Ո՞վ է մարտի 1-ի դեպքերի ամենամեծ պատասխանատուն

[Kuk]

«ՄԱՐՏԻ 1-Ը ՁԵՌՆՏՈՒ ԷՐ ՄԻԱՅՆ ՍԵՐԺ ՍԱՐԳՍՅԱՆԻՆ»


Մարտի 1-ի դեպքերը մեր դեմ, մեր երկրի դեմ կաշխատեն այնքան ժամանակ, քանի դեռ չենք մաքրել այդ խարանը մեր ճակատից,- այսօր հրավիրած կլոր սեղանի ժամանակ ասաց Քաղաքագետների միության նախագահ Հմայակ Հովհաննիսյանը: Նա հիշեց, որ երբ եղան Բաքվի եւ Սումգայիթի դեպքերը, ինքը գրեց, որ մարդկակնցից խլվել է ամենաէական իրավունքըª ապրելու իրավունքը, բայց այն ժամանակ չի պատկերացրել, որ կարող էր այդ իրավունքը խլել հայ մարդը հայ մարդուց Երեւանում: Նա սուր քննադատեց մարտի 1-ի դեպքերի «իսագուլյանական» վարկածը, ըստ որի՝ մեղավոր ենք բոլորս, իշխանությունը, ընդդիմությունը, հասարակությունը: «Եթե մեղավոր են բոլորը, ուրեմն մեղավոր չէ ոչ ոք»,- ասաց Հովհաննիսյանը եւ կտրականապես հերքեց այդ վարկածը:

Քաղաքագետ Մանվել Սարգսյանն էլ քննադատեց այն մոտեցումը, թե Սերժ Սարգսյանին ձեռնտու չէր մարտի 1-ի դեպքերը: Ըստ նրա, այդ դեպքերը պետք էին միայն մեկ մարդու, ով պետք է վերցներ իշխանությունը եւ դա Սերժ Սարգսյանն էր. եթե նա հրաժարվեր այդ գնով իշխանություն վերցնելը, չէին լինի մարտի 1-ի արյունալի իրադարձությունները: Մանվել Սարգսյանը կարծում է, որ փետրվարի 26-ին Սերժ Սարգսյանը եւ Ռոբերտ Քոչարյանը կորցրել էին իշխանությունը, եւ որոշում էր կայացվել ամեն գնով ետ վերցնել այն. մարտի 1-ը տեղի ունեցավ կլանային-օլիգարխիկ համակարգը պահելու համար, եւ այսօր շատ ավելի վտանգավոր համակարգ է ստեղծվել, քան մինչեւ հիմա էր:

«Գերագույն խորհուրդ» պատգամավորական ակումբի նախագահ Ռուբեն Թորոսյանն էլ նկատեց, որ չի կարելի խոսել միայն մարտի 1-ի դեպքերի մասին, որպես առանձին երեւույթի. դա կեղծված ընտրությունների արդյունքն է եղել եւ պետք է բոլոր հնարավոր ատյաններում բողոքարկել ու պահանջել անվավեր ճանաչել փետրվարի 19-ի ընտրությունները, բարձրաձայնել քաղբանտարկյալների խնդիրը, եւ իհարկե նաեւ մարտի 1-ի դեպքերի անկախ փորձաքննություն իրականացնել:

Մարտի 1-ը ընտրված է իբրեւ սիմվոլ, կեղծված ընտրությունների արյունոտ սիմվոլ, եւ եթե այսօր կան քաղբանտարկյալներ, եթե չկա վստահություն իշխանությունների հանդեպ, ուրեմն շարունակվում է մարտի 1-ը,-ասաց քաղաքագետ Աղասի Ենոքյանը:

ՍԴՀԿ անդամ, տարածքային կառավարման նախկին նախարար Վահան Շիրխանյանն էլ հաշվի առնելով այն, որ «մայմունության է վերածվել դատական պրոցեսները» համոզմունք հայտնեց, որ Մարդու իրավունքների պաշտպանի առաջարկությունը՝ ստեղծել հանձնաժողով, որում ընդգրկված կլինեն ընդդիմության, իշխանության, եւ միջազգային կառույցների ներկայացուցիչներ, չի ընդունվելու, եւ ժամանակն է, որ հասարակական հետաքննություն իրականացնող խումբ ձեւավորվի եւ սկսի աշխատել:

ԱԺ «Ժառանգություն» խմբակցության քարտուղար Ստեփան Սաֆարյանն էլ նկատեց, որ պետք է ստեղծել մի հանձնաժողով՝ կիսապետական, որովհետեւ Մարդու իրավունքների պաշտպանն ու «Ժառանգությունը» ուզեն, թե չուզեն՝ պետական իշխանության մաս են, եւ կիսահասարակական, որին կմասնակցեն իրավապաշտպան եւ հասարակական կազմակերպությունների ներկայացուցիչներ, ինչպես նաեւ միջազգային փորձագետներ: Ստեփան Սաֆարյանը վստահ է, որ չի կարելի հույս դնել այն հանձնաժողովի գործունեության վրա, որը գուցեեւ ստեղծվի խորհրդարանում:

Ի վերջո, քաղաքագետների միության կազմակերպած կլոր սեղանի շուրջ քննարկումների արդյունքում վճռականություն հայտնվեց հանձնաժողովի ստեղծման կապակցությամբ, բայց հանձնաժողովը ստեղծման եւ կոնկրետ աշխատանքների վերաբերյալ քննարկումները թողնվեցին հաջորդ կլոր սեղանին:


06 Հունիսի, 2008
Ա1+

[Kuk]

ԵՐԲ Է ԿԱՅԱՑՎԵԼ ՄԱՐՏԻ 1-Ի ՈՐՈՇՈՒՄԸ



Քրեական գործը, որի հիման վրա ձերբակալվել են տասնյակները, հարուցվել է ԱԱԾ քննչական վարչությունում, 2008 թվականի փետրվարի 24-ին: Այդ հանգամանքը հունիսի 9-ին Ուրբաթ ակումբում լրագրողների հետ հանդիպմանը նշել է Հանրապետություն կուսակցության քաղխորհրդի անդամ Սուրեն Սուրենյանցը, շեշտելով, որ այդ քրգործը փետրվարի 24-ին հարուցվել է իշխանության յուրացման հատկանիշով: Սուրենյանցը դրանից անում է երեք հետեւություն` կամ իշխանությունը ստախոս է, որովհետեւ հայտարարում էր, թե փետրվարի 29-ին է ստացել ինֆորմացիա, որ ընդդիմությունն ինչ-ինչ քայլերի է գնալու եւ դրա համար մարտի 1-ի առավոտյան Ազատության հրապարակում դիմել են ցուցարարների դեմ գործողությունների, կամ որ իշխանություններն անգործության են մատնված եղել վեց օր, եթե փետրվարի 24-ին յուրացման մասին գործ են հարուցել, բայց վեց օր ոչինչ չեն արել:

“Այսինքն ինչ, անգործության է մատնված եղել ամբողջ պետական մեքենան: Անգործությունից բխեցվում է քրեական պատասխանատվություն: Վեց օր ինչի էին սպասում: Բայց ես ավելի հավանական եմ համարում երրորդ վարկածը: Իշխանությունները ոչ ստախոս են, ոչ էլ մատնված են եղել անգործունեության: Իրականում փետրվարի 24-ին ԱԱԾ-ում այդ քրեական գործը հարուցելով, մարտի 1-ի սպանդի քաղաքական որոշումն է կայացվել: Ես քաղաքական պատասխանատվությամբ ամենայն հայտարարում եմ: Մարտի 1-ի սպանդի քաղաքական որոշումը կայացվել է բարձր իշխանության կողմից, 2008 թվականի փետրվարի 24-ին”, ասում է Սուրեն Սուրենյանցը:

Նա ասում է, որ մարտի 1-ի իրադարձությունների եւ դրանց հետեւանքի համար պատասխանատու է Ռոբերտ Քոչարյանը, իսկ թե ով է կատարել Քոչարյանի հրահանգները, ըստ Սուրեն Սուրենյանցի, դժվար չէ պարզել: Նա նշել է նաեւ, որ շատ մարդիկ “վաստակել” են ազատ Հայաստանում դատական պատասխանատվության ենթարկվելու իրավունքը:

lragir.am

[dvgray]

Էս թեմայով միշտ ուզեցել եմ ասել մի բան ու թողել եմ հետոյի:
Բայց հիմի ասեմ:

Ո՞վ է մարտի 1-ի դեպքերի ամենամեծ պատասխանատուն

խոսքը վերաբերվում է ամենամեծ բառին:
ըստ էության հարցադրումը այս մասով սխալ է
Օրենքի տեասնկյունից չկա մեծ հանցագործ և փոքր հանցագործ:
Հանցագործը ՝ հանցագործ է:
Ըստ դրա էլ ով որ մասնակցել է այդ հանցանքի ինչ որ մի փուլի, լինի նախնականից մինչև հետքերի կոծկում ու դատական սարքած պրոցեսներ - հավասար պատասխանատու են:
Սա շատ կարևոև է, որպեսզի հասարակ մլիցուց ու զինվորից սկսած մինչև էսիմ ինչ զորքի գեներալը ու մինչև պրիզիդենտ լավ հասկանան, որ խաղաղ բնակչության վրա կրակելը դա մեծագույն հանցանքներից մեկն է անկախ նրանից թե դու հրաման տվողն ես թե հրամանը կատարողը ու կրակողը:

Ամենակարևոևը որ ուզում եմ ասել, որ սթափվել է պետք:
Մարտի 1-ը դեռ չի ավարտվել
Այնպես որ ճիշտ կլինի ասել ոչ թե Մարտի 1
այլ սկսած Մարտի 1-ից մինչ այսօր

[Madlen]

...........
Սա շատ կարևոև է, որպեսզի հասարակ մլիցուց ու զինվորից սկսած մինչև էսիմ ինչ զորքի գեներալը ու մինչև պրիզիդենտ լավ հասկանան, որ խաղաղ բնակչության վրա կրակելը դա մեծագույն հանցանքներից մեկն է անկախ նրանից թե դու հրաման տվողն ես թե հրամանը կատարողը ու կրակողը:

Ամենակարևոևը որ ուզում եմ ասել, որ սթափվել է պետք:
Մարտի 1-ը դեռ չի ավարտվել
Այնպես որ ճիշտ կլինի ասել ոչ թե Մարտի 1
այլ սկսած Մարտի 1-ից մինչ այսօր

+1

Kuk Re. «ՄԱՐՏԻ 1-Ը ՁԵՌՆՏՈՒ ԷՐ ՄԻԱՅՆ ՍԵՐԺ ՍԱՐԳՍՅԱՆԻՆ»


Քաղաքագետ Մանվել Սարգսյանն էլ քննադատեց այն մոտեցումը, թե Սերժ Սարգսյանին ձեռնտու չէր մարտի 1-ի դեպքերը: Ըստ նրա, այդ դեպքերը պետք էին միայն մեկ մարդու, ով պետք է վերցներ իշխանությունը եւ դա Սերժ Սարգսյանն էր. եթե նա հրաժարվեր այդ գնով իշխանություն վերցնելը, չէին լինի մարտի 1-ի արյունալի իրադարձությունները: Մանվել Սարգսյանը կարծում է, որ փետրվարի 26-ին Սերժ Սարգսյանը եւ Ռոբերտ Քոչարյանը կորցրել էին իշխանությունը, եւ որոշում էր կայացվել ամեն գնով ետ վերցնել այն. մարտի 1-ը տեղի ունեցավ կլանային-օլիգարխիկ համակարգը պահելու համար, եւ այսօր շատ ավելի վտանգավոր համակարգ է ստեղծվել, քան մինչեւ հիմա էր:

+1

Շատ ճիշտ է։

[Kuk]

ԹԱԼԱՆԸ ԿԱԶՄԱԿԵՐՊԵԼ ԵՆ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ

Ինչպես հայտնի է, օրերս Արտաշատի բնակիչներ Արմեն Գրիգորյանը, Յուրի Ղուկասյանը եւ Հովհաննես Մնացականյանը, ովքեր մեղադրվում էին մարտի 1-ին «Ռոբերտո» խանութ-սրահից հագուստ, կոշիկ եւ խանութի տեսաձայնագրային սարքը հափշտակելու մեջ, դատապարտվել են երեքուկես տարի ազատազրկման: Նկատենք, սակայն, որ վերջիններս դատարանի դահլիճում հայտարարել են, որ իրենք քաղաքականության հետ որեւէ առնչություն չեն ունեցել, հանրահավաքներին չեն մասնակցել, Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի կողմնակիցները չեն եղել (սա ամրագրված է նաեւ մեղադրական եզրակացության մեջ): Ավելին` ամբաստանյալները հայտարարել են, որ իրենք նախագահական ընտրություններում եղել են Սերժ Սարգսյանի վստահված անձինք: Եվ ահա երեկ ՀՀԿ մամուլի ծառայությունը հաղորդագրություն է տարածել, համաձայն որի` «Արմեն Գրիգորյանը, Յուրի Ղուկասյանը եւ Հովհաննես Մնացականյանը փետրվարի 19-ի նախագահական ընտրություններում Սերժ Սարգսյանի վստահված անձինք չեն եղել»: Հաղորդագրության մեջ ասված է նաեւ, որ Սերժ Սարգսյանի նախընտրական շտաբի կողմից Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողով են ներկայացվել 5343 քաղաքացիների հայտեր` նախագահի թեկնածուի վստահված անձ գրանցվելու համար, եւ այդ հայտացուցակներում չեն եղել նման անուն-ազգանուններով անձինք: Փաստենք նաեւ, որ քրեական գործի տվյալներով, երեքն էլ նախկինում դատված են եղել. Գրիգորյանը` երկու, Ղուկասյանը` երեք, Մնացականյանը` մեկ անգամ:

Չի

[Kuk]

ՄԱՐՏԻ 1-Ը ՄԵՂՄԱՑՈՒՑԻՉ ՀԱՆԳԱՄԱՆՔՆԵՐ ՉՈՒՆԻ



Իշխանական լրատվամիջոցներն ակնհայտորեն «մոնիտորինգի տակ են»: Որ հեռուստաալիքը միացնում ես` քաղաքական բանավեճեր են: Ինչի մասին էլ «երկխոսեն», թեման, բնականաբար, մարտի 1-ն է: Ընդդիմադիրները պնդում են, որ իշխանությունները քրեական հանցագործներ են, որովհետեւ մարտի 1-ին տասը մարդ են սպանել, իշխանամետներն էլ առարկում են, թե հիմնական մեղավորը Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն է, որովհետեւ նա է իր կողմնակիցներին դրդել այնպիսի գործողությունների, որ իշխանությունները ստիպված են եղել ուժի դիմել:

Ուշադրություն դարձրեք` որեւէ մեկը չի հերքում, որ Ռոբերտ Քոչարյանի ռեժիմն է հանցագործությունների հեղինակն ու թափված արյան պատասխանատուն: «Բանավեճի» թեման այլ է. ըստ ընդդիմադիրների, Քոչարյանը հանցագործություն է կատարել սեփական իշխանությունն (ի դեմս Սերժ Սարգսյանի) պաշտպանելու համար, իսկ իշխանամետները պնդում են, որ Քոչարյանը հանցագործություն է կատարել «հանուն պետական շահի»: Այլ կերպ ասած, հանցագործության փաստն առկա է: Առկա է նաեւ կազմակերպիչը: Հանցագործության փաստն ապացուցվում է բազմաթիվ (մի քանի տասնյակ հազար) վկաների ցուցմունքներով, իրեղեն ապացույցներով (տեսասկավառակներով), ինքնախոստովանական ցուցմունքներով (Ռոբերտ Քոչարյանի ու բարձրաստիճան ոստիկանների հրապարակային ելույթներով) եւ այլն: Եվ այսօր ընդամենը մի հարց է քննարկվում` արդյո՞ք Քոչարյանի հանցանքում առկա են «մեղմացուցիչ հանգամանքներ»:

Փորձենք հարցին նայել իրավական տեսանկյունից: Քոչարյանի անկոչ, բայց լավ վարձատրվող պաշտպանները փորձում են առաջ մղել այն գաղափարը, թե հանուն պետական շահերի երբեմն կարելի է նաեւ հանցագործություններ կատարել: Ենթադրենք այդպես է, բայց ո՞վ է որոշում, թե որն է պետական շահը: Դա որոշելու իրավունքը տրված է ժողովրդին, եւ ժողովուրդն ընտրությունների միջոցով ընտրում է նրան, ով պիտի իրավունք ունենա որոշելու, թե որն է պետական շահը: Եվ ահա մեկը, որին ժողովուրդն այդպիսի իրավունք չի տվել, հրամայում է գնդակահարել ժողովրդին` հանուն պետական շահի: Այլ կերպ ասած, զուտ իրավական տեսանկյունից Քոչարյանի հանցանքը մեղմացուցիչ հանգամանք չունի: Եվ նրանք, ովքեր խոսում են «պետական շահի» դիրքերից, նախ պիտի կարողանան հիմնավորել, որ իրենք իրավունք ունեն որոշելու, թե որն է այդ շահը:

Բայց վերադառնանք մարտի 1-ի ոճրագործությանը: Հանցագործը հայտնի է, մոտիվները հայտնի են, ապացույցներն առկա են, վկաների ցուցմունքները հայտնի են, բայց արդյո՞ք մեղսակիցներ չկան: Իհարկե, ուրիշ բան որ չլինի էլ, Սերժ Սարգսյանի համար «իմանալ-չհայտնելու» հոդվածը կա ու կա, բայց արդյո՞ք ամեն ինչ դրանով էլ սահմանափակվում է: Ի վերջո, հանցագործության արդյունքում ամենաշատը հենց նա է շահել, իսկ սա շատ ծանրակշիռ փաստարկ է: Տեսնվա՞ծ բան է, որ հանցագործությունից ամենամեծ օգուտ ստացածը կապ չունենա հանցագործության հետ:

Եվս մի հանգամանք: Մամուլն ամեն օր հրապարակում է քաղբանտարկյալների (իշխանական վարկածով` հանցագործների) լուսանկարները: Հարց. ինչո՞ւ իշխանական լրատվամիջոցներն էլ այդ «հանցագործների» դեմ պայքարում աչքի ընկածների լուսանկարները չեն տպում: Համաձայնվեք` տարօրինակ իրավիճակ է. մի կողմում կոնկրետ մարդիկ են` կոնկրետ անուն-ազգանուններով, մյուս կողմում ինչ-որ անտեսանելի ուժեր են, որոնք ոչ անուն-ազգանուն ունեն, ոչ դեմք, ոչ կոչում: Աբսուրդ է, նման բան չի լինում, որ երկրում ոստիկանական զորքերը, հատուկ ստորաբաժանումներն ու բանակը լայնամասշտաբ օպերացիա իրականացնեն, բայց օպերացիայի կազմակերպիչն ու անմիջական հրամանատարը գաղտնի մնան: Հենց միայն այս փաստը վկայում է այն մասին, որ կատարվածը կոնկրետ քրեական հանցագործություն է: Միայն հանցագործության կազմակերպիչներն են այսքան խնամքով թաքնվում:

Բայց քանի որ իշխանական լրատվամիջոցները «մոնիտորինգի տակ են», անհրաժեշտ է քաղաքական բանավեճեր կազմակերպել եւ այդ բանավեճերի ընթացքում փորձել Քոչարյանի համար մեղմացուցիչ հանգամանքներ գտնել: Անհույս գործ է: Մարտի 1-ն, ի վերջո, «մեկանգամյա ակցիա» չէր. այն 98-ի պետական հեղաշրջման, դրան հաջորդած սպանությունների, հոկտեմբերի 27-ի եւ համանման այլ «ակցիաների» շարունակությունն էր: Իսկ այդ դեպքում մեղմացուցիչ հանգամանքների մասին խոսք լինել չի կարող:

ՉԻ

[Kuk]

ՌԵԺԻՄԻ ԻՆՔՆԱԲՈՒԽ ՀԱՆՁՆԱԺՈՂՈՎԸ



Մարտի 1-ի դեպքերն ուսումնասիրելու նպատակով ստեղծվելիք խորհրդարանական հանձնաժողովի շուրջ հարկ եղածից ավելի մեծ աղմուկ է բարձրանում: Ի վերջո ի՞նչ է տեղի ունենում: Տեղի է ունենում հետեւյալը.

Փետրվարի 19-ին կայացած նախագահական ընտրությունների ժամանակ Սերժ Սարգսյանն ահավոր կեղծիքներով ինքն իրեն նախագահ է հռչակել, ու քանի որ բողոքի համաժողովրդական ալիքը սպառնալի չափերի է հասել, մի քանի օր անց չի դիմացել եւ զորքն ու ոստիկանությունը «բաց է թողել» ժողովրդի վրա: Բայց ավելի վաղ ճիշտ նույնպիսի կեղծիքներով ձեւավորվել է խորհրդարանը, հետեւաբար` Սերժ Սարգսյանը ժողովրդի վրա կրակելուց առաջ նախապես առանց դժվարության ստացել է այդ Ազգային ժողովի «դաբրոն»: Ազգային ժողով մտած հինգ կուսակցություններից չորսը պատրաստակամություն են հայտնել համագործակցել ժողովրդի վրա կրակելու հրաման տվողի հետ` դրանով իսկ կիսելով այդ հանցագործության պատասխանատվությունը:

Բայց մարդասպանությունը մնում է մարդասպանություն. հանցագործները վաղ թե ուշ պիտի պատասխան տան: Եվ ահա Սերժ Սարգսյանը «հանճարեղ» բան է մտածել` որոշել է ստեղծել ժամանակավոր հանձնաժողով, որը պիտի բացահայտի մարտի 1-ի մեղավորներին: Եվ բնականաբար, արել է ամեն ինչ, որպեսզի այդ հանձնաժողովում մեծամասնություն կազմեն իր հետ համագործակցած (այսինքն` հանցագործության պատասխանատվությունն իր հետ կիսած) չորս կուսակցությունների ներկայացուցիչները: Եվ որպեսզի այս «շուստրիությունը» շատ բացահայտ չլինի (այսինքն` նման հանձնաժողովի ստեղծման նախաձեռնողը կոալիցիայի անդամներից որեւէ մեկը չլինի), ընտրվել է միակ հնարավոր տարբերակը: Այն է` ողջ ծանրությունն իր ուսերին է վերցրել «անկախ պատգամավոր» Վիկտոր Դալլաքյանը: Նա, իհարկե, շատ լավ գիտի, թե ովքեր են մարտի 1-ի պատասխանատուները, շատ լավ հասկանում է նաեւ, որ խորհրդարանն ամբողջովին գտնվում է Ռոբերտ Քոչարյանի եւ Սերժ Սարգսյանի հսկողության տակ« եւ այդքանով հանդերձ առաջարկում է ստեղծել հանձնաժողով, որի 11 անդամներից 8-ը կլինեն Սերժ Սարգսյանին պաշտոնապես սատարած քաղաքական ուժերի ներկայացուցիչները: Ավելին. ինքնասիրահարված այս «անկախ պատգամավորի» ցինիզմն այնտեղ է հասել, որ նա առաջարկում է այդ հանձնաժողովի կազմում ընդգրկել նաեւ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի թիմից մի հոգու, բայց` միայն խորհրդակցական ձայնի իրավունքով: Հասկացա՞ք: Ռեժիմը կրակել է ժողովրդի վրա, տասը մարդ է սպանել, ում կարողացել է` ձերբակալել է, ու հիմա առաջարկում է, որ, օրինակ, Ալրաղացի Լյովը կամ Շմայսը այդ հանձնաժողովում բացահայտեն մեղավորներին, իսկ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի ներկայացուցիչը առանց քվեարկության իրավունքի մասնակցի այդ թամաշային: Առաջարկողն էլ, հիշեցնենք, Վիկտոր Դալլաքյանն է: Մարդ, որը գերադասում է Ազգային ժողովում գործունեություն ծավալել «անհատ ձեռներեցի» կարգավիճակով:

Իսկ գուցե իշխանություններն իսկապե՞ս ուզում են բացահայտել մարտի 1-ի դեպքերը: Եթե նման մտադրություն լիներ, խորհրդարանական հանձնաժողովի ստեղծման կարիք չէր զգացվի: Սերժ Սարգսյանը պարզապես իր մոտ կկանչեր Հայկ Հարությունյանին եւ կհարցներ, թե ո՞վ է հրամայել կրակել ժողովրդի վրա: Եթե Սերժ Սարգսյանը Հայկ Հարությունյանին կանչելու փոխարեն Վիկտոր Դալլաքյանին է կանչում, ուրեմն նպատակը ոչ թե մարտի 1-ի ոճրագործությունը բացահայտելն է, այլ կոծկելը:

Փաստորեն, Հայաստանում այսօր միայն մի ուժ կա, որն իսկապես ձգտում է բացահայտել մարտի 1-ի ոճրագործությունը: Եվ այդ ուժը Համաժողովրդական շարժումն է: Ավելին. որքան մեզ հայտնի է, ներկայումս այդ ուժը լրջորեն աշխատում է մարտի 1-ի մեղավորների բացահայտման ուղղությամբ, եւ այդ նպատակով աշխատանքային խումբ է ստեղծվել: Համաժողովրդական շարժման դիրքորոշումը նույնպես հայտնի է. եթե իշխանություններն իսկապես ցանկանում են բացահայտել մարտի 1-ի դեպքերը, կարող են հրավիրել, եւ Համաժողովրդական շարժման աշխատանքային խումբը կմիանա խորհրդարանական հանձնաժողովին` հավասարաչափ ներկայացվածությամբ եւ հավասար իրավունքներով:

Մի խոսքով, դատելով ամեն ինչից, իշխանությունների այս ձեռնարկը եւս դեռ չսկսված ձախողվում է: Եվ ոչ մի Վիկտոր Դալլաքյան ռեժիմին չի փրկի այս վիճակից:

Մարկ Նշանյան
ՉԻ

[Kuk]

ՄԱՐՏԻ 1-Ն ԷԼ Է «ՈՒՉԱՍՏԿՈՎԻԻ ԳՈՐԾ»

«Մարտի 1-ի» խորհրդարանական հանձնաժողովում ըստ երեւույթին ներգրավված կլինեն երկուական պատգամավոր ամեն խմբակցությունից, եւ մեկ անկախ պատգամավոր: Հանձնաժողովն իր աշխատանքների մասին կզեկուցի մինչեւ հոկտեմբերի 25-ը:

«ՉԻ» - Շա՛տ ապրի Վիկտոր Դալլաքյանը: Փաստորեն, լինելու է 11 հոգանոց հանձնաժողով, այդ 11-ից առնվազն 8-ը լինելու են ռեժիմի կամակատարները, եւ այդ հանձնաժողովը քվեարկությամբ որոշելու է` մեղավո՞ր էր ռեժիմը մարտի 1-ի դեպքերի համար, թե ոչ: Ի դեպ, հանձնաժողովի աշխատանքներին «այլ ուժերի ներկայացուցիչներ» էլ են մասնակցելու, բայց քվեարկության իրավունք չեն ունենալու: Հենց այնպես, «մասսովկա» են ապահովելու:

Բայց մեր մեջ ասած` ո՞ւմ է պետք խորհրդարանական այդ հանձնաժողովը: Մարտի 1-ի սպանդը, ինչպես Քոչարյանը կասեր. «ուչաստկովիի գործ է»: Այսինքն` բոլորը գիտեն, թե ով էր կազմակերպել, գիտեն, թե ով էր ժողովրդի վրա կրակելու հրաման տվել, ինչ նպատակով եւ այլն: Եվ, ինչպես մյուս «ուչաստկովիի գործերը», այս մեկը նույնպես ամբողջովին կբացահայտվի միայն «իրավիճակի փոփոխությունից հետո»:

[Moon]

Երկու կողմն էլ մեղավոր էր: Բայց ամենամեղավորը ժողովուրդն էր:

Ան ջան, ապրես լրիվ համաձայն եմ։ Լրիվ էլ մեղավոր էին, ժուռնալիստներն էլ էն գլխից էին մեղավոր, ինչ խոսքի ազատությունը ձևական բնույթ ա կրում։

[Ambrosine]

Ան ջան, ապրես լրիվ համաձայն եմ։ Լրիվ էլ մեղավոր էին, ժուռնալիստներն էլ էն գլխից էին մեղավոր, ինչ խոսքի ազատությունը ձևական բնույթ ա կրում։

ճիշտն ասած` չհասկացա իրոք համաձայն ես իր տեսակետի հետ? Ժողովուրդն ա մեղավոր?

[Մտահոգ]

Ան ջան, ապրես լրիվ համաձայն եմ։ Լրիվ էլ մեղավոր էին, ժուռնալիստներն էլ էն գլխից էին մեղավոր, ինչ խոսքի ազատությունը ձևական բնույթ ա կրում։

ինչքան գիտեմ դուք ապագա լրագրողուհի եք: Եթե խնդրեի ինձ կբացատրեիք ինչպես եք պատկերացնում խոսքի ազատությունը, կա արդյոք խոսքի ազատություն հայաստանում ըստ ձեզ, և ինչպես է այն կրում ձևական բնույթ՞ մի հարց ևս կարող ես նշել 5 կետ, որտեղ ժողովուրդը մեղավոր է մարտի 1-ի համար:
Շնորհակալություն

[Kuk]

Ան ջան, ապրես լրիվ համաձայն եմ։ Լրիվ էլ մեղավոր էին, ժուռնալիստներն էլ էն գլխից էին մեղավոր, ինչ խոսքի ազատությունը ձևական բնույթ ա կրում։

Հմմ… ես գիտեի՝ միայն հայլուրի աշխատողներն են համաձայն այս տեսակետին
Լավ, կասե՞ս, թե ում ես համարում «այսօր» ժուռնալիստ, և այդ՝ քո համարած ժուռնալիստները «ո՞ր գլխից» են մեղավոր:

[dvgray]

Հմմ… ես գիտեի՝ միայն հայլուրի աշխատողներն են համաձայն այս տեսակետին

Սխալ գիտես, Հայաստանում բավականին մարդիկ համաձայն են սրա հետ: Նայիր օրինակ, թե ինչքան մարդ է սնվում կերակրատաշտից: էս մի մեծ խումբ: Երկրորդը, նրանց հետ խաշ ուտողների մի մեծ բազմություն: Երրորդը էտ խաշ ուտողների հետ կաֆեներում կոֆե խմողների մի մեծ խմբաքանակ:
… այնպես որ մի թերագնահատիր
…

Լավ, կասե՞ս, թե ում ես համարում «այսօր» ժուռնալիստ, և այդ՝ քո համարած ժուռնալիստները «ո՞ր գլխից» են մեղավոր:

Ժուռնալիստ բաժանվում է մի քանի կարեգորիաների աշխարհում:
Հայաստանում ցավոք գործում է միայն երկու կատեգորիա ՝ "դեղին", ԿՎՆ-ական ժուռնալիստիկան , ու դրա հետ քյալա տվող ու դրան մերկացնող մի քանի ժուռնալիստներ:
ինչպես ամեն ինչ պետության առումով , ժուռնոլիստիկան էլ Հայսատանում գտնվում է քարե դարում , այսինքն ցեղային-տոհմական կապերի ու մակարդակի վրա:

[Norton]

Չէ ժող. կա նաև ժուռնալիստների 3--րդ խումբը, որի մեջ մտնումա միայն տաթևիկ նալբանդյանը

[Moon]

ինչքան գիտեմ դուք ապագա լրագրողուհի եք: Եթե խնդրեի ինձ կբացատրեիք ինչպես եք պատկերացնում խոսքի ազատությունը, կա արդյոք խոսքի ազատություն հայաստանում ըստ ձեզ, և ինչպես է այն կրում ձևական բնույթ՞ մի հարց ևս կարող ես նշել 5 կետ, որտեղ ժողովուրդը մեղավոր է մարտի 1-ի համար:
Շնորհակալություն

Էս էլ համ dvgray-ի համ էլ Կուկի հարցի պատասխանը։

Դե, ասեմ, նախ լրագրողուհի բառ չկա, ժուռնալիստ կամ լրագրող։
Երկրորդ Հայաստանի Սահմանադրության 27-րդ հոդվածը սահմանում է խոսքի ազատությունը։ Բայց դրան հակասում ա էն, որ գրաքննությունը Հայաստանում չի արգելվում։ Հայաստանում ես մենակ մի ԶԼՄ գիտեմ, որ օբյեկտիվ ա։ Էդ Ինտերնյուսի՝ E-channel.am ա։ Իսկ մնացածը ամեն մեկը մի քաղաքական ուղղության ա պատկանում։ Հա, ընդունում եմ, մեր վիճակը ծանր ա, հենց էդ առումով էլ ձևական ա։ Ի՞նչ խոսքի ազատության մասին ա խոսքը գնում, երբ սաղ իրար ծեծում են։ Կարդա մամուլի ակումբի արխիվը, տես տարեկան քանի խմբագրություն ու ավտո են վառում, քանի լրագրող են ծեծում։

Ժողովուրդն էլ մեղավոր ա, որ էդ անկապ ԼՏՊ-ի խելքին ա ընկել։ Ես հասկանում եմ ընդդիմադիր լինել կարելի ա, բայց չի նշանակում եթե Սերժին դեմ ես, ուրեմն կարելի է միանալ ԼՏՊ-ին, ինչը արեց "ժառանգությունը".
Ես եղել եմ էդ հանրահավաքներին, ու անկեղծ ասած ինձ վրա ոչ մի գաղափարական պայքարի տպավորություն չթողեց, միայն ես էնտեղ "կեր ու խում եմ տեսել" ու ագրեսիա ժուռնալիստների նկատմամբ։ Ժողովուրդը մեղավոր ա, որ իմանալով որ վերջը տենց պտի լիներ, որ մեկ ա տեղից քշելու են, երեխեքով եկել, նստել են։
Պարզ չէ՞ր, որ էդ պիտի վերջը լիներ, բա կարողա Սերժիկը թողեր, որ իր գործերը խանգարեն։
Մի բան, որ հաստատ գիտեմ, սաղ քաղաքական գործիչներն էլ ցնդած են։
Իսկ ժուռնալիստները մեղավոր են սկսած 96 թվից, էդ ժամանակվանից սկսեցին նրանց հալածել ու իրանց պայքարը բանի պետք չեղավ, նեղեցին, ծեծեցին։ Ու հիմա ասեմ հազարից մեկն ա լրագրող էդ ԹՎ-ներում, դրա համար էլ էդ ա մակարդակը հեռուստի։
Թերթերն էլ են գրում էն, ինչ իրանց պետք ա։ Բա....
Լրագրողները մեղավոր են, որ օբյեկտիվ չեն։ Բայց տարածաշրջանի առումով, երևի ամենաերջանիկ լրագրողները մերոնք են, դեռ մի սպանություն ա եղել....համեմատած ստեղ ավելի "մեղմ" են մերոնց հետ։ իսկ օրինակ Ռուսաստանում "Ինտերնյուս"-ը Պուտինը փակել էր տվել։

Ավելացվել է 1 րոպե անց

Ժուռնալիստ բաժանվում է մի քանի կարեգորիաների աշխարհում:
Հայաստանում ցավոք գործում է միայն երկու կատեգորիա ՝ "դեղին", ԿՎՆ-ական ժուռնալիստիկան , ու դրա հետ քյալա տվող ու դրան մերկացնող մի քանի ժուռնալիստներ:
ինչպես ամեն ինչ պետության առումով , ժուռնոլիստիկան էլ Հայսատանում գտնվում է քարե դարում , այսինքն ցեղային-տոհմական կապերի ու մակարդակի վրա:

Կներես, ինձ կասես, գոնե գիտես ինչ ա նշանակում դեղին մամուլ։ Տեղեկացնեմ քեզ, որ Հայաստանում դեղին մամուլ չկա։ ՆՈր նոր ամսագրերն իրանց կարծիքով դեղին մամուլով են զբաղվում։