Հղիության արհեստական ընդհատում

[Արշակ]

Երեկ, Մեծ Բրիտանիաի վարչապետը որոշում է կայացրել, որ այլևս վիժեցնող հաբերը վաճառվելու են առանց բժիշկի թույլատրությամբ: Դրանք վաճառվելու են դեղատան աշխատողի հետ հարցուփորձ ունենալուց հետո:

Անցյալ տարի Մեծ Բրիտանիայում 44000 անչափահաս աղջիկ հղի է մնացել: Իսկ տարիքային ռեկորդը մի 11 ամյա իռլանդուհի է, որ այդ տարիքում հղիացել է:

Ինչ ասեմ, արևմուտքն իր իսկ սերմանած սեռական սանձարձակության դառը պտուղներն է քաղում։ Ու հիմա ստիպված նման որոշումներ են կայացնում, որոնք սակայն միևնույն է պրոբլեմները չեն լուծի։

[Breath of wind]

ներեղություն վատ որակի համար

[schuschanik]

Դեմ եմ միանշանակ:
դա աններելի հանցանք է.......... ինչես կարելի է ձեռք բարցրացնել, այդ անպաշտպան էակի վրա.....

[Cassiopeia]

Ես ինքս դեմ եմ, կտրականապես դեմ, բայց…
եկեք մի կողմ դնենք մայր-երեխա հարաբերությունը, այլ վերցնենք անօրինական զավակ-ընտանեկան պատիվ հարաբերությունը: Այս դեպքում ինչպե՞ս վարվել: Թողել որ երեխան ապօրինի լինելու շտամպը կրի իր ճակատին ողջ կյանքի ընթացքում (չնայած մոդեռնիզացման հետ միաժամանակ այդ խնդրից մարդիկ քիչ թե շատ ձերբազատվել են), թե նրան ուղղակիորեն ազատել դրանից:

[Ariadna]

Ես ամեն դեպքում դեմ եմ ցանկացած ստիպողական քայլի։ Ստիպել, որ մայրը ունենա այդ երեխային, կամ ստիպել որ չունենա։ Կարծում եմ կինը ինքը պետք է որոշի, արդյոք ինքը պատրաստ է մայրանալ, թե՝ ոչ։ Եվ եթե պատրաստ չէ, հետագայում հնարավոր է որ այդ երեխայի համար շատ ավելի վատ լինի, որ ինքը ծնվել է։ Հիմա կասեք, որ դա աստված է որոշում, և մենք իրավունք չունենք նրա կամ երեխայի փոխարեն որոշելու։ Բայց ամեն դեպքում, եթե ռեալ նայենք, և չփորձենք պարզապես իդեալական մտքեր արտահայտել, կտեսնենք, որ ամեն ինչ շատ ավելի բարդ է, և շատ դեպքերում ճիշտը հղիության վաղաժամ դադարեցումն է։ Գիտականորեն ապացուցված է, որ նույնիսկ 2-3շաբաթական սաղմը ցավ է զգում և այլն, բայց դա ոչինչ է այն ցավի կողքին, որ կարող է զգալ ոչ ցանկալի երեխան։ Եվ վերջապես, եթե կինը չի ցանկանում այդ երեխային հազար ու մի ձև կա վիժեցնելու, և եթե դա օրենքով արգելվում է, դա անում են տնային պայմաններում, վատ սանիտարահիգիենիկ պայմաններով տնական բժիշկների մոտ, ինչը շատ ժամանակ բերում է վարակների և անբուժելի հիվանդությունների, էլ չեմ ասում կնոջ մահվան։ Շատ դրամատիզացրեցի՞ Բայց ճիշտ եմ ասում։

[Դեկադա]

Մեղքերից ամենավաթթարագույնը, որը գործում է մարդը՝դա սպանությունն է, այս դեպքում՝ աբորտը:
Սակայն սա չի նշանակում, որ պետք է ամբողջ պատասխանատվությունը դրվի միայն կնոջ վրա:Գրառումներից մեկում կար հետևյալ միտքը/բառացի չեմ հիշում, բայց իմաստը սա էր/.- Կին մի հղիացիր.....
Իսկ եթե տղամարդը համաձայն չէ պահպանման որևէ միջոցներից օգտվի...էս դեպքորմ կինը ինչ անի:Իգական սեռի ներկայացուցիչը հղիանում է արական սեռի ներկայացուցչի հետ սեռական հարաբերություններ ունենալու հետևանքով:Եվ եթե յուրաքանչյուր զույգ հարաբերությունից առաջ գիտակցի կատարվելիք քայլի հետևանքները՝ տրվելով ոչ միայն ցանկություններին, այլև շարժվելով նաև բանականությամբ,կարծում եմ կինը հետագայում չի կանգնի աբորտ անելու կամ չանելու հարցի առաջ::Չեմ կարծում, որ կնոջ համար աբորտի գնալը նման է բժշկի մոտ գնալու հերթական այցին:Եվ կինը և անգամ սաղմը ցավ ապրում են....Բայց եթե կինը տղամարդու կողմից չի ստանում աջակցություն և ամբողջի պատասխանատվությունը դրվում է նրա վրա, ուրեմն ոչ-ոք բարոյական իրավունք չունի մեղադրել նրան՝ կատարած քայլի համար:Ես կտրականապես դեմ եմ աբորտին, բայց երբեմն միակ ճիշտ լուծումը լինում է հենց աբորտը:Եվ ավելի լավ կլինի ամուսինը սեռապես ավելի գիագետ լինի , քան թե հետո մեղադրի կնոջը անխոհեմ կատարված քայլի համար:

[Vive L'Armenie]

Դեմ եմ միանշանակ, ախր ինչպե՞ս կարելի է...
Շուտ պետք է մտածեին հետևանքների մասին

Ամբողջովին համամիտ եմ Gayane*-ի հետ...

[Երկնային]

կտրականապես դեմ եմ...
հաշվարված ա, որ աշխարհում տարվա ընթացքում մոտավորապես 46 միլիոն աբորտ են անում, դրանից 26 միլիոնը` անօրինական ճանապարհով:
մեծամասամբ աբորտները հենց կնոջն են վնասում:

Մի տեղ կարդացել եմ, որ նման սինդրոմ կա PAS (pot-abortin syndrome), որը նկատվել է աբորտ տարած կանանց մոտ: Նրարնց շատ հաճախ այսպես ասած հետապնդում են մղձավանջները` կապված աբորտի հետ: Դեպրեսսիաները հաճախանում են ու մեծանում է ինքնասպանության ռիսկը:

բազմաթիվ տեսանկյուններից կարելի է նայել, էս հարցին... օրինակ կրոնական տեսանկյունից... Երեխան համարվում է Աստծուց պարգև:
Անպտղությունը հնագույն ժամանակների համարվել է Աստծո կողմից պատիժ:
Աստված է տալիս կամ վերցնում մարդու կյանքը: Ո?վ ենք մենք, որ դա անենք:
Սպանել դեռ չծնված երեխային նույնն է, ինչ սպանել արդեն ծնվածին: Ես դա ընկալում եմ որպես մարդասպանություն:

միակ տարբերակը, որ ընդունում եմ, դա երբ որ հղի կնոջ կյանքին վտանգ է սպառնում:

[Լ.յ.ո.վ.]

Դեմ եմ!!

[Առողջագետ]

Սա անկասկած ծանր խնդիր է, որի առջև կանգնում է կինը կամ ընտանիքը: Իսկապես ինձ դիմել են կանայք, որոնք այդպես էլ անգամ տարիների մեջ չեն կարողացել ազատվել մեղքի զգացումից, որ ունեցել են այդ քայլից հետո` իր բոլոր հոգեբանական և ֆիզիկական
հետևանքներով: Կարծում եմ ելքը կայանում է ընդհանուր մարդկային պատասխանատվության մեջ, որ մեր ֆորումում քննարկում ենք Գիտակից մայրություն և Գիտակից հայրություն թեմաներում:
Իսկական սիրո կապերով կապված, նորմալ զույգը այս հարցերը լուծում է շատ ավելի ճիշտ, նորմալ տրամաբանությամբ, քան պատահական, զուտ սեռական կապով կապվածը:
Եվ այնուամենայնիվ, եթե կինը ստիպված է եղել ազատվել անցանկալի պտղից, ապա իր ներքին ապաշխարանքը բավարար է, նա չպետք է այդուհետ էլ հետևողականորեն "սպանի" ամուսնուն, մյուս երեխաներին, վերջապես, իրեն... տառապանքով, դեպրեսիայով և այլն:
Տիեզերական առումով ամեն ինչ այլ կերպ է երևում` այդ հոգին կգտնի մարմնավորման ավելի բարենպաստ պայմաններ, ընտանիք, որի համար ցանկալի կլինի:

[Dr. M]

Իսկ եթե կինը կամ աղջիկը չէր ուզում երեխա ունենալ, ապա պետք է դրա մասին նախօրոք մտածեր։ Եթե չի մտածել, ուրեմն պարտավոր է կրել իր անհեռատեսության հետևանքները (մի քիչ ցավալի է երեխային «հետևանք» անվանելը, բայց տվյալ դեպքում այդպես է ստացվում)։

իսկ եթե պտղին սպառնացող վտանգներ կան? որ նա կարող է որոշակի արատներ ունենա?
դրան ինչ կասեք?

Ավելացվել է 2 րոպե անց

1. սպանություն է. երեխան ուզում է ապրել, որովհետև Աստված նրան կյանք է տվել
2. կարող է շատ լուրջ առողջական խնդիրներ առաջացնել մոր մոտ՝ ընդհուպ մինչև չբերություն և մահ
3. հոգեբանական ծանր հարված է

3-րդ կետիդ հետ համաձայն եմ լիովին
2-րդի մասին ասեմ,որ ֆիզիոլոգիական այնպիսի փոփոխությունների առաջ են կանգնում, որ "ուշքի" գալու համար անհրաժեշտ է շատ երկար ժամանակ
1-ինի հետ կապված արդեն նշել եմ վերը

Ավելացվել է 5 րոպե անց

Ես համարում եմ, որ եթե նույնիսկ երեխան հիվանդ է, կամ մայրը 15-16 տարեկան աղջիկ է, միևնույն է, աբորտն էլի սխալ է։ Եթե դա պատահել է, ուրեմն նրա կարման է այդպիսին, պետք է կրի։ Ըստ իմ համոզմունքների՝ այս կյանքում ոչինչ հենց այնպես տեղի չի ունենում. եթե տեղի է ունեցել, ուրեմն ինչ-որ իմաստ ունի։

Գիտեմ, որ շատ քչերը կհասկանան ինձ այս հարցում, և համոզված եմ, որ շատերը կհակաճառեն, բայց իմ այս տեսակետի մեջ ես լիովին համոզված եմ։

իհարկե, համաձայն չեմ
այդքան ֆիքսված հայացնքեր պետք չէ ունենալ, "ընկել ես պիտի քաշես" , այդ տարբերակով երեխա աշխարհ բերել` արատներով? սկզբում ծնողները պիտի տանջվեն, հետագայում նաև տվյալ երեխան.... բայց ինչի համար?
հիմա հղիություն ընդհատելը զուտ այդ պատճառով, շատ "արդի" է, քանի որ շատերը չեն ցանկանում պարզապես հասարակությունը բազմացնել արատավորներով
արտերկրում դիագնոստիկ մեթոդները շատ լավ են զարգացած, ու նրանց ոչինչ չի խանգարում այդ քայլին դիմել, եթե կա ցուցում
հետևությունները ձեզ եմ թողնում

Ավելացվել է 8 րոպե անց

Դու չես կարող նախորոք իմանալ, երեխան հիվանդ կլինի թե ոչ

կարող ես...
դրա համար կան շատ հետազոտություններ
սկսած УЗИ-ից, վերջացրած գենետիկ հետազոտություններով

Ավելացվել է 13 րոպե անց

Ես կտրականապես դեմ եմ աբոռտներին. Չեմ հասկանում թե ինչպես կարելի է սպանել քո բալիկին, չէ որ նա քո մի մասնիկն է. Ուղակի պետք է մեր հասարակությանը ծանոթացնել "կոնտռացեպցիա" գաղափարի հետ, և մի գուցե աբոռտների թիվը կնվազի.
Եվ մի բան ել ասեմ- իմ կարծիքով պետք չէ առատներով պտղին աբոռտ անել, նա էլ իրավունք ունի ապրելու.

մի քիչ թեմայից քանի որ շեղվեցիք, ավելացնեմ.
Նախ`այդ հակաբողմնավորիչների մասին շատ քչերը գիտեն:
Մի փոքրիկ ինֆորմացիա.... դրանք շատ խիստ ձևով պետք է ընդունել, միայն բժշկի հսկողությամբ, քանի որ կարող են շատ տարբեր հետևանքներ առաջացնել, վերջ ի վերջո հորմոնալ պրեպարատներ են, 2 անհերքելի դրական կողմ ունեն ` 1. որ թույլ չեն տալիս հղիանալ, 2. կարգավորում են մենստրուալ ցիկլը: բարդությունների մասին ինքներդ կարող եք տեղեկանալ համապատասխան գրականությունից:
ու մեկ կարևոր հանգամանք!!!!!!!!!!
հակաբողմնավորիչներից օգտվող կանայք, եթե ցանկություն ունեն հղիանալու, պետք է մինիմում 6 ամիս չօգտագործեն այդ պրեպարատները
voila

Ավելացվել է 17 րոպե անց

ԵԹԵ ՈՐՈՇԵԼ ԵՍ ԱԲՈՐՏ ԱՆԵԼ, ԳՈՆԵ ԴԻՄԻ ՄԱՍՆԱԳԵՏԻ, ԱՅԼ ՈՉ ԹԵ ՀԱՐԵՎԱՆԻ ՆԿՈՒՂՈՒՄ ԱՇԽԱՏՈՂ ՏԱՏՄՈՐ....

համաձայն եմ

ու սովորաբար, եթե առոջղական խնդիրներ չունես, հնարավոր է, որ հետագայում բարդություններ չլինեն պարզապես...

ՊԱՐԶԱՊԵՍ ՊԵՏՔ Է ԼԱՎ ՏԵՂԵԿԱՑՎԱԾ ԼԻՆԵԼ
իսկ մեր հասարակությունը, դանակը հասնում է ոսկորին, հետո են սկսվում իրար խառնվել

[Dr. M]

Հ.Գ.
Աբորտներից հետո միայն բարդություններ չեն ունենում "որոշ" """բարոյական""" ***կանայք***

Ավելացվել է 11 րոպե անց

Մի բան էլ բուն արհեստական աբորտների բաժնում կարդացի: էդ էլ եմ թարգմանում:

Արհեստական աբորտները, նույնիսկ երբ դրանք կատարել է բժիշկը բժշկական հաստատությունում, կնոջ առողջության վրա բացասական ազդեցություն են թողնում, հատկապես կրկնվող աբորտների դեպքում կամ երբ ընդհատվել է առաջին հղիությունը: Ավելի հաճախ հանդիպող բարդություններից են բորբոքային հիվանդությունները, որոնք ոչ հազվադեպ առաջացնում են ծնելիության ֆունկցիայի խանգարում (անպտղություն, ինքնակամ վիժումներ, արտաարգանդային հղիություն): Այն կանանց մոտ, որոնք նախկինում դիմել են աբորտի, հաջորդ հղիությունների և ծննդաբերությունների ժամանակ հաճախ բարդություններ են առաջանում (եթե պետք է, դրանք կթվարկեմ, ուղղակի լիքը անծանոթ բառեր կան, հիմա ալարում եմ բառարանի մեջ նայել): Բորբոքային հիվանդությունները և արգանդի վնասումը ծննդաբերության ժամանակ պայմաններ են ստեղծում դրա պատի պատռման համար:
Աբորտները կարող են նյարդային համակարգի, ինչպես նաև ձվարանների, մակերիկամների և այլ ներզատիչ գեղձերի ֆունկցիայի խանգարման պատճառ դառնալ:

էս ամեն ինչը ես էլ եմ անցել
այս ամենը տեղի է ունենում ֆիզիոլոգիակ մակարդակով, երբ կինը հղիանում է, իսկ արհեստական ընդահտումը բերում է այս բոլոր համակարգերի դիսբալանսի (նեյրոհումորալ) , այ եթե ունես ձեռքիդ տակ գրականություն, կարդա հղիության ֆիզիոլոգիա շատ-շատ ավելի ինֆո կա, քան գինեկոլոգիայի գրքերում

իսկ բոլբոքումները գալիս է կամ բժշկի անտիսեպտիկ պայմաններից, տգիտությունից - տատմերերի.... ասենք արած աբորտները
կամ պացիենտի անհետևողական բերաբերմունքից, որոշ դեղամիջոցների չօգտագործում և այլն...
պետք է արդեն իմանաս, որ աբերտից հետո արգանդը պիտի կծկվի, որ մնացորդային երևույթները դուրս գան... եթե դուրս չեն գալիս.... դա դառնում է ռումբ օրգանիզմի համար, ու ցանկացած պահի կարող է պայթել` ամենավատ հետևանքներով...
ու հաճախ աբորտի դիմած կանայք անհետանում են հաջորդ օրը, ԱՆՀԵՏ կորում են...
ահա և արդյունքը
պետք է հիշել մի կարևոր բան ևս, աբորտի համար կա ժամկետ, որն անցնելուց հետո, կարող են առաջանալ ամենատարբեր խնդիրները... "մոր" օրգանիզմի համար, և որքան մեծ է այդ ժամկետը, այնքան մեծէ սպառնալիքը


Հոգեբանական ասպեկտում "մայրը" բնական է շատ ծանր պետք է տանի, հատկապես , եթե առաջնեկ է

Հ.Գ.
Իսկ ՀՈՐ մասին? մոռացել եք?

[Dr. M]

Իսկական սիրո կապերով կապված, նորմալ զույգը այս հարցերը լուծում է շատ ավելի ճիշտ, նորմալ տրամաբանությամբ, քան պատահական, զուտ սեռական կապով կապվածը:
Եվ այնուամենայնիվ, եթե կինը ստիպված է եղել ազատվել անցանկալի պտղից, ապա իր ներքին ապաշխարանքը բավարար է, նա չպետք է այդուհետ էլ հետևողականորեն "սպանի" ամուսնուն, մյուս երեխաներին, վերջապես, իրեն... տառապանքով, դեպրեսիայով և այլն:
Տիեզերական առումով ամեն ինչ այլ կերպ է երևում` այդ հոգին կգտնի մարմնավորման ավելի բարենպաստ պայմաններ, ընտանիք, որի համար ցանկալի կլինի:

Լիովին կիսում եմ ձեր կարծիքը:
ՇԱՏ ՄԵԾ է տղամարդու դերն այս հարցում` հոգեբանական առումով...

[keyboard]

Կրկին, պարադոքսալ հարց է, որի մեջ միանշանակություն գտնել դժվարանում եմ, սակայն ունեմ ենթադրություններ, մտորումներ գրեմ ում հետաքրքիր է թող կարդա:
Նախ ասեմ, որ կրկին Աստվածաշնչյան տեսանկյունից, երեխայի ծնունդը ավելին է քան ուղղակի մարդկային ծնունդը, որը մենք տեսնում ենք եվ որի մասին խոսում ենք: Բեղմնավորման առաջին իսկ պահից երեխայի մեջ մտնում է հոգի, այսինքն նրան տրվում է Աստվածային արքայության արժանանալու հնարավորություն եվ կյանքը՝ հանդիսանալով դրա համար փորձություն, հնարավորություն է ընձեռում հավիտենական կյանքում կամ տանջվել կամ վայելել այն:
Սակայն մարդկային եվ սոցիալական տեսանկյունից ապօրինի կամ թերություններով ծնված երեխաները համարվում են հասարակության թերի մաս եվ ինչու չէ շատ անգամներ մեզանից շատերը նրանց հեգնական են վերաբերվում: Այս ամենից ելնելով շատ մայրեր ու ինչու չէ նաեվ ընտանիքներ հրաժարվում են երեխայից նախօրոք իմանալով նրա թերությունների մասին: Ցանկացածի համար դժվար է համակերպվել այն մտքի հետ, որ իր երեխան հիվանդ է: Այս տեսանկյունից աբորտ կոչվող երեվույթը ունի իր բացատրությունը, բայց հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ կյանքում պատահականություններ չեն լինում, կարելի է հաստատակամ ասել, որ ցանկացած երեխա պիտի լույս աշխարհ գա, իսկ նրա կյանքի ու հետագայի համար կհոգա հենց ինքը՝ Աստված:
Հասկանում եմ, ինձ համարել է դժվար, շատ անգամ ես էլ եմ մտածում «Ու՞ր էս, տեր Աստված, ինչու չես տեսնում այս մարդու, երեխայի տանջանքը», սակայն սթափվում եմ եվ հասկանում, որ նա ամեն ինչ էլ տեսնում է եվ հավիտենական կյանքի գաղափարը ինձ որոշ չափով հանգստացնում է:
Շատերի մոտ հարց կառաջանա ինչու՞ եմ համոզված հավիտենական կյանքի գոյության մեջ. համոզված չեմ ուղղակի հավատում եմ:
Կարծում եմ, որ ոչ մեկս իրավունք չունենք կյանք խլելու եվ առավելեվս երեխայի:
Չնայած Աստծուն չհավատացող մարդու համար շատ դժվար է համակերպվել այս ամենին եվ լինելով մատերիալիստ կան մարդիկ, որոնք մտածում են ավելի լավ է չլինի, քան թե լինի ու հաշմանդամ կամ ասենք սոված՝ չհասկանալով, որ դրանով չի ավարտվում կյանքը եվ հարցը լուծում չի ստանում:
Կարծում եմ մեղք են գործում այդ ամենը իրականացնողները եվ իրականացնել որոշողներն ու թույլ տվողները: Իսկ ամելավ տարբերակն է ընդհանրապես չունենալ երեխա, եթե պիտի փողոց գցեն կամ մանկատուն տան կամ էլ չկարողանան պահել, գոնե մինիմալ պահանջները ապահովելով:
Հասարակ օրինակ՝ փողոցում թափառող՝ անտուն, անոթեվան, «բառի ճիշտ ուղղագրությունը չգիտեմ կներեք» մարդկանց ձեռքի երեխաները շատ ավելի առողջ ու հիվանդությունների նկատամաբ ավելի դիմակայող են քան ասենք մեր տներում բամբակի պես պահած երեխաները. այստեղից հետեվություն Աստված խնամող չունեցողին խնամում է, չնայած հավատացնում եմ, որ Աստված բոլորին հավասար է դատում եվ աջակցում:
Հուսով եմ գրառումս հաջող ստացվեց:
Շնորհակալ եմ ուշադրության համար:

[Dr. M]

Աստվածաշնչը չի կարելի քննադատել իհարկե, բայց եթե բոլորս 1 օր անց կացնենք մանկատներում, տեսնենք, թե երեխաները, որոնք արդեն քիչ թե շատ բան են հասկանում, որքան կարոտալից հայացքով են նայում.... նրանք դա անում են բնազդաբար...
Երեխան ոչ մեկին "պետք չէ" առանց ՄՈՐ և ՀՈՐ
կամ նույն հաջողությամբ 1 օր տրամադրեք բժիշկներին / նեոնատոլոգ/ հարցեր ուղղելով, թե որքան ծանր արատներով հիվանդներ/երեխաներ կան
Մեր բաժանմունքը մի հարկում է տեղակայված նեյրովիրաբուժականի հետ, ինձ համար սարսափելի, անհավատալի մի փաստ եմ նկատել... որ բնածին ողնաշարի ճողվածքով երեխաներ ծնվում են շաատ հաճախ դրանք բոլորը հետագայում տարբեր աստիճանի տհասություններ են ունենում.... դա լավագյուն դեպքում... ..... հիդրոցեֆալիկներ
ու կյանքի որակ պարզ է, որ չկա
հիմա ինքներդ դատեք
Պահել նման երեխային թե ոչ?