Սա շատ անձնական հարց է: Մի հոգեբան կարող է ինքնախաբեություն համարել մյուսը ոչ: Այստեղ ամենակարևորը ձեր կարծիքն է թե դուք ինչպես՞ եք մտածում այս հարցի շուրջ: Օրինակ ես մտածում եմ սպիացած վերքը միշտ էլ թողնում է իր հետքը, այսինքն չի մոռացվում և ինքնախաբեություն եմ համարում որ մի օր կարթնանաս և ամեն ինչ կմոռացվի, բայց թող իմ և մեկ ուրիշի կարծիքը երկրորդական լինի ձեզ համար, կրկնում եմ ևս մեկ անգամ այս հարցի շուրջ ձեր կարծիքը ամենակարևորն է և ամենաճիշտը:~Anna~-ի խոսքերից
Եթե զգում ես որ մեկին ամբողջովին չես ներել, արժի՞ շարունակել հարաբերությունը տվյալ անձի հետ թե՞ ինքնախաբեություն կլինի հավատալ որ մի օր կարթնանաս ու ամեն ինչ մոռացված կլինի: Պատճառն էլ այն է որ վերքը սպի է դառել, բայց չի մոռացվել:
Մեջբերել
Էջանիշներ