Էս վերջին մասը կարելի էր ավելի հանգավորված գրել, օրինակ՝ սենց.Artgeo-ի խոսքերից
Լույսը բացվեց, աչքս բացի
Akumb.am ես շտապեցի
Բայց մարդ չկար, մենակ էինք մենք
Yahoo ու Google ու մեկ էլ ես
Բայց մարդ չկար, մենակ էինք մենք
Yahoo-ն, ես ու Google-ենք։
Էս վերջին մասը կարելի էր ավելի հանգավորված գրել, օրինակ՝ սենց.Լույսը բացվեց, աչքս բացի
Akumb.am ես շտապեցի
Բայց մարդ չկար, մենակ էինք մենք
Yahoo ու Google ու մեկ էլ ես
Բայց մարդ չկար, մենակ էինք մենք
Yahoo-ն, ես ու Google-ենք։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ես մրսում եմ, մենակ, տխուր
Դու խնդում ես, անկապ, անդուր
Դա ինքնատիպ չէր, օրը բացվեց
Հազարն հրեց, վիրավորեց:
Դու էլ կանցնես ու կգնաս,
Կգա ուրիշ «վերև» կանգնած
Էլ չեմ ուզում անկապ կանգնած
Նայել թե ով եկավ-գնաց:
Օֆ... Զզվում եմ մարդկությունից
Այս վավաշոտ բազմությունից
Ամեն մեկը մի ք... գտել
Մեջը հուլուն է ուզում գտնել
Փորփրում է, անկապ տանջվում
Չգիտի ինքն էլ ինչ է ուզում
Բայց որ մեկին ընկած տեսնի
Առաջինը քար կնետի
Մյուսներն էլ շատ չեն սպասի
Ու մեղավոր էլ նրանք չեն պարզի
Վրա կտան ոհմակի պես
Սոված ու գազազած գայլերի պես
Ուֆ... Չգիտեմ ինչ եմ ուզում
Գնամ քնեմ, ի՞նչ եմ տուֆտում
«Ոչ ոք ըսավ - «Հեք տղա.
Արդյոք ինչու՞ կըմխա... »
Artgeo-ին
Կյանքի ցրտոտ քամիները
Այսօր էլ քեզ թող դիպչեն...
Մեկ է, այսօր թե գալիքում
Հաստատ դուռդ կբախեն...
Մի տրտնջա կյանքի քամուց,
Մենք բոլորս ենք բախվելու,
Պիտի լինել միայն ուժեղ՝
Դրա դեմ պայքարելու...
Մի՛ սարսափիր նրա քայլից,
Մի՛ ընկճվիր նրա առաջ,
Մի՛ դարձրու քեզ խեղճ ծաղիկ,
Իսկ նրան էլ՝ կովի բառաչ...
Փորձիր հաշտվել այդ քամու հետ...
Փորձիր անգամ նրան սիրել...
Փորձիր մի մեծ արև դառնալ...
Փորձիր նրան չնկատել...
Ты так хотел побед -
так забирай свой приз...
Չնկատելով անցավ կյանքս
Ինձ էլ ոչ ոք չնկատեց
Ես վառվեցի, մնաց հոգիս
Այն էլ վառվեց, մոխիր թողեց
Այս մոխրի հետ էլ շատ խաղացին
Խաղալիքի տեղ դրեցին
Գտան, վերցրին ու կոտրեցին
Անհույս, մենակ նրանք թողեցին...
Արտ ջան, էս ի՞նչ է հետդ կատարվում,
Ինչո՞ւ է հոգիդ կտոր-կտոր լինում…
Ձմեռը ցուրտ, ձյունոտ կտուր,
Ես էլ մենակ, անտեր, տխուր...
Artgeo ջան, շատ մի տխրի,
Շուտով արդեն գարուն կգա,
Ու ոչ միայն սոսկ ջերմություն,
Այլև ժպիտ ու սեր կտա…
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
վայ, էս թեման արթնացավ,
Հոգիս փոքր-ինչ տաքացավ
Բոլորին էլ շատ եմ սիրում
Բայց ինքս ինձ եմ ես ատում...
Էէէհ… ծանոթ է այդ վիճակը…
նույնիսկ կասեի հարազատ…
Բայց ինչո՞ւ ես դու քեզ ատում…
Ախր լավն ես այնքան շատ
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Վա՜յ, ինչ թեմա որ չբացեք,
Միշտ պիտի իրա՞ի գովեք:
Սենց չի՛ լինի… բայց իմ վերևը…
Մի հրաշք մարդ է
Եվ ամենը, ինչ ասացի ես վերևում,
Ստիպված եմ հետ վերցնել,
…Ասել,
Որ ես նրան սյա՜տ եմ սիլում
Re. Չափածո զրույց
Նրան գիտենք որպես հյուր,
Բայց գրառումները հինգ հարյուր,
Տարիքն է նրա քսանմեկ,
Իսկ հասցեն էլ Մանուկյան Ալեք:
Я должен освободиться от моих жизненных тормузов... А ну ка кишш от сюда!...
նիխրենա սեբյե էս ինչ եք անում?
վերևի մարդու մասին եք խոսում?
թե անկապական կայֆեր եք անում՞
ասեք իմանանք, մենք էլ միանանք…
Չնայած իր տարիքին,
Բզզզզոցին ու դզզզզզզոցին,
Խելացի է ահագին
Մեսրոպը մեր թանկագին
Մենք փոխանակվեցինք մեր ժպիտներով
Մեսրոպը խելացի է, գուցե, ես ի՞նչ իմանամ
Բայց դե ես էլ չեմ ուզում, որ էս էջը մահանա
Ախր այստեղ չեն խոսում վերևի մարդու մասին,
Եկե՛ք նորից հասկանանք մենք այս թեման միասին։
Ասենք, էսօր լավ օր է, բայց դու ինչու՞ ես տխրում,
Ինչու՞ է մարդու հոգին մե՛կ շատ ուժեղ, մե՛կ փխրուն։,
/Ոնց հասկացա, չէ այստեղ խոսում են վերևինից,
Ասեմ ուրեմն Գոգան լավ աղջիկ է թվում ինձ/
Վերջին խմբագրող՝ Ծով: 13.04.2007, 16:22:
Հավես չկա ստեղծագործելու
Ես գնում եմ քնելու
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
'
Էջանիշներ