Չուկ ջան-ջան…
ինչպես միշտ հիացած եմ…
սիրում եմ քո գործերը, հավեսով կարդացվում է, հոգի ու շունչ կա… գրելաոճդ միանշանակ տարբերվում է… ապրես
Մենավորին ու Սիրունիկին նենց սիրեցի…ի դեպ, ես էլ եմ իրենց որպես մարդ արարած զգացել… էն շատ քչերը, որ կան մեր հասարակությունում…
իսկ վերջում ինձ իսկապես նենց երջանիկ զգացի… կարծես թե իմ հարազատներն էին…
Մեջբերել
Էջանիշներ