StrangeLittleGirl-ի խոսքերից
Մեֆ, ես սիրում եմ հիվանդ էրեխեքին: Լուրջ եմ ասում, սիրում եմ: Իրանց հետ տարբեր առիթներով գործ ունեցել եմ: Շատ ժամանակ նույնիսկ ավելի հաճելի են, քան առողջները: Ես որ մի քանի տարի առաջ Փարիզ էի գնացել, մեր ազգականներից ամենաշատն էն մեկին սիրեցի, որը Դաուն ուներ: Ու սիրեցի նաև, թե ոնց էր իրա մաման իրան մեծացրել ու ոնց էր դեռ էդ տարիքում էլ հետը զբաղվում: Ու մենակ Դաունը չէ, ուրիշ տարբեր հիվանդություններով էրեխեքի հետ եմ շփվել, որոնք ահավոր շատ սիրո պակաս ունեին: Ինչի՞ համար: Ինչու՞ ա իրանց ծնողը լքել: Որտև դեսից-դենից բան կասե՞ն: Ի դեպ, արտասահմանից էլ շատ ընտանիքներ գալիս ու հիվանդ էրեխեքի են որդեգրում: Նենց որ մի ասա էլի, թե հնարավոր չի սիրել հիվանդ երեխային:
Էջանիշներ