Ծառայել/ծառայում եմ, լավ էր
Ծառայել/ծառայում եմ, վատ էր
Սովորում եմ
Ազատված եմ
Ծառայելու եմ մեծ ցանկությամբ
Ծառայելու եմ, կամքիս հակառակ
Ծառայել եմ/ծառայելու եմ, բայց ոչ հայկական բանակում
Աղջիկ եմ
Սամ ջան, լիովին համաձայն եմ` ապյամանգարյին զինծառայողների մոտ ոչ միայն "պանյատներն" են ուրիշ, այլև մոտեցումը, հոգեբանությունը, վերաբերմունքը:Սամվել-ի խոսքերից
Համենայ դեպս, չեմ լսել մի դեպք, որ պայմանագրային զինծառայողների մոտ ինքնասպանության դեպքեր գրանցվեն, կամ ասենք սպայական կամայականություններ:
Պայմանագրայինների փախուստի դեպքերն էլ քիչ չեն:
Մենակ երկուսի դատին ես եմ ներկա եղել ու բախտները բերեց, համաներումով առանց «պիտնոյի» ազատվեցին համ իրանց ծառայությունից համ էլ ազատազրկումից:
քուանշՊայմանագրայինների փախուստի դեպքերն էլ քիչ չեն:
Մենակ երկուսի դատին ես եմ ներկա եղել ու բախտները բերեց, համաներումով առանց «պիտնոյի» ազատվեցին համ իրանց ծառայությունից համ էլ ազատազրկումից:
Волчья откровенность - вовсе не доверчивость, а только дурная привычка размышлять вслух.
Gayl (28.08.2011)
Փախուստը արդեն այլ օպերայից ա: Եթե նույն պայմանագրայինը, ինքնակամ պայմանգիր կնքելով, հիասթափվում է իր որոշուից, ապա լքում է ծառայությունը` ասել է թե հրաժարվում է պայմանագրից, բայց դրանով չի խախտում զինապարտության մասին օրենքը և սահմանադրությունըՊայմանագրայինների փախուստի դեպքերն էլ քիչ չեն:
Սամվել (19.07.2011)
Ես Սամավոլկի մասին բաս ասի՞...Պայմանագրայինների փախուստի դեպքերն էլ քիչ չեն:
Մենակ երկուսի դատին ես եմ ներկա եղել ու բախտները բերեց, համաներումով առանց «պիտնոյի» ազատվեցին համ իրանց ծառայությունից համ էլ ազատազրկումից:
Մարդ ես ընկերուհուդ ծնունդա բա մի հատ չգաս շնորհավորես... թքած 10 օրվա վրա
Loading your personal settings....
Սամվել ջան: քարկոծելու հետ ես էնքան էլ գլուխ չունեմ, բայց իմ կարծիքը կասեմ:
/18 տարեկան տղան պատանի է, և ոչ թե կայացած /տղա/ մարդ, բայց սա իմ ասածի հետ կապ չունի, էնպես որ սա համարենք մի անկապ գրառում ու ասեմ իմ հիմնական ասելիքը /
Բանակը - դա պետական օրգան/մարմին/ է, իսկ բանակում ծառայողները/աշխատողները - պետական ծառայություն իրականացնողներ: Պետական ծառայողը/անկախ նրանից թե որտեղ է ծառայում- բանակում թե կապի մինիստրությունում/ իր ծայառական ֆունկցիաները իրականացնելիս ունի իրավունքների շատ որոշակի շրջանակ, որից դուրս, ամեն մի աշխատանքային գործնեություն/անգործություն օրենքի խախտում է: Օրինակ. եթե երկրի պրիղիդետը խախտում է օրենքը - ասենք ընտրությունների պատտասովկա կատարուլու անօրինական հրաման է տալիս, ապա մենք հարց չենք բարցրացնում , թե "տենաա ով ա սրա հերն ու մերը, ու էս ինչ ապուշ դաստիրակություն են տվել իրա երեխուն ": մենք խոսում ենք ընդամենը օրենքի առաջ իր ու իրա անօրնական հրամանը կատարողների պատասխանատվությունը իրացնելուց: նույնը բանակը:
եթե ՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆԸ որոշել է 18 տարեկան պատանուն / ստիպողաբար / տանել պետական ծառայության, ապա էտ ծառայության առաջին իսկ վայրկյանից ամբողջ պատասխանատվությունը օրենքի առաջ կրում է հենց ինքը ՝ պետությունը, իր տարբեր ներկայացուցիչների միջոցով /խոսքը վերաբերվում է այդ զինվորի ծառայությունը ապահովող սպայական անձնակազմին ու ավելի վեր, մինչև երկրի պրիզիդենտ որպես գլխավոր հրամանատար /: ու վերջ, ստեղ երկու կարծիք լինել չի կարող, թե ինչ են սովորացրել իրա մանկապարտեղի դաստիրակները, ծնողները, պապերը ու տատերը… երեխան հոգեպես թույլ է թե վայրենի- դա պետության խնդիրն է արդեն դառնում, որը ինքը հենց իր կամքով վերցրել է իր վրա, այդ պատանուն տանելով ծառայության: ինքը մաքսիմում կարող է մինչև էտ ծառայության տանելը էտ պատանուն նախապատրաստել, և ոչ թե ղուշ -գիր խաղալ, թե տենաս իր մոտ ով կգա, ինչ հոգեկերտվածքով, կամ գիտի, որ "քարի մեձ արուն կա… ": այս մոտեցումից հետո նոր կարելի է խոսալ, թե ինչ պետք է անի պետությունը, որ էսօրվա հարցերը, խնդիրները, ու հանցագործությունրը չծագեն, բացառվեն: /այսիքնն այդ անպտուղ խոսակցությունները կամքի ուժի ու նմանատիպ կատեգերիաների մասին պետք է թարգել: /
իսկ պետական ծառայությոն օպտիմալ կազմակերպման մասին կարլեի է իհարկե քննարկել ու ասել , թե ինչ մեխանիզմներով դա կարելի է իդեալական ձևով իրականացնել, հաշվի առնելով նաև աշխարհի բանակաշինական ահռելի փորձը, ու մեթոդոլոգիական բազմազանություն : ու սա ապագա խոսակցության թեմա է, եթե մինչ այդ կընունենք իմ վերևում գրվածը:
մոդելը պետք է լինի մի ընդանուր հիմի վրա, և ոչ թե ստեղ էս եմ ուզում, ընտեղ էն էն…
Cassiopeia (20.07.2011), Tig (19.07.2011), Varzor (20.07.2011), Աթեիստ (19.07.2011), Սամվել (19.07.2011)
Դվ ջան, հիմնականում ճիշտ ես ասում, բայց նախ պիտի պետություն ունենալ... նորմալ պետական ինստանցիաներով ու նորմալ պետական մտածողություն ունեցող չինովնիկներով:Սամվել ջան
/18 տարեկան տղան պատանի է, և ոչ թե կայացած /տղա/ մարդ, բայց սա իմ ասածի հետ կապ չունի, էնպես որ սա համարենք մի անկապ գրառում ու ասեմ իմ հիմնական ասելիքը /
Բանակը - դա պետական օրգան/մարմին/ է, իսկ բանակում ծառայողները/աշխատողները - պետական ծառայություն իրականացնողներ: Պետական ծառայողը/անկախ նրանից թե որտեղ է ծառայում- բանակում թե կապի մինիստրությունում/ իր ծայառական ֆունկցիաները իրականացնելիս ունի իրավունքների շատ որոշակի շրջանակ, որից դուրս, ամեն մի աշխատանքային գործնեություն/անգործություն օրենքի խախտում է: Օրինակ. եթե երկրի պրիղիդետը խախտում է օրենքը - ասենք ընտրությունների պատտասովկա կատարուլու անօրինական հրաման է տալիս, ապա մենք հարց չենք բարցրացնում , թե "տենաա ով ա սրա հերն ու մերը, ու էս ինչ ապուշ դաստիրակություն են տվել իրա երեխուն ": մենք խոսում ենք ընդամենը օրենքի առաջ իր ու իրա անօրնական հրամանը կատարողների պատասխանատվությունը իրացնելուց: նույնը բանակը:
եթե ՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆԸ որոշել է 18 տարեկան պատանուն / ստիպողաբար / տանել պետական ծառայության, ապա էտ ծառայության առաջին իսկ վայրկյանից ամբողջ պատասխանատվությունը օրենքի առաջ կրում է հենց ինքը ՝ պետությունը, իր տարբեր ներկայացուցիչների միջոցով /խոսքը վերաբերվում է այդ զինվորի ծառայությունը ապահովող սպայական անձնակազմին ու ավելի վեր, մինչև երկրի պրիզիդենտ որպես գլխավոր հրամանատար /: ու վերջ, ստեղ երկու կարծիք լինել չի կարող, թե ինչ են սովորացրել իրա մանկապարտեղի դաստիրակները, ծնողները, պապերը ու տատերը… երեխան հոգեպես թույլ է թե վայրենի- դա պետության խնդիրն է արդեն դառնում, որը ինքը հենց իր կամքով վերցրել է իր վրա, այդ պատանուն տանելով ծառայության: ինքը մաքսիմում կարող է մինչև էտ ծառայության տանելը էտ պատանուն նախապատրաստել, և ոչ թե ղուշ -գիր խաղալ, թե տենաս իր մոտ ով կգա, ինչ հոգեկերտվածքով, կամ գիտի, որ "քարի մեձ արուն կա… ": այս մոտեցումից հետո նոր կարելի է խոսալ, թե ինչ պետք է անի պետությունը, որ էսօրվա հարցերը, խնդիրները, ու հանցագործությունրը չծագեն, բացառվեն: /այսիքնն այդ անպտուղ խոսակցությունները կամքի ուժի ու նմանատիպ կատեգերիաների մասին պետք է թարգել: /
իսկ պետական ծառայությոն օպտիմալ կազմակերպման մասին կարլեի է իհարկե քննարկել ու ասել , թե ինչ մեխանիզմներով դա կարելի է իդեալական ձևով իրականացնել, հաշվի առնելով նաև աշխարհի բանակաշինական ահռելի փորձը, ու մեթոդոլոգիական բազմազանություն : ու սա ապագա խոսակցության թեմա է, եթե մինչ այդ կընունենք իմ վերևում գրվածը:
մոդելը պետք է լինի մի ընդանուր հիմի վրա, և ոչ թե ստեղ էս եմ ուզում, ընտեղ էն էն…
Իսկ մեր հասարակությունում անհատը մեծամասամբ իր հույսը միայն իր վրա է դնում, քանի որ ցավոք սրտի պետություն չունենք: Դրա համար էլ գոնէ իր երեխային պիտի նորմալ նախապատրաստի բանակին:
Այ երբ որ պետություն կունենանք... Օֆ, է բոլոր հարցերը տանում են դեպի այս անտերուդուզ պետության լինելիություն...
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Տիգ ջան: բա էս 20 տարի ա ինչ՞ ունենք: ու եթե պետություն չունենք, ապա պետական օրգանները- հանձինս բանակի, մեր ինչին ա պետք:
քո ասածից լույսի ներքո, ուրեմն պրոբլեմը մեր ունցածի իրական ու մեր պատկերացումում եղածի միջև եղած տարբերության մեջ ա: ու ընդանրապես "հայկական լեռնաշխարհի" ու մնացած մյուս բոլոր աբսուրդ կազմավորումների աբսուրդը հենց նա է, որ իրականում ասենք Հայաստանը ռուսական մի գուբեռնաի ա, իսկ անսւնը դրած է անկախ երկիր - Հայաստանի Հանրապետություն: սա մեծ գլոբալ խնդիր է, իրնչից էլ բխում է բոլոր մանր մունր խնդիրները: Այսինքն իրական եղածը ու իրա թղթի վրա սահմանված արտապատկերումը իրար չեն բռնում: սա բերում է հակասությունների: ու որպես հետևոանք նաև սա գերազանց պղտոր ջուր է սրբություն չունեցողներ համար /այսպիսիք հայաստանում բավականին շատ են/ ձուկ բռնելու համար: սկսած լևոն-քոչ-սերշիկից մինչը ամենատրաքած չաստի մեջի "անասունները":
ասածս էն ա, որ մեր էլիտան պետք ա հասնի նրան, որ ինչ հասարակարգ որ ունենք իրականում, էտ հասարակարգի համպատասխան կանոններով էլ շարժվենք: խոսքը գնում ա առաջին հերթին ԳՐՎԱԾ կանոնների մասին: թե չէ չգրված կանոնները լավից վատին իրար բանավոր փոխանցում ենք:
Վերջին խմբագրող՝ dvgray: 19.07.2011, 17:51:
Tig (20.07.2011)
Դվ ջան հա էտ սաղ լավ ես ասում, ուղակի հիմա հարցը էնա որ մեր ժողովրդի մեջ մտած գողական պագոնավոր պանյատը ներքին օղակում, գիշերը կազառմում /երբ սպա չկա/ գերիշխումա մեր երիտասարդների մտածելակերպի մեջ, ու դրա դեմ շատ բանա արվում, կոնկրետ իրական բաներ էդ ամենը վերացնելու համար, բայց հարցը էնա որ էն բաները որոնք տանում են քո ասած մեխանիզմների ճիշտ աշխատանքին էդ պանյատով որը էլի եմ ասում գերակշռումա էս պահին ոչ թե միայն հարգված չեն, էդ մեթոդների դիմող տղային սկսում են չհարգել, ամեն ձև նվաստացնել ու ստորացնել, մինչև ֆիզիկական ծեծը: Ու դա անում են Տներից նոր եկած մալադոներից մինչև դեմբել, հարցը հենց դրա մեջա: Չնայած կարծում եմ էդ ամենը ընդամենը ժամանակի հարցա:Սամվել ջան
/18 տարեկան տղան պատանի է, և ոչ թե կայացած /տղա/ մարդ, բայց սա իմ ասածի հետ կապ չունի, էնպես որ սա համարենք մի անկապ գրառում ու ասեմ իմ հիմնական ասելիքը /
Բանակը - դա պետական օրգան/մարմին/ է, իսկ բանակում ծառայողները/աշխատողները - պետական ծառայություն իրականացնողներ: Պետական ծառայողը/անկախ նրանից թե որտեղ է ծառայում- բանակում թե կապի մինիստրությունում/ իր ծայառական ֆունկցիաները իրականացնելիս ունի իրավունքների շատ որոշակի շրջանակ, որից դուրս, ամեն մի աշխատանքային գործնեություն/անգործություն օրենքի խախտում է: Օրինակ. եթե երկրի պրիղիդետը խախտում է օրենքը - ասենք ընտրությունների պատտասովկա կատարուլու անօրինական հրաման է տալիս, ապա մենք հարց չենք բարցրացնում , թե "տենաա ով ա սրա հերն ու մերը, ու էս ինչ ապուշ դաստիրակություն են տվել իրա երեխուն ": մենք խոսում ենք ընդամենը օրենքի առաջ իր ու իրա անօրնական հրամանը կատարողների պատասխանատվությունը իրացնելուց: նույնը բանակը:
եթե ՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆԸ որոշել է 18 տարեկան պատանուն / ստիպողաբար / տանել պետական ծառայության, ապա էտ ծառայության առաջին իսկ վայրկյանից ամբողջ պատասխանատվությունը օրենքի առաջ կրում է հենց ինքը ՝ պետությունը, իր տարբեր ներկայացուցիչների միջոցով /խոսքը վերաբերվում է այդ զինվորի ծառայությունը ապահովող սպայական անձնակազմին ու ավելի վեր, մինչև երկրի պրիզիդենտ որպես գլխավոր հրամանատար /: ու վերջ, ստեղ երկու կարծիք լինել չի կարող, թե ինչ են սովորացրել իրա մանկապարտեղի դաստիրակները, ծնողները, պապերը ու տատերը… երեխան հոգեպես թույլ է թե վայրենի- դա պետության խնդիրն է արդեն դառնում, որը ինքը հենց իր կամքով վերցրել է իր վրա, այդ պատանուն տանելով ծառայության: ինքը մաքսիմում կարող է մինչև էտ ծառայության տանելը էտ պատանուն նախապատրաստել, և ոչ թե ղուշ -գիր խաղալ, թե տենաս իր մոտ ով կգա, ինչ հոգեկերտվածքով, կամ գիտի, որ "քարի մեձ արուն կա… ": այս մոտեցումից հետո նոր կարելի է խոսալ, թե ինչ պետք է անի պետությունը, որ էսօրվա հարցերը, խնդիրները, ու հանցագործությունրը չծագեն, բացառվեն: /այսիքնն այդ անպտուղ խոսակցությունները կամքի ուժի ու նմանատիպ կատեգերիաների մասին պետք է թարգել: /
իսկ պետական ծառայությոն օպտիմալ կազմակերպման մասին կարլեի է իհարկե քննարկել ու ասել , թե ինչ մեխանիզմներով դա կարելի է իդեալական ձևով իրականացնել, հաշվի առնելով նաև աշխարհի բանակաշինական ահռելի փորձը, ու մեթոդոլոգիական բազմազանություն : ու սա ապագա խոսակցության թեմա է, եթե մինչ այդ կընունենք իմ վերևում գրվածը:
մոդելը պետք է լինի մի ընդանուր հիմի վրա, և ոչ թե ստեղ էս եմ ուզում, ընտեղ էն էն…
Իմիջայլոց ՍՊայական կազմի կողմից զինվորների նկատմամբ բռնության դեպքերը դարձան շատ հազվագյուտ երբ ՊՆ-ի կողմից նոր հրաման մշակվեց «2010թ» և Բոլոր ստորաբաժանումներում հասանելի տեղերում փակցվեցին օրինապահ մարմինների հեռախոսահամարները որոնց կարող են դիմել ինչոր տեսակի բողոք ունեցող զինվորները:
Սա ասում եմ նրա համար որ քայլեր իրոք կատարվում են էդ համակարգը հնարավորինս բարեկարգելու համար, բայց դե ոչինչ միանգամից չի լինում:
Loading your personal settings....
Ում համար պատանի,իսկ ում համար էլ կարգին տուն ու ընտանիք պահող պապաՍամվել ջան
/18 տարեկան տղան պատանի է, և ոչ թե կայացած /տղա/ մարդ, բայց սա իմ ասածի հետ կապ չունի, էնպես որ սա համարենք մի անկապ գրառում ու ասեմ իմ հիմնական ասելիքը /
Ընդհանուր գրառումդ հասկանալի և տրամաբանական էր, մենակ են <<ստիպողաբար բանակ տանել>> գաղափարը դուրս չեկավ: հենց հարցն էլ նրանումն է, որ ՀԱՅ ՏՂԱՅԻՆ, այն էլ այսպիսի աշխարհաքաղաքական երկրում ապրող, ուղղակի անհրաժեշտ է ունենալ գոնե մինիմալ ռազմատակտիկական գիտելիքներ, ճանոթանալ ռազմական կանոններին և տեխնիկական միջոցներին, գոնե կրակել սովորել՝ վառոդի հոտը զգալ:
Էդ ոնց է, որ արտասահմանից ինքնակամ գալիս են բանակ, իսկ ՀՀ բնակչին պիտի զոռով տանեն? Ինչն է պատճառը?
Համ էլ զինապարտությունը ամրագրված է սահմանադրորեն և օրենքով: Նույն օրենքով ուսումն էլ է ամրագրված, բայց դպրոց զոռով տանելը չարիք չենք համարում
Իսկ ինչ վերաբերվում է բանակաշինության նորմերին, ապա անձամբ իմ կարծիքով, առայժմ գործող բանակային մոդելներից միակը, որը վերջին դարում ապացուցել է իր գերակայությունը մյուսների նկատմամբ, թե մարտունակությամբ և թե առաջադրանքներ կատարելու ունակությամբ, դա ռուսական մոդելն է: Իսկ մեր բանակում, համաձայնեք այդ մոդելի խեղված տարբերակն է՝ բոլոր հատուկ թերություններով, գումարած նաև ազգային բնորոշ հատկանիշներից եկողները:
Անձամբ ես լիով համամիտ եմ այն մտքին, որ ճիշտ կառավարումը՝ ղեկավար մարմինների ճիշտ մոտեցումը կարող է լուծել բանակում առկա խնդիրների մեծամասնությունը, նույնիսկ հետևողական քաղաքացիական կյանքում աշխատանքների շնորհիվ՝ համարյա բոլորը:
Վերջին խմբագրող՝ Varzor: 20.07.2011, 02:10:
Ըհը Դվ ջան. լավ էլ գրել ես, թե ինչ ունենք: Մենք ես 20 տարվա մեջ չկարողացանք պետություն դառնալ: Ու ինչքան էլ ասենք, որ դրսից չեն թողնում, մեկ է, դա մեր մեղքը չի պակասեցնում:
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Տիգ ջան, տենց մի ասա: Պետություն ունենք, ուղղակի կառավարումը լավը չի: Հենց թեկուզ մենակ են, որ գերբ, դրոշ, հիմն ու բանակ ունենք` արդեն պետություն ենք:
Համեմատելու համար ասեմ, որ եթե քո մոտեցումով համեմատենք, ապա առաջավոր և միջին ասիական երկրների մեծ մասը պետություն չեն
Փաստացի աշխարհի քարտեզի վրա կա ՀՀ (եթե մեծ ա ու երևում ենք): Նույնիսկ ավելի մեծաթիվ ազգություններ այդ պատվին չեն արժանացել:
Tig (20.07.2011)
Օգոստոս 27, 2011 | 15:20
Ըստ Լեռնային Ղարաբաղի Պաշտպանության բանակից ստացված տեղեկության` օգոստոսի 26-ին, ժամը 20:30-ի սահմաններում անգիտակից վիճակում զինվորական հոսպիտալ է տեղափոխվել պաշտպանության բանակի ժամկետային զինծառայող, 19-ամյա Աղասի Գեղամի Աբրահամյանը, որտեղ մեկ ժամ անց մահացել է:
Հայաստանի պաշտպանության նախարարության տեղեկատվության եւ հասարակայնության հետ կապերի վարչությունից հայտնում են, որ դեպքի կապակցությամբ հարուցվել է քրեական գործ: Կատարվում է նախաքննություն:
աղբյուր` http://news.am/arm/news/72167.html
արա դե լավ էլի զզվցրիննննն զզվցրին ես շները...ինչքան կարելիաաա...
Տեսնենք վաղը ինչ են հորինելուՕգոստոս 27, 2011 | 15:20
Ըստ Լեռնային Ղարաբաղի Պաշտպանության բանակից ստացված տեղեկության` օգոստոսի 26-ին, ժամը 20:30-ի սահմաններում անգիտակից վիճակում զինվորական հոսպիտալ է տեղափոխվել պաշտպանության բանակի ժամկետային զինծառայող, 19-ամյա Աղասի Գեղամի Աբրահամյանը, որտեղ մեկ ժամ անց մահացել է:
Հայաստանի պաշտպանության նախարարության տեղեկատվության եւ հասարակայնության հետ կապերի վարչությունից հայտնում են, որ դեպքի կապակցությամբ հարուցվել է քրեական գործ: Կատարվում է նախաքննություն:
աղբյուր` http://news.am/arm/news/72167.html
արա դե լավ էլի զզվցրիննննն զզվցրին ես շները...ինչքան կարելիաաա...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ