Տենց չասեց, հոպար:
Հենց ամենասկզբից ձեռնամուխ եղան դատարանները թարազուի բերելուն ու, էդ նպատակով, մեջտեղ հանեցին վեթթինգի գաղափարը:
Բայց էդ վեթթինգի ոտքը քարին դեմ առավ:
Ոնց հասկանում եմ`կուլիսների հետևում յուրոփացիք տոռմուզ արին:
Երևի Վենետիկի ստանդարտներով մի երկու ստորակետ չէր բռնում նախկինում Հայաստանի վիզ վերցրած կոնվենցիաների հետ:
Դրանից հետո երևան գցեցին դատավորների բարեպաշտության տօլի բարեվարքության համապատասխանության ստուգումը:
Թե հետո դրա հետ ինչ եղավ կամ չեղավ` արդեն լավ չեմ հիշում:
Ասում եմ` մի աչքով էի հետևում էդ պրոցեսներին:
Բայց էդ ամենին զուգահեռ էլի լիքը ուրիշ ոչ պակաս կարևոր պրոցեսներ էին ընթանում:
Նենց չի, որ հենց միայն էդ հարցն էր ուշադրության կիզակետում ու հանցավոր աչքաթողության էր մատնված:
Ձեռի հետ էլ` Քոչը նստեց, հետո հելավ, հետո էլի նստեց..
Սենց` выходит-входит, выходит-замечательно входит պրոցեսների մեջ էր..
Բռնածն էլ փաստաբան չէր, այլ` փաստաբանների խումբ..
Էն էլ` Հայաստանի մակարդակով, լավագույն փաստաբաններից ընտրված.. ասում են..
Բայց նենց չի, որ արդեն սաղ վրից մաքրվել ա, դատերը վերջացել են, իրանք հաղթել են ու արդեն պանիկայի մեջ ընկնելու պահն ա եկել..
Իհարկե հրաշալի կլիներ, որ մեր մոտ էլ ամեն ինչ մի քիչ արագ ընթանար, ոնց-որ ասենք Աթամբաևի դեպքում եղավ, բայց դե էնտեղ վայթե լավ էլ քաղաքական պատվեր էր վերևից իջեցրած:
Հիմա մեր մոտ էլ տուժած կողմը զգաց, որ պրոցեսը շատ ա երկարում ու հետաքրքիր մարտավարություն ընտրեց` իր ձայնը բարձրացնելու ու հարցը նորից օրակարգ մտցնելու:
Լավ էլ հաջողված քայլ էր:
ՈՒ դրա առաջին պտուղը երևի էն էր, որ Բադասյանը խոսեց էդ ինքնաբացարկների շքերթի անթույլատրելիության մասին:
Ոնց վերևում էի գրել` լավ ա, որ էս դատը համակարգում լիքը լադոգներ ի հայտ կբերի, որոնք հընթացս պետք ա փորձել շտկել..
Էջանիշներ