Հայոց բանակ

[einnA]

Իմ հայրը ինձ իհարկե շատ է սիրում, բայց ես կյանքում չեմ հանդուրժի որ իմ տղեն գնա բանակ, իսկ են հաստավզների տղերքը չէ։
einnA ջան իսկ քո երկրորդ կետում նշածը տեսականորեն ընենց հեշտա թվում, բայց գործնականում ահավոր բարդա անելը, նույնիսկ անհնարին(չնայած ես միշտ են կարծիքին եմ, որ անհնարին բան ես աշխարհում չկա)։

կարծիքդ ճիշտ է:Մեծ-մեծ խոսալը հեշտ ա, համաձայն եմ, բայց քո տարբերակը հավատա կործանարար է: Արի համաձայնի, որ մենակ պետական լծակների վրա ամեն ինչ լծելը ճիշտ չի, ուղղակի էտ մեր համար հեշտ տարբերակ ա

[aerosmith]

Ախր եթե պետական լծակների գոնե 80 տոկոսը բարոյապես մոտենա ամեն հարցին,ժողովուրդը հաստատ կաջակցի.իսկ ժողովուրդը ունի շաաատ մեծ պոտենցյալ հենց էդ լծակներին աջակցելու, և խթան հանդիսանալու շատ հարցերի լուծման, բայց որ իրանք կոտոշները տնգած անում են են ինչ ուզում են եդ արդեն վատ է, և ժողովուրդն էլ տեսնելով այդ, հիասթափվում է։ Մեկի հիասթափությունը արտահայտվում է երկրից հեռանալով, մյուսը ուղղակի հայհոյում է և հանգստանում, մյուսը ասում ա թքած ունեմ իրանց վրա ես իմ մի կտոր հացը կվաստակեմ կապրեմ, ջանդամ թե .... մի խոսքով։
Այ օրինակ. տես իչքան տղերք են գնում բանակ զոհվում։ Մի մասը լպիրշ հրամանատարական անձնակազմի լպիրշ ներկայացուցիչների պատչառով, մի մասը թշնամու սնայպեռից.... մի խոսքով շատ ու շատ նման դեպքեր։ Քանի մայրեր են վշտից տառապում՞՞ ախր նրանք կյանքի գնով են անտեր ցուրտ ու մոթ տարիների ընթացքում հազիվ երեխա են մեծացրել, որ ողջ առողջ ուղարկեն բանակ ու անշչացած վիճակում հետ ստանան՞՞
Միթե եսքան դեպքերը են լոխերի համար , որոնք իրանց դրել են սվերխ ումնիկների տեղ , նստել են կաբինետներում կամպյուտրների առաջ իրանց եսիմ ինչի տեղ են դնում հերիք չի՞՞ ինչի քայլեր չեն ձեռնարկում որ նմնա դեպքեր չլինեն՞՞ Ինչքան պտի դալբիտ անեն դրանց բութ ու խոռոչավուն գլխներին որ հերքաաաաաա, կարգի բերեք բանակը.......
Էս են դեպքերն են որ իրանք պտի զգան որ միջոցներ ձեռք առնեն.... այլ ոչ թե ժողովուրդը պայքարի, իսկ մեր երկրի դեպքում անիմաստ տեղը...

[einnA]

իսկ դու ինչու ես հրամանատարական անձնակազմին, չինովնիկին, աֆիցերին... անջատում հասարակ ժողովրդից?
հարցը ոնց պտտենք գալիս է էլի դաստիարակությունից:Ամեն մայր, որ "ճիշտ" սկսի իր գործը, նույն վերը նշյալներս կդառնան բոլորիս ցանկությունների կատարման զինվորները:
Դրա համար մտածի, թե ոնց ես որդուդ դաստիարակելու, որովհետև ինքը կարող է լինել վաղվա հրամանատարական անձնակազմից, չինովնիկից, աֆիցերից...

[AMzone]

ժող, հիմա ետ ձեր ասած հաստավիզների տղեքից էլ են գնում, բայց իրանց սենյակը կա, իրանց կայֆերը, դե հմի..
հարցը ըստե ում գնալ չգնալը չի, հարցը ենա ում մոտ ես գնում ինչի համար, ու ոնց են դիմավորում, ու շնորհակալություն հայտնում,..

Վիշապ

ջան ետ քո ասած շկոդնիկ տասովչիկ, հազարու մի տիպի մարդ կա, բայց գոնե միքիչ սիրուն չի, բայց եթե համեմատենք 100 -ի միջից 50 նորմալ տղա կլներ , իսկ 100 աֆիցերի միջից դժվար թե գոնե 1 աֆիցեր գտնեիր, թե են բանակում նոր եկած լետյուխ լինում էին որ կարգին տղայա, 2 պրիզիվ հետո զանգում էիր հարցնում ոնցա , ասում էին **** տղա. արդեն դասվել էր մնացածի կողքին, բայց ոնց հասկացա դուտ լավ էկելր ծառայությունը՞ լավ դե ինչ մի մանրանում եմ, ով ծառայելա գիտի, ովել չէ, ինչել վերաբերվումա կռվելուն, չէ ես անգամ չեմ գնա. երկրորդ ծառայության մեջ պոստին լինելը ուրիշ բանա եթե կռիվ սքսի ես պարագայում ուրիշ. ենտեխ 8 հոգի ես որ թռնես ծառայությունից չես թռնում, կողինիտ վրից ես թռնում հետնել տեղել չունես թռնելու մեջքիցտ կուտես.

[aerosmith]

Ինչքան լավ կլիներ որ քո ասախով լիներ, հավատա մեր պետական կառույցը կլիներ շատ օրինակելի մնացածների համար։ Իսկ անջատելը, էդ իրանք են իրանց անջատում հասարակ ժողովրդից։ Եթե չանջատեին, ապա ինչ որ չափով էլ ժողովրդի կարծիքը հաշվի կառնեին ինչ ինչ hարցերում։

[einnA]

Ինչքան լավ կլիներ որ քո ասախով լիներ, հավատա մեր պետական կառույցը կլիներ շատ օրինակելի մնացածների համար։ Իսկ անջատելը, էդ իրանք են իրանց անջատում հասարակ ժողովրդից։ Եթե չանջատեին, ապա ինչ որ չափով էլ ժողովրդի կարծիքը հաշվի կառնեին ինչ ինչ hարցերում։

եթե դու էտ ծեծված "ժողովուրդ" բառի մեջ ես քեզ տեսնում, ապա դու հենց նոր ապացուցեցիր, որ դու էլ ես անջատում
երկկողմանի լիքն են բացթողումներն ու սխալները, ամեն մեկը թող իր ընտանիքից սկսի ու ՎԵՐՋ:

[Աթեիստ]

իսկ դու ինչու ես հրամանատարական անձնակազմին, չինովնիկին, աֆիցերին... անջատում հասարակ ժողովրդից?

Գրածիցդ ենթադրում եմ, որ աֆիցեռներին գործի մեջ չես տեսել:
Ինքս ծառայել եմ որպես լեյտենանտ, բայց երբ ինձ հարցնում եին (են) «աֆիցեր ե՞ս», պատասխանը լինում էր, «ոչ, բժիշկ»: Ու մեր հոսպիտալի բոլոր բժիշկները ինչքան էլ որ լավ էին նայում հիվանդ զինվորներին, աֆիցերների հանդեպ կամ սառն էին, կամ ընդգծված վատ (եթե իմանում էին, որ այդ աֆիցեռը զինվորներին ծեծում է հատուկ դաժանությամբ, պարզապես ծեծը արդեն սովորական բան էր համարվում):

Ես այնքան լավատես չեմ, որ հավատամ, որ մեր զինվորական ակադեմիան ավարտած աֆիցեռը (բառիս ամենավատ իմաստով) կարող է դադարել զինվոր ծեծել:
Դրա համար առաջին հերթին այդ ուսումնական հաստատությունն է պետք հողին հավասարեցնել, ու տեղը սարքել նորը, մարդկայինը:

[Վիշապ]

Գրածիցդ ենթադրում եմ, որ աֆիցեռներին գործի մեջ չես տեսել:
Ինքս ծառայել եմ որպես լեյտենանտ, բայց երբ ինձ հարցնում եին (են) «աֆիցեր ե՞ս», պատասխանը լինում էր, «ոչ, բժիշկ»: Ու մեր հոսպիտալի բոլոր բժիշկները ինչքան էլ որ լավ էին նայում հիվանդ զինվորներին, աֆիցերների հանդեպ կամ սառն էին, կամ ընդգծված վատ (եթե իմանում էին, որ այդ աֆիցեռը զինվորներին ծեծում է հատուկ դաժանությամբ, պարզապես ծեծը արդեն սովորական բան էր համարվում):

Ես այնքան լավատես չեմ, որ հավատամ, որ մեր զինվորական ակադեմիան ավարտած աֆիցեռը (բառիս ամենավատ իմաստով) կարող է դադարել զինվոր ծեծել:
Դրա համար առաջին հերթին այդ ուսումնական հաստատությունն է պետք հողին հավասարեցնել, ու տեղը սարքել նորը, մարդկայինը:

Բժիշկ, իսկ դու ուշադրություն դարձրել ե՞ս, որ բանակում խնդիրների ճնշող մեծամասնությունը փսիխոզային վիճակների հետ է կապված: Շատերին որ լսում եմ, տպավորություն է ստեղծվում թե մարդ ծեծելը դա սեքսի պես մի հաճելի բան է, իսկ աֆիցերները քանի որ չոլերում իրենք են տերն ու տիրականը, առիթից օգտվելով ծեծում են զինվորներին ու բավարարում իրենց կայֆերը, հա՞: Էդ հարցը՝ «աֆիցեր ե՞ս», մեր «գողականոտ» բանակում մոտավորապես նույնն է, թե հարցնես «ԲՏ ե՞ս» Ու նորակոչիկ զինվորը արդեն առաջին ծառայության շաբաթում արդեն «ջոկած ա» թե ինչ բոբոներ են «պագոնավորները» ու ինչքան «զապադլո յա» էդ պագոնները կրելը: Ու նրանց թշվառ համոզմունքներով էդ պագոնավորները պագոնները կրում են միմիայն իրենց ծեծելու համար
Էդ հիմար փսիխոզային վիճակները թե զինվորների, թե սպաների մոտ առաջանում են.
1. Անտերության զգացումից,
2. Բանակում գերիշխող անարխիայից,
4. Սպայական անձնակազմի անգրագիտությունից, պրոֆեսիանալիզմի պակասից,
3. Կանոնադրության ու կարգապահության բացակայությունից,
4. Վերը նշվածներից բխող անորոշությունից ու դրանից առաջացած վախից:
Էդտեղից էլ բոլոր պրոբլեմները:
Իսկ ծեծը գալիս է նրանից, որովհետև նախ էֆֆեկտիվ պատժի այլ ձև սպաները չեն գտնում և երկրորդ՝ վերը նշված վախից սկսում են ավելի շատ ծեծել, քան պետք է:
Իսկ այս ամենը գալիս է իրենց պատասխանատվությունը չգիտակցող, իրենց պարտականությունները կատարելու հավես չունեցող, հաբռգած, անգրագետ, տուֆտա բայց կայֆարիկ գեներալներից: Բանակում եթե գործի նորմալ գրաֆիկ, կանոնադրական ռեժիմ, զինվորը պարապ մնալու ժամանակ չունենա և զբաղվի անընդհատ մարզումներով, դասընթացներին մասնակցելով, զորավարժանքներով, իսկ հանգստի ժամանակ էլ նրանց հնարավորություն տրվի կինո նայել, երաժշտություն լսել, գիրք կարդալ, բայց ամեն դեպքում պարապ չթողնել, ապա մեր բանակի խնդիրները շեշտակի կպակասեն, իսկ մարտունակությունը շեշտակի կբարձրանա: Նույնը վերաբերում է սպաների գրաֆիկին: Նույնը՝ գեներալներին է վերաբերում: Իսկ եթե բանակում բարդակ է, ապա էդտեղ աֆիցերները անշուշտ պիտի ծեծեն զինվորներին, զինվորները իրեն իրենց պիտի ծեծեն ու ստորացնեն, մինչև կամ մի կերպ, խայտառակ ձևով ավարտեն ծառայությունը, պրծնեն գնան տուն, կամ՝ բանտ, կամ ինքնասպան լինեն, կամ էլ հաշմանդամ դառնան: Պարապությունից ու անորոշությունից նույնսիկ ամենադաստիարակված զինվորը սկսում է ցնդել: Իսկ երբ սկսում են փսիխոզային վիճակները, ապա ինչ անասունություն ասես անցնում է զինվորի մտքով...
Էդ ամենը գալիս է նրանից, որ պատասխանատու մարդիկ չարաշահում են իրենց լիազորությունները, պատշաճ մակարտակով չեն կատարում իրենց պարտականությունները, ժամանակին չեն կազմակերպում համապատասխան միջոցառումներ, և այլն:

Բայց: Չնայած իմ ծառայությունը լիքը դժվարություններով է անցել, ահագին ստրեսներ եմ տարել, 4 անգամ մահից եմ պրծել, մի անգամը լրիվ հրաշք էր՝ ես ու զինվորս ականի վրա էինք դուս եկել, պայթեց, բայց մենք ողջ մնացինք, ես ոչ մի գրամ չեմ փոշմանել, որ ծառայել եմ: Ծառայությունը կյանքը շատ արագ ճանաչելու միջոց է, ինչքան բարդ՝ այնքան ավելի կոփված ես:

[My World My Space]

Ես այնքան լավատես չեմ, որ հավատամ, որ մեր զինվորական ակադեմիան ավարտած աֆիցեռը (բառիս ամենավատ իմաստով) կարող է դադարել զինվոր ծեծել:

Որովհետև իրեն աֆիցեռ են սարքել նվաստացնելով ու ծեծելով... նա պիտի մուռ հանի....

[Հարդ]

Բանակում եթե գործի նորմալ գրաֆիկ, կանոնադրական ռեժիմ, զինվորը պարապ մնալու ժամանակ չունենա և զբաղվի անընդհատ մարզումներով, դասընթացներին մասնակցելով, զորավարժանքներով, իսկ հանգստի ժամանակ էլ նրանց հնարավորություն տրվի կինո նայել, երաժշտություն լսել, գիրք կարդալ, բայց ամեն դեպքում պարապ չթողնել, ապա մեր բանակի խնդիրները շեշտակի կպակասեն, իսկ մարտունակությունը շեշտակի կբարձրանա: Նույնը վերաբերում է սպաների գրաֆիկին: Նույնը՝ գեներալներին է վերաբերում:

Եթե բոլոր գրվածները իրական լինեին, ինձ համար ծառայությունը երազանք կլիներ: Ու անհամբեր կսպասեի իմ ծառայելու ժամանակին:

[ministr]

Չնայած իմ ծառայությունը լիքը դժվարություններով է անցել, ահագին ստրեսներ եմ տարել, 4 անգամ մահից եմ պրծել, մի անգամը լրիվ հրաշք էր՝ ես ու զինվորս ականի վրա էինք դուս եկել, պայթեց, բայց մենք ողջ մնացինք, ես ոչ մի գրամ չեմ փոշմանել, որ ծառայել եմ: Ծառայությունը կյանքը շատ արագ ճանաչելու միջոց է, ինչքան բարդ՝ այնքան ավելի կոփված ես:

Էդ ոնց եք հաջողացրել???

[Chuk]

Որովհետև իրեն աֆիցեռ են սարքել նվաստացնելով ու ծեծելով... նա պիտի մուռ հանի....

Հաստատում եմ

[Աթեիստ]

Շատերին որ լսում եմ, տպավորություն է ստեղծվում թե մարդ ծեծելը դա սեքսի պես մի հաճելի բան է, իսկ աֆիցերները քանի որ չոլերում իրենք են տերն ու տիրականը, առիթից օգտվելով ծեծում են զինվորներին ու բավարարում իրենց կայֆերը, հա՞:

Կարծում եմ, որ եթե ոչ բոլորը, ապա շատերն են տեսել վերջերս աղմուկ բարձրացրած զինվորներին ծեծելու կադրերը, որտեղից բխում է հարցիդ պատասխանը, որը (համենայն դեպս ինձ համար) միանշանակ է, ՀԱ, նման աֆիՑԵՌները սեքսից շատ սիրում են զինվոր ծեծել ու ստորացնել:
Նրանք իրենց ներշնչել են, որ առանց ծեծի զինվորը չի կոփվի, զինվոր (տղամարդ) չի դառնա, այլ կերպ ասած հայրենանվեր գործ են անում, իսկ դա միշտ էլ հաճելի է:

[Universe]

Քանի սեքսից ու ծառայությունից խոսք գնաց, մի բան ասեմ: Մի հատ սպա ունեինք , մի օր վաշտի շարայինի ժամանակ կանգնեց զորքի դիմաց ու գոռումա.
"Տղեեերք, ախր խի չեք ուզում լավ քայլեք, հասկացեք, որ ես, շարային քայլից ավելի շատ եմ հաճույք ստանում, քան թե սեքսից"...
Պատկերացնում եք բայց, իրան տանը, գիշերով կնգա հետ հանելա Շարայինա քայլում

[Վիշապ]

Կարծում եմ, որ եթե ոչ բոլորը, ապա շատերն են տեսել վերջերս աղմուկ բարձրացրած զինվորներին ծեծելու կադրերը, որտեղից բխում է հարցիդ պատասխանը, որը (համենայն դեպս ինձ համար) միանշանակ է, ՀԱ, նման աֆիՑԵՌները սեքսից շատ սիրում են զինվոր ծեծել ու ստորացնել:
Նրանք իրենց ներշնչել են, որ առանց ծեծի զինվորը չի կոփվի, զինվոր (տղամարդ) չի դառնա, այլ կերպ ասած հայրենանվեր գործ են անում, իսկ դա միշտ էլ հաճելի է:

Ինչ լավ կլիներ, եթե այդքան պարզ լիներ։ Փաստորեն աֆիՑԵՌներին ընդհամենը պետք է փոխարինել բարձրագույն կրթություն ու դաստիարակություն ստացած սպաներով ու ենթասպաներով ու մենք երջանիկ ենք։
Պատկերացրու հանգամանքների բերումով դու ոչ թե բժիշկ ես դաշտային հոսպիտալում, այլ մոտոհրաձգային դասակի հրամանատար ես ու էդ օրը գումարտակի հերթապահ ես։ Ճաշարանում ճաշը ստուգում ես, ու համոզվում ես, որ մեջը «տուշոնկա» չկա։ Կռահում ես, որ մի երկու խառոշի տղերք իրենցով են արել «տուշոնկան» որովհետև կայֆ «մալաչկոյից» հետո մոտները «կիշկա յա բացել» ու զխկտվել են գումարտակին հասանելիք օրվա մի քանի «տուշոնկան»։ Բարդակ չաստ է, կամանդիրդ «լևի» ա գնացել։ Քո գործողությունները։