Ատելությունը առջին հերթին հենց վնասում է ատողին, էնպես որ , որքան հնարավոր է պետք է թույլ չտալ որ այն բույն դնի քո մեջ.... (իսկ շատ բժիշկներ գտնում են ,որ ատլությունը վրասում է մարդու առողջությանը )
Եւ շատ հնարավոր է ,որ ատլությունը վերածվի սիրո և հակառակը, քանի որ եթե ինչ-որ մեկի ատում ես ուրեմն նա կարևոր նշանակություն ունի քեզ համար...
Ճշմարտությունը միշտ էլ անհավանական է, որպեսզի այն հավանական լինի, ստիպված ես լինում մի քիչ սուտ խառնել...
ասում են՝ սիրուց մինչև ատելություն մի քայլ ա
ուրեմն ատելությունից մինչև սեր էլ մի քայլ կլնի
Նենց որ՝ "սիրեցեք զմիմյանս": Դա դժվար չի
Все люди - евреи, просто не все нашли смелость признаться.
Ես ատում եմ թուրքերին ու ադրբեջանցիքին
Համաձայն եմ: սիրելը շաատ հեշտ է, այ ատելը հաստատ` դժվար: Ես ուրախ եմ, որ ցանոթ չեմ ատելությանը, ու հուսով եմ` չեմ էլ իմանա էդ ինչա:
Ավելացվել է 3 րոպե անց
համաձայն եմ, որ կյանքում համարյա ամեն ինչի համար վճարել է պետք, բայց սիրո համար վճարելը որնա? Սիրում ես, ու վերջ, էլ ինչ վճարել? Սիրում ես ու պարգևատրվում, ոչ թե վճարում: դիացինին էլ ես պարգևատրում: այ ատել;ության համար շաաատ մեծ գին են վճարում և ատողը, և նա ում ատում են:
Վերջին խմբագրող՝ Belle: 02.01.2008, 19:40: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Եկել եմ ձեզ գարուն բերեմ
Ընդամենն վերջերս , այսինքն կլինի մոտավոր չորս տարի ընդամենն որ հասկացա շատտտտտտտ կարեվոր մի բան:Երբ դիմացինիդ իր արած վատության դիմաց ոչ մի բացասական կերպով չես արզագանքում ինքն դրանից ավելի ե նյարդայնանում :Քանի որ դիմացինն էլ քեզ պես մի մարդ է չէ՞,ուրեմն մի պահ մտքերով սլացեք այն ուղղությամբ,որ եթե դուք մեկին /կլինի գիտակցաբառ թե անգիտակցաբար/ վատություն անեք կսպասեք չէ նմանատիպ հակահարվածի:Իսկ երբ հակահարվածն լինում է ընդամենն առհամարհանք կամ կամ ավելին՝ ներում դա արդեն իսկ վատություն անողին պատիժ է հավատացեք …
ՀԱՐԳԱՆՔԸ ՍԱՀՄԱՆՆԵՐ ՈՒՆԻ ,ԻՍԿ ՍԵՐԸ՝...........
Զգացմունքներից ատելությունը՛ շատ է նման բումերանգի, այն պտույտ գործելով, վերադառնալիս ավելի շուտ խոցում է ատողին:
Որքան լավ կլիներ, որ Աստված մարդ արաածի մեջ դրած չլիներ այս կործանիչ զգացումը: Շատերն ասում են, որ ատելությունը ուժեղացված բարկություն է, որ կանցնի ժամանակ մարդու հոգին կհանդարտվի: Բայց արի ու տես, որ այդ զգացումը շատերի մոտ ոչ միայն չի անցնում կամ մեղմանում, այլ ընդհակառակը գնալով մեծանում է՝ դառնալով շատ դժբախտությունների պատճառ: Ոչ ոք ապահովագրված չէ դրանից: Այն մարդիկ, ովքեր ասում են չեն ատել, ուղղակի երջանիկ մարդիկ են, քանի որ չեն ճաշակել ատելության թունավոր պտուղները,որոնք ստիպում են քեզ զգալ ոչնչացված, քո հույսերը, զգացմունքները ի դերև են անում՝ հոգիդ դարձնելով անապատ: Դա հիվանդություն է, որի բուժումը թերևս վրեժն է, քո մեջ այդ զգացում արթնացրած անձնավորությանը կործանված տեսնելու ցանկությունը: Ատելության թակարդն ընկածները նույնիսկ վրեժն առնելուց հետո չեն հանդարտվում:Տխուր է, բայց իրականություն:
liovin hamadzayn em, es mtacum ei, vor karox em atel u angam vrej lutsel, bayc heto, erb viravoranq@ jamanaki het mexmacav , es zgaci, vor ayd mardkanc atel chem karox, uxxaki da im mej avelord charutyun klcner, qanc te kogner.
Bayc adrbejancinerin u turqerin chq patkeracni vonc em atum...
Ավելացվել է 2 րոպե անց
dipuk er asvats
Մոդերատորական։ Ակումբում լատինատառ գրառումներն արգելվում են։ Եթե ինչ-որ պատճառով հայերեն մեքենագրելու հետ կապված դժվարություններ ունեք, ապա կարող եք օգտագործել ֆորումում ներդրված հայերեն մեքենագրման համակարգը, Տրանսլիտի ձևափոխիչը կամ կարդացեք «Ինչպե՞ս գրել հայերեն» թեման:
Վերջին խմբագրող՝ Selene: 23.01.2008, 16:59: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Ճիշտն ասած չգիտեմ սիրելու ձև է ,թե ոչ, բայց համամիտ եմ,որ անտարբերությունից ավելի ընդունելի զգացմունք է: Զգացմունքների առկայությունը (լինի դա դրական կամ բացասական զգացմունք, էական չի) ստիպում է մարդուն ապրել,ինչ որ բանի ձգտել, իսկ անտարբերությունը տանում է դեպի դատարկություն, ներքին դատարկությունից ավելի տգեղ բան իմ կարծիքով չկա: Չեմ հասկանում մեծամասնության բացասական վերաբերմունքը էդ զգացմունքին, իմ կարծիքով ցանկացած զգացմունք կոնկրետ մարդու հանդեպ,դա օրգանիզմի էդ մարդուն ընկալելու ձևնա,հետո կարծում եմ հնարավոր չի բոլորին սիրել կամ լավ վերաբերվել:
Пустые закаты. Пустые рассветы.
Зачем они мне, если ты снова где-то?..
Чужие глаза. Голоса в телефоне.
Весь мир без тебя - черно-бел и огромен.
Ատում են, այն մարդիկ ովքեր ընդունակ չեն առհամարելու....
Sometimes one pays most for the things one gets for nothing ...
չեմ ատել երբևէ, չգիտեմ, թե ինչպես պետք է վարվել նման պարագայում… կարծում եմ լավագոյն տարբերակը չատելն է… ինչքան շատ դրական բան ունենանք մեր մեջ, ու ինչքան շատ նվիրենք մեզ շրջապատողներին, կրկնակի դրականը ու լավը կստանանք…
բացի այդ բացասականից ինքդ քեզ չես կործանի ու վնասի… իսկ դրանից ամենաշատը ինքդ քեզ կվնասես…
բավականին հետաքրքիր տեսակետ էր… ատելությունը ինքնին ուշադրություն է… իսկ մարդու դեմ ուղղված ամենամեծ զենքը արհամարհանքն է… մարդիկ արհամարհանքի հետ ավելի մեծ դժվարությամբ կհամակերպվեն, քան ատված լինելու…
համարյա նույն բանն է… բայց չեմ կաչծում թե հարավոր է… ամեն դեպքում ինձ համար… երբեք չեմ կարող ատել մեկին, ում շատ եմ սիրել… միգուցե հիասթափվեմ, մեծ ցավ ապրեմ, տառապեմ.. բայց դա ատել չի լինի…
ցանկացած զգացմունք, ցանկացած վերաբերմունք իր պատասխանն է ստանում… լինի դա դրական, թե բացասական… ամեն մեկն իր պատասխանը վաղ թե ուշ ստանում է…
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
Ատում եմ այս երկիրը, ատում եմ աշխարհը, նաև այն նենգ, չար, փառասեր, ճղճիմ ու խոգրոգի մարդկանց, որնց թվում է, թե աշղարհն է պտտվում իրենց շուրջ, այլ ոչ թե իրենք՝աշխարհի շուրջ…Ատում եմ այն մարդկանց, որոնք ոչ մի հնարավորություն բաց չեն թողնի կծելու, խայթելու և վերջապես թունավորելու իրենց կողքինին…Նողկալի է այն աշխարհը, ուր մարդ տիրում է մարդու, ուր մարդ դատապարտում է մարդուն՝, հաճախ մոռանալով, որ պարսավելով ուրիշներին, մենք հաճախ անուղղակիորեն գովաբանում ենք մեզ…Ատում եմ այն մարդկանց, ովքեր մոռացել են աշխարհը՝իրենք էլ չհասկանլով, թե ինչ են ուզում կյանքից…Բայց չէ՞ որ, ով մոռանում է աշխարհը, աշխարհն էլ կմոռանա իրեն… Ատում եմ այն խոհեմ պատասխանները, որոնք առաջին հայացքից ինչ որ բան պետք է արտահայտի, սակայն պարունակում են այնքան հիմար մտքեր, ինչպիսին պատասխանողն է… Ատում եմ նրանց, ովքեր իբրև ողորմություն խնդրում են այն, ինչ կարող են ձեռք բերել ուժով… Ես ատում եմ ձեզ, այ՛ո ձեզ, թշվառ մարդիկ.սակայն ատելությունը թուլություն է…Միգուցե ես չեմ ատում…Երբեմն ատում եմ ինձ այն բանի համար, որ ատում եմ այդ ամենը…Պետք չէ ատել աշխարհը, քանի որ աշխարհը հիասքանչ է, այն խզճուկ է միայն խզճուկի համար, դատարկ է միայն դատարկամտի համար… Ատելություն ներշնչեց ատելության հանդեպ…
«Ատելությանը նվիրված յուրաքանչյուր ժամ սիրուց խլված հավերժություն է»...... Բյոռնե!
Սա շուտ եմ գրել սիրում եմ կյանքը և տեսնում եմ նրա բոլոր լավ կողմերը...
Sometimes one pays most for the things one gets for nothing ...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ