«Բա ես զինվոր տամ դագաղ առնեմ»
Ճիշտ ա ասում տեղին ա ասում: Բա, էս ինչ ա՞ էս բանակի վիճակը: Մարդիկ, երիտասարդները տեսնելով էս ամենը, արդեն չեն էլ ուզենա ծառայել, ամեն կերպ կձգտեն չծառայել: Ով փող ունի չի ծառայի, ով էլ փող չունի ստիպված պետք ա գնա ու գնալուց հետո չգիտի հետ կգա թե՞ մարմինը կբերեն լավագույն դեպքում:
Արա բա ես սրանց ........ բա չասեմ: Մարդ իրա երեխուն պահի, մեծացնի, ուղարկի բանակ, որ իր Հայրենիքը պաշտպանի ու էդ ........ - ը սպանեն:
Շատ ծանր եմ տանում կոնկրետ այս զինվորի մահը: Իրեն ինքս անձամբ ճանաչում էի: Մի ոսկի անձնավորություն հեռացավ կյանքից: Ինչի՞, քանի որ նյարդայանցրել էր հրմանատարական կազմին: Բա դուք մա՞րդ էք, բա դուք ապրելու իրավունք ունե՞ք: Պետք ա տենցներին տանեն, իրենց ծնողների առաջ մորթեն, տանջելով մորթեն, հետո հաշմանդամ թողնեն, որ ամբողջ կյանքը դառնա իրա համար դժղոխք: Չէ, չէ սպանել պետք չի, մոռթել է պետք, որ տանջվի, մրմռա, որ այդպիսի բան ա արել: Ես ձեր ......)))
Մեջբերել
Ապե Ջան-ի խոսքերից
De gustibus et coloribus non est disputandum.
Էջանիշներ