Հարցեր հոգեբանին

[Rhayader]

Չէ, դու հասատատ ձեռ ես առնում, ժող, մի հատ էս վիդեոն նայեք, էլի, երկու բաժակ ջուր ա, մեկի մեջ կանաչ թուղթ ա գցում, մեկի մեջ կարմիր, հետո կանաչն անհետանում ա :Դ

Ի դեպ, ես կզարմանայի, որ էս վիդեոյի հեղինակն էդ իմանար, բայց ասեմ՝ մարսողությունը միայն ստամոքսում ու միայն թթվային միջավայրում չի կատարվում, այլ տարբեր սննդանյութեր, տարբեր բաժիններում, տարբեր թթվայնության ժամանակ քայքայվում են: Համ էլ երբ մի սննդամթերք ստամոքսահյութի մեջ քայքայվի, ինքն էս վիդեոյի մեջի թղթի նման լրիվ չի անհետանա, գոնե լուծույթի գույնը կփոխվի, թեկուզ եթե վիդեոյի կանաչ թղթից լինի:

Մեր մեջ ասած, աղաթթուն, որ ստամոքսում կա, բուն մարսողության պրոցեսին, ինչքան ինձ հայտնի է, չի մասնակցում. այն ռուդիմենտար երևույթ է այն ժամանակներից, երբ մարդը դեռ կիսանեխած միս էր ուտում և ուժեղ ասեպսիսի կարիք ուներ: Բայց Ֆրիման, մի՛ փորձիր տրամաբանություն ու փաստեր օգտագործել Չամիչի հետ բանավեճում: Օրինակ, եթե ասես, որ հին ատլանտյան մշակույթն է հայտնաբերել կենդանիներին եփելու օգուտներն ու մեզ փոխանցել մայաների միջոցով, հետո դա տարածվել է, երբ Ալյասկան ու Կամչատկան կպած էին իրար, ու եկել մեզ մոտ, ու որ ատլանտյան մշակույթն իրականում հին հայկական մշակույթ է, ու որ տարածման երկու օջախ է եղել՝ հայտնի օջախը եղել են մայաները, բայց առավել վաղ օջախը՝ հայկական լեռնաշխարհը, որտեղից էլ եկել է աղջիկներին մինչև ամուսնությունը կույս պահելու գաղափարը, որպեսզի տիեզերական դիկտատոր Քսենուն չաղավաղի մեր գեներն ու Էվոկները կարողանան ոչնչացնել Մահվան Աստղը (պամ-պամ-պամ, պամ-պաբամ, պամ-պաբամ), ինքը կհամոզվի: