ivy-ի խոսքերից
Գալ, հաշմանդամների ու «հիվանդ ծնվածների» հանդեպ վերաբերմունքը էնպես է փոխվում, երբ սկսում ես կարգին զարգացած երկրում ապրել: Ինչ արատով մարդիկ էլ ծնվում են, իրենց համար ամեն տեսակի հանարավորություններ ստեղծված են, որ նորմալ ապրեն, կրթություն ստանան, իրենց հասարակության լիարժեք անդամ զգան: Ու չեմ կարծում, թե իրենք, կամ իրենց ընտանիքները դժբախտ են ապրում:
Ինքս չգիտեմ, թե ոնց կվարվեի, եթե իմանայի երեխաս ասենք դաուն սինդրոմով է ծնվելու, բայց հաստատ գիտեմ՝ եթե ծնվեր էդպիսին, էս երկրում ոչ իմ, ոչ իր կյանքը դժոխք չէր լինելու:
Աբորտի թեմայի հետ ասածս չկապես. ես դրա հանդեպ տոլերանտ վերաբերմունք ունեմ:
Էջանիշներ