Ես ընդհանրապես չեմ կարողանում հասկանալ, թե ինչի են մարդիկ հայրենասիրության թեման էսքան սիրում քրքրել: Մինչև հիմա չեմ կարողանում հասկանալ, թե կոնկրետ ինչ ա հայրենասիրությունը, ու գնալ, մնալ, ապրել, մեռնելը ինչ կապ ունի սրա հետ: Էն գաղափարով, որ մարդիկ հիմնականում ունեն (նենց, ոնց որ ես եմ հասկանում) հայրենասիրության մասին, ես ինձ հայրենասեր չեմ համարում: Հայաստանից հեռանալը շատ հնարավոր եմ համարում, բայց չէի ուզի, ոչ թե ինչ որ վերացական հայրենասիրական գաղափարի համար, այլ ուղղակի որովհետև սիրում եմ Երևանը ու ինձ հացհելի ա ստեղ ապրելը: Եթե գնամ էլ , կկարոտեմ ոչ թե "հայրենիքին", այլ էս քաղաքի մի տեսակ տաքուկ, բարի ու ջահելական մթնոլորտին, կկարոտեմ ընկերներիս ու ընտանիքիս: Իսկ եթե մնամ, կփորձեմ, թեկուզ մի ծուռ բան դզել, բայց էլի, ոչ թե ինչ որ վերացական գաղափարի համար, այլ մի քիչ ավելի նորմալ երկրում ավելի նորմալ ապրելու համար:
Մեջբերել
Էջանիշներ