Կարմիր խնձորիկ

[Skeptic]

Բացարձակապես, ավանդույթներն ու տեխնիկական առաջընթացը խիստ փողկապակցված են: Մեր նախնիները ավանդույթ ունեին, երեկոյան որսից հետո կրակի մոտ ընթրելու, հետո տանն էին ընթրում, մի քիչ էս կողմ, արդեն հեռուստացույցի մոտ են ընթրում, իսկ մեր օրերում ջահելության մեծ մասը կոմպի դեմն ա ընթրում ու դա ավանդույթ ա դառնում:
Նույն կուսաթաղանթը, ըստ ավանդույթի 50 ոչ մեր փողով կարելի ա վերականգնել, իսկ ծնողների հետ, ըստ էլի հայկական ավանդույթի, ինտիմ հարցերի շուրջ խոսելն ամոթ է: Դե, նախ իրենց ժամանակ սեքս չկար, բացի դրանից էլ իրենք իրենց նեխած մտածելակերպով ոչինչ չեն հասկանա:
Ժող, 13 տարեկան աղջիկներն են հղիանում, իսկ կուսաթաղանթից եք խոսում... Տեխնիկական առաջընթացի շնորհիվ ցանկացած երեխա, ցանկացած պահի կարող է ստանալ տեղեկատվություն ցանկացած հարցի շուրջ: ՄԵԾԱՄԱՍԱՄԲ ՍԽԱԼ: Ու այ ըդտեղ սկսվում են խնդիրները: Այսօր երեխաների մեծ մասին բացատրել, որ սեքսը «քխ»-ա, համարյա անհնար ա: Ասում եմ, ավելի լավ ա բացատրել, թե ի՞նչ տիպի սեքսն ա «քխ» ու կարևորը ԻՆՉՈ՞ւ: Մեծերի մեծ մասը էս հարցը մոռանում ա: Թե չէ... Կարմիր խնձորիկ, կարմիր խնձորիկ:

Համաձայն եմ: Սեռական դաստիարակության կարևորությունը մեր երկրում անտեսվում ա, ու խնդիրների մի մասը դրա հետևանք ա: Ընկնելով կարծրատիպերի հետևից` կորցնում ենք ռացիոնալ մտածելու մեր կարողությունը: Մոռանում ենք, որ դա բացառապես զույգերի խնդիրն ա, ամենակարևորը անկեղծությունն ա: Թե չէ հնարավոր են «աղետալի հետևանքներ»: Որպես օրինակ բերեմ հետևյալ իրական դեպքը, որը պատմել ա մեր փիլիսոփայության դասախոսը. նրա գինեկոլոգ ընկերոջ հաճախորդներից մեկը հարսանիքից առաջ որոշում ա վերականգնի կուսաթաղանթը: Իսկ վիրահատությունից մի քանի օր հետո, հարսանիքի ժամանակ, հրավիրվածների թվում ներկա ա լինում նաև էդ բժիշկը, ով, ինչպես պարզվում ա, փեսայի բարեկամներից էր... Դե պատկերացրեք, թե էդտեղ ինչ ա կատարվում...
Առակս կցուցանե, որ դա մարդկանց անձնական գործն ա, կարևորը որ չխաբեն:

[Դեկադա]

Չամուսնացածներ չհասկացա էստեղ ի՞նչ ենք քննարկում: Կույս լինել- չլինելու հարցը, թե՞ դրա ցուցադրությունը:

Ի դեպ շատ վատա, որ ճաշն առած գնում են կոմպի մոտ հաց ուտելու, որովհետեւ հենց դրանով կորում ա ջահելների ու ծնողների միջեւ գոյություն ունեցող կապը... իհարկե եթե կա: Մեր պապերը նրանով էին լավը, որ ընթրիքի շուրջ հավաքվելով յուրաքանչյուրը պատմում էր այդ օրվա կատարվածը: Լավ ավանդույթ ա ու դա հիմա էլ շատ ընտանիքներում պահպանված է:

Հիմա խնձորի մասին: Հա իմիջայլոց. ինչի՞ խնձորիկ եւ ոչ թե խնձոր: Երեւի նրանք ովքեր կողմ են աղջկա կույս լինելուն հենց խնձորիկի կարգավիճկում՝ դեռ մատղաշ տանում են, որ չհասունանա, բայց հասուն խնձորի մեջ վիտամիններն ավելի շատ են:

Հասկացանք, որ զարգացում ենք ապրում: Բայց հենց էտ առաջընթացն էլ լիքը խնդիրներ ա իր հետ բերում: Ես հոգով, սրտով, երկեւ ձեռքով կողմ եմ, որ հարսանիքի հաջորդ օրը վազել սավանը տեսնելու, դեռ ավելին դնել համամարդկային քննարկման առնվազն տգեղ ա, բայց կարծում եմ, որ յուրաքանչյուր ծնող կուզենա, որ իրենց երեխաները միմյանց համար լինեն առաջինը: Այ ստեղ ա առաքինությունը:

[Արևածագ]

«Կարմիր խնձորի» ավանդույթը կարևորվում է նրանով, որ տղայի ընտանիքն ուրախանում է իր բերած հարսի մաքրությամբ, և իր ուրախությունը ցանկանում է ուրիշների հետ էլ կիսել: Վաղ ժամանակներում գինեկոլոգ հասկացությունը չի եղել, ու եթե աղջիկը կույս էր, դա բնականաբար նշանակում էր ամեն տեսակի վարակից զերծ լինելն ու առողջ սերունդ տալը: Իմ կարծիքով՝ եթե մինչև ամուսնանալդ կույս չես, ի՞նչ երաշխիք կա, որ ոչ թե մեկի հետ ես պառկել, այլ 11- ի: Նմանները ամուսնանալուց հետո էլ սկսում են համեմատել՝ ամուսնու կարողությունները նախորդների հետ: Օրինակ գիտեմ, որ հարսանիքի առաջին գիշերից հետո հարսը հիասթափված ասել է. «Դու միայն էդպե՞ս ես կարում...»: Բարով- խերով հենց նույն օրը ճամփու են դրել հերանց տուն:
Ասելս այն է, որ աղջիկներ,եթե ձեզ չափավոր պահեք, էդ սավան- մավանից էլ չեք վախենա: Ո՞վ ուզում է, թող գա նայի...

[VisTolog]

Ես հոգով, սրտով, երկեւ ձեռքով կողմ եմ, որ հարսանիքի հաջորդ օրը վազել սավանը տեսնելու, դեռ ավելին դնել համամարդկային քննարկման առնվազն տգեղ ա, բայց կարծում եմ, որ յուրաքանչյուր ծնող կուզենա, որ իրենց երեխաները միմյանց համար լինեն առաջինը:

Աղջիկ լինեի, «կարմիր խնձոր»-ի «արարողությունից» ամոթից գետինը կմտնեի:

[Արևածագ]

Աղջիկ լինեի, «կարմիր խնձոր»-ի «արարողությունից» ամոթից գետինը կմտնեի:

Ճիշտ է, այդ րոպեներին մի քիչ կարմրում են, բայց դա հաճելի կարմրություն է: Ավելի լավ է շիկնես, քան ամոթից ... սևանաս, կամ... կապտես:

[Դեկադա]

Աղջիկ լինեի, «կարմիր խնձոր»-ի «արարողությունից» ամոթից գետինը կմտնեի:

ամոթուց գետինը կմտնեիր, որ առաքինի՞ ես մտնում էտ տուն:

Էլի եմ ասում: Ցուցադրելուն դեմ եմ, բայց կողմ եմ, որ յուրաքանչյուր աղջիկ պետք է առաքինի մտնի տուն: Չեն ասում դրեք սաղ ազգին ցույց տվեք... նենց էլ պարզա: Բայց հենց տղայի համար ա կարծում եմ ամենից անհրաժեշտ, որ իր կինը լինի կույս:

[Լուսաբեր]

... հենց տղայի համար ա կարծում եմ ամենից անհրաժեշտ, որ իր կինը լինի կույս:

Առաջ կարծում էի թե դա միայն մեր հայ տղաների համար է կարևորվում, բայց վերջերս ինչքան շատ եմ շփվում տարբեր ազգերի ներկայացուցիչների հետ, նամանավանդ տղաներից շատ եմ լսում նման արտահայտություն, որ կինը կույս պետքա լինի ամուսնանալուց կամ միայն իրեն պատկանի...
Էտ ձևական «ազատ» մտածելակերպը կարծում եմ ընդամենը արտաքին ցուցադրական երևույթա շատերի մոտ

հ.գ. Բայց զգում եք ամուսնացածներով մի կողմ ենք անցել, չամուսնացածները մյուս
Այ կամուսնանք նոր կիմանաք, այ չամուսնացածներ

[Նարե]

Թողեք վերջապես որոշեն այն մարդիկ, ում դա վերաբերվում է: Կներեք հարգելի ծնողներ, բայց դա ոչ ձեր գործն է, ոչ հարևան Վարդուշ տոտայի, ոչ էլ փեսու հորքուրի: Առաջինը այս ադաթով վիրավորանք է հասցվում փեսուն: "Տղա ջան, դու ենքան անխելք ու անհասկացող ես, որ մենք կնանիքով քո տեղը կորոշենք ամեն ինչ": Երևույթի պահպանման կամ չպահմանման գործը երկու անհատներից այն կողմ ոչ ոք իրավունք չունի խառնվելու… Դաստիարակեք ձեր երեխաներին այնպես, որ այդ տարիքում արդեն հասուն լինեն ինքնուրույն մարդ լինելու, դատողություններ անելու ու որոշումներ կայացնելու…

[Skeptic]

Առաջ կարծում էի թե դա միայն մեր հայ տղաների համար է կարևորվում, բայց վերջերս ինչքան շատ եմ շփվում տարբեր ազգերի ներկայացուցիչների հետ, նամանավանդ տղաներից շատ եմ լսում նման արտահայտություն, որ կինը կույս պետքա լինի ամուսնանալուց կամ միայն իրեն պատկանի...
Էտ ձևական «ազատ» մտածելակերպը կարծում եմ ընդամենը արտաքին ցուցադրական երևույթա շատերի մոտ

հ.գ. Բայց զգում եք ամուսնացածներով մի կողմ ենք անցել, չամուսնացածները մյուս
Այ կամուսնանք նոր կիմանաք, այ չամուսնացածներ

Մենք` հայերս, /նորից մեջբերեմ իմ փիլիսոփայության դասախոսին/ բացարձակապաշտ ենք ու հաճախ մոռանում ենք, որ էս աշխարհում ամեն ինչ հարաբերական է: Այսինքն` ասում ենք, որ աղջկա կուսությունը բացարձակ դրական հասկացություն է, իսկ դրա բացակայությունը` բացարձակ բացասական: Ու եթե աղջիկը կույս է, ուրեմն ամեն ինչ լրիվ օքեյ է լինելու, իսկ եթե` ոչ, ուրեմն նա ոչ թե մեկ-երկու տղամարդ է ունեցել իր կյանքում, ինչպես ինքն է ասում, այլ տասնյակ, հարյուրավոր, բյուրավոր, միլիոնավոր, միլիարդավոր...
Ես անձամբ, իհարկե, կուզենայի «աղջիկ» աղջկա հետ ամուսնանալ, բայց դա իմ համար գերնպատակ չէ, ու եթե սիրեմ մի աղջկա, ով իմ հետ անկեղծ լինի էս թեմայով ու պատմի «մանրամասնությունները», կամուսնանամ նրա հետ:
Շատերը երևի կմտածեն, որ խոսքերս պոպուլիզմի դրսևորում են, բայց դա էդպես չի. ես ինքս ճանաչում եմ մի կնոջ, ով իր ամուսնու վրա կարմիր խնձոր էր «նաղդել», ու խեղճ «քյալը» մինչև հիմա չգիտի դրա մասին...

[Լուսաբեր]

Երեխեք, բայց ինչի՞ ա թվում, թե ամուսնանալուց հետո բարեկամ հարազատները կգան ու կհետաքրքրվեն Հո եսիմ որ դարում չե՞նք ապրում, տենց բան չկա, էն վերևները որ գրել են ակումբի արդեն մամաները, դրանից չի ենթադրվում, որ ինչ-որ մեկը պատրաստվումա գլուխը մտցնի զույգի անձնական կյանքին: Հիմա մարդիկ էնքան հասուն են, հենց երիտասարդները, որ հենց իրենք թույլ չեն տա ինչ-որ մեկը խառնվի դրան: Ուղղակի իրենք իրենց փորձից գիտեն ընտանիքի ամրության ու երջանիկ լինելու հիմնական երաշխիքներից մեկը որնա, ու ես ինքս չեմ հավատում, որ դա նշանակություն չունենա: Հաստատ համոզված եմ, որ մի անհարթության դեպքում երեսովդ կտան ու աչքդ կմտցնեն էտ փաստը, ինչքան էլ, որ երիտասարդ ժամանակ կարևորություն տված չլինեն դրան: Կյանքը նենց բարդա, հո ամեն բան տենց իդեալական չի, որ ասենք մենք սենց ենք մտածում ու վերջ...
Ամեն դեպքում, էլի եմ ասում կարևորը զույգերի փոխըմբռնումնա, հարգանքնա ու սերը ընտանիք ստեղծելիս... մնացած բաները երկրորդական պլան են մղվում:

[Artgeo]

Ի դեպ շատ վատա, որ ճաշն առած գնում են կոմպի մոտ հաց ուտելու, որովհետեւ հենց դրանով կորում ա ջահելների ու ծնողների միջեւ գոյություն ունեցող կապը... իհարկե եթե կա: Մեր պապերը նրանով էին լավը, որ ընթրիքի շուրջ հավաքվելով յուրաքանչյուրը պատմում էր այդ օրվա կատարվածը: Լավ ավանդույթ ա ու դա հիմա էլ շատ ընտանիքներում պահպանված է:

Ես չեմ ասել, որ լավ ա։ Էս մասում, լրիվ համաձայն եմ։ Մի օր, որ ընտանիք կունենամ, երեկոյան բոլորով միասին ենք ընթրելու


Հարգելի ամուսնացածներ, ենթադրում եմ, որ տղաների մայրեր եք, հասկանում եմ ձեր անհանգստությունը Կամ «մենք չենք արել, հարսներն էլ չպիտի արած լինեն» մտածելակերպը (ընդամենը անհաջող կատակ ա)

Բայց վստահեցնում եմ ձեզ, որ առաքինության մասին ձեր պատկերացումները անհույս հնացած են։ Մեր համլսարանի աղջիկների... կոնկրետ չեմ հաշվել, տոկոս չեմ ասում, բայց հաստատ կեսից ավելին, ձեր պատկերացումներով առաքինի աղջիկներ էին, իսկ իմ պատկերացումով՝ ոչ։ Առաքինի աղջիկը կուսաթաղանթի առկայությամբ կամ բացակայությամբ չի որոշվում։ «Առաքինիները» մարմնի բոլոր հնարավոր ու անհնար օրգանները սեռական օրգանի տեղ դրած էին ապրում։ Փոխարենը իրենց սիրելի սկեսուր մայրիկին ամուսնության առաջին գիշերը մեծ ուրախություն կպատճառեն, իրենց «առաքինությամբ»։

Ես ուզում եմ, որ իմ կինը լինի առաքինի իմ պատկերացմամբ և ոչ ձեր պատկերացմամբ։

[Դեկադա]

Ժող. իմ գրածներից ինչ որ մեկը ենթադրե՞ց որ ես կգնամ ու քիթս կխոթե՞մ ինձ չվերաբերվող գործում: Քավ լիցե...

Եթե իմ տղան կորոշի որ խնձորը համտեսել ա պետք մինչ հարսանիքի օրը... աստված իրա հետ: Բայց դա կայացած հարաբերությունների դեպքում: Եւ եթե տենց իմ տղան կորոշի: Սա ամենակարեւորն ա: Բայց ես շատ- շատ կուզենամ, որ իմ տղան էնքան գիտակցություն ունենա, որ ինքը լինի առաջի համտեսողը, ոչ թե ուրիշների թերմացքով բավարարվի:
Իսկ ես կնայեմ նրանց սավանը թե չէ էտ արդեն իմ կուլտուրայի մակարդակից ա կախված: Ի դեպ շատ մամաների համար հենց իմ նման էլ մտածում են: Ուղղակի էստեղ հնչող ամպագոռգոռ բառերը վստահություն չեն ներշնչում, որովհետեւ կյանքը այլ բան ա ապացուցում:

[Արևածագ]

Երեխեք, բայց ինչի՞ ա թվում, թե ամուսնանալուց հետո բարեկամ հարազատները կգան ու կհետաքրքրվեն Հո եսիմ որ դարում չե՞նք ապրում, տենց բան չկա, էն վերևները որ գրել են ակումբի արդեն մամաները, դրանից չի ենթադրվում, որ ինչ-որ մեկը պատրաստվումա գլուխը մտցնի զույգի անձնական կյանքին: Հիմա մարդիկ էնքան հասուն են, հենց երիտասարդները, որ հենց իրենք թույլ չեն տա ինչ-որ մեկը խառնվի դրան: Ուղղակի իրենք իրենց փորձից գիտեն ընտանիքի ամրության ու երջանիկ լինելու հիմնական երաշխիքներից մեկը որնա, ու ես ինքս չեմ հավատում, որ դա նշանակություն չունենա: Հաստատ համոզված եմ, որ մի անհարթության դեպքում երեսովդ կտան ու աչքդ կմտցնեն էտ փաստը, ինչքան էլ, որ երիտասարդ ժամանակ կարևորություն տված չլինեն դրան: Կյանքը նենց բարդա, հո ամեն բան տենց իդեալական չի, որ ասենք մենք սենց ենք մտածում ու վերջ...
Ամեն դեպքում, էլի եմ ասում կարևորը զույգերի փոխըմբռնումնա, հարգանքնա ու սերը ընտանիք ստեղծելիս... մնացած բաները երկրորդական պլան են մղվում:

Լավ էլ գալիս, հետաքրքրվում են: Վերը շատ ճիշտ նշված էր, որ արտաքինից են միայն ազատամտություն ձևացնում, բայց առաջին գիշերից կամ գիշերներից հետո երկու կողմի հարազատության ամենակարևոր հարցը մնում է «կարմիր խնձորի» հարցը: Բերե՞լ են, թե՞ չէ: Պատկերացրեք խեղճ մոր վիճակը, որն ամոթահար, ամեն հարցնողի պիտի պատասխանի՝ «հլա չէ»: Նույնիսկ ամենամեծ քաղաքի դարպասները կփակես, մարդկանց բերանը չես փակի: Իմ կարծիքով, աղջիկները կուսությունը պահպանելով, ոչ միայն իրենց ու ապագա ամուսնուն են հարգում, այլ նաև իրենց ծնողներին: Առաջին պատահածին չտրվելն էլ հենց դաստիարակության արդյունք է, եթե դաստիարակություն ու պատասխանատվության վտանգը չկա, ոչ մի բան չի խանգարում հենց 12 -13 տարեկանից տրվել անասնական բնազդներին:

[Դեկադա]

Լավ էլ գալիս, հետաքրքրվում են: Վերը շատ ճիշտ նշված էր, որ արտաքինից են միայն ազատամտություն ձևացնում, բայց առաջին գիշերից կամ գիշերներից հետո երկու կողմի հարազատության ամենակարևոր հարցը մնում է «կարմիր խնձորի» հարցը: Բերե՞լ են, թե՞ չէ: Պատկերացրեք խեղճ մոր վիճակը, որն ամոթահար, ամեն հարցնողի պիտի պատասխանի՝ «հլա չէ»: Նույնիսկ ամենամեծ քաղաքի դարպասները կփակես, մարդկանց բերանը չես փակի: Իմ կարծիքով, աղջիկները կուսությունը պահպանելով, ոչ միայն իրենց ու ապագա ամուսնուն են հարգում, այլ նաև իրենց ծնողներին: Առաջին պատահածին չտրվելն էլ հենց դաստիարակության արդյունք է, եթե դաստիարակություն ու պատասխանատվության վտանգը չկա, ոչ մի բան չի խանգարում հենց 12 -13 տարեկանից տրվել անասնական բնազդներին:

Համաձայնվելով ավելացնեմ. որ ինքս ներկա եմ լինում նման խոսակցությունների, որ աղջիկը ունի պատասխան տալու օր:

Եթե մամաների մի մասը գտնում ա, որ իր տղայի գործն ա, մի մասն էլ համարում ա, որ իր տուն մտած հարսից պատասխան ինքն ա «ստանալու»: Էնպես որ մի ասեք միանշանակ թե ամեն ինչ փոխվում ա: Ի դեպ հենց այդ տղաների մեծամասնությունն էլ են կողմնակից իրեն մամաներին: Հակառակ դեպքում հիմա դա վախուց լուծված կլիներ ու ստեղ չէր քննարկվի:

[Լուսաբեր]

Լավ էլ գալիս, հետաքրքրվում են: Վերը շատ ճիշտ նշված էր, որ արտաքինից են միայն ազատամտություն ձևացնում, բայց առաջին գիշերից կամ գիշերներից հետո երկու կողմի հարազատության ամենակարևոր հարցը մնում է «կարմիր խնձորի» հարցը: Բերե՞լ են, թե՞ չէ: Պատկերացրեք խեղճ մոր վիճակը, որն ամոթահար, ամեն հարցնողի պիտի պատասխանի՝ «հլա չէ»: Նույնիսկ ամենամեծ քաղաքի դարպասները կփակես, մարդկանց բերանը չես փակի::

դեռ մի տարի չկա, որ ամուսնացած եմ, համայն աշխարհին կարող եմ հայտարարել ))))))
Կարմիր խնձոր արարողություն մեր դեպքում չի եղել, ոչ մեկը խնձոր դարսած չի գնացել մերոնց տուն ու աչքալուսանք տվել: Դեռ մի բան էլ երկու կողմի բարեկամներով են եկել արդեն մեր նորաստեղծ ընտանիքի ժամանակավոր կացարան ու միմյանց շնորհավորել, որ վերջապես ես երեխեքը 7 տարի իրար հետ լինելուց հետո ամուսնացան
Ջհանդամ թե խոսեցին... չնայած մինչև հիմա չեմ լսել, որ ինչ-որ մեկը մի բան էլա խոսացած լիներ

հ.գ. Արևհատիկ, հլա ճիշտն ասա մեր գնալուց հետո ինչ-որ մեկ բան ասեց????