Դե ժա վու Déjà-vu

[voter]

Նոր ավարտված նախագահական ընտրություններում իշխանության թկնածուն լուսաբանվել է Հանրային հեռուստատեսությամբ 1050 րոպե, այնինչ նրա հիմնական հակառակորդը ընդհամենը 65 րոպե:

Ըստ միջազգային դիտորդների, քվեարկությունն ինքնին նշանավորվեց «օրենքի կոպիտ ու լուրջ խախտումներով»: Դիտորդների նախնական զեկույցում նշված է, որ այդ խախտումները բավարար չեն ընտրությունների արդյունքների վրա ազդելու համար, սակայն այժմ, իշխանության թեկնածուն պնդում է ձայների 52 տոկոսով իր տարած հաղթանակի մասին (նրան անհրաժեշտ էր ստանալ ձայների 50 տոկոսը երկրորդ փուլից խուսափելու համար), նրա հաղթանակի լեգիտիմ լինելը լուրջ կասկածի տակ է:

Ընդդիմադիրների ցույցերը Հայաստանի մայրաքաղաք Երեւանում մեծ էին եւ հիմնականում խաղաղ, սակայն բախում տեղի ունեցավ մի դեպքից հետո, երբ ընտրական հանձնաժողովը մերժեց վերահաշվարկ կատարել: Այժմ գործող նախագահը հրամայել է զորքեր ու տանկեր տեղակայել մայրաքաղաքում` այդպիսով պարտադրելով փաստացի արտակարգ իրավիճակ:

Ընդդիմադիր պատգամավորները ենթարկվել են ծեծի եւ դուրս հանվել Ազգային ժողովից:

Զորքերը ներխուժել են ընդդիմադիր կուսակցության շտաբներ եւ փակել դրանք:

Այս ամենի դիմաց Պետդեպարտամենտը նշեց միայն այն, որ հետեւում է իրադարձություններին «մեծ հետաքրքրությամբ», եւ «վշտացուցիչ ու ցավալի» է գտնում ընդդիմության կողմից դրսեւորած բռնությունը: Այն, ինչն իրապես ցավալի է, ո՛չ միայն այս կեղծավոր ամերիկյան արձագանքն է, այլեւ այն երեւույթը, թե ինչպես տխուր, բայց խիզախ պատմություն ունեցող այս փոքրիկ ազգը դիտում է, թե ինչպես է կողոպտվում նրա ինքնավարության հնարավորությունը:

Իսկ հիմա ամենահետաքրքրականը - այս հոդվածի ԱՄՍԱԹԻՎԸ
Washington Post 1 հոկտեմբերի 1996թ.

Կարծում եմ հիշողության կորստով տառապողներ Հայաստանում շատ չեն առավելագույնը 300 հազար մարդ, որոնցից շատերի համար շատ շահավետ է հիշողության կորուստը, այդ իսկ պատճառով է, որ այն կորցրել են...

Հիշաչարությունն էլ է հիշղություն ու դրա վատ տեսակը, բայց չգիտես ինչու դա գիտակցելով, միևնույնն է շատ մեծ կարեկցանք ձերբակալվածների ու հալածվողների ԱՆՁԵՐԻ նկատմամբ չեմ զգում, զուտ միայն տհաճ զգացողություն ունեմ, որ ինչ որ մի թաղային ինքնասիրահարված տխմար մեկ ուրիշ թաղային տխմարիկի հետ, թաղի վրա ազդեցություն ունենալու հարց են լուծում......

[Norton]

նաղ քեզ ասեմ ս իշխանություններից ուզւմ ա ազատվիհայատանցիների ճնշող մեծամասնությունը,և ոչ 300հազ,որոնք հիշողության կորստով չեն տառապու, լավ կլներ հարգալից խոսաիր նրանց նկատմամբ,ուղղակի Լևոնը այն միջոցներ որով ժողովուրդը տենում էր սրանցից ազատվելու բանալին ու Լևոնի հանրահավաքներին շատ էին նրան չընդունողները,ուղղակի մարդիկ գիտակցում էին Հայաստանը ինչ ուղղով է գնում և պայքարու իրենց երկրու ԱԶԱՏ ապրելու համար,ու նրանք հազար անգամ գիտակից են զոմբիացած սեռժանտիկների ու հիմա նույնիսկ եթե լևենը չդառնա ՀՀ նախագահ,նա կատարեց իր առաքելությունը,մարդկանց արթնացրեց քնից ու ցույց տվեց երկրի իրական տեր ով ա…

[firewall]

նաղ քեզ ասեմ ս իշխանություններից ուզւմ ա ազատվիհայատանցիների ճնշող մեծամասնությունը,և ոչ 300հազ,որոնք հիշողության կորստով չեն տառապու, լավ կլներ հարգալից խոսաիր նրանց նկատմամբ,ուղղակի Լևոնը այն միջոցներ որով ժողովուրդը տենում էր սրանցից ազատվելու բանալին ու Լևոնի հանրահավաքներին շատ էին նրան չընդունողները,ուղղակի մարդիկ գիտակցում էին Հայաստանը ինչ ուղղով է գնում և պայքարու իրենց երկրու ԱԶԱՏ ապրելու համար,ու նրանք հազար անգամ գիտակից են զոմբիացած սեռժանտիկների ու հիմա նույնիսկ եթե լևենը չդառնա ՀՀ նախագահ,նա կատարեց իր առաքելությունը,մարդկանց արթնացրեց քնից ու ցույց տվեց երկրի իրական տեր ով ա…

Ազատը ովա, էդ որ սաղ իրա կողմն են՞

[Artgeo]

Աղբյո՞ւրը

[firewall]

Աղբյո՞ւրը

չհասկացա, ինչ աղբի բյուր՞

[Մտահոգ]

Իսկ հիմա ամենահետաքրքրականը - այս հոդվածի ԱՄՍԱԹԻՎԸ
Washington Post 1 հոկտեմբերի 1996թ.

Կարծում եմ հիշողության կորստով տառապողներ Հայաստանում շատ չեն առավելագույնը 300 հազար մարդ, որոնցից շատերի համար շատ շահավետ է հիշողության կորուստը, այդ իսկ պատճառով է, որ այն կորցրել են...

Հիշաչարությունն էլ է հիշղություն ու դրա վատ տեսակը, բայց չգիտես ինչու դա գիտակցելով, միևնույնն է շատ մեծ կարեկցանք ձերբակալվածների ու հալածվողների ԱՆՁԵՐԻ նկատմամբ չեմ զգում, զուտ միայն տհաճ զգացողություն ունեմ, որ ինչ որ մի թաղային ինքնասիրահարված տխմար մեկ ուրիշ թաղային տխմարիկի հետ, թաղի վրա ազդեցություն ունենալու հարց են լուծում......

այս հոդված այսօրվա "Հայոց Աշխարհ"-ից է, սկզբում երբ կարդացի ինձ թվաց որ սա մերօրյա Հայաստանն է, ու միանգամից մտածեցի որ "Հայոց աշխարհ"-ի խմբագրությունում տեսիլքներ են տեսել ու բարոյականության դարձ ունեցել, հետո տեսա ամսաթիվը ու Washington Post-ը, քանի որ չկա հոդվածագրի անունը բնականաբար մտածեցի որ այս հոդվածը եղել է այդ օրվա խմբագրականը, սկսեցի փնտրտուքը Washington Post-ի արխիվներում այն բնագրով կարդալու համար, ապարդյուն, խմբագրականը լրիվ ուրիշ թեմայով էր, հիմա պիտի խնդրեմ եթե ինչ որ մեկը կարող է գոնե տալ հոդվածագրի անունը, կամ լինքը այս հոդվածը կարդալու բնագրով շատ գոհ կլինեմ, քանի որ 1 ժամյա փնտրտուքս Washington Post -ի արխիվներում նման հոդված չհայտնաբերվեց, ինչեվե ԵԹԵ նույնիսկ կա այսպիսի հոդված ու դիցուք եթե այս ամենը ճիշտ է, ապա հարգելիներ 1996թթ կատարվածը ինչ որ կերպ արդարացնում է այսօրվա բռնապետությունը, մանավանդ այն դեպքում երբ ՌՔ այդ օրերին իր անվերապահ աջակցությունն է հայտնել օրվա իշխանություններին, իսկ ՍՍ-ն եղել է անվտանգության նախարար, ու գործուն մասնակից այդ ցույցերը ցրելու հարցում, ու մի ՄԵԾ ու ԷԱԿԱՆ տարբերություն, 1996թ-ին ՈՉ ՄԻ ՔԱՂԱՔԱՑԻ ՉԻ ՍՊԱՆՎԵԼ չնայած այն ժամանակ գրոհվել է ՀՀ ԱԺ շենքը, 2008-ին սպանվել են 7 անմեղ մարդիկ, 1 ոստիկան, այն դեպքում երբ գրոհվել է ԵՐԵՎԱՆ-ՍԻԹԻՆ ու ՔԵՆԴԻՆ, անհամեմատելի են մանավանդ եթե հաշվի առնենք որ 2008-ին ապանվածները ու ցուցարարները ոչ մի կապ չունեին թալանի հետ, ինչեվե դիցուք 1996-ին եղել են անարդարություններ, դա ինչ որ ձեվով արդարացնում է այսօրվանը՞, անցյալում տեղի ունեցած սրիկայությունները ՈՉ մի ձեվով չեն արդարացնում այսօրվանը մանավանդ որ այսօրվա սրիկայության հեղինակները մասնակցել են նաեվ անցյալի սրիկայություններին "գործիվ ու բանիվ", ուրեմն ինչ՞՞՞՞՞ սովորական քաղաքացին ՊԵՏՔ է, ՊԱՐՏԱՎՈՐ է լռել այսօրվա անարդարությունները տեսնելով քանի որ 12 տարի առաջ էլ է նման բան տեղի ունեցել, որ տրամաբանությամբ որ օրենքով, ինչի համար են այս 12ամյա անհայտ ծագմամբ հոդվածները, ԼՏՊ-ն սուրբ չէ ու չի էլ եղել, բայց այսօր միգուցե նա քավել է իր մեղքերը միայն նրանով որ մահացու թմբիրի մեջ գտնվող, միշտ ազատատենչ հայ ժողովրդին արթնացրել է այդ թմբիրից, հույս ու հավատ ներշնչել որ քաղաքացին է իր երկրի տերը, որ սա ՄԵՐ հայրենիքը լինելուց բացի նաեվ ՄԵՐ երկիրն է, որ այս Հայասատանը ՍՍ« ՌՔ« ԴԳ» ԼՖ« ՆՌ-երի անձնական օգտագործման բանջարանոցը չէ, սա մերն է ու մենք պիտի պայքարենք հանուն մեր երկրում ազատ ապրելու, առանց վախի ապրելու կենսական իրավունքի համար, ու նաեվ այն մարդկանց ու նրանց զավակների համար, որոնք այսօր մեղադրում են մեզ զուտ նրա համար որ չենք ուզում մեր երկրում կուշտ ստրուկներ դառնալ, տեղին է հիշել Վոլտերի խոսքերը ասված 200 տարի առաջ, "ես ձեր կարծիքի հետ համամիտ չեմ, բայց պատրաստ եմ կյանքս տալու որպիսի դուք ունենաք այդ կարծիքը արտահայտելու իրավունք"

ազատության ու հայրենիքի համար պայքարողներին ՉԻ կարելի կարեկցել, դրանում ես քո հետ համաձայն եմ, նրանց կամ զորակցում ես կամ չես զորակցում, իսկ թաղային հեղինակությունների պահով կարող ես ինձ լուսավորել ասելով թե որ թաղի հեղինակություններ են ասենք Ժ. Սեֆիլյանը, Ա.Արզումանյանը, Մատենադարանի փոխտնօրեն Ա. Բանուչյանը, Օհան Դուրյանը, Ե. Մանարյանը, Ա. Ադամյանը, Սուրեն Սուրենյանցը, իսկ Հ. Հակոբյանը ում էր ուզում փոխարինել, ինքն իրեն երեվի՞,

[Գալաթեա]

Ուֆ, էս վազգենականներն էլ...եթե մի նախադասության մեջ նվազագույնը 4 անգամ "1996 թիվ" արտահայտությունը չգործածեն` ձեռքները չի գնա վերջակետ դնեն

[Artgeo]

չհասկացա, ինչ աղբի բյուր՞

Հոդվածի։ Չնայած վերևում արդեն գրեցին, որ Հայլուրի հայերեն տպագիր տարբերակից էր։ Ուրեմն բացատրեմ կա
Հայլուր
Հայլուրի հայերեն տպագիր տարբերակ - Հայոց Աշխարհ
Հայլուրի ռուսերեն տպագիր տարբերակ - Գոլոս Արմենիի և Ռեսպուբլիկա Առմենիա
Հայլուրի ինտերնետային տարբերակ - Պանորամա.ամ
Այս երեքը նույն ոճի ԶԼՄ-ներ են։
Տվյալ պահին պահանջում եմ Վաշինգտոն Պոստի այդ հեդվածի հղումը։

[Մտահոգ]

Հոդվածի։ Չնայած վերևում արդեն գրեցին, որ Հայլուրի հայերեն տպագիր տարբերակից էր։ Ուրեմն բացատրեմ կա
Հայլուր
Հայլուրի հայերեն տպագիր տարբերակ - Հայոց Աշխարհ
Հայլուրի ռուսերեն տպագիր տարբերակ - Գոլոս Արմենիի և Ռեսպուբլիկա Առմենիա
Հայլուրի ինտերնետային տարբերակ - Պանորամա.ամ
Այս երեքը նույն ոճի ԶԼՄ-ներ են։
Տվյալ պահին պահանջում եմ Վաշինգտոն Պոստի այդ հեդվածի հղումը։

չես գտնի ես 1 ժամ փնտրել եմ, էլ Վաշինգտոն Պոստի արխիվ, էլ սԵնատի թերթերի արխիվ, չկա, ֆինիտո, հիմա խնդրեցի Վոտերին գոնե հեղինակի անունը ասի, այդպես հաստատ կգտնեմ, բայց դեռ պատասխան չկա

[firewall]

Այդ թեմայով
, .լրիվ տեքստի համար ինչքան հասկացա փողա պետք տալ…
բայց ամսաթիվը ու (imho) բովանդակությունը համընկնում են…

[Գալաթեա]

Տեսնում ես էդ Վաշինգտոն Փոստին...նոյի թվի հոդվածների վրա փողա ուզում աշխատած լինի...խմբագիրը հայ կլինի

[Վիշապ]

Իսկ հիմա ամենահետաքրքրականը - այս հոդվածի ԱՄՍԱԹԻՎԸ
Washington Post 1 հոկտեմբերի 1996թ.

Կարծում եմ հիշողության կորստով տառապողներ Հայաստանում շատ չեն առավելագույնը 300 հազար մարդ, որոնցից շատերի համար շատ շահավետ է հիշողության կորուստը, այդ իսկ պատճառով է, որ այն կորցրել են...

Հիշաչարությունն էլ է հիշղություն ու դրա վատ տեսակը, բայց չգիտես ինչու դա գիտակցելով, միևնույնն է շատ մեծ կարեկցանք ձերբակալվածների ու հալածվողների ԱՆՁԵՐԻ նկատմամբ չեմ զգում, զուտ միայն տհաճ զգացողություն ունեմ, որ ինչ որ մի թաղային ինքնասիրահարված տխմար մեկ ուրիշ թաղային տխմարիկի հետ, թաղի վրա ազդեցություն ունենալու հարց են լուծում......

Կարծում եմ նրանք՝ ովքեր 96–ին չափահաս են եղել, բոլորն էլ հիշում են 96–ը, ու չափազանցություն է այսպես խոսել հիշողության կորստի մասին։ Մասնավորապես ես 96–ին ընտրել եմ որպես բանակում ծառայող, ու ընտրել եմ ստիպողաբար, մատով ցույց են տվել «պտիչկա» դնելու տեղը և ստորագրելունն էլ հետը (չնայած Մանուկյանին մեկ է չէի ընտրելու, սակայն դա չի էականը)։ Որոշ առումով գուցե «դեժա վյու» ախտանիշերի հետքեր էլ կան։ Ու հիմա դիցուք ժողովուրդը չէր գնացել Տեր–Պետրոսյանի հետևից ու գնացել էր… ու՞մ հետևից, Վազգեն Մանուկյանի՞, այդ ինչպե՞ս, զոռով նրան ստիպեին, որ դուրս գա ու միտինգներ ու քաղաքացիական շարժումներ արթնացնի բարձրագոչ ելույթներով մերկացնելով իշխանությունների սխալներն ու ցույց տա իրական ճանապարհը, կամ էլ հեռուստատեսության եթերը թույնի ու թարախի մասին թույնոտ ու թարախոտ դեմքով օգտագործելու փոխարեն իրական բաներից խոսի՞, որևէ մեկը կա, որ համոզված է, թե Մանուկյանի հետևից որ գնար, ապա ավելի լավ կլիներ ու Մանուկյանը հիմա այս իշխանությունների վերջը տվել էր։ Թե՞ ուրիշ այլ մեկը կար, որի մասին չգիտեինք։ Այ հիմա իսկական անիմաստ հայլուրահայոցաշխարհագեղամյանամանուկյանակարապետիչախառը դեժա վյուն սկսվեց։

[Jeune homme]

չես գտնի ես 1 ժամ փնտրել եմ, էլ Վաշինգտոն Պոստի արխիվ, էլ սԵնատի թերթերի արխիվ, չկա, ֆինիտո, հիմա խնդրեցի Վոտերին գոնե հեղինակի անունը ասի, այդպես հաստատ կգտնեմ, բայց դեռ պատասխան չկա

ARMENIA GETS more U.S. aid per capita than any other country but Israel. It earned this distinction not only through the fervent interest of so many Armenian Americans but also by portraying itself -- and for a time living up to the image of being -- a true democracy in the post-Soviet world. Sadly, reality has moved far from that image, as incumbent president Levon Ter-Petrossian has claimed reelection after a vote marred by fraud and has arrested or sent into exile or underground much of his political opposition. Almost as sadly, the U.S. government has reserved its strongest condemnation thus far for the opposition, even as Armenia slides toward authoritarian rule.
Armenia embarked on its post-Soviet independence with great and legitimate hopes five years ago. Unlike so many other republics in the region where former Communist bosses simply repainted themselves as democrats, it chose as its leader a scholar and former dissident in Mr. Ter-Petrossian. But more than a year ago, the president started down the slope toward rule by Diktat, banning a major opposition party and gagging much of the press. Parliamentary elections last year were widely condemned for violations of fairness.

In the just-completed presidential election, Mr. Ter-Petrossian enjoyed 1,050 minutes of coverage on state television, compared with 65 minutes for his leading opponent -- a former prime minister and onetime ally named Vazgen Manoukian. According to international observers, the vote itself was marred by "significant and serious breaches in the law." The observers' preliminary report suggested that such breaches were not enough to sway the election, but now that Mr. Ter-Petrossian has claimed just shy of 52 percent of the vote -- he needed 50 percent to avoid a runoff -- the legitimacy of his victory is in strong doubt.

Opposition rallies in the capital of Yerevan were huge and largely peaceful, but fighting broke out on one occasion when the election commission refused to order a recount. Now the incumbent has sent troops and tanks into the capital, imposing a virtual state of emergency. Opposition deputies have been beaten and kicked out of parliament. Troops have stormed into opposition party headquarters and shut them down.

In the face of this, the State Department has mustered nothing more than to say it is following events "with great interest" while finding "regrettable and unfortunate" the opposition violence. What is truly regrettable is not just this mealy-mouthed American response but the sight of a small nation with a sad but courageous history watching its chance at self-rule being stolen



Armenian Debacle

The Washington Post

Date: Oct 1, 1996

Start Page: A.18

Section: EDITORIAL


http://pqasb.pqarchiver.com/washingt...8&pptl=results

http://pqasb.pqarchiver.com/washingt...menian+debacle

[voter]

Հոդվածի։ Չնայած վերևում արդեն գրեցին, որ Հայլուրի հայերեն տպագիր տարբերակից էր։ Ուրեմն բացատրեմ կա
Հայլուր
Հայլուրի հայերեն տպագիր տարբերակ - Հայոց Աշխարհ
Հայլուրի ռուսերեն տպագիր տարբերակ - Գոլոս Արմենիի և Ռեսպուբլիկա Առմենիա
Հայլուրի ինտերնետային տարբերակ - Պանորամա.ամ
Այս երեքը նույն ոճի ԶԼՄ-ներ են։
Տվյալ պահին պահանջում եմ Վաշինգտոն Պոստի այդ հեդվածի հղումը։

Ամեն աղբից էլ կարելի է օգտակար բաներ հանել...
Եթե ցանկությունը այդքան մեծ է օրիգինալը կարդալու վճարեք ու կունենաք
Armenian debacle
The Washington Post - Washington, D.C.
Date: Oct 1, 1996
Start Page: A18
Pages: 1

An editorial comments on Armenia's slide toward authoritarian rule with the reelection of Pres Levon Ter-Petrossian, criticizing the US government for reserving its strongest condemnation for the opposition.

http://pqasb.pqarchiver.com/washingt...&pptl=document

Հիշողության նպատակադրված կորուստով չեն որոշ մարդիկ երևում է տառապում ուղղակի միամիտ երիտասարդ են, որոնց քթից ԼՏՊն ու իր շքախումբը պտտացերց ու խառնեց իրենց զազրելի ԼՏՊ–ՍՍ ռազբիրատին։

Քնած մարդ հայաստանում չի եղել, ուղղակի ալյասեռել էր պետք ամբողջ ընդիմություն գաղափարը։

Ավելացվել է 5 րոպե անց

այս հոդված այսօրվա "Հայոց Աշխարհ"-ից է, սկզբում երբ կարդացի ինձ թվաց որ սա մերօրյա Հայաստանն է, ու միանգամից մտածեցի որ "Հայոց աշխարհ"-ի խմբագրությունում տեսիլքներ են տեսել ու բարոյականության դարձ ունեցել, հետո տեսա ամսաթիվը ու Washington Post-ը, քանի որ չկա հոդվածագրի անունը բնականաբար մտածեցի որ այս հոդվածը եղել է այդ օրվա խմբագրականը, սկսեցի փնտրտուքը Washington Post-ի արխիվներում այն բնագրով կարդալու համար, ապարդյուն, խմբագրականը լրիվ ուրիշ թեմայով էր, հիմա պիտի խնդրեմ եթե ինչ որ մեկը կարող է գոնե տալ հոդվածագրի անունը, կամ լինքը այս հոդվածը կարդալու բնագրով շատ գոհ կլինեմ, քանի որ 1 ժամյա փնտրտուքս Washington Post -ի արխիվներում նման հոդված չհայտնաբերվեց, ինչեվե ԵԹԵ նույնիսկ կա այսպիսի հոդված ու դիցուք եթե այս ամենը ճիշտ է, ապա հարգելիներ 1996թթ կատարվածը ինչ որ կերպ արդարացնում է այսօրվա բռնապետությունը, մանավանդ այն դեպքում երբ ՌՔ այդ օրերին իր անվերապահ աջակցությունն է հայտնել օրվա իշխանություններին, իսկ ՍՍ-ն եղել է անվտանգության նախարար, ու գործուն մասնակից այդ ցույցերը ցրելու հարցում, ու մի ՄԵԾ ու ԷԱԿԱՆ տարբերություն, 1996թ-ին ՈՉ ՄԻ ՔԱՂԱՔԱՑԻ ՉԻ ՍՊԱՆՎԵԼ չնայած այն ժամանակ գրոհվել է ՀՀ ԱԺ շենքը, 2008-ին սպանվել են 7 անմեղ մարդիկ, 1 ոստիկան, այն դեպքում երբ գրոհվել է ԵՐԵՎԱՆ-ՍԻԹԻՆ ու ՔԵՆԴԻՆ, անհամեմատելի են մանավանդ եթե հաշվի առնենք որ 2008-ին ապանվածները ու ցուցարարները ոչ մի կապ չունեին թալանի հետ, ինչեվե դիցուք 1996-ին եղել են անարդարություններ, դա ինչ որ ձեվով արդարացնում է այսօրվանը՞, անցյալում տեղի ունեցած սրիկայությունները ՈՉ մի ձեվով չեն արդարացնում այսօրվանը մանավանդ որ այսօրվա սրիկայության հեղինակները մասնակցել են նաեվ անցյալի սրիկայություններին "գործիվ ու բանիվ", ուրեմն ինչ՞՞՞՞՞ սովորական քաղաքացին ՊԵՏՔ է, ՊԱՐՏԱՎՈՐ է լռել այսօրվա անարդարությունները տեսնելով քանի որ 12 տարի առաջ էլ է նման բան տեղի ունեցել, որ տրամաբանությամբ որ օրենքով, ինչի համար են այս 12ամյա անհայտ ծագմամբ հոդվածները, ԼՏՊ-ն սուրբ չէ ու չի էլ եղել, բայց այսօր միգուցե նա քավել է իր մեղքերը միայն նրանով որ մահացու թմբիրի մեջ գտնվող, միշտ ազատատենչ հայ ժողովրդին արթնացրել է այդ թմբիրից, հույս ու հավատ ներշնչել որ քաղաքացին է իր երկրի տերը, որ սա ՄԵՐ հայրենիքը լինելուց բացի նաեվ ՄԵՐ երկիրն է, որ այս Հայասատանը ՍՍ« ՌՔ« ԴԳ» ԼՖ« ՆՌ-երի անձնական օգտագործման բանջարանոցը չէ, սա մերն է ու մենք պիտի պայքարենք հանուն մեր երկրում ազատ ապրելու, առանց վախի ապրելու կենսական իրավունքի համար, ու նաեվ այն մարդկանց ու նրանց զավակների համար, որոնք այսօր մեղադրում են մեզ զուտ նրա համար որ չենք ուզում մեր երկրում կուշտ ստրուկներ դառնալ, տեղին է հիշել Վոլտերի խոսքերը ասված 200 տարի առաջ, "ես ձեր կարծիքի հետ համամիտ չեմ, բայց պատրաստ եմ կյանքս տալու որպիսի դուք ունենաք այդ կարծիքը արտահայտելու իրավունք"

ազատության ու հայրենիքի համար պայքարողներին ՉԻ կարելի կարեկցել, դրանում ես քո հետ համաձայն եմ, նրանց կամ զորակցում ես կամ չես զորակցում, իսկ թաղային հեղինակությունների պահով կարող ես ինձ լուսավորել ասելով թե որ թաղի հեղինակություններ են ասենք Ժ. Սեֆիլյանը, Ա.Արզումանյանը, Մատենադարանի փոխտնօրեն Ա. Բանուչյանը, Օհան Դուրյանը, Ե. Մանարյանը, Ա. Ադամյանը, Սուրեն Սուրենյանցը, իսկ Հ. Հակոբյանը ում էր ուզում փոխարինել, ինքն իրեն երեվի՞,

ԿԵՑՑԵ ԼՏՊՆ, շնորհակալ ենք ԼՏՊին մեր երջանիկ մանկության, երիտասարդության ու հիմա էլ զարթոնքի համար...

Առանձնապես լիշնի շնորհակալություն ընկ.ԼՏՊից կրուպնի ռազբիրատի մասնակցելու հնարավորություն ստեղծելու համար, վաղուց էր, որ վերջին անգամ որպես կոնդեցի աջափնյակցիների հետ կռիվ էինք անում, որովհետև էկել մեր ունիվերսամում մսի հերթ էին գոյացրել...

Ավելացվել է 10 րոպե անց

Կարծում եմ նրանք՝ ովքեր 96–ին չափահաս են եղել, բոլորն էլ հիշում են 96–ը, ու չափազանցություն է այսպես խոսել հիշողության կորստի մասին։ Մասնավորապես ես 96–ին ընտրել եմ որպես բանակում ծառայող, ու ընտրել եմ ստիպողաբար, մատով ցույց են տվել «պտիչկա» դնելու տեղը և ստորագրելունն էլ հետը (չնայած Մանուկյանին մեկ է չէի ընտրելու, սակայն դա չի էականը)։ Որոշ առումով գուցե «դեժա վյու» ախտանիշերի հետքեր էլ կան։ Ու հիմա դիցուք ժողովուրդը չէր գնացել Տեր–Պետրոսյանի հետևից ու գնացել էր… ու՞մ հետևից, Վազգեն Մանուկյանի՞, այդ ինչպե՞ս, զոռով նրան ստիպեին, որ դուրս գա ու միտինգներ ու քաղաքացիական շարժումներ արթնացնի բարձրագոչ ելույթներով մերկացնելով իշխանությունների սխալներն ու ցույց տա իրական ճանապարհը, կամ էլ հեռուստատեսության եթերը թույնի ու թարախի մասին թույնոտ ու թարախոտ դեմքով օգտագործելու փոխարեն իրական բաներից խոսի՞, որևէ մեկը կա, որ համոզված է, թե Մանուկյանի հետևից որ գնար, ապա ավելի լավ կլիներ ու Մանուկյանը հիմա այս իշխանությունների վերջը տվել էր։ Թե՞ ուրիշ այլ մեկը կար, որի մասին չգիտեինք։ Այ հիմա իսկական անիմաստ հայլուրահայոցաշխարհագեղամյանամանուկյանակարապետիչախառը դեժա վյուն սկսվեց։

Անձերը նշանակություն չունեն պետք է իմանալ ՈՒՐ էս ուզում գնալ։

Իսկ եթե անգիտակից հոտ լինելու ցանկությունը մեծ է ու միայն սպասում էք, որ այծ լինի մի կողմի վրա գնա հետևից գնաք, ես նման հոտի մաս լինել չեմ ցանկանում ու կարողացեք գիտակցել, որ բոլորին ձեր կողմ անել չեք կարող, դա նույնպես կլինի ՄԻԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ առանց ընդիմության։

Վազգեն Մանուկյանը ու նրա աջակիցները մնում են ու կմնան ընդիմություն և ԼՏՊին և ՍՍին, քանի որ նրանք մնայուն ՍԿԶԲՈՒՆՔՆԵՐԻ և ոչ թե ացողիկ ԱՆՁԵՐԻ համար են պայքարում...

[dvgray]

Վազգեն Մանուկյանը ու նրա աջակիցները ........մնայուն ՍԿԶԲՈՒՆՔՆԵՐԻ և ոչ թե ացողիկ ԱՆՁԵՐԻ համար են պայքարում...

Ասենք այնպիսի աջակիցները, ինչպես՝ օրինակ Դավիթ Վարդանյանը :
........
Իսկ Վազգեն Մանուկյանը շարունակու՞մ է դեռ Լաս-Վեգասում օբշակի հավաքած փողերով կազիոյում տարվել :