Lion -ի գրածին ավելացնեմ, որ եթե ուչեբկից ավագով չցրեն զորգեր, էլի դրանով ամեն ինչ չի վերջանում: Ես կրտսեր սերժանտով գնացի ԼՂՀ, հետո մի 4 ամիս անց տարան Ստեփանակերտ՝ ավագի դասերի: 2 Ամիս էլ տենց, սանատորիայի նման անցկացրեցի, հետո ավագ տվեցին, բերեցին զորամաս:
Ավագ -ի առավելությունները: Մեր ժամանակ ենթաօձիկ չէինք կարում, հետո կեսից ստիպեցին: Հիմա չգիտեմ ոնց ա, զինվորական գոտու փոխարեն՝ սպայական գոտի, որը ավելի հարմար ու թեթև ա, ոչ մի սպա էդքան չի զզվցնում, ոնց որ զինվորներին են զզվցնում: Զուգարան մաքրել չեն ստիպում(սպաները բնականաբար), մեկ մեկ տանում են գործուղումների, վարժանքների ուրիշ զորամասեր: Ծառայության ժամանակ տենց գործուղումը եգիպտոս գնալու պես մի բան ա: Հա ու մեկ էլ զորամասից կարողանում էս մուտք ու ելք անես, կարճ ժամանակով իհարկե/մի 20-30 րոպե/ ու ազատ տեղաշարժվես: + դրան ավագի վերակարգն էլ ավելի հարմար ա, կարտոֆիլ բան չէս մաքրում էլի:
Իսկ թերություններն են ա, որ մի 30 զինվոր ես ունենում իրա բոլոր հետևանքներով: Մեկը տակը չիշիկ ա անում, մեկը աննորմալի պես երակներն ա կտրում/աստված չտա տենց զինվոր ունենաս/, մեկը մամյին ա կարոտում, ու փախնում, մի ուրիշը բեսամթ դուխավիկ ա, չի ուզում ենթարկվի, ստիպված ամսեկան մի 2-3 անգամ պետք ա ծեծես, կամ գոնե պրոֆիլակտիկ հայհոյես/հիմնականում իրան դիմում ես սեռական օրգանների հոմանիշներով/, մեկն էլ համ դուխավիկ ա, համ ֆիզիկապես քեզնից ուժեղ, դե դրան էլ իրա ձևերն ունի ենթարկացնելու/իմ ֆիզիկապես ուժեղ զինվորը լսող էր, նենց որ դրա ձևը չգիտեմ, երևի մի քանի հոգով ծեծել ա պետք, կամ դրա պես մի բան/: Հա ու էդ ամեն ինչի պատասխանը դու էս տալու:
Մեջբերել
Էջանիշներ