Թուր է պետք Սիրուշոյին, որ տանք կգնա Ղարաբաղյան հարցն էլ միանգամից կլուծի, ցեղասպանությանն էլ: Ինձ ընդհանրապես դուր չեկավ, Բեյոնսեին էլ հերիք է կրկնօրինակես՝ մեկ է չի ստացվում:
Այո, շատ
Ոչինչ
Այնքան էլ չէ
Չէի ասի
Բոլորովին
Անտաղանդի մեկն է
Թուր է պետք Սիրուշոյին, որ տանք կգնա Ղարաբաղյան հարցն էլ միանգամից կլուծի, ցեղասպանությանն էլ
Վերջը չդիմացա, ու յութուբ արեցի էս կլիպը, ասի տենամ էտ ինչ ա:Parizuhi-ի խոսքերից
Ու առաջին բանը որ աչք ծակեց, հենց էտ «տարազային լուծումներն» էին: Ոչ մի հայկական բան: Ավելի շուտ հյուսիս-կովկասյան՝ չեչենաինգուշադաղստանյան տարազ էր հիշեցնում:
Մնացածի մասով - անիմաստ երգ էր:
Ոնց որ հայկական ռեկլամները «Ջորմուկ. ավելի քան հանքային ջուր»; «Աշտարակ կաթ, ավելի քան սմետան», նույնն էլ էս «Պռեգոմեշ, ավելի քան անիմաստ երգ»:
boooooooom (26.12.2012), CactuSoul (19.12.2012), Rammstein (19.12.2012), Rhayader (19.12.2012), Ruby Rue (25.12.2012), StrangeLittleGirl (19.12.2012), Tig (19.12.2012), Գալաթեա (19.12.2012)
Իրանց թվում ա, որ եթե երկու կտոր խալիչա քաշեն վրեքը ու երգի մեջ օգտագործեն գոմեշ, եզ, հորովել բառերը, արդյունքում կդառնա ազգային արժեք:
Ես որ արդյունքում մենակ թարմ աթարի հոտ եմ առնում:
Վերջին խմբագրող՝ Գալաթեա: 19.12.2012, 01:14:
Ես էլ նայեցի կլիպը:
Դրանց պրիմիտիվ խորեոգրաֆիան... Լրիվ պռեխորեոգրաֆիա էր:
Չգիտեք անել, սովորեք, սովորելն ամոթ չի:
Մի սեզոն So you think you can dance նայեք, թող աչքներդ բացվի, ճաշակներդ զարգանա մի քիչ:
Ուֆ լավ է, Տրիբուն ձյա, սաղ դու էիր, 3 րոպե կյանքիցս հավայի գնաց:
CactuSoul (19.12.2012), StrangeLittleGirl (19.12.2012), Տրիբուն (19.12.2012)
Կլիպի միջի չեչենական, թե վրացական տարազներն ինձ էլ զարմացրեցին. էդ հենց առաջին բանն էր, որ աչք ծակեց:
Անճաշակ, հիմար երգ ու նույնպիսի տեսահոլովակ: Տխրեցնող է իրականում:
Սիրուշոն երբ դեռ փոքր էր, նենց համոզված էր, որ կարգին մարդ է: Դե երևի պապայով էի դատում: Կամ էլ գուցե իրոք կարգին մարդ էր, բայց «վատ շրջապատ» ընկավ: Փչացավ լրիվ, հիմար քռայթ դարձավ...
CactuSoul (19.12.2012), StrangeLittleGirl (19.12.2012), Tig (19.12.2012), Ուլուանա (19.12.2012), Տրիբուն (19.12.2012)
Խերոգրաֆիա ....
Rhayader (26.12.2012)
Ես դեռ չեմ նայել, համառորեն դիմադրում եմ, տեսնեմ ինչքան կդիմանամ:
Նոր իմացա, որ էս երգը Սիրուշոն ու Աղետն են գրել: Dafuq?
գրելը որն ա, շեդեվր են ստեղծել
A long time ago, in a galaxy far, far away...
Վոլտերա (25.12.2012)
Իրանք մեր դարի մեծություններն են, մԴավորականները
Blessed the poison which brings the end
Ես համարյա թե չեմ լսել Սիրուշոյի ոչ մի երգ ու կարծիք որպես էդպիսին չունեմ իրա մասին։
Բայց ուրախանում եմ, որ նոր երգ ունի ու հավանողներ էլ կան
Անկեղծ ասած ինձ հետաքրքիր թվաց երգը։
Մի քանի անգամ լսեցի։
Միակ բանը որ ականջս ծակեց էս տողերն են.
Մեկ էլ էն կլիպի 2.54-3.10-ի հատվածում էն որ տղամարդիկ ասում են «փռե գոմեշ, փռե» ընենց տոնով են ասում ոնց որ հումոր լինիԵլ ու թող իմանա աշխարհը,
Որ արդար է քո ճանապարհը,
Ել ու թող, որ ազնիվ կռիվդ,
Երկնքում հաստատի պատիվդ:
Ասածս ինչ ա՝ երգ ա, էլի։
Ուղղակի առիթից օգտվելով մի բան եմ ուզում ասել։ Օրինակ ես իմ մոտ նկատել եմ, որ ժամանակակից ցանկացած ոճի երաժշտություն լսելիս հայկականի հանդեպ միշտ ավելի զգայուն եմ էն առումով, որ դուրըս համարյա ոչինչ չի գալիս։ Բայց նկատում եմ, որ էտ ոճի արտասահմանյան երգերը հավանում եմ։ Բայց հենց սկսում եմ նույն կրիտերիաներով դատել (հիշելով ՝ մի դատիր որ չդատվես խորհուրդը) ջոգում եմ, որ դրանց թե՛ բառերը, թե՛ գործիքավորումը կոպիտ ասած նույն զիբիլն ա, բայց քանի որ իրանց լեզուն իմը չի, որով ես գեղարվեստական գրքեր եմ կարդացել, իմ ներքին աշխարս եմ կառուցել, իմ բոլոր հուշերն ու ամեն ինչը էտ լեզվով ա նստած ուղեղումս, ինձ չի հուզում էտքան ու ուշադրություն եմ դարձնում ուղղակի երգի/երաժշտության ազդեցության վրա ու վերջ։ Ոչ տպավորում ա, ոչ էլ զզվացնում։ Երգ ա լսում գնում ես առաջ։ Բայց հայկականը...... Այ սենց կրքեր ա բորբոքում։ Հետաքրքիր հոգեբանական մոմենտ ա
Հա Արթ ջան, էլի երգ ա էլի: Մենակ մի հատ մեեեեծ մինուս ունի, որ փորձել ա կախվել Կոմիտասի փեշերից, թե չէ...Ես համարյա թե չեմ լսել Սիրուշոյի ոչ մի երգ ու կարծիք որպես էդպիսին չունեմ իրա մասին։
Բայց ուրախանում եմ, որ նոր երգ ունի ու հավանողներ էլ կան
Անկեղծ ասած ինձ հետաքրքիր թվաց երգը։
Մի քանի անգամ լսեցի։
Միակ բանը որ ականջս ծակեց էս տողերն են.
Մեկ էլ էն կլիպի 2.54-3.10-ի հատվածում էն որ տղամարդիկ ասում են «փռե գոմեշ, փռե» ընենց տոնով են ասում ոնց որ հումոր լինի
Ասածս ինչ ա՝ երգ ա, էլի։
Ուղղակի առիթից օգտվելով մի բան եմ ուզում ասել։ Օրինակ ես իմ մոտ նկատել եմ, որ ժամանակակից ցանկացած ոճի երաժշտություն լսելիս հայկականի հանդեպ միշտ ավելի զգայուն եմ էն առումով, որ դուրըս համարյա ոչինչ չի գալիս։ Բայց նկատում եմ, որ էտ ոճի արտասահմանյան երգերը հավանում եմ։ Բայց հենց սկսում եմ նույն կրիտերիաներով դատել (հիշելով ՝ մի դատիր որ չդատվես խորհուրդը) ջոգում եմ, որ դրանց թե՛ բառերը, թե՛ գործիքավորումը կոպիտ ասած նույն զիբիլն ա, բայց քանի որ իրանց լեզուն իմը չի, որով ես գեղարվեստական գրքեր եմ կարդացել, իմ ներքին աշխարս եմ կառուցել, իմ բոլոր հուշերն ու ամեն ինչը էտ լեզվով ա նստած ուղեղումս, ինձ չի հուզում էտքան ու ուշադրություն եմ դարձնում ուղղակի երգի/երաժշտության ազդեցության վրա ու վերջ։ Ոչ տպավորում ա, ոչ էլ զզվացնում։ Երգ ա լսում գնում ես առաջ։ Բայց հայկականը...... Այ սենց կրքեր ա բորբոքում։ Հետաքրքիր հոգեբանական մոմենտ ա
Ինչպես ասում է Վահան Արծրունին, /բառացի չեմ հիշում մոտավոր միտքն եմ փոխանցում/ եթե Կոմիտասին դիպչողը համապատասխան կալիբր չունի, ապա Կոմիտասյան նյութը կարող է ճզմել ու ոչնչացնել նրան: Նույնիսկ այս դեպքում, երբ Կոմիտասից ընդհամենը "ոգեշնչվել" են:
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Վատ չի ստացվել պռեգոմեշ երգը: Տեսահոլովակը նույնպես: Առաջխաղացում կա:
Բարությունը միակ զգեստն է, որը երբեք չի հնանում:
Հենրի Թորո
ա...հա.......Վատ չի ստացվել պռեգոմեշ երգը: Տեսահոլովակը նույնպես: Առաջխաղացում կա:
Հայկօ (14.01.2013)
Միջազգային ասպարեզ ենք դուրս եկել
Ջան ուզբեկ ջան
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Ambrosine (28.06.2013), Moonwalker (28.06.2013), StrangeLittleGirl (28.06.2013), Աթեիստ (28.06.2013), Նաիրուհի (28.06.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ