Ծառայել/ծառայում եմ, լավ էր
Ծառայել/ծառայում եմ, վատ էր
Սովորում եմ
Ազատված եմ
Ծառայելու եմ մեծ ցանկությամբ
Ծառայելու եմ, կամքիս հակառակ
Ծառայել եմ/ծառայելու եմ, բայց ոչ հայկական բանակում
Աղջիկ եմ
Գաղթական (01.12.2019)
Այսինքն՝ ինքը ճիշտ կողմնորոշվեց, որ ասպիրանտուրա գնաց - էդ հետագայում հաշվի առնե՞մ և մարդկանց ասեմ, որ հաշվի առնե՞ն...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Ոչ, ճիշտ հետևություն չես անում իմ ասածից:
Մարդ կա, ասպիրանտորայից հետո էլ որևէ շոշափելի արդյունքի չի հասնում, մյուսն էլ բանակից հետո, առանց ասպիրանտուրայի ավելի լուրջ հաջողությունների է հասնում:
Նորից ասեմ. մասնագիտական աճն առավելապես պայմանավորված է ձգտումով, ցանկությամբ, ընդունակություններով և աշխատասիրությամբ, դե էլ չեմ ասում բախտի գործոնի մասին
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Տրիբուն (03.12.2019)
Նաև՝ ժամանակով և հնարավորություններով։ Ես հպարտանում եմ, որ 2 տարի ծառայել եմ բանակում, բայց, զուտ օբեկտիվորեն, դա ինձ երկու տարի հետ գցեց նույն իմ այդ ընկերոջից։ Արդար չի։
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Ապ, ԻՀԿ ընդգծածս բառը սխալ է։ Պիտի լիներ սուբյեկտիվորեն։
Իմ ընկերներից մարդ կա չի ծառայել, բայց դա նրան չի օգնել մասնագիտական աճի հարցում։ Մարդ էլ կա՝ հակառակը, ինձ հետ միասին ծառայել է, բայց դա նրան չի խանգարել ներկայումս ինձանից ավելի բարձր վարձատրվող աշխատանք ունենալուն։
Ինչ վերաբերվում է արդարությանը, ապա օրենքի տեսանկյունից՝ լրիվ արդար է։
Ուղղակի չեմ հասկանում, թե ի՞նչ սկզբունքներով ես քեզ և ընկերոջդ նույն նժարի վրա դնում։
Նույն ունակություններն ու ձգտումներն ունեք, նույն աշխատասիրությունը, նույն հաջողակությունը ???
Միայն այն փաստը, որ նա ձգտում է ունեցել ասպիրանտուրայի և իրականացրել է, իսկ դու ինչ-որ պատճառներով դա չես արել՝ արդեն արդար է
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Հենց օբյեկտիվորեն, ապեր - ես ձգտում ունեի երկրիս ծառայել, ինքը ձգտում ուներ բանակից խուսափել։ Արդյունքում օբյեկտիվորեն լավն ու դրականը՝ երկրին ծառայելը, արդյունքում հայտնվեց վատ վիճակում։ Ավելին ասեմ, եթե ես ասպիրանտուրա գնայի, հենց ես կգնայի, ոչ ինքը...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Ես, եթե ուզեի հենց ասպիրանտուրա գնալ, կգնայի - ինքը բանակ կգնար։ Հիմա, սական, ինչքանո՞վ է արդար, որ ես, զուտ բանակ գնալու համար, իրենից միշտ մեկ քայլ հետ եմ, որովհետև կորցրել եմ 2 տարի։
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Մհեր ջան, ինչու՞ ես կարծում, որ դու իրենից հետ ես։
Սխալ դաշտում ես համեմատություն անում։ Նույն սկզբունքով, եթե ջութակի չես գնացել, ապա ջութակահար դասարանցուցդ էլ երաժշտական ասպարեզում ես 5 քայլ հետ ։)
Աստված չանի, բայց երբ ընդհանուր մոբիլիզացիայի ժամանակը գա, ապա մարտի դաշտում ողջ մնալու շանսերով բանակ գնացածները 10 քայլ առաջ կլինեն ասպիրանտուրա ավարտած իրավաբաններից։
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Ապեր, կարծում եմ, որ սոցիալական մակարդակում հետ եմ՝ հաշվի առնելով ներկայիս իմ «ազատ փաստաբան» ստատուսն ու իր՝ ՀՀ բարձրագույն պաշտոնյաներից մեկը լինելու հանգամանքը։
Փակագծեր բնականաբար չեմ բացում, նաև ոչ մի բան չունեմ իմ այդ ընկերոջ դեմ, որ չստացվի, թե իրենցի բամբասում եմ։ Ավելին, ես հիմա իմ կյանքից ավելի գոհ եմ, քան ինքն իր, սակայն հարցը սկզբունքն է՝ խի՞ ես պիտի հետ մնայի...
Ընկերներ ենք և ստեղ հարցը ես և ինքը չենք, հարցը երևույթն է։ Ինքը, կարիերայի աճի բոլոր աստիճաններում ինձնից ուղիղ 2 տարի առաջ էր՝ զուտ ժամանակային գործոնը հաշվի առնելով։ Օրինակ, որ պարզ լինի - մինչ ես ստաժ էի լրացնում, որ գլխավոր մասնագետ դառնամ, ինքը, գլխավոր մասնագետ, ստաժ էր լրացնում արդեն բաժնի պետի համար։ Ես դարձա գլխավոր, ինքը, բաժնի պետ։ Ու սենց՝ մինչև հիմա...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Լիոն ձյա, բա ինչ էի՞ր ուզում։ Ուզում էիր, որ բանակում անցկացված յուրաքանչյուր տարին հաշվեր որպես դասավանդող/գործող իրավաբանի 2 տարվա ստաժ ???
Իրավաբանների հետ դժվար է
Էլի ճիշտ համեմատություն չես անում։
Կարճ ասեմ․ եթե խոսքդ գնում է այն մասին, որ որպես իրավաբան ունես ավելի քիչ ստաժ և ավելի ցածր "աստիճան և ստատուս", ապա դա ոչ միայն արդար է, այլ նաև բնական։ Եթե այդպես չի, ապա ես բողոքում եմ, որ իմ իրավաբանական ստաժը շատ ավելի պակաս է, քան քոնը, չնայած ես էլ եմ բանակում ծառայել։
Է ով է մեղավոր մեր իսկ կատարած ընտրության համար։ Ստեղ ի՞նչ անարդարության մասին ենք խոսում, ես ուղղակի չեմ հասկանում։
Ու քեզ ասեմ, որ էդ հեչ լավ չի, որ ազատ իրավաբանը սոցիալական առումով իրեն ետ է զգում պետական պաշտոնյայից։ Ավելին ասեմ՝ լավ հոտ չի գալիս, քանզի բոլորս էլ գիտենք պետական համակարգի աշխատավարձերի չափերը, մասնավոր իրավաբանական ծառայությունների շուկայական արժեքները։
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Գաղթական (05.12.2019)
Ես կուզենայի, ապեր, որ, օրինակ - եթե բանակ չծառայածը ընդունվում է պետական ծառայության որպես կրտսեր մասնագետ, ապա ծառայածը ընդունվեր միանգամից որպես առաջատար մասնագետ կամ, եթե դա հնարավոր չէ, ապա ծառայածը գոնե աշխատավարձը ու հատուկ կոչումները մի աստիճան ավել ստանար...
Կրկնեմ, եղբայր, մեր, կոնկրետ դեպքում իմ կատարած ընտրությունից ես գոհ եմ՝ իրավունք ունենալով ասպիրանտուրա գնալ, ես բանակ եմ գնացել՝ իմ պատճառներով։ Գոհ չեմ երևույթից, որպես այդպիսին, քանի որ բանակ ծառայողը պետք է փոխհատուցում ստանա՝ չծառայողի համեմատ...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Ապ, ահավոր վատ օրինակ ես ուզում՝ հաստիքի մասով։ Բանակում ծառայած լինելը դեռ չի նշանակում, որ որպես իրավաբան (կարդա՝ մասնագետ) առաջատար ես։ Էդ նույն "փայլուն" սկզբունքով էլ Մանվելն ու Սեյրանը գեներալ դառան։
Ինչ վերաբերվում է բանակ ծառայածի աշխատավարձին լրացուցիչ "բոնուսային" հավելում կատարելուն, ապա ողջամիտ առաջարկ է։ Բայց, հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ մեր երկրում ծառայածները չծառայածներից շատ են, առաջարկում եմ մտցնել լրացուցիչ հարկ՝ բանակում չծառայելու համար։ Բա էդ պարագայում ինչ են անելու գիտական աստիճան ստացած և բանակում չծառայած մասնագետները
Աշխատանքի մեջ դա էլ է սխալ մոտեցում։ Պետական համակարգում յուրաքանչյուրը պիտի վարձատրվի ըստ իր կատարած աշխատանքի՝ անկախ տարիքից, բանակում ծառայած-չծառայած լինելուց և այլն։
Պատկերացնու՞մ ես, որ ես ու դու նույն հաստիքում գործն անենք, բայց քեզ ավելի շատ փող տան, որովհետև դու բանակ ես ծառայել։
Հիպոտետիկ լավ միտք է՝ փոխհատուցում տալ։ Բայց ինչպե՞ս և ի՞նչ սկզբունքներով դա հաշվարկել։ Օրկնակ, ես իմ բանակում անց կացրած յուրաքանչյուր օրը գնահատում եմ 50,000դր, մեկ ուրիշը 500,000դր, դե մեկն էլ՝ $1000,000
ԻՀԿ, էդ փոխհատուցումը պիտի լինի որևէ արտոնության և/կամ լրացուցիչ հնարավորության տեսքով։ Բայց դե որ խորանանք, ապա դա նույնպես փողի է վերածվում։ Ըստ այդմ դա պիտի լինի այնպիսի մի բան, որը հնարավոր չլինի փողով ձեռք բերել։ Բայց տեսնես դա ի՞նչն է, որ փողով չեն առնում, բայց պետությունը կարող է ապահովել․․․
Ոնց մտածում եմ՝ քաղաքացիական իրավունքների/արտոնությունների հետ կապված մի բան պիտի լինի՝ ուրիշ բան մտքովս չի անցնում։
Վերջին խմբագրող՝ Varzor: 05.12.2019, 16:16:
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ