Աղբյուրն անուշ հեքիաթի պես
Իր լույս երգով ժպտում էր մեզ.
Դու մոտեցար մեղմ, համրաքայլ,
Որպես քնքուշ իրիկվա փայլ։
Աղբյուրն անուշ հեքիաթի պես
Իր լույս երգով ժպտում էր մեզ.
Դու մոտեցար մեղմ, համրաքայլ,
Որպես քնքուշ իրիկվա փայլ։
Դու դեռ չգիտես,
Որ ամեն անձրեւ իր գույնն ունի,
Դու դեռ չգիտես, որ ամեն անկիւն
Մութ ունի ուրոյն.
Դու դեռ չգիտես,Որ ամէն երազ
յուշ է դեռ բողբոջ,
Ու ամէն մի յուշերազ է դողդոջ։
Սիրում եմ....![]()
Sometimes one pays most for the things one gets for nothing ...
Քնել եք...![]()
Sometimes one pays most for the things one gets for nothing ...
Դատելով արևմտահայերեն գրվածքից, կարելի է ենթադրել, որ 19-րդ դարավերջի ու 20-րդ դարասկզբի գրչի ձեռքին է պատկանում: Բացառման կարգով կարող եմ ասել, որ Դանիել Վարուժանի ձեռքի գործը չի, կասկածում եմ թե Դուրյանը լինի:
Ամենայն հավանականությամբ Սիամանթոյի գրչին է պատկանում:
Ավելացվել է 15 րոպե անց
Բայց, չէ... Սիամանթոյի համար չափազանց պարզ բառեր են ընտրված![]()
Վերջին խմբագրող՝ Cassiopeia: 19.03.2008, 11:07: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ