Բյուր,քո շնորհիվ ահագին տերմիններ եմ սովորում![]()
իսկ Մասսագետից Ժառգոնալոգիա…
Առաջինն էլի պետք ա իմանալ,երկրորդը ցույց տալ,որ չգիտեմ![]()
![]()
![]()
![]()
Բյուր,քո շնորհիվ ահագին տերմիններ եմ սովորում![]()
իսկ Մասսագետից Ժառգոնալոգիա…
Առաջինն էլի պետք ա իմանալ,երկրորդը ցույց տալ,որ չգիտեմ![]()
![]()
![]()
![]()
О как приятно чувствовать твоё дыханье,
Лежа в постели, в белом одеянье,
Ты рядом, я хочу тобой гореть,
Жаль что не любовь ты, а моя ты смерть.
Չեմ կարծում, որ այս բանաստեղծությունն արժանի է Դատարկացնդաբանությունների բաժնում գտնվելու: Իմ կարծիքով բնական է ամեն ինչ ու հանդիպվում է մեր կյանքում բավականին հաճախ… Ինչու՞ սիրել սերը, եթե այն այդքան տառապանք է պատճառում (դե նայած իրավիճակ, միշտ չէ), և ինչու՞ չսիրել մահը, եթե նա քեզ տառապանքներ չի պատճառում,Guest-ի խոսքերից
եթե այն հաճելի է…О как приятно чувствовать твоё дыханье,
եթե այն ցանկալի է…Ты рядом, я хочу тобой гореть,
Հ.Գ. ես ավելի բեթար դատարկացնդաբանեցի:
Моя религия очень проста, моя религия - доброта.
(c)<<The Dalai Lama: Kindness, Clarity and Insight>>
http://www.buddhism.am
Նա՛ր, չե՞ս հասկանում, որ էս բանաստեղծությունը Գագոն դրել է հենց նրա համար, որ ասենք, թե հեչ էլ դատարկացնդաբանություն չիՉեմ կարծում, որ այս բանաստեղծությունն արժանի է Դատարկացնդաբանությունների բաժնում գտնվելու: Իմ կարծիքով բնական է ամեն ինչ ու հանդիպվում է մեր կյանքում բավականին հաճախ… Ինչու՞ սիրել սերը, եթե այն այդքան տառապանք է պատճառում (դե նայած իրավիճակ, միշտ չէ), և ինչու՞ չսիրել մահը, եթե նա քեզ տառապանքներ չի պատճառում,
Շատ լավ դատարկացնդաբանում ես, ապրես, Հայկ ջան
Շլոր,շլոր,կանաչ շլոր,
Էնքան ուտեմ,դառնամ կլոր,
Պապս տեսնի ու զայրանա,
Ասի՝ ծառը կտրեմ հիմա…
Ահա այն լակոնիկ դատարկացնդաբանությունը, որ ես գրել եմ 6 տարեկանում,պապիկիս հողամասում![]()
![]()
![]()
ցնդել սիրել եմ,փաստորեն , դեռ մանկուց…![]()
Փորձեմ տեղում հնարեմ....
Տղան տեսավ մի աղջիկ
Մի աղջիկ սիրունիկ
Տղան աչքը վրեն պահեց
Այդ աղջկան սիորւնիկ
Հետո Սիրտը նա գրավեց
Թե ինչպես գրավեց նա
Ստորագրությունս երբ կարդաք
ԴՈւք ամեն ինչ կհասկանաք...
Какой плахой этот скилет,
Что появляется в углу,
Когда ее онлайн алерт
Мне колит сердце, не могу...
И все же кликаю в него
И там пишу, что как люблю,
Когда же вспомня от чего...
То закрываю... не пошлю...
Կախարդական ֆրինետում
Շփոթություն էր տիրում:
Մեր սիրելի ակումբը
Չէր բացում իր էջերը:
Մի՞թե դա չար խակերների
Արարքն էր դաժան աններելի:
ԵՎ ահա զանգերն են տագնապալից ղողանջում,
Ակումբցիներն են հավաքվում ICQ-ի բացատում:
Առաջինը բացատում բարի փերին է հայտնվում,
Օֆտոպի դեմ միշտ դաժան
Հայոց լեզվին՝ մեր, պաշտպան:
Թողնելով նորքի գժերին
Արձագանքելով օգնության կաչին
Ներկայանում է Բյուրակնը
Անատոմիայի գիտակը:
Չորացած տերևներով
Յուր ճամփան ողողելով:
Հեռու հեռու հարավից
Մեր Նարեի հայրենիքից
Կապանի գունդն է ICQ մտնում
Arisol-ի ինտերնետ կլուբում:
Երևանի հյուսիսից
Երկու Գոռեր մի կուրսից
Մոդերատորներ, պատմաբաններ
Անկոչ հյուրեր, բարեկամներ
Գալիս են ու գալիս
Գլուխ-գլխի տալիս
Ելքը չեն գտնում
Ֆորումը չեն սարքում:
Ղարաբաղը մերն է եղել,
Ձմեռ պապը չի եղել՝
Հնչում է դեսից-դենից
Անդամների կոմպերից:
Մինչև եկավ երկուշաբթին
Տեղեկացրին ադմիններին
Arminco-ին տեղը դրին
ՈՒ ֆորումը նորից բացին:
Տեսնում եմ, որ ահագին դատարկացնդաբանություններ եմ բաց թողել
Ոչինչ, բացս կլրացնեմ, բայց մինչ այդ ուզում եմ ներկայացնել իմ նոր դատարկացնդաբանությունը՝ փոքր ինչ երկար ու մանրամասն վերնագրով: Այսպիսով.
ՀՀ Քրեական Օրենսգիրք
Բաժին 7
Գլուխ 18
Հոդված 138
Կետ 1
Դու՛, չգիտեմ թե ով,
Անցար իմ կողքով,
Ե՛ս, մի պատանի,
Դարձա քեզ գերի...
Ու իմ անմեղ կյանքն այդտեղ ավարտվեց,
Քո կուսական կյանքն իր վերջը ապրեց,
Իսկ ակնթարթը, որում քեզա տեսա,
Մի նոր կյանքի պատճառ կդառնա...
Երկրորդ հանդիպում
Խավար նրբանցքում...
Ու կարմիր հետքեր
Ասֆալտին շատ սև....
Ու մի որբ մանուկ,
Իր անբախտ կյանքն է անվերջ անիծում,
Իսկ ես՝ զնդանում,
Առաջին սիրո վայելքը հիշում...
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Գիշերով դուրս եկա դուրս:
Մթության մեջ ազատությունս սանձահարվեց:
Կախեցի վերարկուս լուսնից:
Եվ քայլում էի....
Sambitbaba (29.08.2010), Նիկեա (25.07.2014)
Որոշեցի որպես հետամանորյա տրամադրության արտացոլում՝ այս թեմայի արխիվներից փորել-հանել մի տարի առաջ գրածս դատարկացնդաբանությունը, որն այս թեմայում դրել էի ոչ ժամանակին, այսինքն՝ երբ Նոր տարին դեռ չէր եկել, կամ էլ արդեն վաղուց եկել-գնացել էր...
ԱՄԱՆՈՐՅԱ ՑՆԴԱՊՈԵՄ
Ուրախ-զվարթ իրարանցում,
Նվերների ցուցակներ,
Ամանորյա տրամադրություն,
Տարեմուտի հանդեսներ:
Արհեստական մազածածկով
Ստից Ձմեռ պապիկներ,
Գործի բերմամբ մշտաժպիտ,
Անդեմ ձյունանուշիկներ:
Ամենուրեք փայլեր, զարդեր,
Ուրախ երգեր ու պարեր,
Դրսում շարած թանկ ու կրակ
Արհեստական տոնածառեր:
Նոր տարվա ճոխ-ճոխ գնումներ,
Խոզի բդեր անհամար,
Ավանդական այլ ուտեստներ,
Բայց այդքանը ու՞մ համար...
Տնային գործերից զզված,
Մեր հայ կանայք ուժասպառ,
Մինչև վերջին պահն էլ լարված
Գործ են անում անդադար:
Ծանրությունից ճկռած սեղան`
Տեղը-տեղին, հայավարի,
Փրփրագմփիկ ու տասներկուս,
Շնորհավոր Նոր տարի:
Հարևաններ, բարեկամներ,
Հարբած, պայթած, կուշտ դեմքեր,
Վքնած ու թթված ստամոքսներ,
Թունավորման շատ դեպքեր:
Կիսալխկած մի կարալյոկ,
Արդեն փտող մի բանան,
Կիսաանհույս ինձ են սպասում,
Որ ուտեմ, չփչանան:
Կիսաքաղցած, դատարկ ստամոքսն
Ինչ-որ ձայներ արձակեց,
Սեղանին էլ՝ մի հատ խնձոր,
Մի մանդարին` «շորը» վրան մեծ...![]()
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Լավն էր:Համ էլ շատ դիպուկ էր:
![]()
Ախ այս անխիղճ դասախոսը,
Քննությունս չորս դրեց,
Գլխին տվի հեռախոսս,
Եվ նա դա ինձ չներեց…
Իմ հետևից վազում էր,
Որ վրեժը իր լուծի,
էրեխեքը սպասում էին,
Մենք խաղում էինք բռնոցի…
Երբ հոգնեցինք վերջապես…
էս դու դեռ կարդու՞մ ես սա,
Չեմ հասկանում, պարա՞պ ես,
Լավ, հիմա կարծիք ասա…
![]()
![]()
![]()
Ծիծաղում է նա, ով առաջինն է ծիծաղում…
Անուկ, լաաավն էր, դուրս եկավՈւլուանա-ի խոսքերից
:
Հ.Գ. Ծով ջա՛ն, էդքան մի մտածիր չորսիդ համար:
Моя религия очень проста, моя религия - доброта.
(c)<<The Dalai Lama: Kindness, Clarity and Insight>>
http://www.buddhism.am
Да… я умру, так и не поняв,
Зачем я жил на грешном мире этом,
Наполненном толь грязью, толи светом,
А боль свою и капли не уняв.
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ