Չափածո զրույց [2006-2008]

[StrangeLittleGirl]

Փոքրիկ աղջիկ,
Մեջը՝ կրակ,
Վառվի, վառվի,
Չվերջանա

[Artgeo]

Նա հանճար է առանց «հ» - ի
Փնովում է ում պատահի
Գերանն աչքում նա չի տեսնում
Ուրիշի փուշն է անվերջ հանում։

Եղբոր կյանքն է անվերջ ուտում
Իր գրքերով է զարմացնում
Շատ տխուր է նրա հետ խոսել
Թե չես ուզում ընդմիշտ քնել։

[StrangeLittleGirl]

Դու Արթուրն ես չնաշխարհիկ,
Ման ես գալիս տոտիկ-տոտիկ,
ՈՒտում անվերջ ու չաղանում
Հետո կասես. «Քիչ եմ ուտում»:

Թե քեզ մեկը մի բան ասի,
Մեկը ծաղրի կամ հայհոյի
Դու քեզնից գոհ կնայես,
Կասես. «Ապտակ կուդես»:

[Artgeo]

Ինչքան կուտեմ քո գործը չի
Այ հացաչափ իմ բերանի
Քեզ ինչ, թէ շատ չաղ եմ ես
Խելոք մնա, ապտակ կուդես

[StrangeLittleGirl]

Համաձայն եմ, իմ գործը չի,
Բայց երբ դառնաս դու ծերունի,
ՈՒ ճնշումդ հանգիստ չտա,
Իմ գործընկերոջ մոտ գնա,
Թե չէ ձեռքս որ ընկնես,
Հաջորդ օրը կմեռնես:

[Ուլուանա]

Դե, հերիք է իրար ուտեք,
Ի՞նչ եք իրար փնովում,
Երկուսդ էլ թմբլիկ եք,
Կարող է՞ սուտ եմ ասում։

[StrangeLittleGirl]

Ես խելոք եմ, ի՞նչ եմ արել,
Բուսակեր եմ, մարդ չեմ ուտում,
Արթուրի միսն ի՞նչ եմ անում.
Ես ճարպագունդ դեռ չեմ կերել:

[Մասսագետ]

Լեզուն երկար, մազերը կարճ,
Չխաբնվեք նրա խելքին,
եթե նա ձեզ ցույց է տվել.
Խելքն էլ է կարճ:

Սիրում է ինձ նեռվայնացնել,
Ամեն օր բժշկությունից խոսել,
Նա չի թողնում կինո նայեմ
Բժշկությունն է նրան գրավել,
Նա չի թողնում ինտերնետ մտնեմ,
<<Ռեֆերատս պիտի պիտի գրեմ>>
Նա ինձ այսպես է ասում,
ՈՒ ժամերով չաթ է անում:

Հավատացյալ նա դարձավ,
ՈՒ եղբորը մոռացավ,
Ատստծուն է շատ հավատում,
Էլ եղբորը չի հավատում:

ՈՒֆ ի՞նչ ասեմ, ինչքա՞ն ասեմ
Մեկ ա պիտի դեռ շատ տանջվեմ:
ՈՒ կխնդրեի բոլորին,
Կամ էլ ձեզնից գոնե մեկին,
Որ շուտ մի բան գրեիք,
Թե չէ Բյուրը, որ տեսավ,
Չափածոով կապտակի, իր եղբորը հարազատ:

[Լոս]

ու այստեղ քր ընկերը հին
արագ շտապեց օգնության
չնայած որ դա էլ քեզ չի փրկի
այ (հիմա արդեն) չափածախոս ընկեր հին

[Լոս]

բայց դուք դեմք եք տակավին
այ ընկերներ ֆոռումային
երազ է սա՞, թե՞ իրականություն
միթե հնարավոր է այսքան թոււյն
ֆոռում ստեղծել, այն էլ հայալեզու

[Lionne_en_Chasse]

Դու էլ պակաս դեմքը չես
Էնենց բաներ ախր կասես:
Չէ որ հայ ենք ոչ թե ռուս:
Եվ քանի կանք մենք բոլորս
Ուրեմն կա նաև հույս,
Որ կհետևեն մեր օրինակին
Ու Հայոց լեզվով Աստվատծատուր
Կբացվեն թույն ֆորումներ վերըստին

[Firegirl777]

Հիանալի մի միջադեպ
Բանաստեղծ են բոլորն արդեն
Հոգիս ցնծած ձեր զրույցից
Ու հիմա հաստատ գիտեմ
Մենք չենք կորի ուր էլ լինենք
"Դար" ֆորումի անուշ խոսքով
Ու ինչքան էլ իրար միս ուտենք
Իրար հոգում կգովենք

[Chuk]

Նոր ես ԴԱՐ Ակումբ եկել,
Բայց հարազատ ես դարձել,
Քո ազատ խոսքով բոլորիս գերել,
Ու լայն ժպիտ ես դու մեզ պարգևել
Իսկ ես գրել չեմ կարողանում
Վանկերիս թիվն է հա տատանվում

[Ուլուանա]

Ոչինչ, Չուկ ջան, շատ մի տխրի,
Դու նենց խելոք ես գրում,
Որ վանկերիդ չափ ու ձևի
Խախտումը չի երևում։

[Firegirl777]

Նոր ես ԴԱՐ Ակումբ եկել,
Բայց հարազատ ես դարձել,
Քո ազատ խոսքով բոլորիս գերել,
Ու լայն ժպիտ ես դու մեզ պարգևել
Իսկ ես գրել չեմ կարողանում
Վանկերիս թիվն է հա տատանվում

Միթե կարևոր է այդքան
Վանկերի չափը խոսքի
Այստեղ միտքն ու հիանալի
Խոսքն է կարևոր...
Իսկ մի փոքրիկ շողումն աննկատ
Չի խանգարի խոսքիդ գեղեցկությանն
Ես էլ միշտ չէ որ կարողանում են
Գրել հավասար վանկերով,
Իսկ միտք կա կարծում եմ...