հանգիստ ապրիր քո համար,
Աթոռ գտիր շատ հարմար,
Կողքից նայիր ու ժպտա,
Նրանց վրա դու խնդա,
Տե՛ս, թե ոնց են կռվելու,
Ու դանակով խփելու,
Արյունը ոնց կհոսի,
Ողջ աշխարհն կհեղեղի,
Իսկ դու նայիր ու խնդա,
Լայն ժպիտով միշտ ժպտա
Ի՞նչ է, կռիվ չե՞ս տեսել,
Թե՞ կինոներ չես նայել,
Ի՞նչ ես այքան վախեցել,
Կարծես աշխարհն է շրջվել:
Կռվել կուզեն, թող կռվեն,
Շատ դեմոկրատ երկրում են,
Ինչ-որ ուզեն միշտ կանեն,
Թեկուզ իրար թող մորթեն:
Կարեւորը դու ժպտա,
Մի վախեցիր, այլ խնդա,
Քեզ ժպիտը սազում է,
Ամենքին հմայում է
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
վայ ես ի՞նչ եք դուք սարքել,
իմ գլու՞խն էք կորցրել,
հապա մի հատ վերջ տվեք,
քանի դեռ չեմ բարկացել...
Ձիու վրա նստեցիր,
Հրամանատար դարձար,
Մեր վրա դու բարկացար,
Հրահանգներ տվեցիր:
- Արդեն բավ է, - գոռացիր,
Շրջապատը թնդացրիր,
Ով որ լսեց վախեցավ,
Ինչքան ուժ ուներ, փախավ:
Կվախենայի նաեւ ես,
Եթե չճանաչեի քեզ,
Բայց քո աչքերն տեսել էի,
Բարությունդ զգացել էի
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Գիտես կյանքում մի բան կաՍրտիդ մոտ մի ընդունիր,
Կռվից շատ մի վախեցիր,
Մի մարդ ավել, մեկն պակաս,
Կամ էլ ոչ թե մեկ, այլ տաս,
Դրանից ի՞նչ կկորցնես,
Ի՞նչ որ վնաս կկրես:
Հանգիստ ապրիր քո համար,
Աթոռ գտիր շատ հարմար,
Կողքից նայիր ու ժպտա,
Նրանց վրա դու խնդա,
Տե՛ս, թե ոնց են կռվելու,
Ու դանակով խփելու,
Արյունը ոնց կհոսի,
Ողջ աշխարհն կհեղեղի,
Իսկ դու նայիր ու խնդա,
Լայն ժպիտով միշտ ժպտա
Ի՞նչ է, կռիվ չե՞ս տեսել,
Թե՞ կինոներ չես նայել,
Ի՞նչ ես այքան վախեցել,
Կարծես աշխարհն է շրջվել:
Կռվել կուզեն, թող կռվեն,
Շատ դեմոկրատ երկրում են,
Ինչ-որ ուզեն միշտ կանեն,
Թեկուզ իրար թող մորթեն:
Կարեւորը դու ժպտա,
Մի վախեցիր, այլ խնդա,
Քեզ ժպիտը սազում է,
Ամենքին հմայում է
Իրար սիրել հարգել կա
ու չեմ կարող անտարբեր
նայել վեճին անհամբեր
Չեմ սիրում երբ կռիվը
թեժանում է անպայման
Ու մի բան էլ դեռ վկա
լինելով ծիծաղում է...
Բարությունը որ լիներ
Կռիվներ չեր էլ լինի
Իսկ վեճերը շատ շուտով
Կատակի կվերածվերին....
Մի խոսքով ինչն է միտքը
Давайте жить дружно...........
Յասամանը ծաղկել է`
Կապս էլ ինչ-որ արագացել:
Արիգատո՛, Chuk-սան.
Ներեք բռակ խոկկուս,
Դեռ փորձ չունեմ: Գուցե մի օր...
Կոնիչիվա՛, Բասյո:
Հեռու ես, մոռանա՛լ մի
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Էջանիշներ