Հարգելի մոդերներ, ուղղակի խնդրում եմ` չկասեցնել այս թեման, գրառումներս էլ չփոփոխել` չնայած ֆորումում էլ բեթարները չեն ջնջվում: Հավատացեք, հարցադրումը չափազանց լուրջ է, չափազանց կարևորում եմ այս թեման և դրանում հնչվելիք կարծիքները:
Թեման վերաբերում է Արսեն Գրիգորյանին: Հարցնում եք` ո՞րին: Էն որ մի հատ ա ու անկրկնելի, էն որ շատ նուրբ ա ու խուճուճիկ
, էն որ վերջերս ա սկսել երգել, էն որ մի քիչ էլ բանաստեղծ ա, էն որ…էն որ! Կարճ ասած “Ռուբիկոն” հաղորդում կար, դրա միջից…
Ժողովուրդ ջան, էս ով ա՞ /ավելի ճիշտ` ի՞նչ ա/:
Ո՞նց ենք թույլ տվել, որ էս հիստերիկ “ղզիկը” հայտնվի մեր հեռուստաէկրաններին, ո՞վ է սրան առաջ տվել, ու՞նի սա լսարան: Էս ի՞նչ օրի ենք հասել, ու՞ր ենք գլորվում, որ Հանրային հեռուստաընկերությունն այսպիսի “կայծոռիկներին” /հարգարժան Հեղինակի գրքում եմ հանդիպել այս բնորոշմանը/ տեղ է տալիս:
Ախր, հայտնի է, չ՞է, որ հեռուստատեսությունը շատ դեպքերում ատոմային զենքից էլ հզոր զենք է: Իսկ ի՞նչ է կատարվում մեզ մոտ: Էս լխպորին ամեն անգամ տեսնում ենք մեկ այս, մեկ մյուս հեռուստաալիքով, իսկ որ ամենացավալին է` հանրայինով: Ի՞նչ ենք ցուցադրում նոր սերնդին: Վախենամ, սա միակ դեպքը չլինի. մեր մոտ էս մշակութային լիբերալիզմը դեռ շատ “օգուտներ” կտա: Մի՞թե հետագայում էլ են այսպիսի “երևույթներ” երևան գալու և բազմանալու:
Որպես շարքային հայ` ուղղակի ցավում եմ և միաժամանակ կատաղում: Խնդիրը նույնիսկ գլոբալ եմ դնում: Գնահատենք այս “երևույթներին” խնդրում եմ: Կասկած չունեմ, որ ԱԿՈՒՄԲՈՒՄ շատ են երիտասարդ մտավորականները և ինձ համար չափազանց կարևոր է նրանց կարծիքը:
Կանխավ` շնորհակալություն:
Մեջբերել
Fedayi-ի խոսքերից
........
Մի օր էլ պատահաբար որ չտեսա՝ «Թեժ տասնյակում» Արսենի կատարումը... 
Նրա խաղը՝ որպես դերասանուհու, երևի քչերի համար կարող է քննարկման առարկա լինել, քանի որ անտաղանդությունն, ըստ իս, ակնհայտ է... 
Էջանիշներ