Ո՞վ է մարտի 1-ի դեպքերի ամենամեծ պատասխանատուն

[Chuk]

Մինիստր ջան, եթե տեղյակ չես, ապա քեզ ասեմ, որ առավոտվանից էլ կադրեր կան, բայց ավելի շատ են ջարդված ապարատները, չիպերը: Քեզ միայն հուշեմ, որ թաքնված տեսախցիկների գոյության դեպքում մենք դրանց մասին չէինք իմանա, քանի-որ առավոտված դեպքերից հետո ողջ շրջակայքը «փոցխվել» է:

Իշխանափոխության խաղաղ ու դեմոկրատական ճանապարհ ԿԱ ՄՇՏԱՊԵՍ: Այս շարժման գաղափարախոսությունը հերքում է բռնությունը, ոչ սահմանադրական գործողությունները. ոչ մի անգամ հակառակը մեր կողմից չի ասվել ու չի արվել, հետևաբար նման հույս կապողները միամիտ են եղել կամ են, հույսը կապել են սխալ ուժի հետ: Մեր ճանապարհն ուրիշ է:

Ավելացնեմ, որ դու ՈՉ ՄԻ հարցիս չպատասխանեցիր
Չէիր էլ կարող: Դրանք հռետորական հարցեր էին, որոնց պատասխանը պարունակվում էր հենց հարցերի մեջ:

[ministr]

Մինիստր ջան, եթե տեղյակ չես, ապա քեզ ասեմ, որ առավոտվանից էլ կադրեր կան, բայց ավելի շատ են ջարդված ապարատները, չիպերը: Քեզ միայն հուշեմ, որ թաքնված տեսախցիկների գոյության դեպքում մենք դրանց մասին չէինք իմանա, քանի-որ առավոտված դեպքերից հետո ողջ շրջակայքը «փոցխվել» է:

Իշխանափոխության խաղաղ ու դեմոկրատական ճանապարհ ԿԱ ՄՇՏԱՊԵՍ: Այս շարժման գաղափարախոսությունը հերքում է բռնությունը, ոչ սահմանադրական գործողությունները. ոչ մի անգամ հակառակը մեր կողմից չի ասվել ու չի արվել, հետևաբար նման հույս կապողները միամիտ են եղել կամ են, հույսը կապել են սխալ ուժի հետ: Մեր ճանապարհն ուրիշ է:

Ավելացնեմ, որ դու ՈՉ ՄԻ հարցիս չպատասխանեցիր
Չէիր էլ կարող: Դրանք հռետորական հարցեր էին, որոնց պատասխանը պարունակվում էր հենց հարցերի մեջ:

Դեմոկրատական ճանապարհով հարց լուծում են դեմոկրատական արժեքներ դավանող հասարակարգում: Առաջին նախագահական ընտրությունները չհաշված մեզ մոտ իշխանափոխության նման մի բան տեղի է ունեցել 98-ին, և դա պալատական հեղաշրջում էր: Մնացած դեպքերը ընթացել և վերջացել են ուժի կիրառմամբ: Խաղաղ ու դեմոկրատական ճանապարհը ոնց ես պատկերացնում? Ընտրություններա լինում, հաղթում է ընդդիմությունը, իշխանությունն էլ իրա եղած չեղածով ասումա հալալա ձեզ, դե եկեք նստեք տեղներս: Ու հրաժարվում են իրենց մենաշնորհներից, թաքուն բիզնեսներից, հետո էլ գնում են ցմահ պատիժ կրելու տարբեր բերդերում: Հա? Չէ, տենց բան չի լինի: Մեզ մոտ կիսավայրենի հասարակությունա, որտեղ իշխանության պես քաղցր բանը վերցնում են միայն ուժով: Իսկ ամենաանվնասը դա համակարգը ներսից քանդելն է: Սա է միակ խաղաղ ճամապարհը: Մնացածը հեքիաթա:

Չուկ ջան ես չգիտեմ դու կոնկրետ ինչ ես փնտրում քո հռետորական հարցերի պատասխաններում Երևի կոնկրետ բան չես հարցնում, դրա համար էլ կոնկրետ պատասխան չես տեսնում

Հիմա մի հատ էլ ես հարց տամ, շատ կոնկրետ: Ներկա պայմաններում, խաղաղ ու դեմոկրատական ճանապարհն ասա, որը տեսնում ես իշխանափոխության համար:

[Chuk]

Հիմա մի հատ էլ ես հարց տամ, շատ կոնկրետ: Ներկա պայմաններում, խաղաղ ու դեմոկրատական ճանապարհն ասա, որը տեսնում ես իշխանափոխության համար:

Մինիստր ջան, դու դա կտեսնես էն ժամանակ, երբ որ կրիտիկական զանգված կարթնանա ու դուրս կգա պայքարի՝ ՀԱԿ ղեկավարությամբ: Դա ե՞րբ կլինի, հստակ չգիտեմ, բայց կլինի ու էդ օրը մոտենում ա, կապված բողոքների շատացման, իրավիճակի վատթարացման հետ:

Իսկ եթե էնպես լինի, որ էդքան մարդ չի հավաքվի, ապա կպարտվենք (բայց դա չի լինի):

Ամեն դեպքում քո ասած ուժային ճանապարհով գնալը հաղթանակի չի բերի, կբերի անձերի փոփոխության, իրավիճակի պահպանման:

[ministr]

Մինիստր ջան, դու դա կտեսնես էն ժամանակ, երբ որ կրիտիկական զանգված կարթնանա ու դուրս կգա պայքարի՝ ՀԱԿ ղեկավարությամբ: Դա ե՞րբ կլինի, հստակ չգիտեմ, բայց կլինի ու էդ օրը մոտենում ա, կապված բողոքների շատացման, իրավիճակի վատթարացման հետ:

Լավ ապեր, էդ ճանապարհով մի անգամ անցել ենք: Կրիտիկական մասսա մի անգամ հավաքվեց տեսանք ինչ եղավ: Եթե պայքարի նոր ալիքը ուզում ենք որ արդյունք տա, պետքա պարզել նախկինի պրովալի պատճառը և գտնել դրա լուծումը: Առանց դրա կունենանք հերթական Մարտի 1-ը:
Քո կարծիքով որն է պայքարի վերջին ալիքի հիմնական սխալը, որից խուսափելը կբերի հաղթանակի?

[Kuk]

Այսինքն հնարավոր տեսախցիկ տեղադրողները ֆահմել էին, որ հետո կբռնեն, իսկ սնունդ բերողները ոչ? Չէ, երևի նման միտք ուղղակի չէին հղացել հետևաբար և չէին իրականացրել: Նման նյութի առկայությունը քոքից կզրկեր բոլոր "տեղազննության" մասին հեքիաթները:

Էդ հարցում հայլուրը օգնեց. ցույց տվեց, թե ոնց են «հենց ներ հայտնաբերում» զենքերը թփերի տակից ու ձեռքով բռնում այն՝ առանց ձեռնոցների: Հետո էլ ասին՝ իբր զննել են, ու դրանց վրա պիտանի մատնահետքեր չկային: Տեսնես՝ պիտանի մատնահետքը ո՞րա: Եթե հենց նոր հայտնաբերում են, ի՞նչ գիտեն, որ վրան պիտանի մատնահետքեր չկան, որ բաց ձեռքով բռնում են:
Ուրիշ բան ասեմ. կան կադրեր, որտեղ հստակ երևում է, թե ինչպես են ոստիկանները ցուցարարներին ցրելուց հետո մետաղյա ձողեր ձեռքներին մտնում Ազատության Հրապարակ: Մտնում: Ազատության Հրպարակում մետաղյա ձողեր չեն եղել, կադրերում երևացողները դրանք փայտեր են, սահադաշտի կողքի նստարանները որ բերել էին Ազատության Հրապարակ, այդ նստարանների փայտերն էին: Այդ նստարանները այդ տասը օրերի ընթացքում չեն կոտրվել, այլ օգտագործվել են որպես նստարաններ, իսկ առավոտյան, երբ ոստիկանները շրջապատել են ու սկսել են սեղմել օղակը, երբ արդեն ակնհայտ է եղել, որ ուժ է գործադրվելու ոստիկանների կողմից, այդ ժամանակ կոտրել են նստարանները, որպեսզի այդ փայտերով ինքնապաշտպանվեն կամ դիմադրություն ցույց տան: Կոպիտ ասած՝ փայտերով դուբինկեքի, էլեկտրաշոկերի դեմ, ընդ որում՝ ոստիկանները նաև ունեցել են վահաններ ու սաղավարտներ:
Ու էսքանից հետո էլի հայլուրը զառանցեց՝ ոստիկանների մեջ կան տուժածներ, ոստիկանները հանկարծակիի են եկել, խեղճ ոստիկանները գնացել էին տեղազննություն կատարելու, ագրեսիվ ցուցարարները հարձակվել, հանկարծակիի են բերել:

[Chuk]

Քո կարծիքով որն է պայքարի վերջին ալիքի հիմնական սխալը, որից խուսափելը կբերի հաղթանակի?

Մինիստր, արի պարզ խոսենք.
Մարտի 1-երը ոչ մի իշխանություն չի կարող մարսել: Վաղ թե ուշ դրանք բկին նստում են: ՈՒրիշ հարց, որ որոշ դեպքերում դրա համար իշխանությունը այլոց գին ա վճարում (օրինակ հիմա հայ-թուրքական հարաբերությունների նախապայմանների հարցով + ԼՂ կարգավորման դրույթներ) ու ներվում ա:
Կոնկրետ էս պահին կրիտիկական զանգված հավաքվելու դեպքում էլի մարտի 1 կլինի ու կներվի (դաբռո կա): Բայց այ արդեն ուրիշ հարց, որ գալու ա էն պահը, երբ որ մարտի 1-եր անող իշխանությունը իր հանցանքը կոծկելու համար բան չունի, որ վճարի:

Սխալներ շատ են եղել:
Խոսքը գնում ա նոր սխալներ չանելու մասիՆ:
Ու ստեղ գիտես, իսկի կարևոր չի ես կամ դու էդ սխալներից որն ենք տեսել, կարևորը ով որ ղեկավարելու ա, ինքը տեսած լինի, իսկ իրանք տեսել են:

[ministr]

Մինիստր, արի պարզ խոսենք.
Մարտի 1-երը ոչ մի իշխանություն չի կարող մարսել: Վաղ թե ուշ դրանք բկին նստում են: ՈՒրիշ հարց, որ որոշ դեպքերում դրա համար իշխանությունը այլոց գին ա վճարում (օրինակ հիմա հայ-թուրքական հարաբերությունների նախապայմանների հարցով + ԼՂ կարգավորման դրույթներ) ու ներվում ա:
Կոնկրետ էս պահին կրիտիկական զանգված հավաքվելու դեպքում էլի մարտի 1 կլինի ու կներվի (դաբռո կա): Բայց այ արդեն ուրիշ հարց, որ գալու ա էն պահը, երբ որ մարտի 1-եր անող իշխանությունը իր հանցանքը կոծկելու համար բան չունի, որ վճարի:

Սխալներ շատ են եղել:
Խոսքը գնում ա նոր սխալներ չանելու մասիՆ:
Ու ստեղ գիտես, իսկի կարևոր չի ես կամ դու էդ սխալներից որն ենք տեսել, կարևորը ով որ ղեկավարելու ա, ինքը տեսած լինի, իսկ իրանք տեսել են:

Ապեր, եթե նենց պահ գա, որ վճարելու բան չունենան պատկերացնում ես Հայաստանն ինչ օրիա լինելու էդ պահին?

Միանշանակ համաձայն եմ, որ պետք է շարժման ղեկավարը տեսնի իր սխալները, հակառակ դեպքում էլի զոհեր կլինեն ու անարդյունք: Ինձ հետաքրքիր էր քո կարծիքն իմանալ կատարված հիմնական սխալների վերաբերյալ:

[Chuk]

Ապեր, եթե նենց պահ գա, որ վճարելու բան չունենան պատկերացնում ես Հայաստանն ինչ օրիա լինելու էդ պահին?

Բնավ ոչ
Էս պահին վճարելու գինը տարածաշրջանի կայունությունն է, էսպես ասենք, այսինքն պարտադրվում են զիջումներ, տարածաշրջանում իբր խաղաղություն հաստատելու համար: Դրանց ավարտից հետո աշխարհին Սերժը պետք չի, չի ունենա վճարելու այդպիսի բան: Դա չի նշանակում, որ մենք լինելու ենք խայտառակ վատ վիճակում ու իրավիճակում շտկումներ մտցնել հնարավոր չի լինելու:

[ministr]

Ձայնդ լսվի...

Բայց եթե աշխարհը մեզնից ստանում ա այն, ինչ ուզումա, հետո դառնում ենք անհետաքրքիր.. ու հետո ոնց որ ասվումա "влюбляйтесь, женитесь, топитесь.. море рядом..." : Մոտավորապես, ոնց որ հիմա ռուսների հետ հարաբերություններում:

[dvgray]

Բնավ ոչ
Էս պահին վճարելու գինը տարածաշրջանի կայունությունն է, էսպես ասենք, այսինքն պարտադրվում են զիջումներ, տարածաշրջանում իբր խաղաղություն հաստատելու համար: Դրանց ավարտից հետո աշխարհին Սերժը պետք չի, չի ունենա վճարելու այդպիսի բան: Դա չի նշանակում, որ մենք լինելու ենք խայտառակ վատ վիճակում ու իրավիճակում շտկումներ մտցնել հնարավոր չի լինելու:

ինչքան էլ ցավալի է, բայց ստիպաված եմ ասել նաև մյուս վերսիան /որը ավելի ռեալ է/:
Դրանցի հետո "աշխարհը" այստեղ պահում է երկար ժամանակ բռնակալ տիրակալ /կարևոր չէ թե ում/ բավականին երկար ժամանակ, որպեսի սերունդ փոխվի ու բոլորը սովորեն նոր իրավիճակին: Նայիր Չիլիի օրինակը:

[Chuk]

Դրանցի հետո "աշխարհը" այստեղ պահում է երկար ժամանակ բռնակալ տիրակալ /կարևոր չէ թե ում/ բավականին երկար ժամանակ, որպեսի սերունդ փոխվի ու բոլորը սովորեն նոր իրավիճակին: Նայիր Չիլիի օրինակը:

Այո՛, բայց միայն մի դեպքում, եթե ժողովուրդը բունտ չի անում մեծ ծավալնելով: Անելու դեպքում այդ նույն կայունության պահպանման համար իրանց սկսում ա ձեռ տալ լեգիտիմ ու ծանրակշիռ նախագահ:

[dvgray]

Այո՛, բայց միայն մի դեպքում, եթե ժողովուրդը բունտ չի անում մեծ ծավալնելով: Անելու դեպքում այդ նույն կայունության պահպանման համար իրանց սկսում ա ձեռ տալ լեգիտիմ ու ծանրակշիռ նախագահ:

լեգիտիմ՞: լեգիտիմը մեծ հավանականությամբ կսկսի դատել բոլորին, ովքեր մասնակցել են այդ ֆարսի մեջ: Ու "աշխարհը" այդ "բոլորից" դուրս չի մնա:

իսկ ժողովրդի "սահմանադրական" բունտը ոչ մի գրոշ չարժի:

[Chuk]

լեգիտիմ՞: լեգիտիմը մեծ հավանականությամբ կսկսի դատել բոլորին, ովքեր մասնակցել են այդ ֆարսի մեջ: Ու "աշխարհը" այդ "բոլորից" դուրս չի մնա:

իսկ ժողովրդի "սահմանադրական" բունտը ոչ մի գրոշ չարժի:

Քաղաքականությունը շատ ավելի ճկուն երևույթ է: Օրինակ սցենար. Սերժին Շոտլանդիայում պալատ ու թիկազոր ա տրվում, ապահովվում երջանիկ ծերությունը, ընդդիմությունը գալիս է «ո՛չ վհուկաորսին, ստեղծե՛նք արժանապատիվ ապագա, շտկենք սխալները» ծրագրով: Սրանք բոլորը լուծելի հարցեր են, իսկ սահմանադրական բունտը ամենազորեղն է բոլոր բունտերի մեջից, որովհետև այդ դեպքում գործ ունեն ոչ թե խառնամբոխի, այլ քաղաքացիական գիտակցությամբ հասարակության հետ, ում հետ հաշվի չնստելը չափազանց բարդ է (իհարկե՝ հնարավոր):

[dvgray]

սահմանադրական բունտը ամենազորեղն է բոլոր բունտերի մեջից, որովհետև այդ դեպքում գործ ունեն ոչ թե խառնամբոխի, այլ քաղաքացիական գիտակցությամբ հասարակության հետ, ում հետ հաշվի չնստելը չափազանց բարդ է (իհարկե՝ հնարավոր):

վարցնենք մեր "հերոսին" /իրականում հակահերոսին/ շատ մոտ տիպաժ՝ Ստալին և դիտարկենք ստալինյան դարաշրջանը: Սովետում շատ ավելի հզոր մարդիկ ու շատ ավելի հզոր քաղաքացիական հասարակություն կար, քան կարելի է պատկերացնոլ որ կլինի Հայաստանում: Միայն կարծում եմ Մայակովսկի ու Չարեկց կարծում եմ հերիք է որպես օրինակ:
Ու ինչ՞, Ստալինը ու իրա բանդան վախեցան նրանցից՞: Ավելի շուտ Եսենինը ու Մայակովսկին ինքնասպան եղան, իսկ Չարենցը, որ համառեց ու իրան չսպանեց, իրանք սպանեցին :
Դու չես նկատում՞ որ ինչքան հասարակությունը "քաղաքացիանում" է, այնքան նրանց մեթոդները ավելի դաժանանում են: իսկ երբ որ հասարակությունն է դառնում դաժան, նրանք միայն այդ ժամանակ են իսկապես վախենում: Օրինակ, նայիր Արա Սահակյանին, մինչև գլուխը ցխելը ԱԺ-ում և նույն իրան ՝ դլուխը ցխելուց հետո

[Chuk]

վարցնենք մեր "հերոսին" /իրականում հակահերոսին/ շատ մոտ տիպաժ՝ Ստալին և դիտարկենք ստալինյան դարաշրջանը: Սովետում շատ ավելի հզոր մարդիկ ու շատ ավելի հզոր քաղաքացիական հասարակություն կար, քան կարելի է պատկերացնոլ որ կլինի Հայաստանում: Միայն կարծում եմ Մայակովսկի ու Չարեկց կարծում եմ հերիք է որպես օրինակ:
Ու ինչ՞, Ստալինը ու իրա բանդան վախեցան նրանցից՞: Ավելի շուտ Եսենինը ու Մայակովսկին ինքնասպան եղան, իսկ Չարենցը, որ համառեց ու իրան չսպանեց, իրանք սպանեցին :
Դու չես նկատում՞ որ ինչքան հասարակությունը "քաղաքացիանում" է, այնքան նրանց մեթոդները ավելի դաժանանում են: իսկ երբ որ հասարակությունն է դառնում դաժան, նրանք միայն այդ ժամանակ են իսկապես վախենում: Օրինակ, նայիր Արա Սահակյանին, մինչև գլուխը ցխելը ԱԺ-ում և նույն իրան ՝ դլուխը ցխելուց հետո

Դիվի, այս դեպքում օրինակներդ բնավ տեղին չեն, հասարակ պատճառով. քաղաքացիական հասարակություն ասելով նկատի ունեմ ոչ թե հզոր անհատներին, այլ հասարակությանը, ու տեսնում ենք, որ մեթոդները գնալով ավելի դաժանացել են, բայց ծնված այդ հասարակությունը (քաղացիական գիտակցությամբ հասարակությունը) ոչ միայն գոյատևում է, այլև նահանջի նշան ցույց չի տալիս: Ես քո մտավախությունները հասկանում եմ, քո ասած տարբերակով կարող է և ընթանան պրոցեսները, բայց առողջ տրամաբանությունը ցույց է տալիս, որ մենք գնում ենք իմ ասած ճանապարհով