Համաձայն եմ Harganq_U_Pativ-ի հետ: Կավելացնեմ, որ մարդիկ շատ ուրիշ բաներ էլ են կուռք սարքել, ինչպիսին են սրբապատկերները, հենց թեկուզ խաչը: Շատերը խաչ կրում են առանց հասկանալու, թե ինչ է դա նշանակում: Ես դեմ չեմ խաչ կրելուն, բայց շատ կարևոր է, թե ինչու ես կրում:
Ոմանք էլ քրիստոնեությունը անհեթեթություն են համարում, բայց, ասենք, մեծ հաճույքով հավատում են «բաժակ նայողներին»:
Իմ ասածը այն է, որ եկել է հին դարերից: Ինչու են եկեղեցիները այդպես ոսկեզոծում, հատկապես դա վերաբերվում է կաթոլիկ եկեղեցիներին, չնայած կարծում եմ մերոնքել իրենց կարեցածի չափով են անում, իմաստը, ես լրիվ դեմ եմ: Աստծո տունը պետք է մաքուր, սիրուն, բայց ոչ թե հարուստ լինի: Չէ որ Հիսուս Քրիստոսն էլ ծնվեց հասարակ արհեստավորի ընտանիքում`գոմում, այլ ոչ թե ինչ-որ մի հարուստի ընտանիքում` դղյակում: Դա իմ կարծիքն է և ես կուզեի ձեր կարծիքներն և մեկնաբանությունները լսեի:
Եվ մի բան: Ես ապրում եմ ՀԱԹ-ում ու ամեն անգամ երբ անցնում եմ Ավետարանչական "եկեղեցու" մոտով մի քիչ վրդովում եմ տեղի մասսայից: Ջահելները հագնվում են ոնցոր դիսկոտեկա գնալիս լինեն: Ես դեմ չեմ կարճ հագնելուն, բայց երևի թե նմանատիպ տեղերում պետք է մի քիչ համեստ, ու զուսպ լինել:
Ապրիր արագ, մահացիր երիտասարդ:
Ճիշտն ասած, եկեղեցին դարեր շարունակ շատ սխալներ է թույլ տվել: Անձամբ ես չգիտեմ, թե ինչու են ժամանակին օսկեզօծել կաթոլիկ եկեղեցիները: Այդ հարցերը կարելի է կաթոլիկներին տալ:
Ի դեպ, չեմ կարծում, թե պետք է եկեղեցիներն Աստծո տուն անվանել: Կարծեմ Աստվածաշնչում դրա մասին ոչ մի բառ չկա: Ավելին, այնտեղ «եկեղեցի» ասելով ոչ թե շինություն են հասկանում, այլ քրիստոնյաների հավաք:
Ինչ վերաբերում է Ավետարանական եկեղեցու երիտասարդությանը, անձամբ ես կարծում եմ, որ պետք չէ, որ մարդը եկեղեցի գնալիս իր առօրյա հագուստը թողնի ու գնա, նա պետք է լինի ճիշտ այնպիսին, ինչպիսին կյանքում է: Իսկ թե ինչպես է մարդը հագնվում, դա արդեն իր գործն է: Միայն մի փոքրիկ նրբություն կա. պետք չէ, որ քո հագուստով գայթակղես, շեղես մյուսների ուշադրությունը:
Վերջի ասածդ ուղակի ծեծված թեմա է: Էդ հարցի լուծումը կախվածա հենց մասսաից, պետք է ստիպել որ գիտակցեն......HardRock-ի խոսքերից
Ինչ վերաբերվում է զարդարելուն, ինչքան ես եմ տեղյակ պատմությունից, դա համարվում է զոհաբերություն, ու միաժամանակ խորհրդանշում է երկնային կյանքի հարստությունը....բայց իհարկե մեր օրերում հեչ էլ այդպես չի դիտվում, և ուղղակի ավելորդություն է…
Ջան մարդ ջան, ջան հոգի ջան, ջան սիրտ ջան, ջան ժպիտ ջան
Ես ոչ մի կրոն չեմ դավանում, քանի որ իմ կարծիքով դա ժամանակի իզուր վատնում է…
Միայն մի բան գիտեմ. ավելորդ զոհաբերությունների կարիք չկա, քանզի ամենամեծ սոհն արդեն մատուցվել է:Ինչ վերաբերվում է զարդարելուն, ինչքան ես եմ տեղյակ պատմությունից, դա համարվում է զոհաբերություն, ու միաժամանակ խորհրդանշում է երկնային կյանքի հարստությունը....
Կա նաև «տասանորդ» հասկացությունը, բայց այն Աստծո համար է, ոչ թե եկեղեցու, չնայած էս պահերը լավ չգիտեմ, պետք է ուսումնասիրել
Կամ էլ կաթոլիկները «երկնքում հարստություն դիզել» արտահայտությունը բառացի են հասկացել
Քրիստոնեության մասին ոչինչ չեմ կարող ասել, իսկ մնացած կրոնները, այսինքն մեծ մասը, ոչ թե կրոն են այլ գաղափարախոսություն, ու լիքը ճիշտ գաղափարներ են արտահայտում:
Ջան մարդ ջան, ջան հոգի ջան, ջան սիրտ ջան, ջան ժպիտ ջան
Ինչ-որ տեղ համաձայն եմ քեզ հետ: Վերջերս բուդիզմ էի ուսումնասիրում: Բազմաթիվ ճիշտ գաղափարներ կային, կային նաև այնպիսիք, որոնք շատ հետաքրքիր էին, բայց դրանց հետ բոլորովին համաձայն չէի, կային նաև անհեթեթ, անընդունելի գաղափարներ:
Մահմեդականությունը դեռ ոչ մի կերպ չեմ հասկանում:
Ինչ վերաբերում է քրիստոնեությանը, այն ոչ թե կրոն է, այլ Բարի Լուր:
Իմ կարծիքով շատ օգտակար բաներ կան կոնֆուցիականության մեջ, որի հիմնական գաղափարախոսություններից մեկն է «Առողջ մարմնում առողջ հոգի»մի պոքր այլ ձևակերպումով իհարկե:
Քրիստոնեության մասին կրկնում եմ ոչինչ չեմ կարող ասել: Ի դեպ տպավորություն չստեղծվի ,որ ես կրոնամոլ եմ...ուղղակի հետաքրքրասիրությունա:
Ջան մարդ ջան, ջան հոգի ջան, ջան սիրտ ջան, ջան ժպիտ ջան
Չէ ոնց, չես հիշում այն հատվածը երբ Հիսուս Քրիստոսը եկեղեցի է մտնում, ասենք այն ժամանակ դա տաճար էր կոչվում ու ջարդուփշուր անելուց հետո ասում է. "այս ինչ եք անում, սա աստծո տունն է իսկ դուք շուկա եք սարքել":
Ապրիր արագ, մահացիր երիտասարդ:
Այո՛, մինչև Հիսուսի հարությունն այդպես էր: Բայց դրանից հետո «մեր մարմինը Սուրբ Հոգու տաճար է», մարդու ստեղծած տաճարներն էլ պետք չեն:Չէ ոնց, չես հիշում այն հատվածը երբ Հիսուս Քրիստոսը եկեղեցի է մտնում, ասենք այն ժամանակ դա տաճար էր կոչվում ու ջարդուփշուր անելուց հետո ասում է. "այս ինչ եք անում, սա աստծո տունն է իսկ դուք շուկա եք սարքել":
Մալադեց!!!!
Սպառիչ պատասխան է…
Ավելի խորանալու կարիք ինձ թվում է չի լինի:
Իսկ ինչ վերաբերվում է աստծո տանը...................կամ կաթոլիկների............HTML կոդ:երկնքում հարստություն դիզելուն
Ու ընդահանրապես, մարդը իմ կարծիքով պիտի լինի ոչ թե աստվածապաշտ այլ աստվածավախ...
Ջան մարդ ջան, ջան հոգի ջան, ջան սիրտ ջան, ջան ժպիտ ջան
Չէ՛, պետք է աստվածապաշտ լինի, ոչ թե ուրիշ բաներ (ասենք, հենց թեկուզ եկեղեցիներ) պաշտող:Ու ընդահանրապես, մարդը իմ կարծիքով պիտի լինի ոչ թե աստվածապաշտ այլ աստվածավախ...
Իսկ իմ կարծիքով, մարդը ոչմիբանավախ էլ չպիտի լինի, պետք է աստվածասեր լինի կամ, ինչպես Բյուրն ասեց, աստվածապաշտ։ Չնայած սեր բառն ինձ որոշակիորեն ավելի է դուր գալիս։
Բայց աստվածավախ բառի մասին մենք արդեն խոսել ենք այստեղ։
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 31.10.2006, 21:32:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Բարև:
Ես նոր մասնակից եմ ես ակումբին, նաև «Կրոններ, միջկրոնական փոխհարաբերություններ» թեմային:Չեմ կարող բոլոր գրածները կարդալ,դրա համար եթե կասեմ կամ կհարցնեմ այնպիսի բաներ.որոնց մասին արդեն խոսել էք,խնդրում եմ տեղյակ պահեք:Շնորակալ եմ:
Ոնց հասկացա խոսում էնք կրոնի ու Աստծուն հավատալու մասին, լավ
Մի հարց ունեմ Բյուրակն ին
Կասես անվանտ նևրքեվում ինչիա գրած Աստծո զավակ ?
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ