Քաղաքացիական անհնազանդություն

[ministr]

Հարգելի մինիստր
Այս տարվա ընթացքում Հայաստանի արտաքին պարտքը մինիմումը կմեծանա 1 միլլիարդ դոլլարով:
Այդ պարտքը այսօր ծախսվելու է (ընդ որում չգիտեմ որտեղ) իսկ վաղը ու վաղը չէ մյուս օրը դա փակելու ենք մենք ու մեր երեխաները:

Հարց է ծագում ինչ և ինչպես ես կարող եմ անել ես, ինձ ու իմ երեխաներին պաշտպանելու համար ուրիշի ստեղծած պարտքերը փակելու համար հավայի աշխատելուց:

Խնդրում եմ ցույց տուր մեխանիզմ որը տեղավորվում է ներկայիս օրենսդրական դաշտի մեջ, անեմ այդպես որ չասես թե օրենքի դեմ ես գնում:

հ.գ. Ի դեպ բազմաթիվ երկրներ կան որտեղ արտաքին պարտքի մեծացման հարցը դրվում է հանրաքվեի որովհետև ի վերջո ժողովուրդն է այդ պարտքը փակելու ուրեմն նա էլ պետք է տա իր համաձայնությունը:

Մարդուկ ջան, մեր պարտքը արդեն մեծացել է 1 միլիարդով ուզենք թե չուզենք: Մեր տնտեսության հերը նենց չի անիծած, որ կարողանանք առանց էդ փողի դուրս գանք էս ճգնաժամներից: Ով ուզում ա լինի չի կարող հրաշք գործի: Հիմա եթե ազգովի որոշենք օրինակ հարկ չմուծել, կարող ենք ես պետության դռները փակել ու գնալ անհայտ ուղղությամբ (առաջ լիներ Ռուսաստան կգնայինք բայց հիմա այնտեղ էլ մի վիճակ չի):
Ուրիշ հարց ա, որ պետք ա բոլոր հնարավոր ու անհնար միջոցներով վերահսկել փողերի ծախսումը: Օրինակ, որ էն հոգնած բիձուն 300հզ դոլարով ևս մի անգամ չհանեն ուղարկեն ֆռֆռալու:
Ինչ վերաբերում է պայքարի ձևերին, ապա առաջին միտքը, որ գալիս է, դա հանրահավաքներն են կոնկրետ ուղղվածությամբ ` այն է կառավարության հակաճգնաժամային քայլերը:
Հանրաքվեն մեր դեպքում չգիտեմ ինչքանով նպատակահարմար կլիներ, քանի որ գիտենք հանրաքվեների անցկացման կարգ մեր մոտ, իսկ հետո դրա արդյունքը կջարդեն ժողովրդի գլխին ասելով ` դուք չե"ք այդպես ուզել, ուրեմն էլ մի բողոքեք:
Կարճ ասած պետության տակը պետք չի փորել տնվորների ինադու: Վերջիվերջո կառավարությունը ու պետությունը դա նույն բանը չի: Կարող ենք, ատել, զզվել, հայհոյել առաջինին բայց միևնույն պահին աչքի լույսի պետք պահել երկրորդը:

[Տրիբուն]

Ու մեր ժողովուրդը ոչ մի կերպ չի կարողանում ազատվել "բա որ գորձից հանեն, բա որ ինստուտից հեռացնեն" բանաձևից: Ընդամեները երեք միլիոն մարդ ենք, միասին չենք կարողանում ասել, "արաաա, հո սաղիս չեն հառեցնելու գործից, բա ով ա աշխատելու կամ ինստիտուտ գնալու?" ու միասին պասլատ անենք էտ դրոցներում ու հիմնարկներում ցուցակ-մուցակ հավաքող համբալներին:

[Mephistopheles]

Ու մեր ժողովուրդը ոչ մի կերպ չի կարողանում ազատվել "բա որ գորձից հանեն, բա որ ինստուտից հեռացնեն" բանաձևից: Ընդամեները երեք միլիոն մարդ ենք, միասին չենք կարողանում ասել, "արաաա, հո սաղիս չեն հառեցնելու գործից, բա ով ա աշխատելու կամ ինստիտուտ գնալու?" ու միասին պասլատ անենք էտ դրոցներում ու հիմնարկներում ցուցակ-մուցակ հավաքող համբալներին:

միթոմ էնքան էլ գործ ունեն… ու էնքան էլ փող են ստանում…

[Marduk]

Chuk

Հիմա դեմ ես թե՞ կողմ:

[Chuk]

Հայաստանի հպարտ ու իրական քաղաքացին արդեն տարուց ավելի է, ինչ քաղաքացիական անհնազանդություն է ցուցաբերում: Դրա օրինակներին ականատես ենք հենց թեկուզ վերջին օրերին, երբ ոստիկանությունը փորձում է խոչընդոտել մարդկանց ազատ տեղաշարժվելու իրավունքը Հյուսիսային պողոտայում, ձերբակալում են մարդկանց, «քրեական» գործ հարուցում և այլն, իսկ մենք նույն ոգով շարունակում ենք մեր պայքարը ու հիմա էլ դրա դեմ ըմբոստանում:

Եթե քո մոտ, Մարդուկ, վերջապես հասունացել է այդ զգացումը, ապա միացի՛ր շարժմանը, ոչ թե անիմաստ, աննպատակ, իր հետևում ոչինչ չնախատեսող թեմա բացիր:

[Marduk]

Հայաստանի հպարտ ու իրական քաղաքացին արդեն տարուց ավելի է, ինչ քաղաքացիական անհնազանդություն է ցուցաբերում:

Ես գտնում եմ որ դա արդյունավետ չի որովհետև ես կոնկրետ իմ կյանքում արդյունք չեմ տեսնում ու շատերը ոչ մի դրական արդյունք չեն տեսնում: Եթե Հայաստանում պայքար լինել ապա մարտի 3-ին ԿԲ-ն այդպես ապաշքարա ժողովրդին չեր թալանի դրամի դեվալվացիայով իսկ ապրիլի մեկից գազի, լույսի, ջրի այդպիսի սաստիկ թանկացում չեր լինի:

Նշանակում է կամ պայքարի այդ ձևը արդյունավետ չի ու պետք է դիմել պայքարի ավելի հստակ ու հատու միջոցների կամ էլ ոչ մի պայքար էլ չկա ուղղակի մեկ մեկ կա անվտանգ ակցիաներ ու թերթերում վայ հույ որին ոչ մկե բանի տեղ չի դնում:

Ես մեծ սիրով կմիանամ պայքարին եթե հստակ ասվի թե ինչ ենք անում հենց կոնկրետ այսօր կամ մյուս ամսվանից որ գոնե ժողովրդի թալանը մի կերպ կանգնեցնենք:

[Chuk]

Ուրեմն մայիսի 1-ից, կամ հենց էսօրվանից գնա ու քաղաքացիապես անհնազանդվի, ո՜վ ծանծաղ գետում իզուր չթրջվող մարդուկ, քանզի ուզենք թե չուզենք դու էլ ես Հայաստանի քաղաքացի (երևի) ու այդ անհնազանդվելդ քո իրավունքն ա: Բայց մյուս կողմից իմացիր, որ ոչինչ չանող ու դատարկ խոսողները վաստակել են իրենց մասին որոշակի պատկերացում, անկախ նրանց գեղարվեստական արդարացումներից