Բռնություն

[Cassiopeia]

հետաքրքիր է, իսկ Ամերիկայում հայազգի ծնողները (մանավանդ հայրերը) ծեծու՞մ են իրենց երեխաներին , թե՞ վախենում են ոստիկանից

Շվեդիայում ապրող ընտանիք եմ ճանաչում: Երեխան 3 տարեկան է: Նրան մանկապարտեզում սովորեցնում են իրենց իրավունքները: Եվ եթե հանկարծ մայրը կամ հայրը բարկանում է երեխայի վրա ու մի քիչ կոպիտ է վերաբերվում, երեխան միանգամից ասում է - հիմա ոստիկաններին կբողոքեմ:
Առաջին երկու բողոքի դեպքում ծնողին ծնողական իրավունքից զրկում են ժամանակավոր, եթե իհարկե թեթև դեպք է, իսկ եթե շարունակական բնույթ է կրում դա, ապա լրիվ են զրկում ծնողական իրավունքից:
Միացյալ նահանգներում էլ եմ նման դեպքի մասին լսել, բայց կոնկրետ չեմ հիշում:

[Jarre]

Շվեդիայում ապրող ընտանիք եմ ճանաչում: Երեխան 3 տարեկան է: Նրան մանկապարտեզում սովորեցնում են իրենց իրավունքները: Եվ եթե հանկարծ մայրը կամ հայրը բարկանում է երեխայի վրա ու մի քիչ կոպիտ է վերաբերվում, երեխան միանգամից ասում է - հիմա ոստիկաններին կբողոքեմ:
Առաջին երկու բողոքի դեպքում ծնողին ծնողական իրավունքից զրկում են ժամանակավոր, եթե իհարկե թեթև դեպք է, իսկ եթե շարունակական բնույթ է կրում դա, ապա լրիվ են զրկում ծնողական իրավունքից:
Միացյալ նահանգներում էլ եմ նման դեպքի մասին լսել, բայց կոնկրետ չեմ հիշում:

Ես նկատել եմ, որ շատերը դժգոհ են նման մոտեցումից։ Ես էլ եմ համաձայն, որ լինում են դեպքեր, երբ նման օրենքի դեպքում երեխան փչանում է։

Բայց յուրաքանչյուր մեթոդ ունի իր կողմնակի երևույթը (պաբոչնի էֆեկտ)։ Մենք հաճախ խոսում ենք այս օրենքի միայն վատ կողմերի մասին, ու գովաբանում ենք մեր հայկական՝ ծեծով ու նվաստացնելով դաստիարակելու մեթոդը։ Բայց եկեք խոսենք այս մեթոդի կողմնակի երևույթների մասին՝ անվստահ, հոգեպես չհասունացած, զգացապես անհավասարակշիռ, ագրեսիվ, սեփական արժանապատվությունը չհարգող..... մարդ։

Ու ես համաձայն եմ, որ երեխայի վրա ձեռք բարձրացնելու ու ծեծի ենթարկելը բռնություն է, ու պիտի դատապարտվի։ Ո՞րն է տրամաբանությունը, որ չափաս մարդուն ծեծելը օրենքով հետապնդվում է, իսկ երեխայինը՝ ոչ։

Բռնության ենթարկված երեխաներին միայն մասնագետները չէ, որ պետք է օգնություն ցույց տան։ Դա կարող է անել մեզանից յուրաքանչյուրը, եթե նման երեխաների հանդեպ վարվի հարգանքով, սիրով, վստահությամբ և դրական մտքեր ներշնչելով ու նրա հետ, որպես հասուն մարդու հետ վարվելով։