Kuk-ի խոսքերից
Ապե օրինակ ինձ դուրա գալիս էդ «Հաղթելու ենք» կամ «Հաղթել ենք» կարգախոսները, բայց ես դրանք ընդունում եմ ոչ թե որպես լևոնականների կարգախոս, այլ պայքարող ժողովրդի կարգախոս: Ու հիմա իմ շատ քիչ են լևոնականները, էդ ժողովուրդը, որ պայքարումա, չի պայքարում Լևոնի աթոռի համար, պայքարումա իրա գաղափարների համար: Ուղակի Լևոնը միակ քաղաքական դեմքն է, ով կարողացավ ժողովրդին համախմբել, թող մեկ ուրիշը 0,1 տոկոսով ավելի լավ, ճիշտ համախմբեր, ժողովուրդը կհասկանար այդ ու կհամախմբվեր նրա կողքին, բայց չկա այդպիսի մեկը, այդ դեպքում միակ ճանապարհը Լևոնի կողքին կանգնելն է, որը ամենևին էլ չի նշանակում դառնալ լևոնական:
Էջանիշներ