Երաժշտության ազդեցությունը

[Riddle]

I Ain't Mad At Cha երգը լսի ու հակառակը կհամոզվես, Tupac-ը համադռել է միարժամանակ rap, hip-hop, blues և փիլիսոփայություն

Լավ, կլսեմ, ու տպավորություններս կասեմ:

[Ուլուանա]

Չէ, գիտես, էլի ընդհանուր չի կարելի ասել: Օրինակ ես rap չեմ սիրում, ըստ այդմ էլ այն ինձ չի կարող հոգու հանգստություն պարգևել: Հանգստացնել կարող է սիրելի երաժշտությունը, ու այստեղ երաժշտական ճաշակն իրոք նշանակություն ունի:

Համաձայն եմ։ Չնայած վերը նշված երգերին ծանոթ չեմ, կամ, համենայնդեպս, չգիտեմ, թե որ երգերի մասին է խոսքը, բայց, քանի որ ինքս էլ rap ընդհանուր առմամբ չեմ սիրում (դե, չհաշված որոշ երգեր), ինձ վրա էլ այդ երգերը դժվար թե հանգստացնող ազդեցություն ունենան, թեև չեմ բացառում նաև, որ ունենան։

[Mesrop]

Սիսթեմ Օֆ Ա Դաուն լսելուց ուղղակի հոգեպես և ֆիզիկապես հանգստանում եմ...

[Ուլուանա]

Սիսթեմ Օֆ Ա Դաուն լսելուց ուղղակի հոգեպես և ֆիզիկապես հանգստանում եմ...

Իսկ ես ճիշտ հակառակը. եթե հոգնած ժամանակ System of a Down լսեցի, ուրեմն կորած եմ... ահավոր հոգնացնում է ու գլուխս տանում: Բայց ընդհանրապես ժամանակ առ ժամանակ շատ էլ հաճույքով կարող է լսեմ, բայց էն շուխուրոտ երգերը երկար ժամանակ լսելու դեպքում միշտ էլ գլուխս գնում է:

[Mesrop]

Իսկ հոգնած ժամանակ ռաբիզ եմ լսում լօլ
Հովո, Սպիտակցի Հայկո, մեկմեկել Տատուլ

[Riddle]

Երաժշտությունը հիշեցնելու շատ մեծ հատկություն ունի նաև: Պատահաբար լսում ես անցած-հեռացած օրերում լսածդ երաժշտությունը, և հանկարծ անցյալն իր մանրամասներով հառնում է դիմացդ, և առաջացնում կարոտախտ, թախիծ, ափսոսանք…

[Ուլուանա]

Էս թեման շատ խորն էր քնել, որոշեցի արթնացնել...

Ինձ վրա շատ հանգստացնող ազդեցություն է ունենում Cranberries խմբի մեներգչուհու ձայնը։ Մի տեսակ արտասովոր երանգներ ունի ու հեշտությամբ ճանաչվող ձայն է։ Ու ինչքան էլ աշխույժ երգեր երգի, միևնույն է այդ հանգստացնող ազդեցությունը կա։ Համենայնդեպս, ինձ համար այդպես է։

Որպես հանգստացնող ազդեցություն ունեցող երաժշտական ստեղծագործություններ՝ ուզում եմ նշել նաև Ֆրեդրիկ Շոպենի ստեղծագործությունները։ Կարծում եմ՝ դրանք բոլորի վրա էլ աննկարագրելի խաղաղեցնող, ներդաշնակեցնող ազդեցություն են ունենում։ Շոպենի գործերը լսելիս հաճախ ակամա պատկերացնում եմ գեղեցիկ աշնանային ծառուղի, մեղմ զեփյուռ ու ծառուղով հանգիստ զբոսնող զույգ... Ի դեպ, այդ տեսարանը լրիվ ուրիշ դարաշրջանում եմ տեսնում...

Հետաքրքիր կլիներ կարդալ տարբեր մարդկանց զգացողությունների և ունեցած երևակայական պատկերների մասին՝ նույն ստեղծագործությունների կամ գոնե նույն կոմպոզիտորների գործերի հետ կապված...

[dvgray]

Շոպենի գործերը լսելիս հաճախ ակամա պատկերացնում եմ գեղեցիկ աշնանային ծառուղի, մեղմ զեփյուռ ու ծառուղով հանգիստ զբոսնող զույգ... Ի դեպ, այդ տեսարանը լրիվ ուրիշ դարաշրջանում եմ տեսնում...

Իսկ Շոպենի դաշնամուրային գործերը ինձ հնարավորություն եմ տալիս անէանալու: Հետո , կարծես կշիռ չունեմ, ու ճախրում եմ:
Հետո հանդիպում իմ նմանին, ու ճախրում ենք միասին: Արագացնում ենք շարժումը: Հետո դանդաղեցնում: Կրակ կա: Մեծ էներգիա: Մեծ զդաղումներ, ու զգացողություններ:
Խորը սեր: Ցավեցնող խորունկ սեր: Արտաքինից հղկված: Ներսից փոթորիկ: Այվազովսկի: 9-երոդ ալիք:

[Դեկադա]

[QUOTEPink Floyd խմբի երգերը կարծես մաքրում ու կրթում են հոգիս, հանգստացնում ու պայքարելու ուժ են տալիս][/QUOTE]
Համաձայն եմ.

Երևի սխալ է, բայց հայկական ռաբիզախառը էստրադա չեմ լսում ու չլսելով չեմ էլ կարողանում կարծիք կազմել լավ և վատ գործերի և կատարողների մասին:Իսկ Pink Floyd լսելուց կարծես աշխարհին նայում եմ մի ուրիշ տեսանկյունից:Շատ եմ լսում Yani: Ահավոր հանգստանում եմ դասական գործերը լսելու` երբ ներվերս հանգստանալու կարիք ունեն:

[Janita Hero]

Լավ թեմա եք բացել, ապրի բացողը:
Ես վերջերս հասկացա, որ իմ լսած գրեթե բոլոր եգերի մեջ լույս կամ արև բառերը կան ու ապշեցի դրանից, քանի որ ասում էի «դե երգեր են լսում եմ էլի»: նայեք օրինակ՝
«Դու իմ լույսն ես, դու իմ հույսն ես» Անդրե
«Դեպի լույս ու արև» Empiray
«Երգը թող լույս բերի» Շուշան և Թիվ5
«Դու արևն ես իմ, ես քո լուսինն եմ» Դավիթ Մինասյան
«солнцем стать» Максим
«Արևի մոտ գնամ, լուսնին հասնեմ....» Տիգրան Պետրոսյան
և այլն.....

Ու ես հո հատուկ չեմ սրանք ընտրել, ուղղակի մեկ էլ «ասենիլօ»

[Երկնային]

Ի~նչ հոգեհարազատ ա… երաժշտություն…

Ինձ վրա երաժշտությունը այնքան մեծ ազդեցություն է ունենում, որ չեմ հասկաում երբեմն… միայն մեկ րոպեում տրամադրությունս կարող է տակավին փոխվել, հետո, մյուս երգի հետ, նորից է փոխվում… մեկի ազդեցությունից սկսում եմ ժպտալ, մյուսինից լաց լինել, երրորդը պարզապես հանգստություն է բերում… չորրորդը լցնում էներգիայով… գուցե իմ` փոփոխական լինելու հետ է կապված…

Շատ է օգնում… հատկապես արցունքների դեպքում… օգնում է վատ էմոցիաներիցդ ազատվել… բայց շատ հաճախ մելանխոլիայի գիրկն եմ ընկնում երաժշտության պատճառով…

Ասեմ, որ Բրայն Ադամսի երաժշտությունը շատ հանգստացնող է ազդում վրաս… հա Շադեինն էլ…

նաև շատ եմ սիրում ինստրումենտալ երաժշտությունը… հատկապես կիթառ… խաղաղվում եմ…

[Ուլուանա]

Այստեղ մի քանիսն արդեն նշեցին Շադեին, որի երգերից հանգստանում են։ Շադեին վերջին անգամ երևի մի տարի առաջ եմ լսել կամ ավելի վաղուց, ու կարող եմ ասել, որ իր երգերի մեջ էդ հանգստացուցիչ դոզան, համենայնդեպս, ինձ համար չափից դուրս մեծ է... Շադեի երգերն ինձ անտանելի տաղտուկի մեջ են գցում ու թլֆացնում... Ինչքան փորձել եմ հետաքրքիր բան որսալ դրանց մեջ, չի հաջողվել. միապաղաղություն ու ձանձրույթ եմ զգում...

[Moon]

Էս վերջերս ես ուղղակի մտքերով եմ տարվում ու անջադվում Daughtry-ի home երգը լսելիս։

[Ուլուանա]

Արցունքներ առաջացնող երգերի մասին թեմայում տեսա, որ ինչ–որ մեկը նշել էր Eagles–ի "Hotel California" երգը։ Ինձ համար այդ երգը նոստալգիայի թերևս ամենավառ ու ամենահաջողված արտահայտությունն է... Նույնիսկ բառերը չլսելու դեպքում անսահման կարոտախտ է առաջացնում, ինքս էլ չգիտեմ՝ կոնկրետ ինչի կամ ում նկատմամբ, բայց այդ զգացողությունը միշտ առաջանում մեջս ու աննկարագրելի ուժգին... Այդ առումով իսկապես հանճարեղ երգ եմ համարում "Hotel California"–ն։

[Մանոն]

իսկապես լավ թեմա է: Հավանաբար լսած կլինեք երաժշտա-թերապիայի մասին: Այն սկսում է լայն տարածում գտնել աշխարհով մեկ և ուրախանալի է, որ ՝ նաև Հայաստանում:

Հետաքրքիր կլիներ կարդալ տարբեր մարդկանց զգացողությունների և ունեցած երևակայական պատկերների մասին՝ նույն ստեղծագործությունների կամ գոնե նույն կոմպոզիտորների գործերի հետ կապված...

Շոպեն, Մենդելսոն, Բեթհովեն... իմ սիրած այն կոմպոզիտորներից են, որոնց կարող եմ ժամերով լսել, մանավանդ երբ ուզում եմ անէանալ առօրեական հոգսերից ու մնալ ինքս ինձ հետ:
Իսկ վերջերս ինձ համար բացահայտեցի Բախին, առաջ չէի սիրում, հիմա դուր է գալիս...մանավանդ սյուիտները, դե «Ավե Մարիա»-ն էլ չասեմ:
Իսկ երբեմն էլ իմ ամենաբարկացած պահերին, փրկում է միայն նվագելը, ու այ էդ ժամանակ հանում եմ խեղճ դաշնամուրի հոգին