Վիշապ-ի խոսքերից
Մեֆ, մեզ ու՞մ նկատի ունես, ինձ ու քե՞զ, հասարակ ժողովդրի՞ն, բանվոր-գյուղացիությա՞նը, արվեստագետ-մտավորականների՞ն, թե՞ առհասարակ հայ ազգին: Գուցե Հայաստանի Հանրապետության չեղած քաղաքացիական հասարակությա՞նը: Հասկանու՞մ ես, հասարակությունն ինքը բազմաշերտ է իր մտավոր, ֆինանսական կարողություններով, իր ունեցած ինֆորմացիայով, մտածելակերպով, գրագիտության աստիճանով, աշխարհայացքով, հիմա բոլորին մեղավոր համարելը ինձ թվում է այդքան էլ արդյունավետ մոտեցում չի:
Մեֆ, ազնիվ խոսք չեմ հասկանում: Ժողովուրդը այդ ինչպե՞ս է ինքն իրեն ներշնչում ու հաջողության գարանտ ինքն իրեն ներկայացնում: Եթե առաջնորդ չկա, ապա մեծամասնությունը միայն բողոքելու է, բայց չի պատկերացնելու, թե ինչպես է լուծելու իր խնդիրները, դրա համար փորձելու է լուծել այնպես, ինչպես հիմա են լուծում՝ մարդա իր համար, իսկ պետությունը կապ չունի, պետությունը միայն հարկեր հավաքելու համար է:
Մեֆ, կարճ կկապեմ: Ժողովուրդը ինքնուրույն ու ինքնաբուխ ոչինչ չի կարող անել բացի բողոքելուց: Հիմիկվա դրությամբ բողոքելու համապատասխան ձև էլ չի կարող ինքնուրույն ընտրել, քանի որ թե տարակարծությունն է շատ, թե շահերն են տարբեր, թե պատկերացումներն են տարբեր, գումարած ռադիկալ բողոքի բոլոր ձևերն էլ ճնշվում են ուժով: Իսկ բողոքելու բացի, ելք, ճանապարհ ժողովրդին կարող են ցույց տալ միայն առաջնորդները, և ժողովուրդը կգնա այն առաջնորդի հետևից, որը կկարողանա հաջողակ թվացող ու ճշմարտանման ծրագիր կամ ճանապարհ ցույց տալ ժողովդրին հասկանալի լեզվով ու վստահություն ներշնչել: Հենց այդ ծրագրի շուրջ էլ կմիավորվի ժողովուրդը: Իսկ առանց որևէ ծրագրի ու առաջնորդի ամբոխը լինելու է անկազմակերպ, տարամիտված, բազմաբևեռ, ապակողմնորոշված ու մոլորված, ոնց որ հիմա է: Ժողովդրի մեղավորությունը միայն այն է, որ ժողովուրդը լիդերներ քիչ է ծնում, կամ գրեթե չի ծնում, որովհետև մեր ժողովուրդը վաղուց կորցրել է իր դեմքն ու հպարտությունը: Սա հետադարձ կապերով փակվող ցիկլ է, Մեֆ, ճոճանակի մարող տատանումներ, վերածվել ենք Սոդոմ-Գոմորի, մի ազնիվ մարդ չի մնացել, որ անձնական ճղճիմ շահերի մակարդակից վեր լինի ու առաջնորդի ժողովրդին, մենակ թասիբից զուրկ սերժանտներ ու ռոբոտներ են…
Մեջբերել
Էջանիշներ