Հարցեր հոգեբանին

[Freeman]

ինքասպանություն անողը չի գնում հոգեբանի մոտ, որ էն ել իրան հետ գանգնեցնի, նա անում է իր մտքին դրածը: Ես երբ 19 տարեկան էի մի լավ ընկերուհի ունեի, նա իքնասպան եղավ, պարզվում է վոր մեկ տարի առաջ նա ինքնասպանության փորց էր կատարե ու իրա հետ ահագին հոգեբանները զբաղվել էին ու ի՞նչ, մի տարի հետո նա ինքնասպան եղավ: Ես ում գիտեմ ինքնասպանություն գործած նրանք երբեք չեն դիմե հոգեբանին, իսկ ով որ դիմում է նրանց մտքին չկա դա, որ մտքին լինում է ոչ մի հոգեբան էլ ոչինչ չի կարող անի:

Եթե մի դեպքում չի օգնել,չի նշանակում թե անօգուտ ա,պարզ ա որ ով որոշել ա ինքնքասպանություն անի, չի գնա հոգեբանի մոտ,բայց իրան կաշխատեն չէ՞ օգնեն,այսինքն քո ասածը հարցիս պատասխանը չէր, Ես քեզ հարցնում եմ, թե քո կարծիքով մինչև հիմա գոնե մի հոգեբան, մի մարդու կյանք կարողացե՞լ ա փրկի,թե՞ չէ
Եթե ասես,որ գոնե մի դեպք չի եղել,ուրեմն դու անձնական լարվածություն ունես հոգեբանների հետ, իսկ եթե գոնե մի մարդու կյանք փրկել են,ուրեմն էդ գիտությունն անօգուտ չի

[Freeman]

դա միայ իմ անձնական փորցը չի այլ շատ դասախոսների պրակտիկայից պատմած, նաև իմ ուսումնասիրությունները, հա իմիջիայլոց երբ հոգեբաններ գոյություն չունէին աշխարհում, ինքնասպանությունների թիվը ավելի ու ավելի քիչ էր, դա ստատիստիկայա: հիմա միհատ պարզ լոգիկայի հարց բա որ հիմա էսքան հոգեբան կա որոնք կանխում են ինքնասպանություններ, բա ինչույա տարեց տարի ինքնասպանությունն թիվը աշխարհով մեկ ավելանում

Պատճառահետևանքային կապը սխալ ես տեսնում՝ ինքնասպանությունների աճը նպաստեց հոգեբանության տարածվելուն, ոչ թե հոգեբանները ինքնասպանության աճին,հոգեբանը ոչ մեկին չի ստիպում,որ ինքնասպանություն անի,լավագույն դեպքում չեզոք ա

[Աթեիստ]

երբ հոգեբաններ գոյություն չունէին աշխարհում, ինքնասպանությունների թիվը ավելի ու ավելի քիչ էր, դա ստատիստիկայա:

Ես նկատել եմ, որ երբ հոգեբաններ չկային, աշխարհում ո՛չ սպիդ կար, ո՛չ համակարգիչ։
Հիմի չգիտեմ սիրեմ դրանց (համակարգիչների խաթր), թե չսիրեմ (սպիդի պատճառով)։

Իսկ եթե լուրջ, վերևում հպանցիկ նշածդ տարիքը հեչ չեն բռնում մանկական օրինակների ու մտքերի հետ։

[Նունուշ]

Պատճառահետևանքային կապը սխալ ես տեսնում՝ ինքնասպանությունների աճը նպաստեց հոգեբանության տարածվելուն, ոչ թե հոգեբանները ինքնասպանության աճին,հոգեբանը ոչ մեկին չի ստիպում,որ ինքնասպանություն անի,լավագույն դեպքում չեզոք ա

ես չեմ ասե նպաստեց, ես ասում եմ օգուտ չտվեց:

[Freeman]

ես չեմ ասե նպաստեց, ես ասում եմ օգուտ չտվեց:

Նունուշ ջան, եթե գոնե մի անգամ օգնել են, ուրեմն անօգուտ չի, հիմա էս երկու էջ ա հարցնում եմ, համոզվա՞ծ ես, որ ոչ-մի մարդու չեն փրկել

[Նունուշ]

Նունուշ ջան, եթե գոնե մի անգամ օգնել են, ուրեմն անօգուտ չի, հիմա էս երկու էջ ա հարցնում եմ, համոզվա՞ծ ես, որ ոչ-մի մարդու չեն փրկել

փիլիսոփայությունում կա մի տերմին "դետերմինիզ" այսինք երբ ամեն ինչ նախորոք կանխորոշված է, ես էտ գաղափարի կողմնակիցն եմ: ասինքն լինելու բանը կլինի, չլնելունն էլ չի լինի.................հույսով եմ պատասխանեցի հարցիտ

[Freeman]

փիլիսոփայությունում կա մի տերմին "դետերմինիզ" այսինք երբ ամեն ինչ նախորոք կանխորոշված է, ես էտ գաղափարի կողմնակիցն եմ: ասինքն լինելու բանը կլինի, չլնելունն էլ չի լինի.................հույսով եմ պատասխանեցի հարցիտ

Պատասխանեցիր,բայց դրանից հետևում ա, որ բժշկությունն էլ մարդկանց պետք չի, ու եթե խեղդվող մարդ ես տեսնում, չպիտի օգնես, որովհետև լինելու բանը կլինի

[Նունուշ]

Պատասխանեցիր,բայց դրանից հետևում ա, որ բժշկությունն էլ մարդկանց պետք չի, ու եթե խեղդվող մարդ ես տեսնում, չպիտի օգնես, որովհետև լինելու բանը կլինի

օգնել պետքա, բայց եթե էտ մարդու ճակատին գրացա որ պետքա խեղտվի նա կխեղտվի, ինչքանա լինում որ մարդիկ փորցում են օգնել բայց չեն կարողանում, հլը մի բան էլ իրանք էլ են խեղտվում, որովհետև դա նրանց ճակատագիրնա:

[Նունուշ]

Պատասխանեցիր,բայց դրանից հետևում ա, որ բժշկությունն էլ մարդկանց պետք չի, ու եթե խեղդվող մարդ ես տեսնում, չպիտի օգնես, որովհետև լինելու բանը կլինի

բժշկությունը պետքա, բայց կապը որնա բժշկության պետկության ու դետերմինիզմի, ես ասում եմ լինելու բանը կլինի:

[ivy]

բժշկությունը պետքա, բայց կապը որնա բժշկության պետկության ու դետերմինիզմի, ես ասում եմ լինելու բանը կլինի:

Ինձ թվում է, քեզ համար կանխորոշված է, որ էս բաժնից մի օր արգելափակվելու ես: Լինելու բանը լինելու է: Դետերմինիզմ:

[Freeman]

օգնել պետքա, բայց եթե էտ մարդու ճակատին գրացա որ պետքա խեղտվի նա կխեղտվի, ինչքանա լինում որ մարդիկ փորցում են օգնել բայց չեն կարողանում, հլը մի բան էլ իրանք էլ են խեղտվում, որովհետև դա նրանց ճակատագիրնա:

Իսկ ինչու՞ խեղդվողին ամեն դեպքում փրկող պետք ա,իսկ ինքնասպանություն կատարել ցանկացողին՝ ոչ:Եթե դետերմինիզմը ճիշտ ա, ուրեմն բոլոր դեպքերում ա ճիշտ: Եթե մեզ փրկարարներ պետք են,ուրեմն հոգեբաններ էլ են պետք

[Erkrazi]

բժշկությունը պետքա, բայց կապը որնա բժշկության պետկության ու դետերմինիզմի, ես ասում եմ լինելու բանը կլինի:

Նունուշ, եթե դուք վերջնականապես որոշել եք անցնել ֆիլիսոփայական տերմիններին; գուցե Ֆաթալիզմ?

[StrangeLittleGirl]

Ընկերներիցս մեկի խնդրանքով կարդացի թեմայի վերջին երեք էջերը ու ինֆարկտի հասա: Հարգելի Նունուշ, խոսքս ձեզ եմ ուղղում.
1. Հոգեբանությունը գիտություն է: Ու դա ոչ միայն վիքիում է գրված, այլև բառարաններում: Ավելին՝ ինձ ասել է նաև ԱՄՆ-ից ժամանած բավական հարգված գիտնական, որը զբաղվում էր գիտությամբ, որը կոչվում է հոգեբանություն: Ու մենք միասին ենք էդ գիտությամբ զբաղվել: Հույս ունեմ՝ կյանքում լսել եք ինչ բան են նյարդամիջնորդանյութերը, սինապս, բան-ման:
2. Շիզոֆրենիա բուժելը բնավ հոգեբանի գործը չէ: Դրանով զբաղվում են հոգեբույժները, իսկ նրանք բժշկական կրթություն ունեն: Տեղյակ եմ, որ ԱՄՆ-ում հիմա կան որոշ հոգեբաններ, որ դեղեր նշանակելու իրավունք ունեն, բայց դա դուրս չի գալիս ԱՄՆ-ի սահմաններից ու չի ծածկում ամբողջ ԱՄՆ-ն:
3. Ո՞վ ասաց, թե հոգեկան հիվանդությունների ժամանակ գլխուղեղում փոփոխություններ չեն լինում: Դրանք լավ էլ լինում են, ուղղակի շատ ավելի նուրբ են, և ԿՏ-ով ու ՄՌՏ-ով հնարավոր չէ հայտնաբերել: Բայց կյանքում լսե՞լ եք f-MRI մեթոդի մասին: Դա լավ էլ հայտնաբերում է փոփոխությունները, ուղղակի առայժմ միայն գիտական, ոչ կլինիկական նպատակներով է օգտագործվում:
4. Ինքնասպանություն գործել ցանկացող մարդը բժշկին կամ հոգեբանին կարող է դիմել ոչ թե գանգատվելով ինքնասպանության մտքերից, այլ դեպրեսիայից: Հոգեբանի/հոգեբույժի դերը տվյալ դեպքում պարզելն է՝ հիվանդն ունի՞ ինքնասպանության մտքեր, թե ոչ, իսկ եթե ունի, անհապաղ հոսպիտալացնել:

Ոնց որ առայժմ էսքանը: Եթե փորձեք հակաճառել, ես էլ բժշկի ու հոգեբույժի դիպլոմներս դեմ կտամ:

[Magic-Mushroom]

Բյուր Ջան միանում եմ,եթե հոգեբանությունը գիտությունի չի՝ ապա ես Նիդեռլանդների Թագուհի՝Բեատրիքսն եմ,ես էլ իմ բժշկական դիպլոմը հանեմ վառ եմ ու Հարվարդի համալսարան մի հատ էլ նամակ գրեմ,որ հոգեբանությունը գիտություն չի ու ես չեմ ուզում իրանց այդ ֆակուլտետը ընդունվեմ,հետո օճառ եմ պարանը գնամ կախվեմ՝որովհետեւ հոգբանները ոչ մեկին պետք չեն ու ինձ չօգնեցին

Պ.Ս. Հարգելի Նունուշ,եթե դուք չգիտեք,որ հոգեբանը եւ հոգեբույժը տարբեր բաներ են էլ՜ ինչի՜ մասին է խոսքը

Ֆրոյդը դագաղի մեջ հիմա շուռ եկավ իր փսիխոանալիզով եւ ենթագիտակցականով

[Arpine]

փիլիսոփայությունում կա մի տերմին "դետերմինիզ" այսինք երբ ամեն ինչ նախորոք կանխորոշված է, ես էտ գաղափարի կողմնակիցն եմ: ասինքն լինելու բանը կլինի, չլնելունն էլ չի լինի.................հույսով եմ պատասխանեցի հարցիտ

Դետերմինիզմը ավելի շուտ պատճառահետևանքային կապն է, այսինքն մարդու յուրաքանչյուր գործողություն ունի իր արտաքին կամ ներքի պատճառը:

օգնել պետքա, բայց եթե էտ մարդու ճակատին գրացա որ պետքա խեղտվի նա կխեղտվի, ինչքանա լինում որ մարդիկ փորցում են օգնել բայց չեն կարողանում, հլը մի բան էլ իրանք էլ են խեղտվում, որովհետև դա նրանց ճակատագիրնա:

լավ էլի ուրեմն մարդը չի կարող իր կյանքը տնօրինել, կամ ասենք օրինակ եթե այդ մարդու ճակատին գրածա որ պիտի մահանա ուրեմն բժիկը իզուրա տանջվում որ նրա կյանքը փրկի:

ինքասպանություն անողը չի գնում հոգեբանի մոտ, որ էն ել իրան հետ գանգնեցնի, նա անում է իր մտքին դրածը: Ես երբ 19 տարեկան էի մի լավ ընկերուհի ունեի, նա իքնասպան եղավ, պարզվում է վոր մեկ տարի առաջ նա ինքնասպանության փորց էր կատարե ու իրա հետ ահագին հոգեբանները զբաղվել էին ու ի՞նչ, մի տարի հետո նա ինքնասպան եղավ: Ես ում գիտեմ ինքնասպանություն գործած նրանք երբեք չեն դիմե հոգեբանին, իսկ ով որ դիմում է նրանց մտքին չկա դա, որ մտքին լինում է ոչ մի հոգեբան էլ ոչինչ չի կարող անի:

1 դեպքից ելնելով չեն մասսայականացնում