Վիշապ-ի խոսքերից
Լուրջ պաթոլոգիկ երանգներ կան մտքերիդ մեջ։ Կոպիտ օրինակ բերեմ՝ զնդանում նստածին կարելի է ներշնչել, որ զնդանի պատերից դուրս աշխարհ չկա, այդ դեպքում նա կսկսի իրեն ազատության մեջ զգալ։ Եթե դու աշխարհին նայում ես միայն քո ժամանակավոր շահերի տեսնակյունից, ապա մեծ շանսեր ունես նաև քեզ երջանիկ զգալու, քանի դեռ արկածներից հաջողվում է ճարպկորեն խույս տալ ու նաև ապահովել եկամուտ։ Սեփականի ու ընդհանուրի եզրերի բացակայությունը մտածելակերպի մեջ կոչվում է էգոիզմ։ Մի խոսքով «մեզ այստեղ էլ վատ չեն կերակրում» սկզբունքով ու «սաղ ուրախ, չաղ ու բախտավոր» նպատակներին հասնելու ձգտումով իհարկե կարելի է և երջանիկ ապրել, միայն պետք է բացառել հոգևոր զնդանի պատերից այն կողմի մասին երբևէ մտածելը։
Մեջբերել
Էջանիշներ