Կարծես թե այստեղ չեմ գրել: Ծառայությանս տարիներին ընկերս կողքի զորամասից ընկերոջ հետ փախել եկել էր ինձ հյուր: Նստած հաց էին ուտում, երբ զորամասից զանգեցին (համարս հեռատեսորեն թողել էր) ու շատ կանչեցին, քանի որ հրամանատարը բոլորին շարում էր` ստուգելու:
Տանիս դուրս գալու պահին մի արտահայտություն արեց, որը մինչև հիմա շատ լավ տպավորվել է մեջս. «Սաղ հեչ, լապատկով ծեծելուց եմ վախենում»:
Ես պրոցեսը չեմ տեսել, բայց պատկերացրածս շատ ավելի վատն էր, քան այն ինչ կատարվում է վերոհիշյալ տեսանյութում: 1% անգամ չեմ կասկածում, որ նման բաներ իսկապես կան մեր «բանակում», ու դրանք հաստատ հատուկենտ դեպքեր չեն:
Քանի որ նախորդ գրառումներից հետո շատ բան է գրվել հիշեցման կարգով կրկնեմ, որ տեսածս մահերից մեկին ծեծել էին հարևան զորամասի զինվորները, մեկին էլ սպան այնքան էր ծեծել, որ սթրեսից լեյկոզ էր ստացել ու մի քանի ամսից մահացավ հիվանդանոցում:
De gustibus et coloribus non est disputandum.
Մեջբերել
Էջանիշներ