Բավիղի մեջ

[Philosopher]

Մի հատ հին, սենտիմենտալ բան հիշեցի, դնում եմ ստեղ, բայց լուրջ չնայեք:
Միայն թույլ տուր լինեմ կողքիդ
Եվ համբուրեմ ստվերդ լոկ,
Չէ՞ որ, ինչպես ես սիրեցի,
Չի սիրելու էլ ոչ ոք:

Լուրջ նայեցի։ Փայլուն է, ստացված, էլի դու դու ես։

[Ծով]

Ես էլ վերջին տունն ամենաշատը հավանեցի

[Goga]

Այնպես, ինչպես ես սիրեցի,
Չի սիրելու էլ ոչ ոք,
Այնպես, ինչպես ես այրվեցի,
Չի այրվալու էլ ոչ ոք:

Շատ լավ խոսքեր են , նման խոսքերին նայել ոչ լու՞րջ

[Մելիք]

Ավերված վանքի աղոթքը

Ավերված վանքից աղոթքը դանդաղ
ծորում էր երկինք,
ու այդ պահին էր լոկ,
որ մենք կաինք սիրո զորքի մեջ:
Հետո, գիտեինք,
պիտի ընկնենք անզոր քնի մեջ,
ու երազի մեջ
մեզ պիտի գրկեն փերիները մերկ,
ու պիտի երգենք մենք նրանց գրկում
երգը հաճույքի,
փառքը երկնքի ու կյանքը հոգու
էլ մեզ չի հուզի,
ոչ ոք չի ուզի՝
հիշել անցյալն ու կարոտը նրա
Իսկ կարոտը կա,
նա գալարվում է մեր երակներում,
ու չի ներում մեզ,
որ մոռացել ենք կապույտը անհուն:

[Ուլուանա]

Ես էլ վերջին տունն ամենաշատը հավանեցի

Ես էլ։
Բայց միաժամանակ պատկերացնում եմ, թե Մելիքն ինչու է այս բանաստեղծությունը սենտիմենտալ համարում... Դավ, առաջին տունն իրոք սենտիմենտալ է ու քեզ մի տեսակ բնորոշ չի, քո ոճը չի, էլի, իսկ շարունակությունը, ինչպես Philosopher-ը նկատեց, իսկապես լրիվ դու ես։

Ի դեպ, մի բան էլ ասեմ (բայց կոնկրետ էս վերջինների հետ կապված նկատի չունեմ). վերջերս եմ նկատել, որ քո բանաստեղծությունների մեջ չարենցյան ոգի կա։ Ուղղակի վերջերս բանաստեղծություններդ կարդալիս զգացի, որ ակամա անընդհատ Չարենցին եմ հիշում ու հայտնաբերեցի, որ ոճդ Չարենցին իրոք նման է։ Փաստորեն, պատահական չի, որ Չարենցը քո սիրած բանաստեղծն է։

[Մելիք]

Ես էլ։
Ի դեպ, մի բան էլ ասեմ (բայց կոնկրետ էս վերջինների հետ կապված նկատի չունեմ). վերջերս եմ նկատել, որ քո բանաստեղծությունների մեջ չարենցյան ոգի կա։ Ուղղակի վերջերս բանաստեղծություններդ կարդալիս զգացի, որ ակամա անընդհատ Չարենցին եմ հիշում ու հայտնաբերեցի, որ ոճդ Չարենցին իրոք նման է։ Փաստորեն, պատահական չի, որ Չարենցը քո սիրած բանաստեղծն է։

Մի անգամ էլ Philosopher-ն էր ասել, որ չարենցյան ոգի կա բանաստեղծություններիս մեջ : Էդ ամենալավ կոմլիմենտն ա, որ կուզեի ստանալ : Անցած կյանքում Չարենցն եմ եղել ես :

[Մելիք]

Տաղտուկը

Երբ կլանում ենք միապաղաղությունն օրերի,
Մեր հոգում տաղտուկն է սաղմնանում,
Եվ մենք, դառնալով դառնալով այդ սաղմին գերի,
Ազատության նոր դարպաս ենք փնտրում :

Փնտրում ենք խավարում անթափանց,
Փնտրում ենք լույսի տակ կուրացնող,
Ի վերջո, ինչպես ամեն փնտրող,
Գտնում ենք երկու ճանապարհ:

Եվ արդեն մերն է հերթը ընտրելու,
Թե որ ճամփով ենքառաջ գնալու:
Կգնանք, թե ուզենք, դեպի աջ,
Իսկ թե ոչ՝ հակառակ, միայն թե առաջ:

Ճամփաբաժանի ցուցատախտակի վրա կկարդանք.
"Աջ՝ անքնություն, ձախ՝ հավիտյան քուն":
Բայց միևնույնն է, որ ճամփով էլ, որ առաջ ընթանանք,
Կրկին մեզ հետ է հին տաղտուկը նույն:

[Մելիք]

Հե՛յ, պոռնի՛կ քաղաք, քեզ մոտ եմ եկել,
դե բաց քո գիրկը,
ինձ նմաններին դու շատ ես գրկել:
Ես կսիրեմ քո ամպոտ երկինքը,
ինչպես իմ փոքրիկ քաղաքը հսկող
աստղերն եմ սիրել,
ինչպես սիրել եմ ժպիտը էն թանկ ,
որը ավելի համոզիչ էր,
քան՝
ամբողջ աշխարհի
ամբողջ պատմության
ընթացքում գրված
կյանքը գովերգող
խելոք խոսքերը:

Դե՛, պոռնի՛կ քաղաք, դե բա՛ց քո գիրկը,
ես քեզ եմ բերել
ամբողջ իմ սերը,
կյանքի կամքը իմ,
իմ պրկված կիրքը,
ամեն-ամենը,որ անկարող էր
փոքրիկ քաղաքն իմ ինձնից ընդունել,
ես քեզ եմ բերել:

[Երվանդ]

Էհ Դավ ջան, քո գրածներից մեկն էի կարդացել, կարծեմ պատմվածք էր՝ դուրս չեր եկել ու չէի կարդացել ուրիշ գործ , բայց դե դու դեմք ես, ես քեզ սենցել իմացել եմ, առանց քո գործերը կարդալու, լավ մնա ախպերս, կհանդիպենք Հ. Ամերիկայում կամ ստեղ բռատտտս:

[StrangeLittleGirl]

Դա՛վ, դու ավելի լավ կարող ես… Էն նույն ուժը, էներգիան, որ սովորաբար զգում եմ քո ստեղծագործություններում, այստեղ չտեսա

[Երվանդ]

Լրիվ կարդացի, մի բան մենակ կասեմ, ես քո գրածները զգում եմ, եթե մի քիչ տաղանդ , կամ մուսսա ունենայի եսել նույն ձևի կգրեի 99 տոկոսը:

[Մելիք]

Դա՛վ, դու ավելի լավ կարող ես… Էն նույն ուժը, էներգիան, որ սովորաբար զգում եմ քո ստեղծագործություններում, այստեղ չտեսա

Չէ, ընգերս, ինչ կարամ էդ ա: Նշանակում ա որակս ընկել ա կամ էլ դու էս ճաշակդ գցել

Ավելացվել է 5 րոպե անց

Չէ, ընգերս, ինչ կարամ էդ ա: Նշանակում ա որակս ընկել ա կամ էլ դու էս ճաշակդ գցել

Երո ջան, ես տենց բան հազարից մի բանաստեղցուտըան համար կասեի, ուրեմն պատկերացրու, թե ինչքան շոյված եմ:

[StrangeLittleGirl]

Չէ, ընգերս, ինչ կարամ էդ ա: Նշանակում ա որակս ընկել ա կամ էլ դու էս ճաշակդ գցել

Թե՞ ես եմ ճաշակս բարձրացրել
Չէ՛, իսկականից փորձիր կողքից նայել հին գրածներիդ ու այս մեկին: Այդ դեպքում դու էլ կզգաս

[Մելիք]

"ԼԵՌԱՆ ՔԱՐՈԶ" շարքից

Անապատում կանչողի ձայնն է.
«Պատրաստեցէ՛ք Տիրոջ ճանապարհը
եւ հարթեցէ՛ք նրա շաւիղները»
Մարկ. 1:3

Ես կանչում եմ ձեզ ո՛չ անապատից


Ես կանչում եմ ձեզ ո՛չ անապատից
և ես սուրբ էլ չեմ,
բայց այսօր նորից քարոզում եմ ձեզ,
և արդեն ո՛չ թե առակներով իմ,
այլ՝ կոչով
ուղիղ.

-Բուժե՛ք,-
ասում եմ,-
բուժեք վերջապես
բշտերով ծածկված հոգիները ձեր,
որ էլ չամաչեք բացվել աշխարհին,
որ էլ չփակվեք ինքներդ ձեր մեջ,
և մենության՝
օր օրի հետ ահագնացող
ճնշումից խիստ խուճապահար
սեփական սրտի պատերը ծեծեք՝
ելք որոնելով:

Բուժե՛ք:
Լսո՛ւմ եք:
Թեև ես սուրբ չեմ,
բայց քարոզում եմ.
-Բուժեք վերջապես
բշտերով ծածկված հոգիները ձեր,
որ էլ չամաչեք
ժպտալ անծանոթ մռայլ անցորդին,
եթե ձեր հոգին ժպտում է նրան,
ու որ ժպտալու ցանկության պահին
ձեր հոգուց ժայթքած
կայծերը հանկարծ ձեր մեջ չմնան,
պատճառ չդառնան
ինքնահրկիզման:

[Մանոն]

Բոլորը կարդացի…Շատ հավանեցի «Վտարում»-ն ու «Ապոկալիպսիսը», մյուսներն էլ լավն էին, բայց դրանց մեջ իմաստն ասես խտացված լիներ: Կեցցես
Իսկ այս տողերն ինձ օգնեցին ձևավորելՄտորումներ նկարի կերպարը.

Ես պիտի լցնեմ ծխով ու թույնով
օրերիս անդունդը,
որտեղ խրվում են անցնող ժամերը
ու իմ անիմաստ տառապանքները
ու ժպիտները ու իմ խոսքերը:
Ողջը` հատակից մինչև պռունկը,
այս բացարձակ դատարկության
ես պիտի լցնեմ սուրբ նիկոտինով,
որ սատկեն այնտեղ բջիջները ժամանակի,
ու լույսի շողը, որ անիմաստ
թափառում է այս խավարում,
մարի մեկնդմիշտ: