Ա՜խ, այս ի՜նչ անուշ անուշ զեփյուռ էր՝ անցավ
Հեռու ափերից ինձ համբույր բերեց,
Համբույրդ տվեց, անհետ չքացավ,
Ու նորից դառը թախիծն ինձ տիրեց:
Քամու բերածը քամին կտանի,
Էս խոսքերս են որ քեզ հանգիստ չեն տալիս.
Վայելիր պահը, երբեք մի տխրի,
Միշտ պահով ապրի ու առաջ նայիր:
Քամու բերածը՝ քամին կտանի,
Սրտիդ ուզածը՝ սիրտդ կճարի
Էջանիշներ